Search results

1

Rośliny pnące na budowlach zabytkowych

100%

Jackiewicz B., Borowski J.

Ochrona Zabytków

|

1998

|

issue 4

402-417

EN

In the opinion of the authors climbers can and should be introduced onto historical objects. The specificity of the latter determines the presence of plants and imposes the observation of certain principles: 1. The historical object is assigned priority, and the introduced plants should accentuate its aesthetic and historical qualities. The climber appears only as the “guest” of the object. 2. All activity concerning historical objects and plants should aim at the restoration of old historical configurations. Historical monuments are testimony of past epochs, and thus should reflect, as faithfully as possible, the former spatial organisation of interiors, panorama and vistas. Newly created configurations, granted contemporary forms, should be adapted to the historical surrounding. 3. The rule of shaping vegetation should be based on the principle of natural qualities and freedom, with the retention of the character and style of the given object. Property introduced plants supplement the composition of the object. 4. In those cases when climbers start dominating the object, the plants should be restricted by suitable steps (e. g. pruning) or even eliminated. 5. Plants may be applied only on suitably prepared and protected objects. 6. All decisions and intervention as regards historical objects, including the introduction of plants, must be coordinated with appropriate conservation agencies, which supervise the objects, and be subject to their surveillance. The specific properties of climbing plants, which often have direct contact with historical material, require exceptionally well planned and bold undertakings. The great merit of the climbers is undoubtedly the ease and speed with which it is possible to obtain the desired effect. Other important traits are the possibility of growth and upkeep in conditions of limited space and slight access to light as well as small requirements as regards cultivation and feeding.Those features are of great use in conditions of compact development, which is often typical for historical objects — urban complexes, castles and fortresses. The suitable use of climbers is the simplest way to draw attention to the given object, and underline its rank as well as aesthetic and historical excellence.

2

Malarstwo pejzażowe jako narzędzie inspiracji dla sztuki ogrodowej XVIII i XIX w.

86%

Szendi A.

Architectus

|

2013

|

issue 2(34)

59-67

EN

The 18th century was manifested in the art of gardening by passion for an irregular system, unfettered worship of nature, return to nature. These trends grew on a foundation of aesthetic and philosophical transformation, fascination with the antique and the Far East culture, and landscape painting, fullfi lling ideas of Arcadian myth. A particularly important aspect of this phenomenon was the evolution of the role of landscape in the art of painting, which raised it to the rank of an independent subject and although it was treated in an idealized way, it provided an opportunity to draw attention to its natural beauty. Scenes from views of Lorrain, Poussin and Rosa became a pattern in the development of landscaped gardens. It became common practice to invite artists to collaborate in the establishment of garden composition, or to be inspired by their works in order to obtain the appropriate visual effect. Thus formed picturesque landscaped gardens where you can see elements borrowed from the canvases of painters.

PL

Wiek XVIII objawił się w sztuce ogrodowej zamiłowaniem do układów swobodnych, kultem nieskrępowanej przyrody, powrotem do natury. Tendencje te wyrosły na fundamencie przemian estetyczno-fi lozofi cznych, fascynacji kulturą antyku i Dalekiego Wschodu oraz malarstwem pejzażowym, spełniającym idee mitu arkadyjskiego. Szczególnie ważnym aspektem opisywanego zjawiska była ewolucja roli krajobrazu w sztuce malarskiej, która podniosła go do rangi samodzielnego tematu i choć traktowała go w sposób wyidealizowany, to jednak dała możliwość zwrócenia uwagi na jego naturalne piękno. Sceny z widoków Lorraina, Poussina oraz Rosy stały się wzorcem w kształtowaniu ogrodów krajobrazowych. Powszechną praktyką stało się zapraszanie malarzy do współpracy przy zakładaniu kompozycji ogrodowych bądź inspirowanie się ich dziełami w celu uzyskania odpowiedniego efektu wizualnego w ogrodzie. Dzięki temu powstawały założenia krajobrazowe o charakterze malowniczym, w których można zaobserwować elementy zapożyczone z płócien malarzy.

3

Łazienki Królewskie w twórczości Zygmunta Vogla

72%

Szendi A.

Architectus

|

2014

|

issue 3(39)

23-40

EN

The Royal Łazienki became one of the most famous examples of Polish landscape gardens, the beloved residence of Stanisław August Poniatowski. Repeatedly portrayed by various artists, it has a rich collection of iconographic material presenting its development. The important leader in the number of works devoted to this garden is Zygmunt Vogel. In this special way, he contributed to the extension of the present state of knowledge about the appearance of the Royal Łazienki from the time of their formation. Reference material needed to assess the real value of his paintings in terms of the credibility is provided in the works of other artists, including Norblin, Zaleski, Smuglewicz. However, none of them, in their professional activity, devoted as much space to this topic, as Vogel. He became the author of many highly artistic views of Łazienki, presenting various expressions of both the main elements of the composition, as well as less popular parts of the assumption. It was a kind of painting documentation prepared for the king showing him the garden’s transformations. Comparative analysis of Vogel’s works with the work of other authors confi rmed the thesis of his reliability. It also allowed us to see him as the only painter who showed how this royal residence changed over the 20 years.

PL

Jednym z najsławniejszych rodzimych przykładów ogrodowego stylu krajobrazowego stały się Łazienki Królewskie, ukochana rezydencja Stanisława Augusta Poniatowskiego. Wielokrotnie przedstawiana przez różnych twórców doczekała się bogatego zbioru ikonografi cznego prezentującego jej losy i rozwój. Pod względem liczby prac poświęconych temu ogrodowi znacząco wyróżnia się Zygmunt Vogel. W ten szczególny sposób przyczynił się on do poszerzenia dzisiejszego stanu wiedzy o wyglądzie Łazienek z początkowego okresu ich istnienia. Materiału porównawczego niezbędnego do oceny rzeczywistej wartości jego obrazów pod względem wiarygodności przedstawienia dostarczają dzieła innych artystów, m.in. Jana Piotra Norblina, Marcina Zaleskiego, Franciszka Smuglewicza. Żaden jednak z nich w swej aktywności zawodowej nie poświęcił tyle miejsca wspomnianej tematyce, ile Vogel. Stał się on autorem wielu niezwykle malowniczych widoków Łazienek, prezentując różne ujęcia zarówno głównych elementów ich kompozycji, jak i mniej popularnych zakątków ogrodu, które stanowić miały rodzaj przeznaczonej dla króla malarskiej dokumentacji o stanie założenia. Analiza porównawcza dzieł Vogla z pracami innych twórców potwierdziła tezę o jego rzetelności. Pozwoliła również dopatrzyć się w nim jedynego malarza, który pokazał, jak ta królewska rezydencja zmieniła się na przestrzeni 20 lat.

Refine search results

2 Architectus

1 Ochrona Zabytków

2 Szendi A.

1 Borowski J.

1 Jackiewicz B.

1 2014

1 2013

1 1998

Rośliny pnące na budowlach zabytkowych

Malarstwo pejzażowe jako narzędzie inspiracji dla sztuki ogrodowej XVIII i XIX w.

Łazienki Królewskie w twórczości Zygmunta Vogla