Rezultatem przemian demograficznych będzie – z jednej strony – sukcesywnie zwiększająca się liczba osób starszych wymagających opieki, natomiast z drugiej – malejąca liczba ich potencjalnych nieformalnych opiekunów. Polska jest nadal w kwestii opieki nad seniorami krajem konserwatywnym, gdzie rodzina jest główną instytucją opiekuńczą nad najstarszymi członkami rodziny; zarazem stanowi to normę kulturową oraz moralny obowiązek. Opiekun rodzinny może jednak sam nie poradzić sobie z wielością pełnionych przez niego ról, zwłaszcza jeżeli jest i chce pozostać czynnym zawodowo. Artykuł jest pracą poglądową. Po pierwsze, pokazano w nim problemy, z jakimi muszą się zmierzyć opiekunowie nieformalni z chwilą wchodzenia i funkcjonowania w nowej dla siebie roli. Po drugie, wskazano, że niesamodzielni seniorzy w tzw. fazie późnej starości nie muszą przebywać jedynie w domu i być narażeni na wykluczenie społeczne. Oni również mogą pozostać aktywni.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.