Search results

1

Critical evaluation of new Council of Europe guidelines concerning digital courts

100%

Świerczyński M. S.

Review of European and Comparative Law

|

2022

|

vol. 48

|

issue 1

133-155

EN

Digitalisation of courts plays an increasingly important role in dispute resolution. It has the ability to improve access to justice by facilitating faster and less costly access to courts, thereby making dispute resolution more effective and efficient. However, wide use of digital courts also has the potential to restrict access to justice. Attention needs to be given to issues of authentication and identification of the parties, digital divide, cybersecurity and personal data protection. This paper concerns recent guidelines of the Council of Europe that aim to fully address these issues and assist member States in ensuring that implemented digital techniques in the courts do not undermine human dignity, human rights and fundamental freedoms. The author answers and critically evaluates the specific questions and doubts relating to the content of the guidelines. The author’s recommendations can be taken into consideration by the Council of Europe in future updates of the guidelines.

2

Złożenie skargi przez konsumenta za pośrednictwem ODR (Online Dispute Resolution) – internetowego systemu rozstrzygania sporów

89%

Rogacka-Łukasik A.

Opolskie Studia Administracyjno-Prawne

|

2019

|

vol. 17

|

issue 1

183-194

EN

ADR (Alternative Dispute Resolution), as a non-judicial resolution of disputes, is a wide range of mechanisms that aim to put an end to a conflict without the need of conducting a trial before the court. On the other hand, the modern form of ADR is ODR (Online Dispute Resolution) – an online dispute resolution system that is the expression of the newest means of communication and technical innovations in order to help in non-judicial dispute resolving. The goal of this publication is to present the ODR platform and, in particular, to describe the process of filing a complaint by the consumer by means of it.

3

Arbitraż międzynarodowy – przyszłość i rozwój

63%

Południak K.

Przegląd Prawniczy Europejskiego Stowarzyszenia Studentów Prawa ELSA Poland

|

2014

|

issue 2

37-50

EN

As a consequence of a rapid development of international trade online and subsequent exterritoriality of concluded transactions, traditional ways of dispute resolution become inadequate. In the globalized, virtualized world time-consuming and expensive judicial procedure is no longer applicable for the disputes arising from e-commerce. Therefore, other methods of dispute resolution have been adopted – such as international arbitration. Yet, the main characteristics of it differ – the procedure is handled online, it is less expensive, quicker, specialized and located in a particular trade platform. Connection with the market allows the materialization of the verdict by self-enforcement methods, existing on that internet platform.

4

Dirbtinis intelektas ir konstitucinė teisė į teisingumą

51%

Juškevičiūtė-Vilienė A.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica

|

2020

|

vol. 93

117-136

PL

W stale zmieniającym nowoczesnym świecie nowe technologie i automatyzacja pokazują szybki przełom w różnych obszarach społeczeństwa, inter alia w prawie. Celem artykułu jest ujawnienie, czy wykorzystanie sztucznej inteligencji w prawie, a dokładniej, czy rozstrzyganie sporów prawnych z wykorzystaniem sztucznej inteligencji nie jest sprzeczne z konstytucyjnym prawem człowieka do sprawiedliwości. Wyznaczony cel osiąga się poprzez badanie pojęcia sztucznej inteligencji zgodnie z międzynarodowymi i litewskimi aktami prawnymi oraz omówienie sposobów wykorzystania sztucznej inteligencji w prawie, ze szczególnym uwzględnieniem rozstrzygania sporów przez Internet. Analizując doktrynę i praktykę obcych państw w stosowaniu e-sprawiedliwości, artykuł podkreśla zalety i wady internetowego systemu rozstrzygania sporów. Zalety i wady są oceniane zgodnie z podstawami prawa człowieka do sprawiedliwości utworzonymi w prawie konstytucyjnym Republiki Litewskiej.

EN

In an ever-changing and modernizing world, new technologies and automatization demonstrate a rapid breakthrough in various areas of society, including law. This article seeks to reveal whether the use of artificial intelligence in law, in particular – the settlement of legal disputes using artificial intelligence, is not in conflict with the constitutional right of access to justice. The purpose of the article is researching the concept of artificial intelligence in accordance with international and Lithuanian legal acts, discussing the ways of applying artificial intelligence in law, focusing mainly on online dispute resolution. Analysing the positions of legal scholars and foreign practices in the application of electronic justice, the article highlights the advantages and disadvantages of online dispute resolution. The mentioned advantages and disadvantages are assessed in accordance with the bases of the right of access to justice formed in the constitutional law of the Republic of Lithuania.

