Search results

1

VAGUENESS IN POLISH AND AMERICAN CRIMINAL LAW LANGUAGE AND DEFINITIONS (A STUDY OF POLISH AND US LEGAL SYSTEMS)

100%

STRĘBSKA K.

Comparative Legilinguistics

|

2015

|

vol. 23

41-57

PL

Niniejszy artykuł ma na celu dokonanie przeglądu oraz ocenę teorii dotyczących zjawiska nieostrości w języku prawa karnego na przykładzie definicji legalnych. W teorii mając za zadanie ułatwienie interpretacji przepisów i ustaw, w praktyce definicje legalne często same posądzane są o nieostrość, zjawisko, które z jednej strony zagraża stabilności systemu prawnego, z drugiej zaś czynią prawo bardziej elastycznym i zaadaptowanym do zmieniających się warunków. W jaki sposób to zjawisko potraktujemy zależeć będzie od wielu czynników. Wśród nich można wymienić gałąź prawa, z która mamy do czynienia lub też typ systemu prawnego. W przypadku prawa karnego, wyrażenia nieostre powinny być unikane. Jednakowoż niektóre systemy prawne “piętnują” nieostrość bardziej niż inne. W amerykańskim systemie prawnym doktryna “void-for-vagueness” najlepiej ilustruje negatywny stosunek tamtejszych instytucji do nieostrego języka. Z kolei w polskim systemie prawnym wyrażenia te nie są tak otwarcie krytykowane. Pozostawiając luz interpretacyjny, język tego typu może ułatwić wyrokującym zadanie w przypadku, gdy zbyt sztywne trzymanie się litery prawa doprowadzi do zaprzeczenia regułom zdrowego rozsądku. Po dokonaniu przeglądu obu systemów, autorka próbuje wysunąć definitywne wnioski, czy nieostrość w języku prawa karnego powinna być postrzegana jako cecha istotna czy też niepożądana.

EN

The paper below intends to present and evaluate the theories of vagueness in the language of criminal law as exemplified in legal definitions. In the theory aimed to facilitate the task of interpretation of laws and statutes, in practice legal definitions they may be vague themselves, a phenomenon which either jeopardizes the stability of law and order, or makes law more flexible and compliant with the changing status quo. How one approaches the matter would depend upon a variety of factors. Among them we will find the branch of law or the type of the legal system. As far as criminal law is concerned, vague expressions are to be avoided. However, some legal systems “stigmatize” them more than others. In the American legal system the “void-for-vagueness” doctrine best illustrates the negative attitude of law enforcement institutions towards vague and unclear language. In the Polish law, on the other hand, it is not so explicitly criticized. Leaving room for free interpretation, vague language may prove a useful tool if literal interpretation defies the so-called “common-sense” understanding (very often referred to in works dedicated to law interpretation). Once a review of both legal systems is made, the author tries to arrive at a definite conclusion whether we should treat vagueness in the language of criminal provisions as something sought-for or rather undesirable.

2

Conceptual Spaces in Object-Oriented Framework

89%

Gemel A., Ishii T., University of Łodz, Niigata University of Information & International Studies

Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris

|

2016

|

vol. 35 (4)

EN

The aim of this paper is to show that the middle level of mental representations in a conceptual spaces framework is consistent with the OOP paradigm. We argue that conceptual spaces framework together with vague prototype theory of categorization appears to be the most suitable solution for modeling the cognitive apparatus of humans, and that the OOP paradigm can be easily and intuitively reconciled with this framework. First, we show that the prototypebased OOP approach is consistent with Gärdenfors’ model in terms of structural coherence. Second, we argue that the product of cloning process in a prototype-based model is in line with the structure of categories in Gärdenfors’ proposal. Finally, in order to make the fuzzy object-oriented model consistent with conceptual space, we demonstrate how to define membership function in a more cognitive manner, i.e. in terms of similarity to prototype.

3

Paradoks różnic minimalnych a nieostrość języka prawnego

89%

Piekarczyk S.

Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej

|

2017

|

vol. 1(14)

90-101

PL

W celu uelastycznienia systemu prawnego, prawodawca używa w treści uchwalanych aktów prawnych nieostrych predykatów. Przepisy zawierające nieostre predykaty stanowią dla sądów podstawę do rozstrzygania w oparciu o wyrażone w nich normy, zrekonstruowane par excellence za pomocą oceny opartej na ważeniu racji faktycznych i prawnych konkretnej rozstrzyganej sprawy. Celem, jaki stawia sobie niniejsze opracowanie jest wyjaśnienie istoty nieostrości, wskazanie i porównanie rodzajów nieostrości języka prawnego w ujęciu A. Marmora oraz T. Gizberta-Studnickiego oraz próba ukazania dla nieostrych predykatów zawartych w przepisach prawa – zarówno w odniesieniu do przypadków zakotwiczonych w określonych liczbach, jak i niezakotwiczonych – paradoksu różnic minimalnych, esencjalnie związanego z nieostrością.

EN

In order to make a legal text more flexible, the lawmaker is enacting in its content the vague predicates. Provisions with such predicates are applied by the courts that are forming their content in every specific case depending on the case facts. This paper’s purpose is to explain an issue of the vagueness, point out and compare the varieties of vagueness in legal texts specified by A. Marmor and T. Gizbert-Studnicki and at last try to apply law’s vague predicates – anchored and not anchored in definite numbers – to the sorites paradox which is immanently associated with the vagueness phenomena.

4

Wyrażenia ocenne – próba klasyfikacji

89%

Karczewska N.

Studia Semiotyczne

|

2016

|

vol. 30

|

issue 2

129-153

PL

W niniejszym artykule proponuję pewną klasyfikację wyrażeń ocennych. Uznaję, że podstawowym kryterium odróżnienia ich od wyrażeń deskryptywnych jest test bezbłędnej niezgody. Następnie omawiam kilka zjawisk, które mogłyby podawać w wątpliwość linię tego podziału: zależność kontekstową, nieostrość i używanie wyrażeń deskryptywnych do wyrażania sądów ocennych. Przytaczam propozycję Christophera Kennedy’ego (2016), zgodnie z którą przymiotniki stopniowalne mogą wyrażać dwa rodzaje subiektywności. Modyfikuję to stanowisko przez postulat wyróżnienia dodatkowego podrodzaju wyrażeń subiektywnych, które nie są ocenne (nazywam je doświadczeniowymi) i proponuję test językowy, który pozwala je identyfikować. W końcu sprawdzam, gdzie moja klasyfikacja umiejscawia predykat smaku „smaczny”. Sugeruję, że niesie on semantycznie zakodowaną pozytywną ocenę oraz warunek swojego użycia – tj. informację, że można go użyć do pozytywnego ocenienia smaku czegoś, co strukturalnie upodabnia go do terminów ocennych nietreściwych (ang. thin evaluative terms), nie mówi bowiem nic deskryptywnego.

EN

In my paper, I propose a certain classification of evaluative expressions. I hypothesize that the basic criterion to distinguish between evaluative and descriptive terms is the faultless disagreement test. Next, I discuss a few kinds of phenomena which seem to render this distinction dubious: context-sensitivity, vagueness and using descriptive terms to express evaluative judgments. Further, I investigate Ch. Kennedy’s proposal (2016) according to which gradable adjectives can express two kinds of subjectivity (one being generated by vagueness and one stemming from evaluativity). I modify this account by postulating another sub-class of subjective adjectives (“experiential adjectives”) which are not subjective due to vagueness and which are not evaluative either as they do not necessarily encode any valence. I propose a linguistic test to identify these expressions. Finally, I check where my classification of adjectives places the predicate of personal taste “tasty”. I suggest that “tasty” is both evaluative and experiential and additionally, it carries a condition of its own use, that is the information that it can be used to positively assess the taste of something. This, I argue, makes it similar to thin evaluative terms as it carries no descriptive component at all.

5

Kilka uwag o roli kontekstu w komunikacji

89%

Przybyszewski S.

Prace Językoznawcze

|

2009

|

issue 11

179-189

EN

The author presents a pragmatic approach towards context issues and analyzes relations between context and different kinds of ambiguity. He deals with: deixis phenomenon, proper names, lexical and grammatical ambiguity, vagueness, illocutionary force and other types of entities that may be influenced by context. Furthermore, presuppositions and implicatures are examined from the contextual point of view and they are shown as either context-free or context-dependant phenomena.

