Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 9

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  niepełnosprawność,
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Content available remote

Osoba niepełnosprawna w izolacji penitencjarnej

100%
Braun P.
Niepełnosprawność - zagadnienia, problemy, rozwiązania
|
2013
|
issue 2(7)
129-151
PL
Osoby pozbawione wolności to bardzo zróżnicowana populacja, w której znajdują się także ludzie niepełnosprawni. Stanowią oni grupę pensjonariuszy generujących wiele trudności, wobec których należy stosować szczególnie zindywidualizowane oddziaływania penitencjarne. Ostatnio obserwuje się zdecydowany rozwój dostosowywania realizowanych środków korekcyjnych do potrzeb osób z różnego rodzaju ograniczeniami. Mimo to, prawdopodobnie ze względu na nie zawsze dostateczną wiedzę i umiejętności personelu penitencjarnego w zakresie rewalidacji, działania więziennictwa wobec osadzonych z niepełnosprawnością zawierają elementy, które należy udoskonalić. Celem tego opracowania jest charakterystyka sytuacji niepełnosprawnych pensjonariuszy jednostek penitencjarnych oraz próba zaproponowania rozwiązań usprawniających podejmowane wobec nich oddziaływania, co poprawiłoby skuteczność resocjalizacji tych więźniów. Opracowanie powstało w oparciu o literaturę przedmiotu, akty prawne, dostępne wyniki przeprowadzonych badań oraz wiedzę autora na temat problematyki wykonywania kary pozbawienia wolności wobec osób niepełnosprawnych w Polsce. Sformułowane twierdzenia, propozycje oraz opis stanu faktycznego i prawnego dotyczące sytuacji niepełnosprawnych pensjonariuszy jednostek penitencjarnych, stanowią jedynie nakreślenie najważniejszych problemów związanych z tym zagadnieniem.
EN
People deprived of their freedom stand for a very diverse population, which also includes persons with disabilities. They are a group of inmates that generate a lot of difficulties, against which particularly individualized penitentiary interactions should be used. Recently, a strong development of adjustment of implemented corrective measures to the needs of persons with various restrictions has been observed. However, actions of the prison system towards the inmates with disabilities contain elements that need improvement, probably due to not always sufficient knowledge and skills of the penitentiary staff in the field of rehabilitation. The aim of this study is to characterize the situation of the disabled inmates of penitentiary units and an attempt to propose solutions that can improve the impact of actions taken against them, which would improve the effectiveness of prisoners’ resocialization. The study is based on the literature, legislation, available research results and the author’s knowledge on the imprisonment of persons with disabilities in Poland. Worded statements, proposals, and a description of the actual and legal situation of the disabled inmates in penitentiary units are just an outline of the main problems associated with this issue.
2
Publication available in full text mode
Content available

Możliwości obniżenia wydatków indywidualnych osób niepełnosprawnych na leczenie i rehabilitację.

86%
Tuszyński K., Kierzek A.
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
|
2014
|
issue 4
97-101
PL
Wstęp. Szeroko na wstępie przedstawiono ustawę z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. Szczegółowo opisano trzy stopnie niepełnosprawności. Zaprezentowano kryteria orzekania o stopniu niepełnosprawności. W szczegółach zanalizowano problem oceny niepełnosprawności. Zaznajomiono z organizacją systemu niepełnosprawności w Polsce. Szczegółowo omówiono kwestię wydatków na rehabilitację.
EN
Background. Act of 27th August 1997 on professional and social rehabilitation and employment of persons with disabilities is presented widely first of all. Three degrees of disability are described in more detail. Criteria for the evaluation of disability are strongly pointed out. The problem of adjudication of disability is analysed in detail. Organization of the system of disability in Poland is also presented. The issue of rehabilitation spending is treated broadly.
3
Content available remote

Kierunek i poziom wykształcenia oraz aktywność zawodowa osób z niepełnosprawnością

