Search results

1

IL SIMBOLO SPONSALE COME PONTE TRA LE TRADIZIONI GRECA E SIRIACA. Un approccio patristico-liturgico. Parte seconda

100%

Ebeid B.

Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars

|

2016

|

vol. 22

|

issue 48

431-454

PL

Relacja między Bogiem a człowiekiem już w Starym Testamencie opisywana była językiem miłości. Jednym z najchętniej stosowanych w tej materii obrazów była symbolika małżeńska. Posługiwano się nią w sposób metaforyczny z dwóch powodów: z jednej strony chciano podkreślić pragnienie powrotu do raju i złączenie się człowieka (oblubienicy) z Bogiem (Oblubieńcem), z drugiej — chciano ukazać wolę przebywającego w raju Boga (Oblubieńca) do zaproszenia oblubienicy na weselne gody. Niniejszy artykuł stanowi drugą część wywodu zapoczątkowanego w poprzednim numerze „Liturgia Sacra”. W swoim studium autor ukazuje ów symboliczny obraz wychodząc od fundamentu dogmatycznego. Wskazuje również na biblijne tło omawianej symboliki oraz na patrystyczne interpretacje łączące ją z życiem liturgicznym Kościoła pierwotnego, opierając je głównie o świadectwa patrystyki syryjskiej oraz o liturgiczny fundament Kościołów bizantyjskiego oraz syryjskich. Oprócz wymiaru liturgicznego autor wskazuje, że obraz małżeństwa może być dobrym mostem prowadzącym do ekumenicznego zbliżenia Kościołów.

EN

The relationship between God and human being was seen, already in the Old Testament, as amorous. The image that was most preferred, with which this relationship could be de- scribed, was the spousal image. It was used metaphorically to underline, on the one hand, the desire of the man-bride to go back to paradise, after his fall, and to be with his God- bridegroom and to join Him, and on the other, the will of God-bridegroom himself, being in his garden-paradise, to invite His bride to come and to enter to make the nuptial feast with Him. The Canticle of Canticles (the Song of Songs), in fact, is to be considered the most excellent hymn that describes and reflects on this relationship. Adam with his sin could not realize the purpose for which he was created, i.e. his deification. It was, however, God’s plan for the human nature, and for that the Logos himself chose to become man and to make real the purpose of his creation of Adam, and for this reason He was also called the new Adam. This dogma of faith became the basis of the Church’s adoption the spousal image, according to which Christ is the bridegroom while the Christians, as members of His Church, His body, are the bride. The new relationship in Christ begins with the Baptism, while through the Eucharist the first step in joining Him is made. This symbolic image, nevertheless, has an eschatological aspect that gives a strong dynamism for the Christian in his liturgical and spiritual life. At the eschaton the garden-paradise, the heavenly Jerusalem, will descend on the earth, in its center will be the bridegroom and he will call his bride inviting her to enter; and during their nuptial feast he will sing the Canticle, the nuptial hymn. With our article, therefore, we attempted to illustrate this symbolic image, starting from its dogmatic base, then presenting its biblical background, analyzing the patristic interpretations and making a few references to the liturgical life and its hymns that confirm the new relationship in Christ. Comparing, finally, throughout this analysis, on one hand, the Greek patristic tradition and the Byzantine liturgical hymns, on the other, the Syriac patristic and liturgical tradition, we tried to show how this image might be a real ecumenical bridge, as a common element among these two traditions.

2

Kim jest oblubieniec w przypowieści o dziesięciu pannach (Mt 25,1-13)? Między tradycyjnymi i współczesnymi próbami zrozumienia

100%

Zawadzki A.

The Biblical Annals

|

2019

|

vol. 9

|

issue 2

355-396

EN

The main aim of the article is to compare carefully the intricated history of the exegesis of the Parable of the Ten Virgins (Mt 25:1-13) with the modern attempts to understand it, using the historical criticism. In fact, the historical criticism shows a number of problems concerning the critica textus, as well as the difficult process of edition, which influenced the understanding of the parable over the centuries. But the most important question, that resonates with the article, is the identity of the bridegroom: is he Jesus himself or the personification of the social injustice?

