Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 8

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  organ transplantation
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1

Między racjonalnością, moralnością i prawem. Mikroekonomiczna analiza rynku transplantacji narządów

100%
Zbroińska B.
Przegląd Prawa Publicznego
|
2013
|
issue 4
85-94
EN
The aim of the article is to put forward argumentation that supports lifting the ban on collecting payment for providing organs for transplantations, on the basis of the economic theory of Rational Choice, according to the concept of Gary Becker. The content fits into the trend of economic analysis of law. The supply of organs for transplantations does not meet the demand declared by the sick. Despite the ban on organ trade being in force, the black market exists. Commercialisation of organs is against the law and it is generally recognised as an unethical phenomenon. Becker’s concept assumes legalisation of making payments to living donors or to heirs of cadaver donors. Microeconomicanalysis indicates conditions of the market equilibrium for organs for transplantation. A monetary compensation for the lost income and for reducing the quality of life results in an increase of the supply of organs and a reduction of the number of individuals queuing for a transplant. Compensation of costs incurred by a donor is acceptable provided that it is not the payment for an organ. Becker postulates that those payments should be financed from public funds. Doubts regard items that the donor will include in cost accounting, as well as preferences in allocation of limited resources of public funds.
2
Publication available in full text mode
Content available

Stan wiedzy studentów opolskich uczelni wyższych na temat transplantacji narządów

75%
Wojczyk A.
Puls Uczelni
|
2013
|
issue 4
34-38
PL
Wstęp: Transplantacja, przeszczepianie narządów to operacyjnie przemieszczenie tkanki lub całego narządu, w przypadku określonych stanów chorobowych, z jednego miejsca w drugie u tego samego człowieka, lub od dawcy do biorcy, które ma na celu uzupełnienie ubytku lub przywrócenie czynności. Ze względu na pochodzenie organu wyróżnia się: przeszczep od dawcy żywego lub martwego. Najczęściej przeszczepianymi narządy w Polsce w 2012 r. były nerki, wątroba, serce, trzustka oraz płuca. Cel badania: Określenie poziomu wiedzy i stosunku badanej populacji studentów w zakresie transplantacji narządów. Ocena czy kierunek studiów ma wpływ na wiedzę i stosunek ankietowanych do transplantacji narządów. Materiał i metoda: Badanie przeprowadzono za pomocą autorskiej, anonimowej ankiety, która zawierała 27 pytań. Badanie zostało przeprowadzone wśród 100 studentów różnych kierunków i uczelni w Opolu. Wyniki badań opracowano i porównano w zależności od kierunku studiów respondentów, ustalając podział na kierunek medyczny i sportowy. Drugą grupę stanowią studenci kierunków humanistyczno-społecznego i technicznego. Podział taki jest uzależniony od toku i realizacji przedmiotów w ramach studiów. Wyniki: Prawie wszyscy ankietowani znają pojęcie transplantacji, niewiele ponad połowa respondentów obu grup deklaruje pośmiertne oddanie narządów do przeszczepienia innym. Mniej niż 30 % posiada tzw. oświadczenie woli. Wnioski: Studenci posiadają podstawową wiedzę dotyczącą pojęcia transplantacji narządów, choć nie wiedzą jak wygląda kwalifikacja do przeszczepów. Kierunek studiów ma znaczny wpływ na poziom wiedzy i stosunek do transplantacji.
EN
Introduction: Organ transplantation is the surgical moving of an organ or some tissues from one part of the body to another, or from a donor to the patient’s own body, for the purpose of replacing the recipient’s damaged or absent organ. Considering the origin of organ there are 2 types of transplants distinguished: coming from a living or dead donor. The most popularly transplanted organs in Poland in 2012 were kidneys, livers, hearts, pancreases and lungs. Aim of the study: The paper aims at evaluating the level of students’ knowledge about the organ transplantation and their attitude towards this issue as well as examining whether and what influence the studies’ specialization might have on the level of this knowledge and the students’ beliefs on the subject. Materials and methods: The survey was conducted with the use of the author’s questionnaire which included 27 inquiries. The research was conducted with the help of 100 graduates of different studies and colleges in Opole. Investigation’s results were analyzed according to the respondents’ studies of specialization. The first group consists of the students of medical and sports studies, the second one are the students of humanistic and technical fields. The principal criteria of such division is made on the basis of subjects in the course and realization within studies program. Results: Almost all the respondents know the term of transplantation. However, few more than a half of both groups of students declare donating their organs in the event of death. Less than 30% have signed the statement of consent. Conclusions: Students’ knowledge about organ transplantation is basic, and they are not aware of how the transplant’s qualification looks like. A studies’ specialization notably determines a level of the knowledge and the attitude of the respondents towards transplantation.
3
Publication available in full text mode
Content available

