Search results

1

Obraz rodziny dysfunkcyjnej w opiniach skazanych recydywistów penitencjarnych

100%

Prusik A.

Roczniki Pedagogiczne

|

2019

|

vol. 11(47)

|

issue Numer specjalny

371-383

PL

W artykule podjęto próbę ukazania wybranych konsekwencji dorastania w dysfunkcyjnym środowisku rodzinnym. W wypowiedziach osadzonych recydywistów penitencjarnych na temat funkcjonowania ich rodzin macierzystych wybrzmiewa potwierdzenie poglądu, iż ludzkie zachowania determinowane są w znacznej mierze przez czynniki środowiskowe, wśród których szczególną rolę odgrywa środowisko rodzinne.

EN

The article attempts to show selected consequences of growing up in a dysfunctional family environment. In the statements of prisoners convicts about the functioning of their families, the view is confirmed that human behavior is determined to a large extent by environmental factors, among which the family environment plays a special role.

2

Prawo do praktyk religijnych osób osadzonych w areszcie śledczym i odbywających karę pozbawienia wolności w teorii i praktyce penitencjarnej

88%

Sitarz O., Jaworska-Wieloch A.

Archiwum Kryminologii

|

2017

|

issue XXXIX

117-148

EN

The article discusses the right to religious observance as one possible form of exercising one’s freedom of conscience for persons in temporary detention or serving a sentence of (unconditional) imprisonment. Detention involves a range of (usually justified) restrictions and deprivations, some of which apply to the sphere of religious practices. We must not forget that freedom of conscience and religion is not only internal to a person, but also relates to his or her actions in their semi-private and public space and, as such, must be regulated, particularly in conditions of detention. Importantly, the article does not focus on the influence of religious life on the rehabilitation of inmates but on whether their right to religious freedom is respected. The aim was not to find out whether inmates needed religious practices and services in prison, but to assert that they had a right to them, while the state had a duty to respect that right.We departed from the assumption that religious practices were a matter of public or private cult and included performing certain actions dictated or forbidden by the laws of a given religious community. The question was to what extent these practices were subjected to limitation, which practices were concerned and to what extent the observed limitations were justified. The answer drew on existing legal provisions and on the subjective feelings of inmates themselves. It should be recalled that in 1991, the Polish Ombudsman determined that the right of inmates to practice Catholicism was essentially ensured and properly implemented in prisons. The only shortcoming, as judged at the time, was the lack of a sufficiently high-level normative act regulating all matters pertaining to religious practice in detention in a comprehensive way. It seemed necessary to check whether these findings were still valid. Thus the first part of the article provides an overview of the existing legal provisions defining the scope of religious practices that can be undertaken by inmates, including international regulations, the Polish constitution, acts of law and other relevant regulations. Different groups of inmates were examined, including those in temporary detention, those serving sentences and considered particularly dangerous as well as those subjected to the disciplinary measure of being placed in an isolation cell for a period of up to 28 days. We found that not all restrictions on the exercise of religious freedom in prison, as provided for under the Polish law, were justified. Our assessment of the said restrictions, both when it came to law making and application, took into account the goals and purpose of imprisonment and temporary detention in light of the constitutional criterion of proportionality. In the second part, we present the findings of a survey conducted in two penitentiary facilities among inmates declaring themselves Roman Catholic. The aim was to find out how the inmates viewed their rights when it came to religious practices, to what extent those practices were available to them and whether they felt any deficits in this area. At the general level, we found that the inmates declared significant activity in the religious area and rarely attributed obstacles to the exercise of religious rights to legal provisions or the rules in a given penitentiary facility. The unavailability of particular religious practices was also reported to be low. There were more answers indicating lack of permission to take part in Church ceremonies outside the prison (for example the funeral of a loved one). This is probably the weakest area when it comes to ensuring the exercise of inmates’ religious freedoms. Our analysis of the legal framework and the survey carried out in penitentiary facilities allowed us to formulate certain tentative conclusions (including de lege ferenda). The normative provisions do not impose many legal limitations on inmates’ access to religious practices and services. Yet respecting the right to freedom of religion is not only about not creating unnecessary barriers; it also consists in defining a minimum set of rights conferred on each inmate, on which they can call the prison authorities to account if need be.

