Search results

1

Psychospołeczne aspekty seksualności młodzieży z niepełnosprawnością wzroku

100%

Czerwińska K.

Szkoła Specjalna

|

2018

|

vol. LXXIX(2)

91-101

PL

Zgodnie z modelem ekologicznym wszelka aktywność seksualna jest efektem gromadzenia doświadczenia w trakcie procesu socjalizacji opartego na podłożu biologicznym. Analizując wpływ niepełnosprawności wzroku na funkcjonowanie psychoseksualne dorastającej osoby, należy uwzględnić więc nie tylko aspekt czynnościowy, ale przede wszystkim społeczno-kulturowy. Specyficzne warunki wychowania i edukacji w okresie dzieciństwa i adolescencji (m.in. realizacja obowiązku szkolnego w ośrodku specjalnym, często połączona z pobytem w internacie, nadopiekuńczość rodziców, brak lub niedostosowane programy edukacji seksualnej) mogą zaburzać nabywanie prawidłowych wzorców interakcji międzyludzkich i opóźniać proces identyfikacji własnej seksualności. Zubożony zakres doświadczeń społecznych może skutkować niskim poziomem mentalizacji potrzeby, a to z kolei powodować brak jej aktywizacji, czego wyrazem jest na przykład mniejsza częstotliwość zachowań autoerotycznych wśród dojrzewających niewidomych chłopców w porównaniu z ich pełnosprawnymi rówieśnikami. Ponadto obniżone poczucie własnej wartości i interpersonalnej atrakcyjności związane z brakiem akceptacji posiadanej dysfunkcji, świadomość zależności od innych oraz negatywne reakcje otoczenia, opierające się na fałszywych przekonaniach na temat seksualności osób niewidomych, również mogą utrudniać budowanie bliskich relacji i nawiązywanie więzi emocjonalno-seksualnych. Przegląd badań nad seksualnością młodzieży niewidomej i słabowidzącej nie pozwala na wysunięcie jednoznacznych wniosków na temat przebiegu rozwoju tej grupy osób. Zgromadzone dane mają na ogół charakter deskryptywny i nie oddają w pełni specyfiki funkcjonowania seksualnego całej populacji adolescentów z niepełnosprawnością wzroku, gdyż podejmowane badania prowadzone były często na niewielkich próbach i nie uwzględniały w analizach różnych stopni i rodzajów uszkodzenia wzroku. Rozbieżności w uzyskanych wynikach dotyczących poszczególnych aspektów rozwoju psychoseksualnego mogą być także skutkiem odmiennego instrumentarium zastosowanego przez badaczy oraz społeczno-kulturowego charakteru ujmowania seksualności, swoistego dla kraju, w którym realizowano badania.

2

Specyfika trudności w zakresie percepcji wzrokowej będących konsekwencją nowotworu mózgu u dziecka

100%

Walkiewicz-Krutak M., Paplińska M.

Szkoła Specjalna

|

2019

|

vol. LXXX(4)

268-277

PL

Celem analiz podjętych w artykule jest poznanie specyfiki zaburzeń widzenia u małego dziecka, u którego niepełnosprawność wzroku jest konsekwencją nowotworu mózgu. W artykule zaprezentowano studium przypadku dotyczące trudności w zakresie posługiwania się wzrokiem i rozwoju percepcji wzrokowej u niespełna czteroletniego chłopca z nowotworem mózgu. W opracowaniu odwołano się do wiedzy na temat zaburzeń widzenia u dzieci z nowotworami mózgu dostępnej w materiałach źródłowych oraz przedstawiono szczegółowy opis trudności w zakresie recepcji i percepcji wzrokowej u chłopca, którego problemy w zakresie funkcjonowania wzrokowego wynikają z choroby nowotworowej. Opis ten został sporządzony na podstawie wyników funkcjonalnej oceny widzenia. U badanego dziecka stwierdzono obniżoną ostrość wzroku, ubytki w polu widzenia, nieprawidłowości w zakresie rozwoju funkcji motorycznych oczu, brak widzenia przestrzennego oraz trudności w zakresie percepcji wzrokowej. Zarówno zaprezentowana analiza literatury medycznej, jak i opisane wyniki funkcjonalnej oceny widzenia chłopca, wskazują na potencjalną możliwość wystąpienia w przebiegu choroby nowotworowej mózgu takich nieprawidłowości z zakresu funkcjonowania wzrokowego, jak obniżenie ostrości wzroku i pojawianie się ubytków w polu widzenia, które determinują możliwości wzrokowe i niekorzystnie wpływają na rozwój percepcji wzrokowej we wczesnym okresie życia. Oparty na analizie jednostkowej sytuacji opis trudności w zakresie funkcjonowania wzrokowego wskazuje na ryzyko wystąpienia podobnych dysfunkcji w przebiegu choroby i jej leczenia u dzieci z nowotworem mózgu.