72%
Śleboda R.
Niepełnosprawność - zagadnienia, problemy, rozwiązania
|
2012
|
issue 2(3)
107-130
PL
Wyniki badań oraz dane statystyczne wskazują, że w Polsce wskaźniki wykształcenia oraz aktywność zawodowa osób niepełnosprawnych są znacznie niższe niż w innych krajach europejskich. System kształcenia osób niepełnosprawnych nie jest dostosowany do potrzeb kształcenia w kierunkach, na które jest zapotrzebowanie, lecz w tych, w których jest podaż nauczycieli. Wobec powyższego kwalifikacje zawodowe i umiejętności społeczne nie przystają do rzeczywistych potrzeb niepełnosprawnych. W związku z tym Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (PFRON) zlecił badania kierunku oraz poziomu wykształcenia osób niepełnosprawnych w kontekście ich aktywności zawodowej. Badania wykonał ośrodek badań PENTOR. Projekt badawczy został oparty na interaktywnym modelu wyjaśniającym przyczyny aktywności i bierności zawodowej osób niepełnosprawnych, który wyodrębnia trzy krytyczne obszary, warunkujące aktywność zawodową (Umieć, Chcieć, Móc), wśród których wykształcenie formalne oraz kompetencje osobiste zajmują bardzo ważną pozycję. Jako główny cel badania projektu PFRON przyjęto dostarczenie szczegółowej wiedzy na temat zależności pomiędzy poziomem i kierunkiem wykształcenia a aktywnością zawodową osób niepełnosprawnych. Badanie było realizowane od maja do września 2009 roku. Na proces badawczy składały się cztery moduły realizacyjne: Ogląd sytuacji, Moduł eksploracyjny, Moduł kwantyfikujący oraz Moduł weryfikujący. Zastosowano następujące narzędzia badawcze: Desk Research (moduł Oglądu sytuacji), indywidualne wywiady pogłębione z osobami niepełnosprawnymi (N=55) oraz z przedstawicielami ekspertów (N=30) (Moduł eksploracyjny), dwa niezależne badania ilościowe – metodą wywiadu osobistego z kwestionariuszem PAPI: wywiady z ekspertami (N=200) i wywiady z osobami niepełnosprawnymi (N=2521) (Moduł kwantyfikujący), statystyczną weryfikację opracowanych modeli wyjaśniających zależności między aktywnością zawodową, wykształceniem i innymi zmiennymi, a także ostateczną weryfikację rekomendacji i wskazówek w zakresie pożądanych kierunków oddziaływania polityki społecznej w obszarze aktywizacji zawodowej (Moduł weryfikujący). Według danych z badań aktywności ekonomicznej ludności BAEL (z 2009 r.) niemal 40% niepełnosprawnych posiadało wykształcenie gimnazjalne. Natomiast odsetek posiadaczy dyplomu ukończenia studiów wyższych jest niemal trzykrotnie niższy w grupie osób niepełnosprawnych (6%) niż wśród Polaków ogółem (16%), a odsetek osób niepełnosprawnych z wyższym wykształceniem rośnie dużowolniej niż w grupie osób zdrowych. Brak wykształcenia dotyczy głównie osób ze znacznym stopniem niepełnosprawności (61% ma wykształcenie gimnazjalne i niższe). Odsetek osób bez wykształcenia w grupie niepełnosprawności w stopniu lekkim i umiarkowanym jest również wysoki (ponad 40%). Pozytywnym sygnałem jest natomiast powolne zacieranie się różnic w wykształceniu osób zdrowych i niepełnosprawnych na poziomie średnim. W 1988 roku wykształcenie średnie posiadało zaledwie 15% osób niepełnosprawnych w stosunku do blisko 25% osób zdrowych. Z danych (2009 r.) wynika, że ponad 25% grupy osób niepełnosprawnych legitymuje się średnim wykształceniem. Wskaźnik zatrudnienia (2009 r.) wskazuje, że niepełnosprawni z wyższym wykształceniem byli prawie dwukrotnie częściej zatrudniani (27%) niż niepełnosprawni z wykształceniem średnim ogólnokształcącym (14,1%). Osoby niepełnosprawne, w szczególności bierne zawodowo, niezmiernie rzadko korzystają z form kształcenia ustawicznego. Wyniki badań ilościowych pokazują, iż 94% biernych i 84% aktywnych zawodowo niepełnosprawnych nie uczestniczyło w ciągu ostatnich trzech lat w żadnych szkoleniach związanych z aktywnością na rynku pracy. Ogrom zjawiska bierności zawodowej osób niepełnosprawnych staje się szczególnie widoczny w kontekście danych dotyczących aktywności zawodowej osób sprawnych. Odsetek biernych zawodowo jest w populacji osób niepełnosprawnych niemal dwukrotnie wyższy niż w całej populacji osób w wieku produkcyjnym (u 85% badanych bierność ma charakter trwały). Stosunkowo często pracujące osoby niepełnosprawne, w porównaniu z osobami sprawnymi, wykonują pracę, która postrzegana jest jako mało nobilitująca społecznie oraz prawie dwukrotnie gorzej opłacana. Oczekiwaną i pożądaną rolę wykształcenia i kwalifikacji ograniczają liczne bariery, przede wszystkim o charakterze zewnętrznym (systemowym), ale również o charakterze wewnętrznym (jednostkowym). Wyniki zrealizowanych badań wskazują na bardzo mały wpływ poziomu, profilu i typu kształcenia na gotowość osób niepełnosprawnych do podejmowania pracy oraz na ich obecny status na rynku pracy. Analizy wykazały, iż poziom wykształcenia nie wspiera gotowości do podejmowania pracy. Warunkiem koniecznym, zwiększającym związek wykształcenia z aktywnością zawodową, jest odpowiedni program nauczania kształtujący postawy, kompetencje, predyspozycje i kwalifikacje wiążące się z aktywnością zawodową.
EN
