Search results

1

Pierwotna i wtórna ocena niepełnosprawności – predykcyjna rola zmiennych socjodemograficznych i związanych z niepełnosprawnością

100%

Byra S.

Szkoła Specjalna

|

2019

|

vol. LXXX(1)

5-18

PL

Ocena niepełnosprawności to kategoria poznawcza, rozpatrywana głównie w kontekście przystosowania do życia z niepełnosprawnością. Jej znaczenie określane jest najczęściej w ramach teorii stresu i radzenia sobie z nim, aplikowanej na grunt studiów nad niepełnosprawnością. W artykule zaprezentowano wyniki badań nad pierwotną i wtórną oceną niepełnosprawności, formułowaną przez osoby z nabytymi uszkodzeniami ruchowymi. Grupa badanych obejmuje osoby z urazem rdzenia kręgowego oraz po amputacji kończyny dolnej. Pierwotną i wtórną ocenę niepełnosprawności przeanalizowano z uwzględnieniem zmiennych socjodemograficznych i związanych z niepełnosprawnością. Uzyskane rezultaty wskazują, że te kategorie zmiennych pozwalają lepiej wyjaśnić pierwotną niż wtórną ocenę niepełnosprawności. Ponadto ustalono większe znaczenie predykcyjne zmiennych związanych z niepełnosprawnością niż socjodemograficznych w tłumaczeniu natężenia zarówno oceny pierwotnej, jak i wtórnej. Rodzaj niepełnosprawności, czas jej trwania, a także poczucie kontroli nad konsekwencjami posiadanego uszkodzenia narządu ruchu mają istotne znaczenie w określaniu natężenia obu przyjętych form oceny niepełnosprawności.

2

Assessment of conformity and repeatability of chosen scales used for evaluation of gait after brain stroke

75%

Podgórska-Bednarz J., Wyszyńska J., Drużbicki M., Przysada G., Czenczek-Lewandowska( E., Leszczak J., Baran J.

Medical Review

|

2014

|

issue 4

326-333

PL

Wstęp: Zaburzenia lokomocji pacjenta po przebytym udarze mózgu w istotny sposób utrudniają jego codzienne funkcjonowanie oraz obniżają jakość życia. Poprawa wzorca chodu stanowi często kluczowe zadanie poudarowej neurorehabilitacji, bowiem umiejętność samodzielnego przemieszczania się zapewnia osiągnięcie możliwie jak największej samodzielności oraz umożliwia pacjentowi aktywne uczestnictwo w życiu społecznym. W celu oceny funkcji lokomocyjnych konieczne staje się zastosowanie różnorodnych narzędzi pomiarowych umożliwiających ewaluację w tym aspekcie. Cel: Celem pracy była ocena zgodności i trafności wybranych narzędzi umożliwiających ocenę funkcji chodu pacjentów po udarze mózgu, tj: Functional Gait Assessment, Dynamic Gait Index oraz Wisconsin Gait Scale. Materiał i metody: W badaniu uczestniczyło 30 chorych z niedowładem połowiczym, którzy przebyli udar mózgu jednokrotnie, a okres od incydentu wynosił co najmniej sześć miesięcy. Funkcję chodu każdego pacjenta oceniono z wykorzystaniem dziesięciopunktowej skali Functional Gait Assessment (FGA), skali Dynamic Gait Index (DGI), Wisconsin Gait Scale (WGS), próby marszowej na dystansie 10 metrów, natomiast równowagę oceniono za pomocą skali Równowagi Berga i testu „Get up&go”. Wyniki: Wykazano wysoki poziom powtarzalności badania z wykorzystaniem FGA (p=0,64) oraz wysoką zgodność wewnętrzną (α=0,86) i zewnętrzną (r=0,96) uzyskanych wyników. Stwierdzono bardzo wysoką zależność pomiędzy ocenami chodu dokonanymi na podstawie skali DGI i FGA (r= 0,95) oraz silną zależność pomiędzy wartościami FGA i WGS (r= - 0,75). Wszystkie korelacje były wysoce istotne statystycznie. Wnioski: Wyniki oceny z wykorzystaniem skali FGA, DGI oraz WGS charakteryzują się dużą zgodnością wewnętrzną i zewnętrzną wyników. Skale są dobrymi i polecanymi testami klinicznymi w ocenie chodu chorych z niedowładem po przebytym udarze mózgu.