3

Poczucie kontroli u sprawców przestępstw agresywnych

63%

Belniak K., Katolicki Uniwersytet Lubelski im. Jana Pawła II I. P., kasia.wilkolek@gmail.com

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Psychologica

|

2014

|

vol. 18

PL

Głównym celem badania było ustalenie, jakim poczuciem kontroli charakteryzują się sprawcy przestępstw agresywnych. Założono, że zewnętrznym poczuciem lokalizacji kontroli charakteryzują się sprawcy czynów agresywnych. Poczucie przypadkowości zdarzeń jest wyższe u skazanych za przestępstwa z użyciem przemocy, którzy również cechują się mniejszym poczuciem kontroli nad zdarzeniami i brakiem własnej sprawczości. Dla zweryfikowania tez przebadano 140 mężczyzn osadzonych w zakładzie karnym przy pomocy skali I-E J. B. Rottera oraz Kwestionariusza Przystosowania Osobistego I. Niewiadomskiej, M. Kalinowskiego, A. Majcherczyk. Badaną grupę stanowiło 69 skazanych za czyny agresywne i 71 nieagresywne. Zaprezentowane w artykule rezultaty badań pokazują, że warunki, w których znajdowali się skazani, wpłynęły na ujawnienie się zewnętrznego poczucia kontroli, czego wynikiem jest przeświadczenie, że oni sami i ich otoczenie zależy od innych (Berne, 1998). Osadzeni agresywni i nieagresywni charakteryzują się podobnym odczuciem przypadkowości zdarzeń oraz brakiem kontroli nad nimi, różnicuje ich tylko poczucie braku własnej sprawczości.

EN

The main purpose of the research was to find out what type of locus of control is typical for aggressive criminals. It was assumed that aggressive criminals have external locus of control, mainly because the feeling of incident randomness is higher for aggressive criminals who also have lower sense of control of incidents and lack of sense of agency. To verify this statement, 140 jailed males were examined using the I-E Scale by J. B. Rotter and the Questionnaire of Personal Adaptation by I. Niewiadomska, M. Kalinowski, A. Majcherczyk. The examined group included 69 aggressive criminals and 71 nonaggressive ones. Results described in the article show that conditions in which the criminals were living influenced showing up external locus of control, which results in their conviction that they and their environment depend on others (Berne, 1998). Aggressive and nonaggressive criminals have similar incident randomness feeling and lack of control of incidents. The only difference is lack of self-efficacy.

4

The Artistic Statements of Inmates about Freedom: the “Labyrinth of Freedom” Project and Its Possible Applications

63%

Piotrowski P., Bajek Z., Florek S.

Art Inquiry. Recherches sur les arts

|

2013

|

vol. XV (XXIV)

213-229

EN

It is characteristic for the male prison community that showing one’s attitudes, beliefs and feelings is quite risky. In such an oppressive environment the inmates exhibit various strategies of adjustment. In some cases getting involved in artistic activities is not only a way of spending the time of isolation constructively, but it may also become a stimulus for some positive changes after the inmate’s release. The aim of this article is to describe the “Labyrinth of Freedom” project conducted at the penitentiary in Nowy Wisnicz, near Krakow, Poland, in 2012 and to discuss the inmate's comments on freedom, the theme of the artistic project. Some possible benefits of the inmates’ artistic activity are also identified. The analyzed data consists of a se-lected set of inmates’ works, which share the common theme of freedom. The authors are convinced that the project had a therapeutic value because it created a chance for the inmates to express themselves through art and to reach the “outside” audience. Moreover, within the framework of the project, the inmates’ works were given the same status as the works of professional artists, which should have had a positive impact on the inmates’ self-esteem. Their artistic expression increased their sense of importance in the prison community, by reducing their feeling of isolation and dehumanization. The project was then an opportunity to develop the inmates’ awareness, and so to help them take a big step on the path to personal development and freedom.