As it is shown by both research results as well as statistical data, the indices of education level and professional activity of disabled persons in Poland are much lower than in the rest of Europe. The system of educating the disabled is not adapted to the needs of education on the faculties which are needed, but on those where there is supply of teachers. Because of that, the professional qualifications and the social skills are not compatible with the real needs of the disabled. In view of the above, PFRON has commissioned a research on the direction and level of education of the disabled people in the context of their professional activity. The research was done by PENTOR research centre. The research project was based on an interactive model explaining the reasons for professional activity and passivity of the disabled, which singles out three critical areas conditioning professional activity (to Know How, to Want, to Be Able) among which the formal education and personal competences occupy a very important position.As the main goal of the research within the PFRON project one has assumed to provide detailed knowledge about the interrelation between the level and direction of education and the professional activity of the disabled. The research had been carried out since May until September 2009. Four realization modules constituted the whole process: the Perception of the Situation, the Exploration Module, the Quantifying Module and the Verification Module. The following research tools were employed: Desk Research (the Perception of the Situation module), individual in-depth interviews with disabled persons (N=55) as well as with representatives of the experts (N=30) (Exploration Module), two independent quantity studies – by the method of personal interview with a PAPI poll: interviews with experts (N=200) and interviews with disabled persons (N=2521) (the quantifying module), statistic verification of the models explaining the relations between professional activity, education and other variables as well as the final verification of the recommendations and directions in the area of the desired directions of impact of social politics in the area of professional activisation (the verifying module). According to the data from the research on the economic activity of the population BAEL (2009) almost 40% of the disabled had secondary education. Whereas the percentage of the owners of a diploma of finishing college studies is almost three times lower in the group of the disabled (6%) than generally among Poles (16%), and the percentage of disabled persons with college education grows much more slowly in the group of the fully able people. The lack of education concerns mostly people with a significant degree of disability (61% has secondary or lower education). The percentage of people in the group of disability of a light or moderate degree who have no education is also high (over 40%). A positive signal is, however, the slow disappearance of differences in education of the healthy and disabled people on the middle level. In 1988, only 15% of the disabled had high school education, as compared to nearly 25% of the healthy people. From the data (2009) it follows that over 25% of the disabled group has high school education now. The employment index (2009r.) indicates that the disabled with college education were employed almost two times more often (27%) than the disabled with general high school education (14,1%). Disabled persons, especially those professionally passive, extremely rarely use the forms of continual education. The results of quantitative research show that 94% of the professionally passive disabled and 84% of the professionally active disabled have not, within the last three years, participated in any training connected with the participation in the job market. The size of the phenomenon of professional passivity becomes especially visible in the context of the data concerning the professional activity of the fully able. The percentage of the professionally passive people is in the population of the disabled almost two times higher than in the whole population in the productive age (with 85% of the studied group, the passivity has a lasting character). Relatively often, the working disabled person, as compared with the fully able, perform a job of a much lower social status and twice as badly paid. The expected and desired role of education and qualifications is limited by numerous barriers, especially of external character (systemic), but also of internal character (individual). The results of the research point to a very low impact of the level, profile and type of education as such on the readiness of the disabled to undertake work and their present status on the job market. The analyses have shown that the level of education by itself does not support the readiness to undertake work. The necessary condition, tightening the relation of education with professional activity, is the proper education system, forming the attitudes, competences, predispositions and qualifications connected with professional activity.
4
Publication available in full text mode
Content available