EN

Introduction: Locomotor disorders at a patient after stroke significantly deteriorate his/her everyday functioning and quality of life. Improvement of gait pattern is often a crucial task in post-stroke neurorehabilitation as the ability to move unaided allows the patient to achieve the highest possible level of independence and actively participate in social life. Various measuring tools are used to evaluate the locomotor functions. Purpose: The aim of this paper was to assess the conformity and accuracy of chosen tools (i.e. Functional Gait Assessment, Dynamic Gait Index and Wisconsin Gait Scale) enabling the evaluation of gait functions of stroke survivors. Material and methods: The study included 30 patients with hemiparesis who had undergone a stroke once at least six months before the research. The gait function of each patient was assessed in the ten-point Functional Gait Assessment (FGA) scale, the Dynamic Gait Index (DGI) scale, the Wisconsin Gait Scale (WGS) and 10-meter walk test. Balance, however, was evaluated using the Berg Balance Scale and Get Up and Go test. Results: The test making use of FGA proved a high level of repeatability (p=0,64) as well as high internal (α=0,86) and external (r=0,96) consistency of the achieved results. The study found out significant correlation between the gait assessments conducted according to DGI and FGA scale (r= 0,95) and strong dependency between values of FGA and WGS (r= - 0,75). All correlations were statistically significant. Conclusion: FGA, DGI and WGS scales are characterised by high internal and external conformity of results. They are good and recommended clinical tests used for assessment of gait of post-stroke patients with paresis.

3

Znaczenie zdrowia i jego miejsce w systemie wartoścoi osób niepełnosprawnych ruchowo zajmujących się sztuką

63%

Janowska-Matuszewska M.

Roczniki Naukowe Wyższej Szkoły Bankowej w Toruniu

|

2013

|

issue 12

291-305

EN

The concept of „being healthy” means something different for everyone. The cause for this discrepancy lies in multifarious determinants of health and depends i.a. on age, sex, social situation, and especially on the system of values determining aims in life. For the disabled health is an important, but not an indispensable condition to achieve personal happiness. This way of thinking stands in contradiction to the one presented by the able-bodied. Actively pursuing one’s passion for art increases life satisfaction of the disabled, both in the personal and in the profes-sional sphere of life.

4

Subiektywne poczucie niepełnosprawności w ocenie artystów i twórców niepełnosprawnych

63%

Janowska-Matuszewska M.

Roczniki Naukowe Wyższej Szkoły Bankowej w Toruniu

|

2013

|

issue 12

281-290

XX

During the period of adjustment to a chronic illness or to a disability, the community that the disabled person lives in must give him or her individual attention in order to help him or her survive the hardest time as well as learn to live in their new reality. The research was carried out among a group of disabled people: members of the Association of Mouth and Foot Painting Artists AMUN (24 people) as well as disabled people doing various kinds of artistic work (38 people), altogether 62 people. Following measures were employed in the research: health psychology test – Acceptance of Illness Scale – AIS (Z. Juczyński, 2001) and an interview questionnaire.

Refine search results

2 Roczniki Naukowe Wyższej Szkoły Bankowej w Toruniu

1 Medical Review

1 Szkoła Specjalna

2 Janowska-Matuszewska M.

1 Baran J.

1 Byra S.

1 Czenczek-Lewandowska( E.

1 Drużbicki M.

1 Leszczak J.

1 Podgórska-Bednarz J.

1 Przysada G.

1 Wyszyńska J.

1 2019

1 2014

2 2013

Pierwotna i wtórna ocena niepełnosprawności – predykcyjna rola zmiennych socjodemograficznych i związanych z niepełnosprawnością

Assessment of conformity and repeatability of chosen scales used for evaluation of gait after brain stroke

Znaczenie zdrowia i jego miejsce w systemie wartoścoi osób niepełnosprawnych ruchowo zajmujących się sztuką

Subiektywne poczucie niepełnosprawności w ocenie artystów i twórców niepełnosprawnych