PL

Specyfika społeczności więziennej sprawia, że nieskrępowane ujawnianie swoich postaw, przekonań lub uczuć jest ryzykowne. W tej specyficznej sytuacji psychologicznej, której istotnymi składowymi są przemoc, nuda i poczucie osamotnienia, osadzeni przejawiają różne wzorce przystosowania. Dla niektórych z nich zaangażowanie się w działalność artystyczną może być nie tylko sposobem na konstruktywne spędzanie czasu, ale także bodźcem do pozytywnych zmian po wyjściu na wolność. Celem artykułu jest dokonanie charakterystyki projektu „Labirynt wolności”, zrealizowanego w 2012 roku w Zakładzie Karnym w Nowym Wiśniczu, ze szczególnym uwzględnieniem wypowiedzi osadzonych na temat wolności. Podsumowaniem opracowania są wnioski dotyczące możliwości diagnostycznego i terapeutycznego wykorzystania artystycznych wypowiedzi osób pozbawionych wolności. Autorzy są przekonani, że opisany projekt, poprzez stwarzanie więźniom możliwości nawiązania dialogu z osobami „z zewnątrz” i kontaktu ze środkami ekspresji, które oferuje sztuka, ma wymiar terapeutyczny. Może przyczynić się do zredukowania stresu izolacji, podnieść samoocenę i zmniejszyć poczucie alienacji. Jest szansą rozwijania świadomości, a więc zrobie-nia istotnego kroku na drodze ku osobistej wolności.

5

Effectiveness of post-penitentiary support provided by the Pro Domo Integration Center in the opinion of inmates. Reference to the results of own research

63%

Gucwa-Porębska K.

Edukacja Ustawiczna Dorosłych

|

2021

|

issue 2

49-62

PL

Pomoc postpenitencjarna to forma wsparcia socjalnego dla osób opuszczających jednostki penitencjarne. Wsparcie to umożliwia adaptację do warunków wolnościowych i pozwala na zaspokojenie podstawowych potrzeb do momentu pełnego usamodzielnienia. Istnieje wiele instytucji, które wspierają byłych osadzonych i ich rodziny w środowisku wolnościowym po odbyciu kary. Na szczególną uwagę zasługują domy pomocy postpenitencjarnej, które oferują miejsce bezpiecznego pobytu dla osób bezdomnych opuszczających więzienie. Celem niniejszego artykułu jest omówienie specyfiki funkcjonowania Centrum Integracji Pro Domo, które jest jedynym w Małopolsce domem pomocy postpenitencjarnej dla osób opuszczających jednostki penitencjarne. Dodatkowo w artykule odniosę się do wyników z badań własnych dotyczących skuteczności oddziaływań postpenitencjarnych świadczonych przez Centrum Integracji Pro Domo w odniesieniu do opinii mieszkańców domu

EN

Post-penitentiary assistance is a form of social support for persons leaving penal institutions. Such support enables adaptation to the non-detention conditions and allows satisfying basic needs until gaining full independence. There is a number of institutions that support former prisoners and their families in a non-prison environment after serving their sentence. Special attention should be paid to post-penitentiary care homes, which offer a safe place to stay for homeless persons leaving prison. The purpose of this paper is to discuss the specifics of the Pro Domo Integration Centre, which is the only post-penitentiary house in Małopolska for people leaving penitentiary institutions. In addition, in this paper I will refer to the results of my own study on the effectiveness of post-penitentiary interactions rendered by Pro Domo Integration Centre in relation to the opinions of the house's inhabitants.

6

Zmiany w strukturze podejrzanych, osadzonych i skazanych w kontekście starzenia się społeczeństwa – analiza danych statystycznych

63%

Włodarczyk-Madejska J.

Prawo w Działaniu

|

2022

|

issue 53

155-194

EN

The aim of the article is to analyse the changes in the structure of suspects, convicts and inmates in the context of aging society, based on statistical data: police, court and penitentiary, collected for two research projects carried out at the Institute of Justice in 2022. The article presents three main issues: the scale and dynamics of elder criminality, the type of crimes and misdemeanors committed by the elderly people, and the reaction to such behaviour. Conducting such analyzes seems to be important in the context of the aging population. Although elder people still account for a negligible percentage of suspects, convicts and inmates (about 5%), their share is increasing. It can be assumed that the current demographic situation will further support this growth. This article confirms the findings so far, that the crime of elderly people is different from crime in general. The reaction of law enforcement agencies and the judiciary to such behaviour is also different. The elderly people are visible among the perpetrators of misdemeanors, mainly theft and misappropriation of items of little value.