The televisual framing of organ transplantations in France, from the 1960s to the 1980s

75%
Chavot P., Masseran A.
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia ad Didacticam Biologiae Pertinentia
|
2018
|
issue 8
84-100
4
Publication available in full text mode
Content available

Teologiczno-prakseologiczne implikacje współczesnej dyskusji nad rozumieniem śmierci

63%
Babiński J.
Studia Pelplińskie
|
2019
|
vol. 53
17-32
EN
The problem of death is still an ongoing subject of intense debates. As a topic of worldview discussions and is is continually undertaken by science. The development of science means that the definitions and solutions regarded as definitive need to be revised and perfected. Considering Theology, the discussion taking place in medicine and philosophy is particularly important. The theological and dogmatic understanding of death is does not undergo any fundamental changes; however, the new proposals formulated in other sciences have their praxeological and pastoral consequences. 
PL
Problem śmierci ciągle budzi gorące dyskusje. Jest to temat nieustannie podejmowany przez naukę, jak i w dyskusjach światopoglądowych. Rozwój nauki sprawia, że definicje i rozwiązania, uznawane za ostateczne, domagają się rewizji bądź uzupełnienia. Jeśli chodzi o teologię, szczególnie istotna jest dyskusja dokonująca się w medycynie i filozofii. Teologiczno-dogmatyczne rozumienie śmierci nie ulega zasadniczej zmianie, jednak nowe propozycje formułowane w przestrzeni innych nauk, pociągają za sobą konsekwencje prakseologiczne i pastoralne. 
5
Publication available in full text mode
Content available

Zgoda czy brak sprzeciwu. Wiedza na temat oświadczenia woli i obowiązujących przepisów prawnych w zakresie przeszczepiania narządów w Polsce