3

Współczesne wyzwania pedagogiki przedszkolnej i szkolnej w obszarze edukacji włączającej dzieci niewidome i słabowidzące

71%

Dycht M.

Forum Pedagogiczne

|

2018

|

vol. 8

|

issue 2

93-109

EN

The article aims to present a model of education involving blind and visually impaired children in pre-school and school institutions in accordance with the strategy of standardization and the objectives of contemporarypedagogy for visual impairment. The paper explains the importance of basic didactic-methodological, organizational and social conditions and also underlines the role of early development support for the quality of inclusion of children with visual disabilities in the public education system.

PL

Artykuł ma na celu przybliżenie modelu edukacji włączającej dzieci niewidome i słabowidzące w placówkach przedszkolnych i szkolnych, zgodnie ze strategią normalizacji i założeniami współczesnej tyflopedagogiki. Wyjaśnia znaczenie podstawowych uwarunkowań dydaktyczno-metodycznych, organizacyjnych i społecznych oraz podkreśla rolę wczesnego wspomagania rozwoju dla jakości inkluzji dzieci z niepełnosprawnością wzroku w systemie kształcenia ogólnodostępnego.

4

Sight, touch, hearing – the current digital options and challenges in access to math content for learners with visual impairments

71%

Wiazowski J.

Forum Pedagogiczne

|

2018

|

vol. 8

|

issue 2

227-240

PL

Matematyka, która ponownie stała się obowiązkowym przedmiotem podczas egzaminu dojrzałości jest zdawana między innymi przez uczniów z niepełnosprawnością wzroku. Naczelna Izba Kontroli w opracowaniu z 2012 roku stwierdziła, że 45% polskich szkół nie posiada odpowiednich pomocy edukacyjnych dla uczniów z niepełnosprawnościami. Stąd należało przyjrzeć się, czy dostępne są jakiekolwiek opcje pomocy dydaktycznych, z których mogą skorzystać nauczyciele i uczniowie. Co więcej, aby istniejące informatyczne pomoce dydaktyczne były skuteczne muszą one odpowiadać najefektywniejszej technice pracy ucznia. Dostępne rozwiązania zwykle składają się z różnych metod dostępu - od wzrokowej, słuchowej, po dotykową i wibrująco-dotykową. Autor także przedstawia zalety i wady tradycyjnych oraz informatycznych pomocy dydaktycznych oraz opinie nauczycieli odnośnie dostępnych rozwiązań do nauki matematyki.

EN

Mathematics as a mandatory subject for maturaexams needs to be taken by all high school students, including those with visual impairments. Naczelna Izba Kontroli (or Supreme Audit Office) reported in 2012 that 45% of Polish schools had inadequate learning material for learners with disabilities. It seemed prudent to investigate whether teachers and students have options to choose from. Furthermore the author implies that for any existing digital learning aids to be effective, the best format should be established. Available solutions usually have a combination of input and output methods ranging from visual, auditory to tactile or vibro-tactile systems. The author also discusses advantages and disadvantages of traditional versus digital learning aids and teachers' views of available accessible math instructional solutions.

5

Wsparcie społeczne w sytuacji utraty wzroku w dorosłości

63%

Czerwińska K.

