Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Refine search results

Journals help
Authors help
Years help

Results found: 53

first rewind previous Page / 3 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  odszkodowanie
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 3 next fast forward last
PL
W niniejszym artykule przedstawiona zostanie polska instytucja administracyjnego wejścia na teren w celu wykonania remontu, konserwacji lub usunięcia awarii urządzeń przesyłowych. Uprawnia ona do publicznoprawnej ingerencji w konstytucyjnie chronione prawo własności, przy założeniu że spełnione zostały determinanty jej zastosowania. Celem przeprowadzonej analizy jest wskazanie, że wywłaszczeniowy charakter tej regulacji, będącej specyficzną formą wywłaszczenia, nakazuje ścisłą wykładnię przesłanek prowadzących do ograniczenia prawa własności w celach związanych z działalnością przesyłową. Podjęta zostanie próba wykazania, iż ograniczenie prawa własności dokonywane na podstawie wydawanej w tym zakresie decyzji administracyjnej spełnia standardy wywłaszczenia obowiązujące w polskim porządku prawnym. Przedstawione zagadnienia mają nie tylko znaczenie stricte teoretyczne, ale posłużą także do stosowania przepisów prawa zarówno przez organy administracji publicznej, jak i przedsiębiorców przesyłowych ubiegających się o wydanie zezwolenia.
PL
Celem niniejszego opracowania jest analiza najważniejszych kwestii związanych ze złymi praktykami instytucji finansowych oraz ich konsekwencjami na podstawie doświadczeń rynku Wielkiej Brytanii. Spojrzenie na krajowy rynek z perspektywy doświadczeń międzynarodowych umożliwi należyte zrozumienie intencji, które przyświecały rodzimym instytucjom (w szczególności Komisji Nadzoru Finansowego) dążącym do wdrożenia najwyższych standardów sprzedaży produktów ubezpieczeniowych w bankach. Doświadczenia brytyjskie pokazują, iż współpraca obu sektorów bardzo często skutkowała naruszaniem praw konsumentów, co w konsekwencji doprowadziło do bardzo dużego wzrostu liczby skarg klientów oraz wartości wypłaty odszkodowań. Analiza przeprowadzona w treści artykułu wskazuje najważniejsze elementy, w których można doszukać się analogii do zjawisk występujących również na rynku polskim, zwłaszcza w zakresie ubezpieczeń sprzedawanych w bankowych sieciach dystrybucji.
PL
Głównym celem pracy było przeprowadzenie oceny roszczeń odszkodowawczych poszkodowanych pacjentów w wyniku zajścia szkody podczas ich leczenia w placówkach leczniczych. Aby tego dokonać, postanowiono zbadać: jak kształtował się wpływ spraw do sądów powszechnych w Polsce z tego tytułu w latach 2005–2016, jakiego rodzaju szkód dotyczyły sprawy wpływające do Sądu Okręgowego w Łodzi w latach 2005–2011 oraz jak rodzaj szkody wpływa na rodzaj zasądzanego świadczenia odszkodowawczego. Szczegółowej analizy dokonano m.in. na podstawie danych pochodzących z wybranych akt sądowych Sądu Okręgowego w Łodzi w latach 2005–2011 zakończonych prawomocnym wyrokiem do końca lipca 2015 r. Przedstawione dane pozwoliły m.in. na wyciągnięcie takich wniosków, jak: liczba spraw z tytułu OC podmiotów leczniczych nie wzrasta istotnie, lecz zmienia się wartość przedmiotu sporu; najczęściej zgłaszaną szkodą jest powstanie rozstroju zdrowia; a zasądzanym świadczeniem odszkodowawczym zadośćuczynienie.
Zeszyty Naukowe KUL
|
2017
|
vol. 60
|
issue 3
139-149
EN
This paper deals with the issues related to the lenght of court proceedings and chronicity of litigations. It concernes constitutional and conventional regulations related to the right to the court and the right to a fair trail, from which follows the right to reasonable time of litigation. Also problems conected to compensation for pecuniary and non-pecuniary damages arrising from chronicity of litigation found their reflections in this article.