PL

Celem artykułu była analiza zmian w strukturze podejrzanych, osadzonych i skazanych w kontekście starzenia się społeczeństwa, na podstawie danych statystycznych: policyjnych, sądowych i penitencjarnych, zgromadzonych do dwóch projektów badawczych zrealizowanych w Instytucie Wymiaru Sprawiedliwości w 2022 r. W artykule zostały przedstawione trzy główne zagadnienia: skala i dynamika przestępczości osób starszych, rodzaj przestępstw i wykroczeń popełnianych przez osoby starsze oraz reakcja na takie zachowania. Prowadzenie analiz w tym zakresie wydaje się istotne w kontekście starzenia się społeczeństwa. Choć nadal osoby starsze stanowią znikomy odsetek podejrzanych, osadzonych i skazanych (jest to ok. 5%), to ich udział zwiększa się. Przypuszczać także można, że obecna sytuacja demograficzna będzie sprzyjała temu wzrostowi. Niniejszy artykuł potwierdza dotychczasowe ustalenia, mianowicie że przestępczość osób starszych różni się od przestępczości ogółem. Niejednakowa jest także reakcja organów ścigania i wymiaru sprawiedliwości na takie zachowania. Osoby starsze są też widoczne wśród sprawców wykroczeń, głównie kradzieży i przywłaszczeń przedmiotów o niewielkiej wartości.

7

Pandemia COVID-19 a bezpieczeństwo funkcjonariuszy i osadzonych w zakładach karnych – zmiany i zagrożenia

63%

Dróżdż A.

De Securitate et Defensione. O Bezpieczeństwie i Obronności

|

2022

|

issue 1(8)

30-47

PL

Celem artykułu jest omówienie pojęcia bezpieczeństwa w kontekście funkcjonariuszy Służby Więziennej i osadzonych, a także dostrzeżenie i poznanie zmian, które musiały zostać wprowadzone w zakładach karnych z powodu sytuacji epidemicznej, a także opis zagrożeń bezpieczeństwa (wyżej wymienionych podmiotów) spowodowanych koronawirusem w więzieniach. Podjęcie pewnych działań mających na celu utrzymanie dotychczasowego poziomu bezpieczeństwa, zarówno funkcjonariuszom Służby Więziennej, jak i osadzonym, zostało niejako wymuszone poprzez pandemię. Artykuł ma za zadanie ukazać odpowiedzi na następujące pytania: Czy i jak pandemia wpłynęła na widzenia z najbliższymi? Czy i jakie środki potrzebne do utrzymywania higieny przez osadzonych zostały zwiększone? Czy i jak sytuacja pandemiczna wpłynęła na zatrudnienie osadzonych? Czy wystąpiły ograniczenia związane z zajęciami dydaktycznymi prowadzonymi dla osadzonych oraz jakimi utrudnieniami musieli zmierzyć się prowadzący takie praktyki? Czy więźniowie mają prawo do modlitwy? Czy więźniowie zaangażowali się w prospołeczn prace związane z pandemią? Podstawową metodą badawczą realizującą wymienione cele, jest analiza literatury oraz dostępnych materiałów źródłowych poruszających tematykę ogólnie rozumianego bezpieczeństwa, a także zagadnienia związane z bezpieczeństwem funkcjonariuszy i osadzonych w zakładach karnych, w czasach pandemii COVID-19.

EN

The aim of this article is to discuss the concept of security in the context of Prison Service officers and inmates, as well as to perceive and present the changes that had to be introduced in prisons due to the epidemic situation, and to describe the security risks (of the above-mentioned entities) caused by coronavirus in prisons. Taking certain measures to maintain the current level of security, both for Prison Service officers and inmates, was in a way forced by the pandemic. The article aims to show answers to the following questions: Has the pandemic affected the visits of loved ones and how? Have the measures needed to maintain hygiene by prisoners been increased and what measures have been taken? Has the pandemic affected the employment of detainees and how? Were there any limitations related to the classes conducted for inmates and what difficulties did the practitioners have to face? Do prisoners have a right to pray? Were prisoners involved in pro-social work related to the pandemic? The basic research method to achieve the above-mentioned objectives is the analysis of the literature and available source materials on the subject of generally understood security, as well as issues related to the security of officers and inmates in prisons during the COVID-19 pandemic.