Niepełnosprawność

|

2018

|

issue 30

179-193

EN

Becoming blind in adulthood, which is a serious permanent disability, is considered to be a critical life event that lowers a person’s well-being and increases the need for social support. The effectiveness of support depends on many interrelated factors, among which the following are of fundamental importance: the nature of the problems experienced, individual traits of the person with acquired blindness and social networks’ characteristics. Effective support facilitates the process of adaption to vision loss as well as prevents mental disorders and a permanent deterioration of the quality of life. Lack of or inadequate social support as well as support that is not adapted to the current needs and capabilities of the person losing his or her vision in terms of its scope and type has a negative impact on the coping process. This article’s purpose is to review and analyze selected research on relationships between various aspects of social support - emotional and tangible support in particular – and adaptation to vision loss in adulthood. It presents studies whose findings have high application value in designing effective rehabilitation models for adults with acquired blindness and in supporting their family members.

PL

Nabycie w fazie dorosłości poważnej, trwałej niepełnosprawności, jaką jest niewidzenie, uznaje się za krytyczne zdarzenie życiowe, które obniża dobrostan osoby i zwiększa zapotrzebowanie na wsparcie społeczne. Efektywność wsparcia zależy od wielu wzajemnie powiązanych czynników, wśród których zasadnicze znaczenie mają: charakter doświadczanych problemów, indywidualne cechy osoby ociemniałej oraz właściwości sieci społecznych. Skuteczne wsparcie ułatwia proces przystosowania do utraty wzroku oraz zapobiega zaburzeniom psychicznym i trwałemu pogorszeniu jakości życia. Brak lub niedostatek wsparcia społecznego, jak również jego niedostosowanie pod względem zakresu i rodzaju do aktualnych potrzeb i możliwości osoby tracącej wzrok odgrywa negatywną rolę w procesie radzenia sobie. Celem niniejszego artykułu jest dokonanie przeglądu i analizy wybranych badań dotyczących związków zachodzących między różnymi aspektami wsparcia społecznego, zwłaszcza emocjonalnego i instrumentalnego, a adaptacją do utraty wzroku w dorosłości. W tekście zaprezentowano badania, których wyniki mają dużą wartość aplikacyjną dla projektowania efektywnych modeli rehabilitacji dorosłych osób z nabytym niewidzeniem oraz wspomagania członków ich rodzin.

6

W jaki sposób pomóc osobom niewidomym w odbiorze sztuk wizualnych?

63%

Sztorc-Gromaszek A., Szubielska M.

Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka

|

2021

|

vol. 115

|

issue 3

164-180

EN

This article discusses possibilities arising in the reception of visual arts by the visually impaired from the perspective of a cognitive psychologist and an educator working in a gallery of contemporary art. It turns out that sight is not critical for learning about art. When including people with visual impairments in this area of human life, it is best to start with contemporary art – partly because works of contemporary artists frequently engage multiple senses. The authors also address the issue of art adaptation and present challenges and solutions in the process of adapting works of art to the needs of people with visual impairments. The latter are a highly diversified group with different histories and degrees of vision loss, as well as personalities and intelligence. As a result, educators must consider the cognitive abilities and limitations of the visually impaired art users to ensure effective communication and access to works of art. The development of inclusive communication requires systematic work with such people and with specialists in various fields, particularly psychologists and typhlo-pedagogues. Their cooperation may contribute to a greater understanding of the world of art by people with visual impairments, while improving their social competences and visual literacy.

7

POLIN – muzeum dostępne. Muzeum jako miejsce, gdzie dokonuje się zmiana społeczna

63%

Jóźwiak W.

Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka

|

2021

|

vol. 115

|

issue 3

30-38

EN

The successively introduced legal regulations as well as social changes make it possible for people with visual impairments to live a more independent life, which also includes participation in culture. As a result, a reflection arises: What can be done to ensure better access to museums and their resources to people with visual impairments? POLIN Museum of the History of Polish Jews has developed a programme and implemented a series of activities that allow diverse groups of visitors to get to know its exhibitions and participate in events. Among solutions dedicated to the visually impaired one will find typhlographs and audio descriptions for the exhibits as well as educational walks and workshops with employees trained to work with visitors with disabilities and adapt the museum space to let them move around it independently. This article focuses on activities that engage people with visual impairments – a population that faces the greatest barriers in terms of access to visual arts, who, however, is being increasingly included in visual arts events. Such activities give the visually impaired the opportunity to participate in situations previously inaccessible to them, breaking down barriers between different social groups.

