Search results

1

Obca interwencja w konflikcie wewnętrznym. Meandry badań nad hiszpańską wojną domową z lat 1936–1939

100%

Ciechanowski J. S.

Res Gestae. Czasopismo Historyczne

|

2018

|

vol. 6

246-265

PL

This article constitutes a review of a monographic volume of University of Łódź publication “Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica”, which is dedicated to the participation of foreign volunteers and regular soldiers in the Spanish Civil War (1936–1939). In ten articles nine authors present the fight on the both sides of the war – rightist and leftist – of the representatives of following nationalities: French, Soviets, Poles, Americans, British, Swiss, Germans, Portuguese, Italians, and Moroccans. The alien intervention (German – Condor Legion, Italian – Corpo Truppe Volontarie, and Soviet – International Brigades) in that war is explained as well as most important circumstances related to the participation of foreigners in that conflict, among other, mechanisms of the intervention and methods to hide it, recruitment, motivations, initiatives, numbers, social position, ideology, internal conflicts, oppression, etc. A review is completed by remarks on research dedicated to the Spanish Civil War.

2

Organizacja i służba polskich formacji etapowych w wojnie polsko-ukraińskiej XI 1918- VII 1919 r.

94%

Odziemkowski J.

Saeculum Christianum. Pismo Historyczne

|

2020

|

vol. 27

|

issue 2

181-193

EN

From the first days of the Polish-Ukrainian war of 1918/19, the Polish command began to form troops whose task was to protect the rear of the front area. Formed almost exclusively of volunteers, always overshadowed by line troops, in the first phase of the war, they played a key role in securing the facilities of Polish troops, protecting railway lines, including the most critical and important for the fate of the conflict railway connecting Lviv with Przemyśl, which was used to send supplies to the city besieged by the Ukrainians. In the spring and summer of 1919, during the decisive battles, they secured war trophies, manned captured towns, and helped organize the front lines.

PL

Od pierwszych dni wojny polsko-ukraińskiej 1918/19 r. dowództwo polskie przystąpiło do formowania oddziałów, których zadaniem była osłona tyłów frontu. Formowane niemal wyłącznie z ochotników, pozostające zawsze w cieniu wojsk liniowych, odegrały w pierwszej fazie wojny kluczową rolę w zabezpieczeniu zaplecza oddziałów polskich, ubezpieczaniu linii kolejowych, wśród nich najbardziej newralgicznej i ważnej dla losów konfliktu kolei łączącej Lwów z Przemyślem, którą przesyłano zaopatrzenie do oblężonego przez Ukraińców miasta. Wiosną i latem 1919 r., podczas decydujących bojów zabezpieczały zdobycz wojenną, obsadzały zdobyte miejscowości, pomagały organizować zaplecze frontu.

3

Militarne aspekty Insurekcji Kościuszkowskiej

67%

Odziemkowski J.

Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej

|

2021

|

issue 1(15)

7-18

EN

The insurrection of 1794 headed by Tadeusz Kościuszko, the hero of American Independence War, was an attempt to save Polish statehood. As a result of the second partition of Poland in 1793, most of the country was seized by Russia and Prussia. Majority of the military equipment was lost. In 1794 the insurgents lacked weapons, ammunition, experienced commanders. Polish industry was unable to provide the insurgents with the necessary supplies. Many volunteer formations were armed with scythes and pikes. Both the Russian and Prussian armies were vastly superior in numbersand better equipped. Despite such difficult conditions the insurgents initially achieved several successes (the Battle of Racławice, the defense of Warsaw, the capture of Vilnius). The insurrection collapsed after eight months of fighting. The aftermath of the defeat was the third partition of Poland. The insurgents’ determination, motivated by great desire for freedom and independence, showed that Poland found the strength for its rebirth and marked the beginning of over hundred years long struggle for the restitution of Polish statehood.

PL

Insurekcja 1794 roku, na której czele stanął Tadeusz Kościuszko, bohater amerykańskiej wojny o niepodległość, była próbą ratowania państwowości polskiej. W wyniku drugiego rozbioru Polski w 1793 roku ponad połowę terytorium kraju zagarnęły Rosja i Prusy. Utracono dużą część wyposażenia wojska. Powstańcom 1794 roku brakowało broni, amunicji, doświadczonych dowódców. Polski przemysł nie był w stanie zapewnić walczącym niezbędnego zaopatrzenia. Wiele oddziałów ochotniczych było uzbrojonych w piki i kosy. Armie rosyjska i pruska dysponowały zdecydowaną przewagą liczebną, były też lepiej wyposażone. Mimo tak trudnych warunków powstańcy początkowo odnieśli szereg sukcesów (bitwa pod Racławicami, obrona Warszawy, zdobycie Wilna). Insurekcja upadła po ośmiu miesiącach, a następstwem klęski był trzeci rozbiór Polski. Determinacja powstańców, płynąca z głębokiego pragnienia wolności i niepodległości, dowiodła, że Polska znalazła siły do swego odrodzenia i zapoczątkowała trwającą ponad sto lat walkę o odbudowę Państwa Polskiego.

Refine search results

1 Res Gestae. Czasopismo Historyczne

1 Saeculum Christianum. Pismo Historyczne

1 Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej

2 Odziemkowski J.

1 Ciechanowski J. S.

1 2021

1 2020

1 2018

Obca interwencja w konflikcie wewnętrznym. Meandry badań nad hiszpańską wojną domową z lat 1936–1939

Organizacja i służba polskich formacji etapowych w wojnie polsko-ukraińskiej XI 1918- VII 1919 r.

Militarne aspekty Insurekcji Kościuszkowskiej