Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: organizacja sił zbrojnych

Sort By:

Limit search:

Jeden z dziesięciu. Pomorskie kontyngenty dla Krzywoustego według relacji Herborda

100%

Babij P.

Przegląd Zachodniopomorski

2017

issue 2

43-66

This article covers the interpretation of Herbord’s account, in which the author describes the size of the military contingents which the Pomeranians were supposed to provide to Bolesław III. There are three main interpretations of this source. The first one relies on understanding “patres familias” as the upper class or magnates. The second interprets the same phrase as a group of slave warriors specialised in raids. According to the author of this article, the literary interpretation is the most appropriate one. The size of the Pomeranian contingents was most commonly compared to the reality of Carolingian and Ottonian monarchy. One may also use comparable sources from Denmark and Polabia. The Danish military organisation included maritime expeditionary levy. The Polabian Slavs mobilised their troops based on territorial rules but it is not certain whether they were select levy as in Pomerania. The one in ten ratio seems to be probable but it should be noted that Herbord was a hagiographer and wanted to emphasize the symbolic meaning of the numbers rather than their accuracy.

Artykuł traktuje o interpretacji relacji Herborda, w którym autor jednego z żywotów św. Ottona opisał wymiar kontyngentów wojskowych, jakie Pomorzanie mieli dostarczać Bolesławowi III. Istnieją trzy zasadnicze interpretacje tego przekazu. Pierwsza oparta jest na rozumieniu sformułowania patres familias jako warstwy możnych. Zgodnie z drugą byli oni grupą niewolnych wojowników wyspecjalizowanych w wyprawach łupieżczych. Zdaniem autora najwłaściwsze będzie jednak dosłowne rozumienie tekstu Herborda. Wymiar pomorskich kontyngentów najczęściej porównywano z realiami monarchii karolińskiej i ottońskiej. Warto odnieść się też do materiału porównawczego z obszaru Danii i Połabia. Duńska organizacja sił zbrojnych znała ekspedycyjne pospolite ruszenie o charakterze morskim. Słowianie Połabscy również mobilizowali oddziały na zasadzie terytorialnej, jednak nie wiadomo, czy było to wybranieckie pospolite ruszenie tak samo jak na Pomorzu. Liczba 1/10 wydaje się prawdopodobna, jednak należy pamiętać, że Herbord był hagiografem i bardziej zależało mu na symbolicznym znaczeniu liczb niż ich dokładności.

Si vis pacem, para bellum - wizja rzymskiej armii i sztuki wojennej w świetle "Epitome rei militaris" Wegecjusza

80%

Łuć I.

Vox Patrum

2020

vol. 75

317-344

Paraphrase cited in the title of this article, that: “if you want peace, prepare for war” there is strictly refers to the thoughts of Vegetius, which he included in his „Epitome of Military Science”. Vegetius’ treatise was addressed to Roman commanders, officers and soldiers. For them, as Vegetius emphasized, a military knowledge was simply necessary to be brave in battles. Roman soldiers, knowing the "rules" governing war, should not be afraid of it, because, according to Vegetius' suggestion, no one is afraid to do what he is sure he has learned well. Although the content of the Epitoma rei militaris referred not only to the recruitment and training of recruits, the fact that author of this treatise devoted so much attention in his narrative to these issues there seems to best testify in what he actually saw the source of the most serious problems in the functioning of Roman legions that were part of the Roman army. The solutions outlined by Vegetius there were to improve the efficiency and military strength of these Roman units. Vegetius, writing his treatise, believed that thanks to the restoration of the best methods of recruitment, training and military organization, it would be possible to fix the errors of previous years and what’s more, it allowed restoring the Roman army to its former power, to dominate once again and terrify the enemies of the Roman state. Unfortunately, the coming time will inevitably verify his expectations.

Zacytowana w tytule sentencja "Si vis pacem, para bellum" dobrze pasuje do myśli dzieła Wegecjusza "Epitome rei militaris". Traktat ten był adresowany zarówno do rzymskich dowódców, jak i do oficerów niższego szczebla, a nawet do szeregowych żołnierzy. Starał się w nim przekazać podstawową wiedzę wojskową, która miała podnosić w armii ducha walki. "Epitome rei militaris" mówi nie tylko o rekrutacji i szkoleniu rekrutów. Jednak autor poświęca tym właśnie zagadnieniom wiele miejsca. To zaś dowodzi wagi problemu, z którym borykały się ówczesne legiony. Wegecjusz pragnął zaś, aby jednostki armii cesarskiej były dobrze wyszkolone i skuteczne w działaniu. Wierzył on, że powrót do sprawdzonych sposobów rekrutacji, ćwiczeń i organizacji rzymskich sił zbrojnych wyeliminuje popełniane w jego czasach błędy w wyszkoleniu zarówno oficerów, jak i szeregowych legionistów. To zaś miało stanowić podstawę do odrodzenia rzymskiej potęgi militarnej, która miała się, w jego mniemaniu, stać na powrót postrachem dla wrogów imperium. Niestety przyszłość pokazała, jak ogromna przepaść dzieliła jego sny o odrodzonej potędze od rzeczywistości.

Refine search results

1 Przegląd Zachodniopomorski

1 Vox Patrum

1 Babij P.

1 Łuć I.

1 2020

1 2017

Search results

Jeden z dziesięciu. Pomorskie kontyngenty dla Krzywoustego według relacji Herborda

Si vis pacem, para bellum - wizja rzymskiej armii i sztuki wojennej w świetle "Epitome rei militaris" Wegecjusza