PL
Niniejszy artykuł dotyka problematyki długości postępowań sądowych i przewlekłości postępowań. Odnosi się do konstytucyjnych i konwencyjnych regulacji dotyczących prawa do sądu oraz prawa do rzetelnego procesu, z których wynika prawo do rozpaoznania sprawy w rozsądnym terminie. Także problematyka dotycząca dochodzenia kompensaty szkody majątkowej i niemajątkowej w związku z przewlekłością postępowania objęta została zakresem artykułu.
PL
Uregulowania zawarte w ustawie o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych w istotny sposób przyspieszyły proces wywłaszczania nieruchomości pod drogi. Usprawnienia te nie dotyczą jednak odszkodowań, które ustalane są w odrębnych postępowaniach, w odległym czasie i w praktyce napotykają na problemy geodezyjno-prawne. Na mocy tej ustawy podmioty publicznoprawne uzyskują prawo własności nieruchomości lub ich części także w odniesieniu do nieruchomości o nieuregulowanym stanie prawnym, tj. wówczas, gdy nie jest wiadomo komu jest to prawo odbierane. Celem opracowania jest analiza wpływu nieuregulowanych stanów prawnych wywłaszczanych nieruchomości na proces ustalania odszkodowania. Tezą badawczą artykułu jest stwierdzenie, że nieuregulowany stan prawny nieruchomości powoduje konieczność zawieszania postępowań odszkodowawczych w celu ustalenia zasięgu i podmiotów wywłaszczanych praw. Na podstawie przeprowadzonych badań postępowań odszkodowawczych na terenie Krakowa w okresie 2014-2016 r. podjęto próbę zidentyfikowania problemów występujących w praktyce w szczególności spowodowanych niewyjaśnionym stanem prawnym nieruchomośc wywłaszczanych pod drogi. Wskazano na zasadność wprowadzenia precyzyjnych uregulowań prawnych, dotyczących trybu postępowania w takich sytuacjach, co pozwoliłoby wyeliminować niejednolitą praktykę a także rozbieżną linię orzecznictwa sadowoadministracyjnego. Dodatkowym problemem jest brak uregulowań. co do zasad ustalania odszkodowania w przypadku obciążenia nieruchomości wieloma ograniczonymi prawami rzeczowymi.
EN
The regulations contained in the Act on Special Rules for the Preparation and Implementation of Investments in Public Roads have significantly accelerated the process of real estate expropriation for roads. These improvements, however, do not apply to compensations, which are determined in separate proceedings much later, facing surveying and legal problems. Under this Act, public entities gain ownership rights to real properties or their parts, also with regard to real properties with undetermined legal status, i.e. when it is not clear who is deprived of this right. This study aims to analyse the influence of undetermined legal status of expropriated real properties on the process of determining compensation. The research thesis of this article is the statement that undetermined legal status makes it necessary to suspend compensation proceedings in order to determine the extent and entities of the expropriated rights. Basing on the performed studies regarding the compensation proceedings conducted in Krakow in the period of 2014-2016, an attempt was made to identify the problems existing in practice, especially those related to the undetermined legal status of real properties expropriated for roads. The author emphasises the need of introducing precise legal regulations concerning the procedure in such situations, which would allow to eliminate non-uniform practice as well as discordant judgments of administrative courts. The additional problem is the lack of regulations on the rules for determining compensation if a given real property is subject to numerous limited property rights.