63%
Michalska W., Jandy W., Sadaj-Owczarek K.
Zeszyty Naukowe Collegium Witelona
|
2023
|
vol. 1
|
issue 46
11-25
EN
Organ transplantation is the only recognized treatment for end-stage organ failure. According to Poltransplant's data, an average of 15 patients die every day, waiting for a transplant. The concept of transplantation (from Latin transplantare – which means “to vaccinate”, “to transplant”) is understood as the procedure of transferring tissue cells or organs within one organism or between several living organisms. An organ donor can be a living person, then it is called ex vivo, or a deceased person, then it is called ex mortuo. Depending on the type of organ donor, the following types of transplants can be distinguished: transplant from a deceased donor and transplantation of the so-called family, i.e. from a living donor. In the case of a living donor, only one kidney or a fragment of the liver can be transplanted exclusively to a paediatric recipient. Pursuant to the Act of 1 July 2005 on the collection, storage and transplantation of cells, tissues and organs (chapter 3 entitled “Collecting cells, tissues or organs from living donors”), the collection of an organ from a living donor must be preceded by the necessary medical examinations to establish, whether the risk of the procedure does not exceed the expected limits acceptable for this type of procedure and will not significantly affect the health of the donor. In the case of retrieving organs from a deceased donor – upon the recognition of the patient as dead and upon the commission's confirmation of brain death – the main purpose of further care for the potential donor of organs is to ensure the proper functioning of the organs that may be the subject of transplantation, provided that the organs have been verified (authorized), that is, the deceased did not object to organ donation while alive. It is worth emphasizing that the process of adjudicating brain death is carried out in accordance with clear and transparent legal provisions, and the deceased person can be considered as a potential organ donor only after their death. Therefore, the procedure of ascertaining brain death cannot be associated with the removal of organs. Whether or not organs will be harvested after death depends on many factors, the first being the so-called authorization of the removal of organs, i.e. determining whether the deceased did not object to the removal of organs during their lifetime. Another factor that makes it impossible to harvest organs from the deceased are medical factors. Two kidneys, a heart, a pancreas, a liver, two lungs, an intestine, face and neck organs, tissues: corneas, fascia, valves, bones and vessels can be taken from one deceased organ donor.
PL
Transplantacja narządów jest jedyną uznaną metodą leczenia schyłkowej niewydolności narządów. Z danych Poltransplantu wynika, że codziennie średnio 15 chorych umiera, nie doczekawszy przeszczepu. Przez pojęcia transplantacja (od łac. transplantare – co oznacza „szczepić”, „przesadzać”) rozumie się zabieg przeniesienia komórek tkanek lub narządów w obrębie jednego organizmu lub między kilkoma organizmami żywymi. Dawcą narządu może zostać żywy człowiek, wówczas pobranie takie nazywamy – ex vivo, bądź osoba zmarła, wtedy nazywane jest pobraniem – ex mortuo. Ze względu na typ dawcy narządów wyróżnia się następujące rodzaje przeszczepów: przeszczep od dawcy zmarłego oraz przeszczep tzw. rodzinny, czyli od dawcy żywego. W przypadku dawcy żywego przeszczepić można wyłącznie jedną nerkę lub fragment wątroby, wtedy biorcą może być wyłącznie biorca pediatryczny. Zgodnie z Ustawą z dnia 1 lipca 2005 r. o pobieraniu, przechowywaniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów (rozdział 3 zatytułowany „Pobieranie komórek, tkanek lub narządów od żywych dawców”) pobranie narządu od żywego dawcy musi zostać poprzedzone niezbędnymi badaniami lekarskimi ustalającymi, czy ryzyko zabiegu nie wykracza poza przewidywane granice dopuszczalne dla tego rodzaju zabiegów i nie wpłynie w istotny sposób stanu zdrowia dawcy. W przypadku pobrania narządów od dawcy zmarłego – z chwilą uznania chorego za zmarłego i z chwilą komisyjnego stwierdzenia śmierci mózgu – zasadniczym celem dalszej opieki nad potencjalnym dawcą narządów jest zapewnienie właściwej funkcji narządów mogących być przedmiotem transplantacji, pod warunkiem że zweryfikowano (dokonano autoryzacji pobrania narządów), czyli zmarły nie zgłosił sprzeciwu na pobranie narządów za życia. Warto podkreślić, że proces orzekania śmierci mózgu następuje wedle jasnych i transparentnych przepisów prawa, zaś zmarłego – jako potencjalnego dawcę narządów można rozpatrywać wyłącznie po jego śmierci. Procedura stwierdzenia śmierci mózgu nie może być kojarzona zatem z pobraniem narządów. To, czy do pobrania narządów dojdzie po śmierci, decyduje wiele czynników, a pierwszym jest doprowadzenie do tzw. autoryzacji pobrania narządów, czyli określenia, czy zmarły nie zastrzegł sobie za życia sprzeciwu na pobranie narządów. Kolejnym czynnikiem, który uniemożliwia pobranie narządów od zmarłego, są czynniki medyczne. Od jednego zmarłego dawcy narządów pobrać można dwie nerki, serce, trzustkę, wątrobę, dwa płuca, jelito, narządy twarzy i szyi, tkanki: rogówki, powięzie, zastawki, kości oraz naczynia.
6
Publication available in full text mode
Content available

Pobieranie narządów po zatrzymaniu krążenia. O nadrzędności neurologicznego kryterium śmierci nad krążeniowym – kwestie filozoficzne