LT

Nuolat kintančiame ir modernėjančiame pasaulyje naujos technologijos ir automatizacija demonstruoja spartų proveržį įvairiose visuomenės srityse, inter alia ir teisėje. Šiame straipsnyje siekiama atskleisti, ar dirbtinio intelekto panaudojimas teisėje, konkrečiau tariant ar teisinių ginčų sprendimas panaudojant dirbtinį intelektą, neprieštarauja konstitucinei asmens teisei į teisingumą. Užsibrėžto tikslo siekiama tiriant dirbtinio intelekto sąvoką vadovaujantis tarptautiniais ir Lietuvos Respublikos teisės aktais, aptariant dirbtinio intelekto pritaikymo būdus teisėje, labiausiai orientuojantis į online ginčų sprendimo būdus. Analizuojant teisės mokslininkų pozicijas bei užsienio valstybių turimą praktiką taikant elektroninį teisingumą, straipsnyje išskiriami online ginčų sprendimų privalumai ir trūkumai. Šie privalumai ir trūkumai vertinami vadovaujantis Lietuvos Respublikos konstitucinėje teisėje suformuotais teisės į teisingumą pagrindais.

5

Alternatywne metody rozwiązywania sporów konsumenckich w prawie unijnym – nowe rozwiązania prawne (dyrektywa 2013/11/UE w sprawie ADR oraz rozporządzenie nr 524/2013 w sprawie ODR)

51%

Mucha J.

internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny

|

2014

|

vol. 3

|

issue 4

79-89

PL

Zapewnienie prostych, szybkich, tanich i skutecznych sposobów rozstrzygania sporów, które zwiększą zaufanie konsumentów do rynku, stało się w ostatnich latach jednym z najważniejszych zadań instytucji europejskich. Z uwagi na fakt, że alternatywne metody rozwiązywania sporów (ang. alternative dispute resolution, dalej: ADR) spełniają wszystkie powyższe kryteria, Komisja Europejska podjęła szereg inicjatyw zmierzających do wykorzystania tych metod do rozstrzygania sporów konsumenckich. W 2011 r. Komisja opracowała dwa wnioski, które zaowocowały wydaniem dyrektywy 2013/11/UE w sprawie ADR oraz rozporządzenia nr 524/2013 w sprawie ODR w sporach konsumenckich. Analiza poszczególnych postanowień tych aktów pozwala dostrzec zagrożenia wiążące się z wprowadzeniem tych przepisów do krajowych porządków prawnych. W niniejszym artykule wskazane zostaną kwestie problematyczne wiążące się z wprowadzeniem w życie i stosowaniem tych uregulowań, w szczególności możliwe utrudnienie konsumentom dostępu do sądownictwa powszechnego, zwiększone ryzyko nadużyć przedsiębiorców, jakość wydawanych rozstrzygnięć, zagrożenia bezstronności i niezależności podmiotów ADR, a także konieczność poniesienia nakładów finansowych w celu stworzenia spójnego systemu ADR w całej Unii.

EN

Ensuring access to simple, efficient, fast and low-cost dispute resolution methods has proven to be one of the most important tasks of European institutions in recent years. Due to the fact that alternative dispute resolution (ADR) methods fulfil all of the above mentioned criteria, the European Commission adopted some measures aiming at the application of these methods to deal with consumer disputes. The Commission specified these initiatives in 2011 in its proposal of Directive 2013/11/UE on consumer ADR and Regulation 524/2013 on consumer ODR. Closer scrutiny of the respective provisions of these EU acts makes it possible however to identify a number of problems surrounding their application in national legal orders. The paper indicates some controversial issues emerging from the implementation and application of these provisions including: potentially hindering consumer access to justice; increased risk of entrepreneurs abusing their position; quality of decisions rendered by ADR entities as well as their dubious impartiality and independence; the need for incurring the costs of developing a coherent ADR system in the whole EU.

Refine search results

1 Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica

1 Opolskie Studia Administracyjno-Prawne

1 Przegląd Prawniczy Europejskiego Stowarzyszenia Studentów Prawa ELSA Poland

1 Review of European and Comparative Law

1 internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny

1 Juškevičiūtė-Vilienė A.

1 Mucha J.

1 Południak K.

1 Rogacka-Łukasik A.

1 Świerczyński M. S.

1 2022

1 2020

1 2019

2 2014

Critical evaluation of new Council of Europe guidelines concerning digital courts

Złożenie skargi przez konsumenta za pośrednictwem ODR (Online Dispute Resolution) – internetowego systemu rozstrzygania sporów

Arbitraż międzynarodowy – przyszłość i rozwój

Dirbtinis intelektas ir konstitucinė teisė į teisingumą

Alternatywne metody rozwiązywania sporów konsumenckich w prawie unijnym – nowe rozwiązania prawne (dyrektywa 2013/11/UE w sprawie ADR oraz rozporządzenie nr 524/2013 w sprawie ODR)