Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: niemiecka szkoła historyczna

Sort By:

Limit search:

Cło wychowawcze w ujęciu szkoły klasycznej i niemieckiej szkoły historycznej z uwzględnieniem niemieckiego przemysłu hutniczego

100%

Myszczyszyn J.

Optimum. Studia Ekonomiczne

2015

vol. 3(75)

Cło wychowawcze jest ciągle ważnym narzędziem polityki handlowej dotyczącym ochrony rozwijających się rodzimych (krajowych) nowych dziedzin gospodarki (przemysłu). Mimo powszechnej krytyki ze strony nurtu klasycznego w ekonomii, należy uznać, że poglądy reprezentowane przez szkoły będące w opozycji, w tym niemieckiej szkoły historycznej i Friedricha Lista, mają swoje solidne podstawy i nie mogą być ignorowane nawet we współczesnej gospodarce. Model ekonomiczny z uwzględnieniem polityki ceł wychowawczych jest właściwy metodologicznie, natomiast może być trudny w realizacji w warunkach realnej gospodarki. Zakładając jednak, że cło wychowawcze jest narzędziem tymczasowym, a docelowym etapem wolna wymiana handlowa, może ono przynieść wymierne korzyści zarówno dla kraju, jak i dobrobytu społecznego świata. Autor zobrazował poglądy ekonomistów szkoły klasycznej i neoklasycznej oraz szkoły niemieckiej odnoszące się do oceny wpływu ceł wychowawczych z wykorzystaniem dobrobytu społecznego. Posłużył się również przykładami liczbowymi dotyczącymi ochrony przemysłu w Wielkiej Brytanii i Niemczech. Ważnym elementem była analiza polityki celnej Niemiec obejmująca przemysł hutniczy w XIX i początkach XX wieku.

The protective customs duty is still an important tool for the protection of trade policy of developing domestic (national) sectors of the economy (industry). In spite of widespread criticism from the classical school of economics, one should admit that the views of its opponents, including the German historical school have a sound basis and cannot be ignored, even in the contemporary economy. The founder of the school, Friedrich List, argues that the protection of an infant industry is necessary for countries at early stages of industrialization. Although the economic model involving protective custom duties is methodologically correct, it can be difficult to implement in a real economy. Assuming, however, that the protective customs duty is a temporary tool, and that free trade is the ultimate aim, it is likely to bring tangible benefits for both the country and the social welfare of the world.

Nauka prawa w ujęciu niemieckiej szkoły historycznej

100%

Tabak A.

Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego

2018

vol. 13

issue 15 (2)

291-300

The German Historical School of Jurisprudence is a 19th-century intellectual movement in the study of German law. With Romanticism as its background, it emphasized the historical limitations of the law. The Historical School is based on the writings and teachings of Gustav von Hugo and especially Friedrich Carl von Savigny. The basic premise of the German Historical School is that law is not to be regarded as an arbitrary grouping of regulations laid down by some authority. Rather, those regulations are to be seen as the expression of the convictions of the people, in the same manner as language, customs and practices are expressions of the people. The law is grounded in a form of popular consciousness called the Volksgeist. The German Historical School was divided into Romanists and the Germanists. The Romantists, to whom Savigny also belonged, held that the Volksgeist springs from the reception of the Roman law. While the Germanists (K.F. Eichhorn, J. Grimm, G. Beseler, O.von Gierke) saw medieval German Law as the expression of the German Volksgeist.

Niemiecka szkoła historyczna w prawie jest XIX-wiecznym prądem intelektualnym w niemieckiej nauce prawa. Mając za podstawę ideologię romantyzmu, szkoła kładła nacisk na historyczne uwarunkowania prawa, co stało w opozycji do klasycznie zrozumiałego prawa naturalnego, wpisanego w każdy rozum ludzki przez transcendentny i osobowy Absolut. Najważniejsze poglądy szkoły zostały określone przez Gustava von Hugo i przede wszystkim przez Friedricha Carla von Savigny’ego. Podstawowym założeniem przyjętym przez szkołę historyczną jest to, iż prawo to nie zbiór regulacji nadanych arbitralnie przez daną władzę, lecz raczej wyraz przekonań określonej wspólnoty, uwarunkowany przez takie czynniki, jak język, zwyczaj, czy praktyka przyjęta w konkretnym środowisku. U podstaw prawa danego narodu leży „duch narodu”, czyli Volksgeist. W ramach niemieckiej szkoły historycznej można wyodrębnić dwa kierunki – romanistyczny i germanistyczny. Romaniści, do których zalicza się m.in. Savigny’ego, twierdzili, iż „duch narodu” może został odkryty w wyniku recepcji prawa rzymskiego, podczas gdy nurt germanistyczny, reprezentowany przez K.F. Eichorna, J. Grimma, G. Beselera, czy O. von Gierke za wyraz „ducha narodu” uznawał rodzime prawo niemieckie wywodzące się ze średniowiecza.

Refine search results

1 Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego

1 Optimum. Studia Ekonomiczne

1 Myszczyszyn J.

1 Tabak A.

1 2018

1 2015

Search results

Cło wychowawcze w ujęciu szkoły klasycznej i niemieckiej szkoły historycznej z uwzględnieniem niemieckiego przemysłu hutniczego

Nauka prawa w ujęciu niemieckiej szkoły historycznej