Search results

1

Indywidualna odpowiedzialność parlamentarna członków rządu na gruncie Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej

100%

Opaliński B.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

|

2011

|

issue 4 (8)

97-118

PL

Artykuł koncentruje się na zagadnieniu indywidualnej odpowiedzialności parlamentarnej członków rządu w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. Po kilku uwagach wstępnych natury historycznej ustalono krąg podmiotów, których dotyczy tytułowa problematyka. Następnie poddano analizie tryb uchwalenia wotum nieufności wobec członków rządu, uwypuklając jego odrębności od procedury uchwalenia wotum nieufności Radzie Ministrów. Na marginesie prowadzonych rozważań wyjaśniono zagadnienie rezygnacji członka rządu z zajmowanego stanowiska, postawienia się do dyspozycji premiera oraz odwołania z inicjatywy Prezesa Rady Ministrów. W toku wywodu wyjaśniono, że prezydent ma bezwzględny obowiązek uczynić zadość wnioskowi premiera w przedmiocie odwołania członka rządu. Podsumowując przeprowadzone rozważania ustalono, że instytucja indywidualnego wotum nieufności członka rządu właściwie wkomponowuje się w ukształtowany w Konstytucji RP model rządów parlamentarnych.

EN

In the article there is presented the issue of the individual parliamentary responsibility of members of the government in Polish Constitution from 2nd April 1997. After a few historical remarks there was established the circle of entities which the title issues concerned. Next there was analyzed the mode of passing a motion of censure against the members of the government, highlighting its differences from the procedure motion of censure against Council of Ministers. As a side issue of discussion there was explained the resignation of member of the government, place at the disposal of the Prime Minister and the appeal on his initiative. In the course of the argument there was explained that the president has the absolute obligation to satisfy the request of Prime Minister concerning the dismissal of a member of government. To sum up the considerations there was established that the institution of the individual parliamentary responsibility of members of the government is well-form blended in the polish model of parliamentary government.

2

Wotum zaufania na gruncie Ustawy Zasadniczej RFN z 1949 r. i Konstytucji RP z 1997 r. w kontekście racjonalizacji systemu parlamentarnego obu państw

51%

Pach M.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

|

2014

|

issue 1 (17)

229-258

PL

Artykuł zawiera porównawczą analizę aktualnie obowiązujących przepisów dotyczących wotum zaufania w Republice Federalnej Niemiec i Polsce. Cel stanowi ocena poziomu zaawansowania racjonalizacji systemu parlamentarnego w obu tych państwach w zakresie obejmującym analizowaną instytucję prawną. Racjonalizacja parlamentaryzmu rozumiana jest przez autora artykułu jako dążenie za pomocą odpowiednio ukształtowanych środków prawnych do stabilności i efektywności ustroju poprzez wzmacnianie rządu kosztem legislatywy. Wielofunkcyjny charakter niemieckiego wotum zaufania, a zwłaszcza brak obowiązku dymisji kanclerza w razie porażki w głosowaniu nad wnioskiem o wotum zaufania, sprawiają, że niemiecka wersja tej instytucji pełniej niż jej polski odpowiednik realizuje koncepcję parlamentaryzmu zracjonalizowanego.

EN

The article contains a comparative analysis of the provisions concerning the vote of confidence currently in force in Germany and Poland. The aim of the article is to evaluate the level of the parliamentary system’s rationalization in both countries, as far as the aforementioned legal institution is concerned. The concept of the rationalization of parliamentarism is construed by the author as aiming at political stability and effectiveness by means of properly formed legal tools, through strengthening of the government at the expense of the legislative power. The multifunctional character of the German vote of confidence and, especially, the lack of the chancellor’s obligation to dismiss in case of defeat at the voting on the motion in the parliament, justify the conclusion that the German version of the analyzed institution fulfills the concept of the rationalized parliamentarism more accurately than its Polish counterpart.

3

The Prime Minister of the Council of Ministers as a Body Subject to Sejm Control (in the Light of Normative Regulations). Part II: Prime Minister as a Body Subject to Sejm Control in Other Governmental Institutions

51%

Kuciński J.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2017

|

vol. 26

|

issue 3

EN

In this article the attention is paid to other roles of the Prime Minister in governmental institutions as a body subject to Sejm control, to mention only his position within the governmental administration (vis-à-vis deputy prime ministers, ministers outside cabinet, “non-governmental” organizations of state administration); position of the Prime Minister as a sole supreme body of state administration; his relations with other central bodies of state administration (President, Sejm, Supreme Audit Office). The problem of accountability of the Prime Minister to Sejm has also been contemplated.Making an attempt in both parts of the article to evaluate the influence of various factors on legal and governmental status of the Prime Minister as a body subject to Sejm control, the following has been stated: a) The Prime Minister holds a very strong position and plays a leading role within the structures and functioning mechanisms of the Council of Ministers and in relations with “non-governmental” bodies of state administration, b) position of the Prime Minister in managing the Council of Ministers, a body ranking number one within the structures of executive power and wide authority of the Prime Minister including non-legal factors result in an important role played by the Prime Minister within the entire system of the authorities of the Republic of Poland. These factors also confirm how important is Sejm control of the Prime Minister’s activity for the proper implementation of the principle of separation and balance of powers.

PL

Celem artykułu jest przedstawienie innych ról ustrojowych Prezesa Rady Ministrów jako organu podlegającego kontroli sejmowej, takich jak: jego pozycja w strukturach administracji rządowej (wobec wiceprezesów Rady Ministrów, ministrów poza rządem, „pozarządowych” organów rządowej administracji); pozycja Prezesa Rady Ministrów jako jednoosobowego naczelnego organu administracji rządowej; jego relacje z innymi naczelnymi organami państwowymi (Prezydentem, Sejmem, Najwyższą Izbą Kontroli). Rozważono też problem odpowiedzialności parlamentarnej Prezesa Rady Ministrów przed Sejmem.Podejmując próbę generalnej oceny (rozważanego w częściach I i II artykułu) wpływu różnych czynników na status prawnoustrojowy Prezesa Rady Ministrów jako organu podlegającego kontroli sejmowej, stwierdzono między innymi, że: a) Prezes Rady Ministrów zajmuje bardzo silną pozycję i odgrywa wiodącą rolę w strukturach i mechanizmach funkcjonowania Rady Ministrów oraz w stosunkach z „pozarządowymi” organami rządowej administracji, b) pozycja Prezesa Rady Ministrów w kierowanej przez niego Radzie Ministrów (organie usytuowanym na pierwszym miejscu w strukturze władzy wykonawczej) oraz rozległy zakres jego kompetencji powodują, wraz z czynnikami o charakterze pozaprawnym, że to właśnie on odgrywa ważną rolę w całym systemie rządów RP. Te czynniki również przekonują, jak istotne znaczenie dla prawidłowego urzeczywistniania zasady podziału władzy i równowagi władz ma kontrola sejmowa aktywności Prezesa Rady Ministrów.

Refine search results

2 Przegląd Prawa Konstytucyjnego

1 Studia Iuridica Lublinensia

1 Kuciński J.

1 Opaliński B.

1 Pach M.

1 2017

1 2014

1 2011

Indywidualna odpowiedzialność parlamentarna członków rządu na gruncie Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej

Wotum zaufania na gruncie Ustawy Zasadniczej RFN z 1949 r. i Konstytucji RP z 1997 r. w kontekście racjonalizacji systemu parlamentarnego obu państw

The Prime Minister of the Council of Ministers as a Body Subject to Sejm Control (in the Light of Normative Regulations). Part II: Prime Minister as a Body Subject to Sejm Control in Other Governmental Institutions