8

Audiodeskrypcja w percepcji sztuki przez osoby z niepełnosprawnością wzroku

63%

Palak Z., Tukiendorf K.

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia

|

2020

|

vol. 33

|

issue 2

EN

Audio description, i.e. verbal description of images and visual content, enables people with visual impairments to have wider and more adequate perception of a film, theater and fine arts. Audio description through short, precise and objective descriptions of the scenes enables visually impaired viewers to interpret the visual content themselves, allows to follow the developing plot of the story and to hear and understand what is happening on the screen. In film and television presentations, audio description takes the form of an additional soundtrack slipped in between portions of dialogues. This is a supportive technique and it does not replace the ability of blind and visually impaired people to make their own observations. It helps to develop the imagination of blind people, facilitates understanding of art, participation in cultural and social life. Creating a good audio description is an immensely difficult, time-consuming and expensive undertaking. Despite the large variety of needs, expectations and the life experiences of audio description recipients, it is necessary to set universal standards and principles for creating a description to optimize the perception of art despite sensory difficulties. Audio description is a great value and chance for the blind, for it enriches the process of verbal compensation, the essence of which consists in a greater use of the cognitive function of speech.

PL

Audiodeskrypcja, czyli słowny opis obrazów i treści wizualnych, umożliwia osobom z niepełnosprawnością wzroku pełniejszą i bardziej adekwatną percepcję sztuki filmowej, teatralnej, plastycznej. Audiodeskrypcja poprzez krótkie, precyzyjne i obiektywne opisy scen umożliwia widzom z niepełnosprawnością wzroku samodzielną interpretację treści wizualnych, pozwala podążać za rozwijającym się wątkiem historii oraz usłyszeć i zrozumieć, co dzieje się na ekranie. W filmie, audycjach telewizyjnych audiodeskrypcja przybiera postać dodatkowej ścieżki dźwiękowej umieszczanej między dialogami. Jest to technika wspomagająca. Nie zastępuje ona umiejętności obserwacji osób niewidomych i słabowidzących. Pomaga rozwijać wyobraźnię osób niewidomych, ułatwia rozumienie przekazu sztuki, pozwala na udział w życiu kulturalnym i społecznym. Tworzenie dobrej audiodeskrypcji jest niezmiernie trudnym, czasochłonnym i kosztownym przedsięwzięciem. Mimo dużej różnorodności potrzeb, oczekiwań oraz posiadanych doświadczeń życiowych odbiorców audiodeskrypcji konieczne jest wyznaczenie obowiązujących uniwersalnych standardów i zasad tworzenia opisu, aby optymalizować percepcję sztuki mimo utrudnień sensorycznych. Audiodeskrypcja jest dużą wartością i szansą dla niewidomych, gdyż wzbogaca proces kompensacji werbalnej, której istota polega na większym wykorzystaniu poznawczej funkcji mowy.

9

The Blind Side of Art: Visual Impairment as a Resource in the Work of Mexican Artists

63%

Dubiel M.

Przegląd Socjologii Jakościowej

|

2022

|

vol. 18

|

issue 3

120-137

PL

Studia o niepełnosprawności to dyscyplina rozwijająca się prężnie, ale najczęściej koncentrująca się na świecie anglosaskim. W swoich poszukiwaniach badacze tego nurtu zazwyczaj skupiają się na dekonstruowaniu powszechnych stereotypów i odkrywaniu systemowej dyskryminacji. Choć podejmowanych jest coraz więcej inicjatyw typu disability pride, to wydaje się, że wciąż afirmatywne podejście do niepełnosprawności jest w mniejszości. Artykuł jest propozycją wyjścia poza wspomniane powyżej schematy. Wkraczając w krąg kultury latynoamerykańskiej, autorka stara się zbadać, w jakim stopniu dotychczasowe ustalenia studiów o niepełnosprawności mają tam zastosowanie. Proponując rozpatrywanie niepełnosprawności w kategorii zasobu, chcę poszerzyć afirmatywne spojrzenie na niepełnosprawność. Celem artykułu jest krytyczny namysł nad kreatywnym potencjałem niepełnosprawności wzroku, wykorzystywanym przez meksykańskich niewidomych i słabowidzących artystów w procesie twórczym. Na podstawie badań przeprowadzonych w latach 2020–2022 autorka argumentuje, że wykorzystują oni swoją niepełnosprawność jako zasób w działalności twórczej. Wyróżnia cztery aspekty działania niepełnosprawności wzroku jako zasobu w pracy artystycznej: inspirację, reprezentację, nieokulocentryczną wyobraźnię oraz dostępność.