PL
Kwestia związana z możliwością dochodzenia odszkodowania wciąż budzi wiele wątpliwości, szczególnie w zakresie dochodzenia roszczeń z tytułu naprawy uszkodzonego pojazdu oraz najmu pojazdu zastępczego. Możliwość dochodzenia roszczeń w związku z naprawą uszkodzonego pojazdu została poruszona w najnowszym orzecznictwie Sądu Najwyższego, który jednoznacznie wskazał na możliwość dochodzenia przez osoby poszkodowane roszczeń w wysokości kosztów hipotetycznych, a nie zaś jedynie kosztów realnie poniesionych. W artykule przedstawiono najnowsze orzecznictwo Sądu Najwyższego, szczególnie zwrócono uwagę na postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 20 lutego 2019 r., III CZP 91/18, w którym określono zakres normalnych granic odpowiedzialności za szkodę w przypadku dochodzenia roszczeń odszkodowawczych w związku ze szkodą wyrządzoną w pojeździe. Kolejną kwestią poddaną analizie jest możliwość dochodzenia roszczeń odszkodowawczych tytułem najmu pojazdu zastępczego w świetle najnowszego orzecznictwa Sądu Najwyższego, regulującego zakres normalnych granic odpowiedzialności za szkodę w zakresie czasu trwania uzasadnionego najmu pojazdu zastępczego. W tym zakresie przedstawiona została uchwała Sądu Najwyższego z dnia 15 lutego 2019 r., III CZP 84/18, w której uznano, iż w przypadku przedłużającej się naprawy zakres odpowiedzialności również spoczywa na ubezpieczycielu w przypadku dochodzenia roszczeń tytułem najmu pojazdu zastępczego, chyba że działania związane z przedłużającą się naprawą są wynikiem działania poszkodowanego lub osoby trzeciej. Na koniec w niniejszej pracy przedstawiono postulaty de lege ferenda w odniesieniu do projektu ustawy obejmującego możliwość dochodzenia roszczeń odszkodowawczych, który porusza wiele istotnych regulacji w zakresie prawa ubezpieczeń.
EN
The issue of the possibility of claiming compensation still raises a number of questions, particularly in the area of claims for the repair of a damaged vehicle and a hire of a replacement means of transportation. The possibility of pursuing claims in connection with the repair of a damaged vehicle has been addressed in the recent Supreme Court judgements which clearly indicated the possibility for the injured parties to pursue claims in the amount of hypothetical costs and not only the costs actually incurred. The above mentioned article presents the most recent jurisprudence of the Supreme Court, in particular the decision of the Supreme Court of 20 February 2019, III CZP 91/18, which defines the scope of normal limits of liability for damage in the case of claims for compensation in relation to damage caused to a vehicle. Another issue raised in this paper is the possibility of claiming damages for the rental of a replacement vehicle in the light of the most recent Supreme Court judgements regulating the scope of the normal limits of liability for damage in terms of the duration of justified rental of a replacement vehicle. In this respect, the resolution of the Supreme Court of 15 February 2019, III CZP 84/18 was presented, which stated that in the case of prolonged repair the scope of liability also rests with the insurer in the case of pursuing claims under the rental of a replacement vehicle, unless the actions related to the prolonged repair are the result of action of the injured party or a third party. Finally, this paper presents de lege ferenda proposals in the bill covering the possibility of claiming damages, which addresses a number of important regulations in the field of insurance law.
PL
Artykuł traktuje o odpowiedzialności odszkodowawczej Skarbu Państwa na podstawie rozdziału 58 kodeksu postępowania karnego. Celem artykułu jest zabranie głosu w dyskusji nad jego problematyką i przedstawienie wybranych refleksji, dotyczących podstawowych zagadnień związanych z tym postępowaniem, dobranych przez wzgląd na ich znaczenie dla tej procedury.
EN
This article analyses liability for damages of the State Treasury under regulations of the Code of Criminal Procedure. The Author presents and takes part in the discussion about selected reflections and opinions, primarily focused on the main issues of the compensations proceedings.