51%
Nowak P.
Analiza i Egzystencja. Czasopismo Filozoficzne
|
2018
|
vol. 42
55-71
EN
This two-part article concerns with bioethical issues associated with organ donation after circulatory determination of death (DCDD). Part 2 is devoted to philosophical problems. I analyze three concepts of death, that identify the end of life with a) somatic disintegration of the organism, b) irreversible cessation of vital work of self-preservation and c) irreversible loss of patient’s moral status. By referring to these positions I argue that circulatory criterion of death is reliable only if cessation of circulation lasts long enough for brain death to occur. Taking this into account, it might be supposed that the 5 minutes period of observation of cessation of circulation is not enough for patient’s death to take place.
PL
Przedmiotem tego dwuczęściowego artykułu są zagadnienia bioetyczne związane z pobieraniem narządów po zatrzymaniu krążenia. Cześć druga poświęcona jest problemom filozoficznym. Analizuję tutaj trzy koncepcje śmierci, które utożsamiają koniec życia z (a) somatyczną dezintegracją organizmu, (b) nieodwracalną utratą zdolności do samozachowania oraz (c) nieodwracalną utratą statusu moralnego pacjenta. Odwołując się do tych trzech stanowisk, argumentuję, że krążeniowe kryterium śmierci jest wiarygodne tylko wtedy, jeśli zatrzymanie krążenia trwa na tyle długo, że prowadzi do śmierci mózgu. Wziąwszy to pod uwagę, można przypuszczać, że przyjęty obecnie 5 minutowy okres obserwacji zatrzymania krążenia nie wystarcza do tego, aby nastąpiła śmierć pacjenta.
7
Publication available in full text mode
Content available

Pobieranie narządów po zatrzymaniu krążenia. O nadrzędności neurologicznego kryterium śmierci nad krążeniowym – kwestie regulacyjne

51%
Nowak P.
Analiza i Egzystencja. Czasopismo Filozoficzne
|
2018
|
vol. 42
35-53
EN
This two-part article concerns with bioethical issues associated with organ donation after circulatory determination of death (DCDD). Part 1 is devoted to legal and regulatory matters. Here I prove that in Poland organ retrieval from donors of all categories, specified in the modified Maastricht classification, is permissible. Particularly I argue that in our country there already is a legal basis for development of program of organ retrieval from donors in whom circulatory arrest have occurred after foregoing of life sustaining treatment. I also examine whether from the point of view of the law such donors might be considered dead when organ retrieval takes place.
PL
Przedmiotem tego dwuczęściowego artykułu są zagadnienia bioetyczne związane z pobieraniem narządów po zatrzymaniu krążenia. Część pierwsza jest poświęcona problematyce prawno-regulacyjnej. Dowodzę tutaj, że w Polsce dopuszczalne jest pobieranie narządów od dawców wszystkich kategorii wyszczególnionych w tzw. zmodyfikowanej klasyfikacji z Maastricht. W szczególności argumentuję, że w naszym kraju już obecnie istnieją podstawy prawne do rozwijania programu pobierania narządów od osób, u których doszło do zatrzymania krążenia po rezygnacji z terapii podtrzymującej życie. Z perspektywy prawa rozważam także, czy tego rodzaju dawcy mogą być uznani za zmarłych w momencie dokonywania eksplantacji.
8
Content available remote

Priority to Organ Donors: Personal Responsibility, Equal Access and the Priority Rule in Organ Procurement

51%
Albertsen A.
Diametros
|
2017
|
issue 51
137-152
EN
In the effort to address the persistent organ shortage it is sometimes suggested that we should incentivize people to sign up as organ donors. One way of doing so is to give priority in the allocation of organs to those who are themselves registered as donors. Israel introduced such a scheme recently and the preliminary reports indicate increased donation rates. How should we evaluate such initiatives from an ethical perspective? Luck egalitarianism, a responsibility-sensitive approach to distributive justice, provides one possible justification: Those who decide against being organ donors limit the health care resources available to others. As such, a priority rule can be justified by a luck egalitarian approach to distributive justice. Furthermore, a priority rule inspired by luck egalitarianism is well equipped to avoid prominent criticisms of such a procurement system. Luck egalitarianism provides us with reaons to exempt people who are not responsible for their inability to donate from receiving lower priority, provide sufficient information about donation, and mitigate social and natural circumstances affecting people’s choice to donate.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.