Aktywność społeczna i kariera zawodowa osób niepełnosprawnych ruchowo

72%
Pawlaczyk A.
Zeszyty Naukowe Zbliżenia Cywilizacyjne
|
2017
|
vol. 13
|
issue 4
46-63
PL
Osoby niepełnosprawne muszą zmagać się z wieloma trudnościami i ograniczeniami. Napotykają one na swojej drodze bariery, które w znacznym stopniu utrudniają im normalne funkcjonowanie w przestrzeni społecznej. Często narażone są one dodatkowo na zmianę celów oraz planów życiowych, a niekiedy i całego życia. Wśród osób niepełnosprawnych możemy znaleźć jednostki, które nie potrafią poradzić sobie z własną niepełnosprawnością, ale również takie, które nie porzuciły swoich pasji i wciąż chcą się rozwijać. Jedną z takich osób jest Jarosław Kailing – członek kadry narodowej w parawioślarstwie, który mimo doznanego wypadku cały czas walczy i wygrywa (zarówno w sporcie, jak i życiu).
EN
Handicapped people have to encounter many difficulties and limitations. They are facing barriers, which mostly impede their normal life in public space. They often need to change their plans or even the whole life. However, amongst them we can either find individuals who cannot handle their own disability or the ones that have never given up their dreams and passions, still heading for self-development. One of them is Jarosław Kailing – the member of the Polish National Team in adaptive rowing who, despite the accident he experienced, is still fighting and winning (both in sport and life).
5

Zatrudnianie osób niepełnosprawnych w Niemczech

72%
Dąbrowski K.
Pieniądze i Więź
|
2017
|
vol. 20
|
issue 3(76)
117–128
PL
Osoby niepełnosprawne w Niemczech często znajdują pracę w spółdzielniach i zakładach pracy chronionej. W prawie niemieckim nie funkcjonuje odrębne pojęcie spółdzielni socjalnej. Takim mianem określa się spółdzielnię, która realizuje cele społeczne (nie mające celu zarobkowego, nie nastawione bezpośrednio na zysk), jak też taką, która jest tworzona przez osoby niepełnosprawne albo zagrożone wykluczeniem społecznym, np. długotrwale bezrobotnych, niewidomych, inwalidów wojennych. Głównym celem spółdzielni jest wspieranie socjalnych i kulturalnych interesów jej członków. Zakład pracy chronionej to instytucja, której celem jest integracja osób niepełnosprawnych poprzez włączanie ich w życie zawodowe. Przepisy niemieckie nie przewidują, w jakiej formie prawnej ma być prowadzony zakład pracy chronionej i często zakłady te są otwierane przez spółdzielnie.
EN
People with disabilities in Germany often find jobs in social cooperatives and sheltered workshops. In German law there is no separate legal definition of the social cooperative. This appellation is reserved for a cooperative, that realizes social purposes, or is created by people with disabilities or socially excluded, for example long-term unemployed, blind, war invalids. Sheltered workshop is an institution, that integrates the people with disabilities by including them in a professional life. The German legislation does not provide the legal form of a protected workplace and they are often established by cooperatives.
6
Content available remote