8
75%
EN
The expropriation of historical immovables for the sake of the State Treasury is a special legal instrument used in the name of collective interest and concern for the national heritage. The expropriation of immovables consists of the deprivation or limitation of ownership rights, the right of perpetual usage or other rights concerning immovables. Intervention into the right of ownership of historical immovables, which involves expropriation, should be realised in accordance with the binding law. The legal foundations for expropriation can be found in three types of regulations: the Constitution of the Republic of Poland, statutes and international public and European law. Decisions pertaining to a temporary seizure of historical immovables and expropriation have been divided between two organs of public administration: the voivodeship conservator of historical monuments and the starosta, with the former acting as the advisory and motionfiling organ, while the starosta conducts the expropriation procedure and makes decisions about the expropriation of the immovables. The expropriation of historical immovables conceived as legal institution, which is to guarantee the preservation of historical monuments by the state, is both correct and regular. Its application, however, calls for the observation of administrative procedures, which considerably increase the time of the procedure. As a consequence, it causes a considerable delay of conservation undertakings aimed at saving the original historical substance. In view of the fact that expropriation usually relates to the most damaged and neglected monuments, chances for the preservation of even the smallest fragment of the original are often slight, and the institution of expropriation, whose purpose is to salvage historical monuments, could contribute to a rapidly progressing and irreversible reduction of the original historical substance. The conservation milieu, mindful of scientific accomplishments and the postulates of the charter for the protection of historical monuments, strives at a preservation of the original historical substance as little altered as possible. It seems more correct, therefore, to opt for a less radical path - to persuade the owner to agree to conservation or sale. Expropriation, envisaged as a form of legal coercion, should be applied in exceptional cases, when the repertoire of other possibilities has been exhausted. On the other hand, it should not be avoided, keeping in mind the fact that historical monuments are supposed to survive not only for the sake of our generation, and that their protection, perceived as a public goal, justifies expropriation.
EN
This review of case law provides a brief description of two important legal developments before the ICC from January to June 2022, that is the decision to initiate pre-trial proceedings in the situation of Ukraine in connection with the mass victimization resulting from the Russian aggression in February 2022, and the decision on the claims for damages brought by Charles Blé Goudé under Article 85 of the Rome Statute of the ICC.
PL
Niniejszy przegląd orzecznictwa zawiera zwięzły opis dwóch istotnych zdarzeń w obrocie prawnym przed MTK od stycznia do czerwca 2022 r., tj. wydania decyzji o wszczęciu postępowania przygotowawczego w sytuacji Ukrainy w związku z masową wiktymizacją, która nastąpiła wskutek rosyjskiej agresji w lutym 2022 r., oraz decyzji dotyczącej roszczeń odszkodowawczych za „bezprawne oskarżenie” wniesionych przez Charlesa Blé Goudé na podstawie art. 85 Statutu Rzymskiego MTK.
EN
It is obvious that the doctor will be responsible for the damage resulting from the baby’s fault. It is to be seen a situation where a doctor’s negligence was the only admission to the birth of the child, and not contribute to the injury to his health. And in this case, there is the emergence of claims for wrongful birth or so-called bad birth. More and more often in courts around the world, including Poland, there are actions for damages for the conception and birth of a child, which “caused the injury.” Initially, the courts denied the possibility of recognizing the child as a loss. However, later in the Constitutional Court considered the admissibility of the claims of parents of unplanned or handicapped child is without prejudice to the Constitution. The claim for compensation in a wrongful birth in the Polish case law is rare. One of the reasons is the reluctance to bring such actions which probably translates into a moral issue.
PL
Jest oczywiste, że lekarz będzie odpowiedzialny za uszczerbek zdrowia dziecka powstały z jego winy. Należy jednak rozpatrzyć też sytuację, w której niedbalstwem lekarza było jedynie dopuszczenie do narodzenia dziecka, a nie przyczynienie się do szkody na jego zdrowiu. I właśnie w takiej sytuacji dochodzi do pojawiania się roszczeń z tytułu wrongful birth, czyli tzw. złego urodzenia. Coraz częściej na wokandach sądowych całego świata, także w Polsce, pojawiają się powództwa odszkodowawcze dotyczące poczęcia i urodzenia dziecka, które „wywołało szkodę”. Początkowo sądy negowały możliwość uznania dziecka jako szkodę. Jednak w późniejszym okresie Trybunał Konstytucyjny wyraził pogląd, że dopuszczalność roszczeń odszkodowawczych rodziców nieplanowanego lub upośledzonego dziecka nie narusza przepisów Konstytucji. Przedstawione roszczenie odszkodowawcze typu wrongful birth w polskim orzecznictwie występuje rzadko. Jedną z przyczyn jest niechęć do wytaczania tego typu pozwów, co zapewne przekłada się na aspekt moralny.