8

Rodzina i wiara w życiu mężczyzn osadzonych

63%

Brzeziński M.

Teologia i Moralność

|

2023

|

vol. 18

|

issue 2 (34)

169-180

EN

Family and faith, despite the rapid social changes taking place, are still, according to many studies, fundamental values in human life, at least in a declarative sense. During their meetings with inmates serving sentences in various prisons, popes John Paul II and Francis the themes of values, family, faith, the meaning of punishment and the possibilities of making the most of this time were taken up. Using the method of analysis and synthesis of the texts of these two popes, the article intends to show in what way they speak to prisoners, and in what way they show these values, as well as to assess whether these values have meaning in the way in which a sentence of imprisonment is served. In order to show the perception and understanding of these values by the inmates themselves, the author conducted a short survey among men serving a sentence of imprisonment, who were given the chance and opportunity to study family science at the Centre for Studies for Prisoners at the Remand Prison in Lublin. We are aware that this is a small research group (about 30 men are currently studying there), and that most of them (over 70%) participated in the study. The analysis of this research will allow us to see if and what place these values have in this particular social group, also in the context of papal teaching.

PL

Rodzina i wiara mimo dokonujących się szybkich zmian społecznych wciąż według wielu badań stanowią podstawowe wartości w życiu człowieka, przynajmniej w sensie deklaratywnym. Podczas swoich spotkań w z osadzonymi odbywającymi karę pozbawienia wolności w różnych zakładach karnych temat wartości, rodziny, wiary, znaczenia kary i możliwości wykorzystania tego czasu podejmowali Jan Paweł II oraz Franciszek. Posługując się metodą analizy i syntezy tekstów tych dwóch papieży zechcemy ukazać w jaki sposób mówią do osadzonych, oraz w jaki sposób ukazują te wartości, czy mają, a jeśli tak, to jakie mają znaczenie również w sposobie odbywania kary pozbawiania wolności. Chcąc ukazać jakie mają spojrzenie i rozumienie tych wartości sami osadzeni, w tym celu została przeprowadzona przez autora, krótka ankieta wśród mężczyzn odbywających karę pozbawienia wolności, a którzy otrzymali szansę i możliwość studiowania w Centrum Studiów dla Osadzonych przy Areszcie Śledczym w Lublinie, na kierunku nauki o rodzinie. Mamy świadomość, że jest to nieliczna grupa badawcza (obecnie studiuje tam ok. 30 mężczyzn), a większość z nich (ponad 70%) uczestniczyła w badaniu. Analiza tych badań pozwoli na zobaczenie, czy i jeśli tak, to jakie miejsce te wartości zajmują w tej szczególnej grupie społecznej, również w kontekście papieskiego nauczania.

9

Formy aktywizacji zawodowej osadzonych w Polsce. Przegląd stosowanych rozwiązań

51%

Becker-Pestka D.

Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja

|

2018

|

vol. 21

|

issue Specjalny

161-174

EN

Promoting workforce readiness among prison inmates in Poland is relevant to the achievement of rehabilitation goals. To review the workforce readiness policies for prison inmates which are implemented in Poland and to assess their advantages, the paper first provides the basic data about the execution of prison terms in Poland. Then, the findings of a research study carried out in correctional facilities of four inspectorates in northern Poland (Gdańsk, Olsztyn, Szczecin, and Koszalin) in 2017–2018 are reported to draw conclusions about the workforce readiness policies for prison inmates applied in the Polish penitentiary system. The study relied on the diagnostic survey method. Questionnaires to be completed were sent to the correctional facilities with permission of the respective inspectorate’s authorities. Subsequently, interviews were conducted with the correctional staff responsible for the promotion of workforce readiness. The study found that the workforce readiness policies for prison inmates in Poland included European and national projects, therein original projects of the facility staffs, work, education, and vocational counselling for inmates.

