Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: old age

Sort By:

Limit search:

Problem starości w literaturze japońskiej XX wieku na przykładzie twórczości Tanizakiego Jun’ichirō (1886-1965)

100%

de Zoete-Leśniczak M.

Studia Orientalne

2020

issue 1(17)

65-80

В японской прозе XX-ого века, особенно в послевоенный период, самое большое внимание старости и таким ее аспектам, как болезнь, немощность, потеря жизненных сил или страх смерти, уделил один из самых выдающихся и знаменитых писателей - Танидзаки Дзюнъитиро (1886-1965). Цель статьи - представить проблему старости в творчестве Танидзаки на основе его эссе и двух романов. В произведениях Ключ (1956) и Дневник безумного старика (1962) он всесторонне описывает старость, сопутствующие ей заболевания, немощность, угасание сексуальной потенции, страх смерти или попытку осознанного поиска счастья в осени жизни. Дневник безумного старика и Ключ - это самые глубокие размышления о старости в японской литературе. Они также считаются единственным в творчестве Танидзаки и самым смелым примером изучения вопроса роста сексуальной возбудимости у пожилых людей. Мемуарная форма этих работ свидетельствует об очень интимном и особенном отношении автора к теме времени и старости. Именно в них Танидзаки очень смело рассматривает проблемы исчезновения сексуального влечения и осознания смерти как привилегии, освобождающей человека от всех ограничений и общественно-нравственных запретов, очерчивая границу, которую можно достичь в последних жизненных желаниях. Писатель рассуждает в них также, стоит ли стремиться к неизменным вечным идеалам, даже ценой потери жизни на пути к их осуществлению. Их созданию предшествовала серия автобиографических эссе, написанных в 1957-1965 годах, которые являются бесценным источником информации о последнем периоде жизни писателя. Эти эссе, упомянутые в статье, можно рассматривать как исходный материал для создания названных романов, придающий им в результате несколько автобиографический характер.

In Japanese prose of 20th century, especially post-war prose, there was great Tanizaki who developed in his literature the problem of old age together with such its aspects as aging - related diseases, senility, loss of vitality or fear of death. The aim of this article is to introduce and describe the problem of old age in Tanizaki’s literature by giving as example his essays and two novels. In The Key and Mad Old Man Tanizaki depicts in great detail old age, aging - related diseases, loss of sexual potential, fear of death, or attempts of pursuit for happiness in the old age days. The two novels are the most detailed, careful considerations about old age in Japanese literature, as well as the example of a very bold depiction of increasing sexual excitability in people who are facing old age. The novel’s diaristic form shows author’s very intimate and special attitude toward time and old age. Awareness of death is a privilege that can free an old man from all social and moral restrictions - Tanizaki sketches a boundary that can be reached in the last desires of life. The author is also asking a question: is it worth striving for unchanging, eternal ideals, even at the price of losing one’s life on the way to gain them? The creation of the two novels, was preceded by a series of autobiographical essays, written in 1957-1965, which were an invaluable source of information about the writer’s last period of his literary activity. These essays - cited in the article, can be considered as the material for starting the creation of the mentioned novels, in effect giving them a somewhat autobiographical character.

Zasoby osobiste polskich seniorów w kontekście zadań pracy socjalnej z osobami starszymi

80%

Ziomek-Michalak K.

Pedagogika Społeczna

2018 (R. XVII)

issue 3(69)

253-270

Cel: celem zaprezentowanych badań było rozpoznanie poziomu zasobów osobistych (wsparcia społecznego i poczucia koherencji) seniorów o różnym poziomie aktywności oraz refleksja nad zadaniami pracy socjalnej z osobami starszymi we wzmacnianiu ich w procesach pozytywnego starzenia się. To właśnie pracownicy socjalni organizując społeczność lokalną, w związku ze zmianami demograficznymi, działają w dużej mierze na rzecz i z seniorami. Artykuł ten odnosi się do istoty wzmacniania zasobów ludzkich w kontekście zadań pracy socjalnej. MateriałiMetody: grupę badaną stanowiło 200 seniorów – 100 słuchaczy zrzeszonych w Uniwersytetach Trzeciego Wieku w Polsce oraz 100 osób nieprzynależących do UTW, ani innej aktywizującej organizacji. W badaniach wykorzystano metodę szacowania ze skalami numerycznymi i przymiotnikowymi. Wykorzystano narzędzia: Kwestionariusz Orientacji Życiowej (Sense of Coherence Questionnaire – SOC-29) Aarona Antonovsky’ego i Kwestionariusz Wsparcia Społecznego (Norbeck Social Support Questionnaire – NSSQ) Jane S. Norbeck. Wyniki: badani słuchacze UTW wykazują się wyższym poziomem poczucia koherencji oraz wyższym poziomem odczuwanego wsparcia społecznego niż seniorzy niepodejmujący aktywności w organizacjach aktywizujących. Wnioski: wyniki badań wskazują na potrzebę stwarzania realnych możliwości organizowania społeczności lokalnych na rzecz aktywizacji seniorów, gdyż sprzyja to budowaniu zasobów osobistych seniorów, takich jak wsparcie społeczne w najbliższym otoczeniu oraz poczucie koherencji. Wykorzystanie w środowisku potencjału osób starszych, ma duże znaczenie w szeroko rozumianym podtrzymywaniu i ulepszaniu środowiska lokalnego, ale też sprzyja zachowaniom podejmowanym przez seniorów na rzecz aktywnego starzenia się. Działający w środowisku pracownicy socjalni mają możliwość rozpoznawania potrzeb osób starszych, a także zaspokajania ich poprzez wdrażanie organizowania społeczności lokalnej.

Aim: An aim of presented examinations was recognizing the level of personal resources (social support and sense of coherence) of seniors with the different activity level and reflection over tasks of the social work with elderly people in strengthening them in processes of the succesful ageing. Social workers organising the local community, in relation to demographic changes, are acting largely for and with seniors. This article is being taken back to the being of strengthening personal resources in the context of the social work. mAteriAlAndmethods: Altogether 200 seniors constituted the examined group – 100 listeners consisted at Universities of the Third Age in Poland and 100 persons not belonging to UTA, or other activating organization. In examinations was used a method of estimating with numerical and adjectival scales. Author used: Sense of Coherence Questionnaire – SOC-29 (Aaron Antonovsky) and Norbeck Social Support Questionnaire – NSSQ (Jane S. Norbeck). results: Examined the Third Age Universities listeners are demonstrating the highest level of sense of coherence and the highest level of social support than seniors not taking the initiative in activating organizations. ConClusions: Results of research are pointing out to the need of creating real opportunities of organising the local communities for the activating seniors, because it is supporting building of seniors personal resources, so as social support in the most immediate environment and the sense of coherence. Exploiting the potential of elderly people in the environment, has strong meaning in widely understood supporting one another and improving the local environment, but also is supporting conducts undertaken by seniors for the active ageing. Social workers operating in the environment are able to identify needs of elderly people, as well as to satisfy them by implementing the method of organize the local community.

Refine search results

1 Pedagogika Społeczna

1 Studia Orientalne

1 Ziomek-Michalak K.

1 de Zoete-Leśniczak M.

1 2020

Search results

Problem starości w literaturze japońskiej XX wieku na przykładzie twórczości Tanizakiego Jun’ichirō (1886-1965)

Zasoby osobiste polskich seniorów w kontekście zadań pracy socjalnej z osobami starszymi