PL
W ramach private enforcement of competition law szczególnego znaczenia nabiera kwestia odpowiedzialności przebijającej, a zatem możliwości pociągnięcia do odpowiedzialności podmiotu niebędącego bezpośrednim sprawcą naruszenia. Zgodnie z tezą wyroku TSUE w sprawie Skanska, sądy cywilne orzekające w sprawach o naprawienie szkody z tytułu naruszenia prawa konkurencji winny rozumieć pojęcie „przedsiębiorstwa” zgodnie art. 101 TFUE oraz z jego ugruntowaną wykładnią dokonaną przez Trybunał, co może oznaczać przyjęcie także w ramach prawa prywatnego doktryny ekonomicznej sukcesji (ciągłości gospodarczej) oraz koncepcji jednolitego organizmu gospodarczego. Poszczególne kraje członkowskie, takie jak Hiszpania czy Portugalia, przyjęły już stosowne regulacje prawne dotyczące omawianego zagadnienia. W innych krajach materia ta stała się przedmiotem rozważań judykatury. W Polsce nie występuje żadna z tych dwóch sytuacji. Należy opowiedzieć się za szerokim przyjęciem koncepcji odpowiedzialności przebijającej w ramach odpowiedzialności odszkodowawczej z tytułu naruszenia prawa konkurencji – zarówno o wymiarze unijnym, jak i krajowym.
PL
Na przestrzeni lat kwestią bardzo często rozstrzyganą przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej jest prawidłowa wykładnia art. 7 pkt 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1215/2012 z 12.12.2012 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych, a także jego wcześniejszych odpowiedników. Zwłaszcza pojęcie „miejsca wyrządzenia szkody” budzi rozliczne wątpliwości natury interpretacyjnej. Szczególnego wymiaru nabiera ta kwestia w ramach private enforcement of competition law – szkody z tytułu naruszenia prawa konkurencji mogą być bowiem wyrządzone, działaniem jednego sprawcy, różnym podmiotom w różnych miejscach. Wyrok TSUE w sprawie C-343/19 Volskwagen z dnia 9 lipca 2020 r. stanowi kolejną już odsłonę zmagań interpretacyjnych orzecznictwa unijnego z wymienionym wyżej przepisem i kolejną próbę dostosowania jego, dość lakonicznego, brzmienia do rozmaitych i skomplikowanych stanów faktycznych. Powstaje jednak pytanie, czy dokonana w ramach wymienionego wyżej wyroku wykładnia nie preferuje zanadto powodów-poszkodowanych i czy aby nie podąża w kierunku przyjęcia zasady forum actoris (właściwości sądu miejsca zamieszkania lub siedziby powoda) w ramach powództw z tytułu naruszenia prawa konkurencji.
PL
W opracowaniu podjęto problematykę funkcjonowania nietypowego rynku nieruchomości niezabudowanych przeznaczonych pod cmentarze. W Polsce występuje potrzeba powiększania i zakładania nowych cmentarzy. Nieliczne gminy potrafią skutecznie przeprowadzić takie inwestycje. Największe trudności występują w miastach. Celem niniejszego artykułu było zarysowanie problematyki negocjacji, wywłaszczeń i odszkodowań w procesie realizacji inwestycji w Polsce. W procesie negocjacji pomiędzy gminą a podmiotem prywatnym realizowanym dla nabycia gruntów przeznaczonych pod cmentarze dowiedziono, że gmina musi zakładać koszt realizacji inwestycji na około 55% ceny zakupu gruntów, przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną na danym rynku lokalnym. W opracowaniu wskazano na ograniczenia związane z lokalizacją inwestycji w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego oraz ograniczenia w zakresie efektywnego przeprowadzenia rokowań o nabycie gruntów przeznaczonych pod cmentarz w drodze umowy. Wskazano, że głównym problemem jest szkoda lokalizacyjna (zaistniała lub nie), która w znacznym stopniu przyczynia się do zablokowania trybu umownego wykupu gruntu i zasadniczo komplikuje i przeciąga w czasie zakończenie procedury wywłaszczeniowej.