PL

Pytanie o formy aktywizacji zawodowej osadzonych w Polsce ma istotne znaczenie z punktu widzenia realizowanych celów resocjalizacji. Próbując odpowiedzieć na pytanie o stosowane w Polsce rozwiązania w zakresie aktywizacji zawodowej osadzonych i korzyści wynikających z podejmowania tego rodzaju działań, w pierwszej kolejności przedstawiono podstawowe zagadnienia dotyczące wykonywania kary pozbawienia wolności w Polsce. Następnie na podstawie wyników badań w jednostkach penitencjarnych na terenie czterech inspektoratów w Polsce północnej (Gdańsk, Olsztyn, Szczecin i Koszalin) prowadzonych w latach 2017–2018 sformułowano wnioski na temat stosowanych rozwiązań w zakresie form aktywizacji zawodowej osadzonych wykorzystywanych w polskim systemie penitencjarnym. Badania zostały zrealizowane przy wykorzystaniu metody sondażu diagnostycznego. Po uzyskaniu zezwolenia władz inspektoratów do jednostek penitencjarnych rozesłana została ankieta z prośbą o jej wypełnienie. Następnie zostały przeprowadzone wywiady z personelem działów penitencjarnych zajmującym się zawodową aktywizacją osadzonych. Wśród stosowanych rozwiązań w zakresie aktywizacji zawodowej osadzonych w Polsce są projekty europejskie, krajowe – w tym również rozwiązania autorskie kadry jednostek, praca, edukacja i poradnictwo zawodowe dla skazanych.

10

Zakład Karny w Rawiczu do roku 1989

51%

Wódczyński P.

Historia i Polityka

|

2023

|

issue 43 (50)

133-142

EN

The subject of the analysis is the evolution of changes that have occurred over 170 years in the Penitentiary in Rawicz. There are two aims of the work: the identification of the most important changes that took place in the Rawicz Penitentiary, together with the explanation of how they influenced the evolution of the institution. Due to the topic specificity and focus on a specific time period, the analysis oscillates within the time limits from the establishment of the Penitentiary in Rawicz, i.e., 1819, up until 1989, i.e., the year ending the period of communist rule in Poland. The changes that took place in the Penitentiary in Rawicz were related to the adaptation of this unit to the current needs of the ruling elites. To a large extent, they focused on infrastructural changes in relation to a given target group (e.g., political prisoners) and were naturally linked to the law enacted by government bodies, which contributed to the development of the unit in a specific direction. The indicated changes and the current legislation of the partitioning powers at that time undoubtedly contributed to the development of the facility and its more efficient functioning (in the context of the realities of those times).

PL

Przedmiotem analizy jest ewolucja zmian, jakie zaszły przez 170 lat w Zakładzie Karnym w Rawiczu. Dwa najważniejsze cele pracy to: identyfikacja najważniejszych zmian, jakie dokonały się w funkcjonowaniu Zakładu Karnego w Rawiczu, oraz ocena funkcjonalności tych zmian względem postępów w zakresie realizacji wybranych zadań. Z racji określonej specyfiki oraz skupienia się na konkretnym odcinku czasowym niniejszy artykuł oscyluje w granicach czasowych od powstania Zakładu Karnego w Rawiczu w roku 1819 do 1989 roku, kończącego w Polsce okres rządów komunistycznych. Zmiany, jakie nastąpiły w ZK w Rawiczu, miały związek z dostosowywaniem owej jednostki do bieżących potrzeb elit rządzących. W dużej mierze skupiały się one na przemianach infrastrukturalnych względem danej grupy docelowej (np. więźniów politycznych) oraz były naturalnie powiązane z prawem stanowionym przez organy rządowe, co przyczyniało się do rozwoju jednostki w określonym kierunku. Wskazane zmiany oraz aktualne na tamte czasy prawodawstwo danego zaborcy przyczyniły się niewątpliwie do rozwoju placówki oraz sprawniejszego (w kontekście aktualnych dla tamtych czasów realiów) jej funkcjonowania.