PL

Głównym celem artykułu jest skonfrontowanie skomplikowanej historii egzegezy przypowieści o dziesięciu pannach (Mt 25,1-13) ze współczesnymi próbami jej zrozumienia przy zastosowaniu metody historyczno-krytycznej. Metoda historyczno-krytyczna ukazuje bowiem szereg problemów z zakresu krytyki tekstu jak i procesu redakcji, który rzutował na zrozumienie przypowieści na przestrzeni wieków. Najważniejszym pytaniem jest pytanie o tożsamość oblubieńca: czy jest to Jezus czy raczej uosobienie niesprawiedliwości społecznej?

3

Przypowieść o dziesięciu pannach (Mt 25, 1–13) w żywej tradycji Kościoła. Studium egzegetyczno-teologiczne

100%

Zawadzki A.

Łódzkie Studia Teologiczne

|

2019

|

vol. 28

|

issue 4

83-120

EN

The main objective of this article is to confront a complex exegesis history of the parable of ten virgins (Matt 25:1–13) with contemporary attempts to understand it with the application of historicalcritical method. The historical-critical method presents a number of issues from the area of text criticism and editorial process, which have influenced the understanding of the parable throughout the ages. The most important questions concerns the identity of the Bridegroom: is this Jesus or a personalization of social injustice?

4

Il simbolo sponsale come ponte tra le tradizioni greca e siriaca: Un approccio patristico-liturgico. Parte prima

88%

Ebeid B.

Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars

|

2016

|

vol. 22

|

issue 47

25-42

EN

The relationship between God and human being was seen, already in the OT, as amorous. The image that was most preferred, with which this relationship could be described, was the spousal image. It was used metaphorically to underline, on the one hand, the desire of the man-bride to go back to paradise, after his fall, and to be with his God-bridegroom and to join Him, and on the other, the will of God-bridegroom himself, being in his garden-paradise, to invite His bride to come and to enter to make the nuptial feast with Him. In this first part of our article we will illustrate this symbolic image, starting from its dogmatic base, then presenting its biblical background and at the end analyzing the Greek patristic interpretations of it and how the fathers related this image to the liturgical life of the primitive church.

PL

Relacja między Bogiem a człowiekiem już w Starym Testamencie opisywana była językiem miłości. Jednym z najchętniej stosowanych w tej materii obrazów była symbolika małżeńska. Posługiwano się nią w sposób metaforyczny z dwóch powodów: z jednej strony chciano podkreślić pragnienie powrotu do raju i złączenie się człowieka (oblubienicy) z Bogiem (Oblubieńcem), z drugiej, chciano ukazać wolę przebywającego w raju Boga (Oblubieńca) do zaproszenia oblubienicy na weselne gody. W prezentowanej tu pierwszej części artykułu autor ukazuje ów symboliczny obraz wychodząc od fundamentu dogmatycznego. Wskazuje również na biblijne tło omawianej symboliki oraz na patrystyczne interpretacje łączące ją z życiem liturgicznym Kościoła pierwotnego, co szerzej zostanie przedstawione w części drugiej.

Refine search results

2 Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars

1 The Biblical Annals

1 Łódzkie Studia Teologiczne

2 Ebeid B.

2 Zawadzki A.

2 2019

2 2016

IL SIMBOLO SPONSALE COME PONTE TRA LE TRADIZIONI GRECA E SIRIACA. Un approccio patristico-liturgico. Parte seconda

Kim jest oblubieniec w przypowieści o dziesięciu pannach (Mt 25,1-13)? Między tradycyjnymi i współczesnymi próbami zrozumienia

Przypowieść o dziesięciu pannach (Mt 25, 1–13) w żywej tradycji Kościoła. Studium egzegetyczno-teologiczne

Il simbolo sponsale come ponte tra le tradizioni greca e siriaca: Un approccio patristico-liturgico. Parte prima