EN
The subject matter of this work is the functioning of a specific market of undeveloped real estate intended for cemeteries. There is a need in Poland not only to expand the existing cemeteries but also to establish new ones. However, such investments are successfully made only in a few gminas, not to mention big cities, where they seem even harder to be carried out. The aim of this article is to outline the issues of negotiations, expropriation and compensation in the process of investment implementation in Poland. In the negotiation process between a gmina (commune) and a private entity, carried out for the purchase of land intended for cemeteries, it has been proved that the gmina must assume the cost of the investment at approximately 55% of the purchase price of land intended for single-family housing on a given local market. Additionally, the author indicates the limitations associated with the location of investments in local spatial development plans as well as the limitations in terms of conducting effective negotiations for purchasing land intended for cemeteries by means of an agreement. The main problem indicated in the work is the location damage (suffered or not), which has largely contributed to blocking the contractual purchase of land and substantially complicates and delays termination of the expropriation procedure.
PL
Celem artykułu jest analiza legalności ograniczenia swobody prowadzenia działalności gospodarczej, które wprowadzone zostało na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z powodu pandemii koronawirusa. Ograniczenie jednej z najistotniejszych wolności konstytucyjnych zostało wprowadzone na mocy rozporządzenia, a nie w drodze ustawy, czego wymaga Konstytucja RP. Budzi to szereg wątpliwości w zakresie legalności działań władzy publicznej. Powyższe skłania również do rozważań w przedmiocie możliwości uzyskania przez przedsiębiorców odszkodowania na szkody i straty spowodowane koniecznością zamknięcia działalności gospodarczej, pomimo braku wprowadzenia stanu nadzwyczajnego na terenie Rzeczypospolitej Polskiej.
EN
The aim of the article is to analyze the legality of the restriction of business activity in Poland introduced due to the COVID-19 pandemic. According to the Constitution of the Republic of Poland any limitations on constitutional rights and freedoms may be imposed only by the act but despite that, the restriction of business activity was introduced by the regulation, which raises doubts as to legality of activities of public authorities. The above issue also calls for considerations whether the obligation of temporary closing business by entrepreneurs in the territory of Poland entitles them to receive compensation in the situation when the state of emergency in Poland was not introduced.
EN
This commentary refers to the assessment of the situation in which there are grounds conditioning the reduction of compensation due to an underage, who contributed to the injury, and because of his age is not responsible, and is it possible when required by the principles of community life – to apply by analogy Art. 428 of the Civil Code. The author agrees with the Supreme Court, that in the factual situation of the case it can be applied by analogy with the said provision.
PL
Glosa dotyczy problemu oceny, w jakiej sytuacji zachodzą przesłanki warunkujące obniżenie odszkodowania należnego małoletniemu, który przyczynił się do powstania szkody, a ze względu na swój wiek nie ponosi odpowiedzialności, oraz czy można, gdy wymagają tego zasady współżycia społecznego, stosować przez analogię art. 428 k.c. Autorka podziela pogląd SN, że w sytuacji faktycznej przedmiotowej sprawy można stosować przez analogię wspomniany przepis.