Orzecznictwo lekarskie w systemie zabezpieczenia społecznego następstw choroby

72%
Wilmowska-Pietruszyńska A.
Niepełnosprawność - zagadnienia, problemy, rozwiązania
|
2011/2012
|
issue 1(1)
9-23
PL
W pracy podkreślono i zwrócono uwagę na problem terminologii używanej w Polsce w stosunku do osób z uszkodzeniem funkcji i/lub struktur organizmu w następstwie choroby lub urazu. Wskazano na szereg aspektów, mających wpływ na definiowanie tych osób i związane z nimi następstwa prawne, organizacyjne, rehabilitacyjne, a mające na celu umożliwienie tym osobom pełnienie ról społecznych. Starano się wykazać niezasadność istnienia wielu systemów orzeczniczych opartych na różnych kryteriach oceny obowiązujących w różnych instytucjach zabezpieczenia społecznego. Aby orzecznictwo lekarskie było jednorodne, podporządkowane jednakowym zasadom i regułom prawnym, jawi się potrzeba wydzielenia go z obecnych struktur i powołania jednej instytucji dla oceny niepełnosprawności i jej stopni, która służyłaby wszelkim instytucjom zajmującym się szeroko rozumianym zabezpieczeniem społecznym. Zwrócono także uwagę na nowe możliwości orzecznictwa lekarskiego w związku z rozpoczynającą się w Polsce implementacją klasyfikacji ICF (International Classification of Functioning, Disability and Health).
EN
Medical certification in the system of social security in respect of ilness results Summary In the hereby work the author emphasizes and brings into the focus the problem of terminology used in Poland with regard to persons with impaired functions or/and structures of organism as an aftermath of illness or injury. A range of aspects are pointed to which have an impact on defining such persons, and the legal, organizational and rehabilitation-related effects of such definition, whose goal is enabling those people to fulfill social roles. One tries to prove here the purposelessness of there being many systems of certification, basing on many criteria of estimation, valid in different institutions of social security. In order for the medical certifying system to be uniform as well as subordinate to uniform principles and legal regulations, there appears a need of separating it from the present structures and establishing one institution for estimating disability and its degrees, which can serve all kinds of institutions dealing with the broadly understood social security. Also the new possibilities of medial certification are brought into attention in connection with the newly started in Poland implementation of ICF classification (International Classification of Functioning, Disability and Health).
7
Content available remote

Zadowolenie osób niepełnosprawnych z pracy – analiza wybranych aspektów z badań PFRON