EN

Disability studies is a dynamically developing discipline; however, it usually focuses on the Anglophone world. Scholars representing this field often concentrate on deconstructing popular stereotypes and revealing hidden systemic discrimination. Although more and more initiatives are taken up – such as disability pride – it seems that an affirmative approach to disability remains in the minority. This article is a proposal for going beyond the mentioned schemes. Entering the area of the Latin American culture, I try to verify whether the findings of disability studies can be confirmed there. Proposing the interpretation of dis-ability in terms of resource, I want to broaden the affirmative perspective on disability. This paper aims at a critical reflection on the creative potential of visual impairment used by blind and low-vision Mexican artists in the creative process. Driving upon the research conducted between 2020 and 2022, I argue that they use their visual impairment as a resource in their artistic activity. I distinguish four aspects of the functioning of visual impairment as a resource in artistic work: inspiration, representation, non-ocularcentric imagination, and accessibility.

10

Internetowa grupa dyskusyjna jako źródło wsparcia dla rodziców dzieci niewidomych

63%

Papuda-Dolińska B.

|

2017

|

vol. XVI

|

issue (2/2017)

257-275

EN

The main aim of this article is to present stressful situations experienced by parents in raising a blind child and the types of wanted support in the online discussion forum. In the theoretical part, there is a reference to parental stress theory and a description of main problems of bringing up the blind child concerning four groups of psychological factors causing stress according to J. Terelak’s classification. Attention has been also paid to the interactive relationship between stress level and the experienced social support. There are short characteristics of social support in terms of the functional model and a list of its types singled out because of the content in exchange interaction: emotional, informational, instrumental, physical, evaluative and spiritual. Apart from this, the main features of the support provided through the Internet emerged and were characterized, paying attention to its specificity: hyperaccessibility, hyperanonymity, hyperopenness, hyperinformativeness. In the empirical part there is an analysis of posts written by the members of forum designed for parents of blind children in terms of types of support required and parenting problems. Qualitative analyses were made through the use of virtual ethnography methods and asynchronous observation online. An analysis of more than 2.000 parents’ posts shows that the online discussion group is a valuable source of emotional, informational and instrumental support. Research done in the online forum for parents of blind children clearly illustrate models described in the literature, phases, forecasts of emotional coping with the problem of the child, but also bring an element of uniqueness through the prism of histories and individual confessions.

PL

Celem artykułu jest ukazanie sytuacji stresowych, doświadczanych przez rodziców wychowujących dziecko niewidome a także rodzajów poszukiwanego wsparcia na internetowym forum dyskusyjnym. W części teoretycznej nawiązano do koncepcji stresu rodzicielskiego oraz przedstawiono główne problemy rodzin wychowujących dziecko niewidome, w kontekście czterech grup czynników psychologicznych, wywołujących stres według klasyfikacji J. Terelaka. Zwrócono także uwagę na interakcyjną zależność między poziomem stresu i doświadczanym wsparciem społecznym. Scharakteryzowano wsparcie społeczne w ujęciu funkcjonalnym oraz wymieniono jego rodzaje wyróżniane ze względu na treści wymiany w interakcji: wsparcie emocjonalne, informacyjne, instrumentalne, wartościujące, rzeczowe i duchowe. Oprócz tego wyłoniono główne cechy wsparcia udzielonego przez Internet, zwracając uwagę na jego specyfikę: hiperdostępność, hiperanonimowość, hiperotwartość i hiperinformacyjność. W części badawczej poddano analizie wątki oraz posty zamieszczane przez użytkowników forum przeznaczonego dla rodziców dzieci niewidomych pod kątem rodzajów poszukiwanego wsparcia oraz problemów rodzicielskich. Analiz jakościowych dokonano dzięki wykorzystaniu metody cyberetnografii oraz techniki tzw. asynchronicznej obserwacji online. Z analizy ponad 2 000 postów wynika, że rodzice dzieci niewidomych znajdują tam cenne źródło wsparcia, głównie informacyjnego, emocjonalnego i instrumentalnego. Dokonane analizy wpisów na forum internetowym rodziców dzieci niewidomych do bitnie obrazują opisywane w literaturze modele, fazy, prognozy emocjonalnego radzenia sobie z problemem wychowania dziecka niewidomego, ale także wnoszą pierwiastek niepowtarzalności, poprzez pryzmat indywidualnych narracji.