PL
W artykule przedstawiono wybrane aspekty prawne dotyczące wykorzystania opinii biegłego lekarza, która stanowi podstawowy dowód w procesie medycznym – procesie, w którym dochodzi się odszkodowania lub zadośćuczynienia związanego z wykonywaniem zawodu lekarza. Proces medyczny ze swojej specyficznej natury dla rozstrzygnięcia sprawy wymaga wiedzy specjalistycznej niekiedy z różnych dziedzin medycyny, dlatego dowód z opinii biegłego lekarza ma doniosłe znaczenie. W artykule zostało przedstawione w pierwszej kolejności pojęcie i znaczenie dowodu z opinii biegłego lekarza. Przedstawione zostały również relacje jakie zachodzą między dowodem z opinii biegłego lekarza a innymi środkami dowodowymi w ramach procesu medycznego. Ze względu na przemiany społeczne i zwiększenie świadomości prawnej pacjentów można zaobserwować wzrost liczby wszczynanych procesów sądowych przeciwko lekarzom, dlatego aspekt wykorzystania dowodu z opinii biegłego lekarza ma duże znaczenie praktyczne.
EN
The article presents selected legal aspects concerning the use of the expert medical opinion, which is the primary evidence in the medical process, i.e. proceedings in which one shall seek compensation or damages related to the performance of the medical profession. Medical process due to its specific nature for the settlement of the case sometimes requires expertise in various fields of medicine, therefore the evidence such as medical expert opinion is of great importance. First of all, the article presents the concept and meaning of evidence, i.e. medical expert opinion. It also includes the relations which exist between the evidence of the medical expert opinion and other evidence within the medical process. Due to the social changes and raising legal awareness of patients one can observe an increase in the number of lawsuits initiated against doctors. Therefore the question of using the medical expert opinion as evidence is of vital practical importance.
PL
W artykule przedstawiono analizę kręgu adresatów roszczeń z art. 446 k.c. w przypadku zamachu na życie innych osób, w wyniku którego giną te osoby oraz sam zamachowiec. Autor artykułu omawia na wstępie problematykę zakresu roszczeń z art. 446 k.c., następnie poświęca uwagę kwestii dziedziczenia majątkowych praw i obowiązków. W dalszej kolejności koncentruje się na możliwości dziedziczenia praw majątkowych w przypadku wspomnianego zamachu. Na koniec prezentuje propozycję rozwiązania problemu niemożności zaspokojenia roszczeń uprawnionych z art. 446 k.c
EN
The article analyses the claims based on Article 446 Civil code in case of a suicide assassination. At the beginning it shows the issues of inheritance of property rights and obligations in case of death of a decedent. Next, it focuses on the possibility of inheritance property obligations of the suicide assassin towards the next of kin of the victim of the assassination. At the end it presents a solution for the case where claims under Article 446 Civil code are not satisfied.
PL
Z dniem 1 lipca 2015 r. weszła w życie nowelizacja kodeksu karnego, w wyniku której uległ zmianie m.in. art. 46 k.k. Modyfikacje dotyczyły zarówno konstrukcji ujętego w tym przepisie środka penalnego, jak i zakres jego stosowania. Nowelizacja była bowiem ukierunkowana na szerszą realizację funkcji kompensacyjnej prawa karnego, a tym samym pełniejsze zaspokojenie roszczeń cywilnych pokrzywdzonego przestępstwem. Ustawodawca dał wyraz tym zapatrywaniom umieszczając prezentowany przepis w nowo utworzonym rozdziale, zatytułowanym „Przepadek i środki kompensacyjne”. Spełnieniu wspomnianej funkcji służy przede wszystkim zmiana charakteru analizowanego środka, który dotąd – jako środek karny – miał realizować różnorakie funkcje prawa karnego, a więc także represyjną i prewencyjną. W nowym modelu jest on nakierowany głównie na kwestie kompensaty. Taka jego istota powoduje konieczność przeorientowania dotychczasowej wykładni tego przepisu. W artykule zostały więc ukazane wybrane konsekwencje tej nowelizacji i obecne sposoby interpretacji omawianego przepisu. Zaprezentowano również przesłanki formalne i materialne orzekania analizowanego środka, a także zakres jego zastosowania.