6

Krytycyzm a polisemia, nieostrość i zależność kontekstowa

89%

Odrowąż-Sypniewska J.

Roczniki Filozoficzne

|

2023

|

vol. 71

|

issue 2

315-334

EN

In the paper I draw attention to the difficulties faced by someone who wants to put into practice the demands of criticism regarding linguistic precision. According to these postulates, one should speak unambiguously and precisely, and therefore avoid expressions that are ambiguous, vague and unstable in meaning. However, these postulates are much more difficult to satisfy than one might think, since significant doubts surround the very phenomena of ambiguity, context-sensitivity or vagueness. It seems that in order to teach others to avoid, for example, ambiguous statements, we should have an adequate characterization of ambiguity and be able to diagnose it properly. Meanwhile, the situation is incredibly confusing, and in the literature, whether philosophical or linguistic, there is no single established definition, or even consensus as to which expressions are ambiguous. Significant doubts have been raised regarding the proper characteristic of different kinds of ambiguity, such as homonymy and polysemy. There is also no consensus on how to distinguish polysemy from contextual dependence. Also in doubt is the characterization of vagueness and the proper classification of borderline cases of vague expressions. On the other hand, there is no doubt that most natural language expressions are polysemous, vague and context-dependent at the same time. What’s more, in many cases, these features are not defects of our language at all, but actually improve communication and enable us to convey content quickly. The postulate to avoid such expressions completely is simply unfeasible. However, being guided by the principles of criticism allows one to more easily see and avoid defects of linguistic correctness in those situations in which such defects hinder efficient communication.

PL

W artykule zwracam uwagę na trudności jakie napotyka ktoś, kto chce wcielać w życie postulaty krytycyzmu dotyczące precyzji językowej. Zgodnie z tymi postulatami powinno się mówić jednoznacznie i precyzyjnie, a zatem unikać wyrażeń wieloznacznych, nieostrych i chwiejnych znaczeniowo. Jednakże postulaty te jest znacznie trudniej spełnić niż mogłoby się wydawać, bowiem istotne wątpliwości dotyczą samych zjawisk niejasności, nieostrości czy wieloznaczności. Wydaje się, że chcąc nauczyć innych unikania na przykład wypowiedzi wieloznacznych, powinniśmy dysponować adekwatną charakterystyką wieloznaczności i potrafić ją właściwie diagnozować. Tymczasem, sytuacja jest niesamowicie zagmatwana i w literaturze czy to filozoficznej, czy językoznawczej, nie ma jednej ustalonej definicji, czy choćby zgody co do tego, które wyrażenia są wieloznaczne. Nie ma także zgody co do tego, w jaki sposób charakteryzować polisemię i jak odróżniać ją np. od zależności kontekstowej. Wątpliwości budzi także charakterystyka nieostrości i właściwego klasyfikowania przypadków granicznych wyrażeń nieostrych. Nie ma natomiast wątpliwości, że większość wyrażeń języka naturalnego jest i nieostra, i zależna od kontekstu, i jednocześnie polisemiczna. Co więcej w wielu wypadkach te cechy wcale nie są defektami naszego języka, a wręcz usprawniają komunikację i umożliwiają nam szybkie przekazanie treści. Postulat unikania tego rodzaju wyrażeń jest po prostu nierealizowalny. Kierowanie się zasadami krytycyzmu pozwala jednak na łatwiejsze dostrzeżenie i unikanie wadliwości i uchybień wobec poprawności językowej w tych sytuacjach, gdy takie wadliwości utrudniają sprawną komunikację.

Refine search results

1 Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej

1 Comparative Legilinguistics

1 Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris

1 Prace Językoznawcze

1 Roczniki Filozoficzne

1 Studia Semiotyczne

1 Gemel A.

1 Ishii T.

1 Karczewska N.

1 Niigata University of Information & International Studies

1 Odrowąż-Sypniewska J.

1 Piekarczyk S.

1 Przybyszewski S.

1 STRĘBSKA K.

1 University of Łodz

1 2023

1 2017

2 2016