11

System Braille'a – stymulator czy inhibitor w wychowaniu i edukacji inkluzyjnej uczniów z niepełnosprawnością wzroku?

63%

Czerwińska M. J.

Wychowanie w Rodzinie

|

2023

|

vol. XXX

|

issue (4/2023)

279-306

EN

Introduction. Recognizing the obligatory use of Braille techniques in the upbringing and inclusive education of students with visual impairments is an indisputable issue, the following issues were addressed: the Braille system as an alternative form of contact with the written word, teaching the Braille system to children and adolescents, the educational and communicative significance and the use of Braille, its future, and its conditions for further development. Aim. The goal is to draw the attention of tutors (including parents) and educators to the indispensable role of the Braille system and techniques for the psychosocial functioning of blind children, for their real education and social inclusion. Materials and methods. Descriptive and critical analysis of the subject literature. Results and conclusion. Currently, the Braille system is not given due recognition from students with profound visual impairments, their parents, and teachers. Educators and parents are not aware that the Braille system determines the acquisition of literacy, i.e., access to the written word; mastering the rules of spelling, punctuation, grammar of the native and foreign languages; enables familiarizing oneself with the arrangement of text on a page; provides access to sources: textual, mathematical, physical, chemical, computer, musical, graphic; prevents secondary illiteracy; creates equal educational and professional opportunities; allows participation in social, scientific, technical, and cultural life. Introducing Braille reading at the early development stage of a child with visual impairment is recommended. It is necessary to integrate tactile and auditory materials and techniques in the course of education and training.

PL

Wprowadzenie. Obligatoryjne wykorzystanie w wychowaniu i edukacji inkluzyjnej uczniów niepełnosprawnych wzrokowo technik brajlowskich jest kwestią bezdyskusyjną. W tym kontekście w artykule odniesiono się do następujących zagadnień: systemu Braille’a jako alternatywnej formy kontaktu ze słowem pisanym, nauczania systemu Braille’a dzieci i młodzieży, edukacyjno-komunikacyjnego znaczenia i wykorzystania pisma Braille’a, jego przyszłości i uwarunkowań dalszego rozwoju. Cel. Celem nadrzędnym podjętego dyskursu jest zwrócenie uwagi wychowawców (w tym rodziców) i edukatorów (zwłaszcza w systemie inkluzyjnym) na niezastąpioną rolę systemu Braille’a i technik brajlowskich dla psychospołecznego funkcjonowania niewidomych dzieci, dla ich rzeczywistej, a nie pozorowanej edukacji i inkluzji społecznej. Materiały i metody. Analiza opisowo-krytyczna literatury. Wyniki i wnioski. Obecnie system Braille’a nie cieszy się należytym uznaniem wśród uczniów z głęboką niepełnosprawnością wzroku, ich rodziców i nauczycieli (zwłaszcza w szkołach ogólnodostępnych). Edukatorzy i rodzice nie mają świadomości, że system Braille’a pozwala na nabycie umiejętności czytania i pisania, czyli na dostęp do słowa pisanego. Dzięki niemu możliwe jest opanowanie zasad ortografii, interpunkcji, gramatyki języka ojczystego i języków obcych, umożliwia on także zapoznanie się z rozmieszczeniem tekstu na stronie, udostępnia źródła tekstowe, matematyczne, fizyczne, chemiczne, informatyczne, muzyczne i graficzne, zapobiega wtórnemu analfabetyzmowi, stwarza równe szanse edukacyjne i zawodowe, pozwala uczestniczyć w życiu społecznym, naukowym, technicznym, kulturalnym. Wskazane jest wprowadzanie brajlowskiej inicjacji czytelniczej na etapie wczesnego wspomagania rozwoju dziecka z niepełnosprawnością wzroku, potrzebna jest także edukacja nauczycieli i rodziców w zakresie czytania i pisania systemem Braille’a. W toku wychowania i edukacji niezbędne jest integrowanie materiałów i technik dotykowo-słuchowych. Rzeczywista, a nie pozorowana edukacja inkluzyjna uczniów z głęboką niepełnosprawnością wzroku to uznanie systemu Braille’a za jej stymulator, a nie inhibitor.