EN
As from 1 July 2015 the amendment of the Penal Code came into force, which changed, among other things, Article 46. The modifications referred to the construction of the penal measure included in the regulation as well as the scope of its application. The amendment was in fact aimed at a wider implementation of the compensatory function of criminal law, and thus a more complete satisfaction of the victim's civil claims. The legislator gave expression to these views by placing this provision in a newly created chapter Va, entitled "Forfeiture and compensatory measures". The above-mentioned function is primarily fulfilled by the change in the nature of the analysed measure, which so far - as a penalty - has had to carry out various functions of criminal law, including the preventive and repressive ones. In the new model it is mainly aimed at the issues of compensation. Accordingly, its present meaning makes it necessary to refocus the existing interpretation of this provision. Therefore, the article presents selected consequences of the amendment and current ways of interpreting the discussed regulation. Moreover, the formal and material grounds for the adjudication of the above-mentioned measure have been shown as well as the scope of its application.
EN
An appeal from termination of the employment contract is the basic writ initiating proceedings in disputes in the field of individual labor law. The provisions of both the Labor Code and the Code of Civil Procedure contain certain differences and exclusions. The purpose of this article is to present selected practical remarks concerning: the deadline for submitting an appeal from termination of an employment contract, the formal elements of such an appeal, the catalog of possible claims, the value of the dispute and the related court fee, and the impact of excessive length of court proceedings on procedural decisions
PL
Odwołanie od wypowiedzenia umowy o pracę jest podstawowym pismem wszczynającym postępowanie ze sporów z zakresu indywidualnego prawa pracy. Przepisy zarówno kodeksu pracy, jak i kodeksu postępowania cywilnego zawierają pewne odrębności i wyłączenia. Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie wybranych uwag o charakterze praktycznym dotyczących: terminu na złożenie odwołania od wypowiedzenia umowy o pracę, elementów formalnych takiego odwołania, katalogu możliwych roszczeń, wartości przedmiotu sporu i związanej z tym opłaty sądowej oraz wpływu przewlekłości postępowań sądowych na decyzje procesowe.
PL
Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie wybranych zagadnień powództwa grupowego w prawie włoskim – azione di calsse. Autor omawia genezę wprowadzenia azione di classe do włoskiego Kodeksu konsumenckiego z 6 września 2005 roku, mocą ustawy nowelizującej z 24 grudnia 2007 roku. We Włoszech kwestia instytucji powództwa grupowego stała się niezwykle istotna w związku ze skandalami finansowymi dotyczącymi argentyńskich obligacji, w wyniku których zostały poszkodowane rzesze włoskich wierzycieli. W art. 140-bis ust. 1 i 2 Kodeksu konsumenckiego uregulowano przede wszystkim zakres podmiotowy i przedmiotowy azione di classe, znacznie go zawężając. Ponadto postępowanie zostało zbudowane jako postępowanie dwufazowe składające się z etapu wstępnego, w którym sąd bada dopuszczalność powództwa oraz etapu merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy. W zakresie nieuregulowanym w art. 140-bis Kodeksu konsumenckiego stosuje się przepisy Kodeksu postępowania cywilnego z 1940 roku. Warto zwrócić także uwagę na dwie drogi rozstrzygnięcia powództwa grupowego przez sąd. W nauce prawa włoskiego obecny model azione di classe jest krytykowany.
EN
The purpose of this article is to discuss the selected aspects of class action in Italian law – azione di calsse. The Author discusses the genesis of introduction azione di classe to the Italian Consumer Code of 6 September 2005, by virtue of the Act on amending of 24 December 2007. In Italy, the issue of class action has become extremely significant in relation to financial scandals concerning the Argentine bonds, as a result of which they were victimed crowds of Italian creditors. In Art. 140-bis paragraph 1 and 2 of the Consumer Code regulated primarily subjective and objective scope of azione di classe, considerably narrowing it. Furthermore, the procedure was built as a two-phase procedure consisting of the preliminary stage in which the court examines the admissibility of the action and the stage of substantive resolution of the case. To the extent not covered by Art. 140-bis of the Consumer Code, the provisions of the Code of Civil Procedure of 1940. It should also pay attention to the two roads possibilities for settlement of class action by the court. In the science of Italian law the current model azione di classe is criticized.
first rewind previous Page / 3 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.