11

Wsparcie procesu readaptacji społecznej skazanych na przykładzie programu „Teatr, Mama, Tata i Ja”

45%

Dąbrowska A., Kusztal J., Turczyk M.

Archiwum Kryminologii

|

2019

|

issue XLI/2

335-363

EN

The article presents an innovative programme for the re-adaptation of inmates confined in correctional facilities which focusses on building and consolidating their bonds with their children. In Poland, contemporary social rehabilitation programmes are based on measures listed in the Polish Executive Penal Code of 1998 (Executive Penal Code, 1997, Art. 67 § 3). Apart from studying, working, cultural and educational activities, and therapeutic interventions, the Code also mentions contact with family members and relatives. These rehabilitation programmes include the right of convicts, under international and national law, to maintain contact with their families, while methodologically they are compliant with the most current cognitive-behavioural approach to therapy and corrective measures. They also draw on the multi-systemic approach, in a general sense. In the context of safeguarding children’s rights, contact between parents and children is the responsibility of the parents, but in the case of prisoners it is the responsibility of the correctional institution to ensure that prisoners can exercise their rights while serving a custodial sentence. The article takes advantage of the methodologies of document analysis and participant observation. It discusses the programme for the social re-adaptation of prisoners, which involves encouraging and consolidating relationships between parents and children while maintaining a focus on particular rehabilitation objectives, resocialisation methods, and outcome evaluation.

PL

Celem artykułu jest prezentacja innowacyjnego programu readaptacji skazanych w zakładzie karnym nakierowanego na budowanie i wzmacnianie więzi z dziećmi. Program „Teatr, Mama, Tata i Ja” realizowany jest od 2015 r. do chwili obecnej przez zespół Teatru Lalki i Aktora „Kubuś” i pracowników Aresztu Śledczego w Kielcach dla osób odbywających karę pozbawienia wolności. Współczesne programy resocjalizacji wykorzystują podstawowe środki resocjalizacji wymienione w polskim Kodeksie karnym wykonawczym z 1998 r. Obok nauki, pracy, zajęć kulturalno-oświatowych i sportowych oraz oddziaływań terapeutycznych regulacje prawne wskazują na kontakty z rodziną i osobami bliskimi. Programy te uwzględniają prawo skazanych do utrzymywania kontaktów z rodziną na mocy prawa międzynarodowego i krajowego, a w zakresie metodycznym są adekwatne do najbardziej aktualnego podejścia kognitywno-behawioralnego w terapii (cognitive-behavioural therapy) i działaniach korekcyjnych. Realizacja kontaktów dzieci z rodzicami jest obowiązkiem rodziców w kontekście zabezpieczenia praw dziecka, a po stronie instytucji korekcyjnej leży obowiązek zapewnienia skazanym realizacji ich praw w czasie odbywania kary pozbawienia wolności. Artykuł ma charakter empiryczny, wykorzystuje bowiem metody analizy dokumentów oraz obserwacji uczestniczącej.

Refine search results

Obraz rodziny dysfunkcyjnej w opiniach skazanych recydywistów penitencjarnych

Prawo do praktyk religijnych osób osadzonych w areszcie śledczym i odbywających karę pozbawienia wolności w teorii i praktyce penitencjarnej

Poczucie kontroli u sprawców przestępstw agresywnych

The Artistic Statements of Inmates about Freedom: the “Labyrinth of Freedom” Project and Its Possible Applications

Effectiveness of post-penitentiary support provided by the Pro Domo Integration Center in the opinion of inmates. Reference to the results of own research

Zmiany w strukturze podejrzanych, osadzonych i skazanych w kontekście starzenia się społeczeństwa – analiza danych statystycznych

Pandemia COVID-19 a bezpieczeństwo funkcjonariuszy i osadzonych w zakładach karnych – zmiany i zagrożenia

Rodzina i wiara w życiu mężczyzn osadzonych

Formy aktywizacji zawodowej osadzonych w Polsce. Przegląd stosowanych rozwiązań

Zakład Karny w Rawiczu do roku 1989

Wsparcie procesu readaptacji społecznej skazanych na przykładzie programu „Teatr, Mama, Tata i Ja”