72%
Śleboda R.
Niepełnosprawność - zagadnienia, problemy, rozwiązania
|
2011/2012
|
issue 1(1)
98-109
PL
Praca stanowi jeden z kluczowych czynników wpływających na jakość życia każdego człowieka, a w szczególności niepełnosprawnego, spełniając obok roli rehabilitacyjnej także rolę integracji społecznej. Od wielu lat PFRON przeznacza znaczące środki finansowe na dofinansowanie do wynagrodzeń pracowników z orzeczoną niepełnosprawnością. Brak wiedzy na temat zadowolenia osób niepełnosprawnych z podejmowanej pracy na rynku otwartym jak i chronionym, skłonił PFRON do przeprowadzenia badań w tym zakresie, których wykonanie zostało zlecone TNS OBOP i przeprowadzone w 2010 r. Głównym celem badań była ocena poziomu zadowolenia (oraz ustalenie jego głównych determinantów) z podejmowania pracy przez osoby niepełnosprawne, a także wyłonienie czynników mobilizujących i demobilizujących osoby z niepełnosprawnością do zatrudniania się. W badaniu zastosowano metodę wywiadów bezpośrednich z wykorzystaniem papierowych kwestionariuszy (PAPI). Część ilościowa poprzedzona była badaniem typu desk research. Analizy wyników badań dokonano metodą TRI*M należącą do TNS7. Badanie prowadzono wśród 1003 osób reprezentatywnych dla tego środowiska badanych niepełnosprawnych zatrudnionych w systemie pracy chronionej, jak też na otwartym rynku pracy. Rezultaty badań opracowano w formie obszernego raportu, z uwzględnieniem odpowiedzi na postawione ogólne i szczegółowe pytania badawcze. Spośród ocenianych aspektów, determinujących zadowolenie badanych osób niepełnosprawnych z pracy, najwyżej ocenione zostały warunki pracy oraz relacje ze współpracownikami i bezpośrednimi przełożonymi. Najsłabiej badani oceniają poziom wynagrodzenia, możliwości awansu i rozwoju zawodowego oraz stabilność zatrudnienia. Przeprowadzone badania oraz ich analiza pozwoliły na sformułowanie wniosków: niepełnoprawni pracownicy zatrudnieni zarówno w systemie pracy chronionej, jak i na rynku otwartym, są w większości zadowoleni z pracy, a samą możliwość pracy postrzegają jako wartość w swoim życiu; w pierwszej kolejności należy zająć się zrównaniem poziomu płac z pracownikami pełnosprawnymi, bowiem czynnik ten ze względu na niski poziom jest głównym demotywatorem do podejmowania pracy przez niepełnosprawnych pracowników.
EN
Work is one of the key factors influencing the quality of living of every human being, and especially of a disabled human being. It fulfils, apart from its rehabilitation function, also the function of social integration. For many years, PFRON has been assigning significant financial means for extra financing of the fees of workers with certified disability. The lack of knowledge on the subject of the satisfaction that disabled people draw from the work they undertake in the open market as well as in the protected market forced PFRON to run research in this area, whose execution was entrusted to TNS OBOP. The research took place in 2010. The main goal of the research was to estimate the level of satisfaction (as well as establishing its main determinants) of disabled workers, as well as identifying the motivating and de-motivating factors for those people to undertake work. In the research, the method of direct questioning with the use of paper blanks (PAPI) was employed. The quantity part was anticipated by desk research. The results were analysed by the method TRI*M, belonging to TNS 9. The research was done on 1003 of persons representative for the community of disabled people employed in the system of protected work, as well as in the open work market. The research results were put in a big report, taking into account the answers to general and particular research questions. From among the aspects determining work satisfaction of the questioned disabled people, the highest marks were given to the conditions of work and relations with co-workers and immediate bosses. The lowest marks were given to the level of salary, the possibilities of promotion and professional development as well as to the stability of employment. The research and its analysis allowed for the formulation of the following conclusions: disabled workers employed both in the protected work system and in the open market are, in most cases, satisfied with their work, and the very possibility of working they consider as a special value in their lives; the first step to be made should be making disabled workers’ wages equal with the fully able workers, because this factor, due to its low level, is the main demotivator for disabled workers to undertake work;
8
Content available remote

Niepełnosprawność dzieci i młodzieży chorych na młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów

58%
Smolewska E.
Niepełnosprawność - zagadnienia, problemy, rozwiązania
|
2012
|
issue 2(3)
5-18
PL
Najczęstszą przewlekłą artropatią zapalną wieku rozwojowego jest młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów (MIZS). W przebiegu długotrwałego procesu zapalnego dochodzi do uszkodzenia stawów, co w efekcie może prowadzić do niepełnosprawności tej grupy dzieci i młodzieży, która często (ok. 50% przyp.) towarzyszy im w życiu dorosłym. Dzięki znacznym postępom w diagnostyce i leczeniu rokowanie uległo znacznej poprawie, jednak nadal występują istotne powikłania (kalectwo narządu ruchu, zapalenie błony naczyniowej oka, zahamowanie wzrostu, psychologiczne następstwa choroby takie jak: depresja, lęk, izolacja społeczna). Dziecko chore na MIZS powinno pozostawać pod opieką reumatologa dziecięcego, który jest odpowiedzialny za ustalenie indywidualnego planu leczenia dostosowanego do postaci i aktywności choroby oraz za koordynację udziału innych specjalistów w procesie terapeutycznym. Niepełnosprawność towarzysząca pacjentowi z MIZS przejawia się nie tylko jako ograniczenia sprawności fizycznej, ale także dotyczy szeroko rozumianej sfery społecznej i psychologicznej. Problemy z tego wynikające stanowią również obciążenie ekonomiczne dla społeczeństwa, które musi udzielić odpowiedniego wsparcia pacjentom, zarówno w zakresie świadczeń leczniczych, rehabilitacyjnych, jak i finansowania świadczeń przysługujących osobom niepełnosprawnym.
EN
The most chronic inflammatory arthropathy of the growing age is the juvenile idiopathic arthritis (JIA). During the long inflammation process, a damage of joints occurs, which can bring about the disability of this group of children and youths, which often (about 50% of the cases) stays with them in their adulthood. Thanks to significant progress in the diagnostics and treatment, the prognoses are much improved now, however, there still are important complications (disability of the mobility organs, inflammation of the vascular membrane of the eye, growth arrest, psychological consequences of the illness, like depression, anxiety, social isolation). A child who suffers from the JIA should remain under the care of a child rheumatologist, who is responsible for designing an individual plan of treatment, adapted to the ilness’s form and intensity, and for the coordination of the participation of other specialists in the therapeutic process. Disability experienced by a JIA patient manifests not only as limitation of physical ability, but also concerns the broadly understood social and psychological sphere. The problems which follow are also an economical burden for the society, which has to give proper support to the patients, both in the area of treatment, rehabilitation and financing the services to which the disabled are entitled.
9
Publication available in full text mode
Content available

NADZWYCZAJNA SKUTECZNOŚĆ PRAWA NORWESKIEGO W EGZEKWOWANIU PRAW DZIECKA

44%
Pawska W.
Roczniki Administracji i Prawa
|
2020
|
vol. 2
|
issue XX
89-102
EN
Reading the article about the effectively law in Norway you should pay attention to law in your country. Especially in comparison with the norwegian law. One should ask themselves whether he / she would like to live. Whether in the country where the children`s rights are just respected or in the country where the children and their best interests are in the first plan. What is more important to his / her - worth of biological family or immediacy in enforcing children`s rights.
PL
Artykuł o nadzwyczajnej skuteczności prawa norweskiego ma na celu wyjaśnienie czytelnikowi, dlaczego i jak szybko egzekwuje się prawa dziecka w Norwegii. Postawiona w temacie teza zostaje poddana przede wszystkim analizie prawnej. W tekście skomentowana jest również działalność Urzędu ds. Dzieci w Norwegii, który chroni dobra małoletnich w krótkim czasie. Dodatkowo uzasadniona jest działalność Rzecznika Praw Dziecka i jego wpływ na przyspieszenie spraw sądowych. Dla obywatela Polski może wydawać się to niezwykłym umocowaniem, ponieważ w Polsce tak się jeszcze nie dzieje. To w Norwegii na piedestale stoi dobro dziecka, jego zrównoważony rozwój i poczucie bezpieczeństwa w państwie i w domu, w którym zamieszkuje. Prawa dziecka są niezwykle skutecznie egzekwowane, dają na pierwszy rzut oka poczucie ogromnej ochrony. Może wydawać się, że ważniejszej od wychowania dziecka w rodzinie biologicznej. Dodatkowo zawarta jest informacja o Konwencji Stambulskiej i przygotowywanej Konwencji o Prawach Rodziny.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.