12

Preferencje osób z dysfunkcją wzroku w zakresie korzystania z informacyjno-komunikacyjnych technologii wspomagających

62%

Śmiechowska-Petrovskij E.

Forum Pedagogiczne

|

2017

|

vol. 7

|

issue 1

185-196

EN

The article discusses the issue of blind and visually impaired people’s preferences in choosing assistive technology. Assistive technology is an important tool for them as it helps in the process of education, communication and mobility by compensating the lack of visual information. The article, which is based on a research, shows possibilities and barriers of using AT by people with vision problems and places a special emphasis on the social factors determining preferences in choosing hardware and software. Review and analysis of empirical data allowes to formulate important conclusions for the practice of education and rehabilitation of the blind and visually impaired people.

PL

W artykule podjęto zagadnienie preferencji osób z dysfunkcją wzroku w zakresie korzystania z informacyjno-komunikacyjnych technologii wspomagających. Osoby niewidome i słabowidzące dzięki wykorzystaniu technologii wspomagających kompensują brak lub ograniczenie informacji dostarczanych kanałem wzrokowym, koniecznych do zdobywania wiedzy, komunikowania się i mobilności. W artykule omówiono możliwości i bariery wykorzystania technologii wspomagających przez osoby z dysfunkcją wzroku ze szczególnym uwzględnieniem czynników społecznych warunkujących preferencje wyboru sprzętu i oprogramowania – na podstawie badań (głównie zagranicznych) podejmujących te kwestie. Przegląd i analiza danych empirycznych posłużyły do sformułowania wniosków istotnych dla praktyki tyflopedagogicznej.

13

Założenia tyflologiczne Róży Czackiej i ich ponadczasowe znaczenie z perspektywy stuletniej działalności Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Służebnic Krzyża

54%

Kuczyńska-Kwapisz J.

Forum Pedagogiczne

|

2018

|

vol. 8

|

issue 2

139-151

EN

The article presents the achievements of Sister Roza Czacka related to the rehabilitation, education and upbringing of people with visual impairments. It demonstrates the convergence between her assumptions and methods with current trends in the field of sight rehabilitation, development of spatial orientation, social attitudes towards the blind, adaptation of books and aids, early development support, rehabilitation education and the importance of work for the blind. The above mentioned issues are extremely important for the improvement of living conditions of the blind as well as for their integration as contributing members of society. The value of the Order of Franciscan Sisters Servants of the Cross, founded by the Charity of Franciscan women, is confirmed through its century long period of activity and the high level of institutions it operates in Poland and around the world. The work which Róża Czacka began is constantly developing in accordance with the founder's main principles of preparing the visually impaired, within the context of a religious upbringing, to lead independent lives.

