Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: ołtarz główny

Sort By:

Limit search:

Ołtarz Trójcy Świętej z pocysterskiej katedry w Oliwie. Ikonografia i zagadnienie autorstwa

100%

Droździecka O.

Studia Gdańskie

2014

issue 34

255-275

W katedrze oliwskiej znajduje się wybitne dzieło snycerskie – dawny ołtarz główny ufundowany przez Rafała Kosa, bratanka opata Dawida Konarskiego. Pierwsze informacje o ołtarzu, powstałym w latach 1604 – 1606, znajdują się w rocznikach klasztoru pisanych przez przeora Filipa Adlera. Czas poprzedzający powstanie dzieła obfitował w trudne wydarzenia. Na skutek postępów reformacji, konfliktów o godność opata oraz zniszczenia świątyni i opactwa w roku 1577 nastąpił kryzys gospodarczy, a dyscyplina klasztorna uległa rozprzężeniu. Proces odnowy przybrał na sile pod rządami opata Dawida Konarskiego, który przywrócił zgromadzenie do stanu świetności. Zasługą opata były też liczne fundacje i starania o godne wyposażenie katolickiej świątyni funkcjonującej w pobliżu protestanckiego Gdańska. Skomplikowany program ikonograficzny ówczesnego ołtarza głównego spełniał kontrreformacyjne postulaty dotyczące sztuki.

In the Cathedral of Oliva there is an outstanding piece of woodcarving. This is the former main altar, which was built from the foundation of Abbot David Konarski’s nephew – Rafał Kos. The first information about the altar, formed in the years 1604-1606, can be found in the monastery chronicles written by prior Philip Adler. The time before the emergence of this art work abounded in the difficult events. As a result of the progress of the Reformation, conflict among abbots and the destruction of the Abbey in 1577, there was the economic crisis and monastic discipline has been loosened. Recovery process took on the rise under the rule of Abbot David Konarski, who restored the Abbey to the state of splendor. The merit of the Abbot was also trying for an impressive facilities for the Catholic church located near by the centre of Protestants situated in Gdańsk. Complicated iconographic program of the altar meets Counter-Reformation recommendations for art. This is a unique work of art. Excellent state of preservation and no subsequent interference highlights its exceptional value.

Prace rewaloryzacyjne w klasztorze i nowe wyposażenie wnętrza kościoła św. Józefa karmelitów bosych w Poznaniu w latach 1984–1990

100%

Wanat B. J.

Folia Historica Cracoviensia

2011

vol. 17

The Discalced Camaldolese arrived in Poznań in 1618. In a garden purchased from Elżbieta Michanówna they built the original wooden monastery dedicated to St Joseph. In 1635–1687, on the land of the manor bequeathed by Barbara Orzelska, the Camaldolese built a stone monastery and St Joseph's Church. Among the architects and builders of St Joseph's Church were: Giovanni Catenaci, Krzysztof Bonadura the Older and Krzysztof Bonadura the Younger. After the Second World War, the Discalced Camaldolese regained their property in a state of ruin. It took many years to reconstruct and renovate the heritage site. The present furnishings of the Church were made in the years 1985–1990.

Il convento e la chiesa dei carmelitani scalzi a Poznań costruita nel 1618 è primo e il più antico tempio in Polonia dedicato a San Giuseppe. La chiesa è barocca, progettata dagli architetti Giorgio Catenacci e Cristoforo Bonadura. Nell’altare principale si trovava un tempo l’immagine di San Giuseppe. Nel convento ci fu la facoltà di teologia per i seminaristi. Il 5 luglio 1801 per ordine del re prussiano Federico Guglielmo il convento venne trasformato in una caserma. A partire dal 1831 venne trasformato in un tempio evangelico di guarnigione; ciò provocò il cambiamento dell’arredamento. A partire dal 1919, qundo Polonia riacquistò la sua indipendenza dopo le spartizioni, fu trasformato in una chiesa cattolica per i militari. Subito dopo la seconda guerra mondiale nel 1945, l’edifiio, in stato deplorevole, venne restituito ai carmelitani. La ricostruzione durò molti anni. L’odierno arredamento del tempio fu fatto negli anni 1983-1990. Il 19 marzo 2010 l’arcivescovo di Poznań, Stanisław Gądecki proclamò la chiesa il Santuario di San Giuseppe per la diocesi di Poznań.

Karmelici bosi przybyli do Poznania w 1618 roku. W ogrodzie nabytym od Elżbiety Michanówny zbudowali – początkowo drewniany – klasztor pod wezwaniem św. Józefa. W latach 1635–1687, na gruncie zapisanego im dworu przez Barbarę Orzelską, wybudowali murowany barokowy klasztor i kościół św. Józefa3. Architektami i budowniczymi kościoła św. Józefa byli: Jerzy Catenaci oraz Krzysztof Bonadura starszy i Krzysztof Bonadura młodszy. Karmelici bosi po II wojnie światowej odzyskali swoją własność w stanie ruiny. Odbudowa i rewaloryzacja zabytku sztuki trwała wiele lat. Obecne wyposażenie kościoła wykonane zostało w latach 1985–1990.

Refine search results

1 Folia Historica Cracoviensia

1 Studia Gdańskie

1 Droździecka O.

1 Wanat B. J.

1 2014

1 2011

Search results

Ołtarz Trójcy Świętej z pocysterskiej katedry w Oliwie. Ikonografia i zagadnienie autorstwa

Prace rewaloryzacyjne w klasztorze i nowe wyposażenie wnętrza kościoła św. Józefa karmelitów bosych w Poznaniu w latach 1984–1990