PL

W artykule przedstawiono dokonania Róży Czackiej i jej poglądy na rehabilitację, edukację i wychowanie osób z niepełnosprawnością narządu wzroku. Wykazano zbieżność jej założeń tyflologicznych ze współczesnymi tendencjami w zakresie rehabilitacji wzroku, rozwijania orientacji przestrzennej, postaw społecznych wobec osób niewidomych, adaptacji książek i pomocy, wczesnego wspomaganie rozwoju, wychowania rehabilitującego, znaczenia pracy dla osób niewidomych. Rozważania na temat wszystkich wymienionych zagadnień są ponadczasowe i niezwykle ważne, ponieważ w konsekwencji prowadzą do ułatwienia życia osobom niewidomym i do ich integracji ze społeczeństwem. O wartości założonego przez Różę Czacką Zgromadzenia Franciszkanek Służebnic Krzyża świadczy stuletni okres jego istnienia i wysoki poziom prowadzonych instytucji w Polsce i na świecie. Jej „Dzieło” ciągle się rozwija zgodnie z jej głównymi założeniami. Tak jak tego oczekiwała, realizowany jest ideał wychowania religijnego i przygotowania młodzieży do samodzielności w życiu oraz pracy zawodowej.

14

Słabowidzący aktywnym uczestnikiem komunikacji. Możliwości wsparcia ucznia w przestrzeni ogólnodostępnej szkoły średniej

51%

Kaźmierczak M.

Logopedia

|

2019

|

vol. 48

|

issue 1

419-437

PL

W artykule zaprezentowano możliwości wsparcia słabowidzącego ucznia w przestrzeni ogólnodostępnej szkoły średniej. Uwzględnione zostały specyficzne dla osób z niepełnosprawnością wzroku trudności w komunikacji, wynikające z barier fizycznych w przestrzeni publicznej, prywatnej i intymnej szkoły. Wskazane zostały dostosowania w zakresie metod, form pracy i pomocy dydaktycznych, niezbędne dla komfortowej codziennej pracy oraz aktywizacji ucznia w sytuacjach lekcyjnych, ze szczególnym uwzględnieniem interakcji językowej (w układzie symetrycznym: uczeń–uczeń i asymetrycznym: nauczyciel–uczeń). Egzemplifikację stanowi opis przypadku słabowidzącego maturzysty, uczęszczającego do jednego z publicznych łódzkich liceów.

EN

This article presents the possibilities of supporting the visually impaired student-communicator in the public space of a secondary school. The difficulties of communication specific to people with disabilities are taken into account, resulting from physical barriers in the public, private and intimate space of the school. Adaptations in the field of methods, forms of work and didactic aids were indispensable for comfortable everyday work and activation of a young communicator in the classroom, with particular emphasis on linguistic interaction (in a symmetrical system: student – student and asymmetrical: teacher – student). The exemplification is a case study of a partially sighted high school graduate attending one of the public high schools in Łódź.

Refine search results

Psychospołeczne aspekty seksualności młodzieży z niepełnosprawnością wzroku

Specyfika trudności w zakresie percepcji wzrokowej będących konsekwencją nowotworu mózgu u dziecka

Współczesne wyzwania pedagogiki przedszkolnej i szkolnej w obszarze edukacji włączającej dzieci niewidome i słabowidzące

Sight, touch, hearing – the current digital options and challenges in access to math content for learners with visual impairments

Wsparcie społeczne w sytuacji utraty wzroku w dorosłości

W jaki sposób pomóc osobom niewidomym w odbiorze sztuk wizualnych?

POLIN – muzeum dostępne. Muzeum jako miejsce, gdzie dokonuje się zmiana społeczna

Audiodeskrypcja w percepcji sztuki przez osoby z niepełnosprawnością wzroku

The Blind Side of Art: Visual Impairment as a Resource in the Work of Mexican Artists

Internetowa grupa dyskusyjna jako źródło wsparcia dla rodziców dzieci niewidomych

System Braille'a – stymulator czy inhibitor w wychowaniu i edukacji inkluzyjnej uczniów z niepełnosprawnością wzroku?

Preferencje osób z dysfunkcją wzroku w zakresie korzystania z informacyjno-komunikacyjnych technologii wspomagających

Założenia tyflologiczne Róży Czackiej i ich ponadczasowe znaczenie z perspektywy stuletniej działalności Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Służebnic Krzyża

Słabowidzący aktywnym uczestnikiem komunikacji. Możliwości wsparcia ucznia w przestrzeni ogólnodostępnej szkoły średniej