Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 2

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  osoby najbliższe
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
The present article refers to the inheritance of a claim for pecuniary compensation for the non-material damage related to the death of the immediate family member (art. 446 § 4 C.C.). More precisely, the problem is whether in the case of compensation under art. 446 § 4 C.C. the regulation to be applied is art. 445 § 3 C.C. according to which the claim for compensation passes on heirs only when it has been acknowledged in a written form or if the action has been brought during the victim's life. The view of non-inheritance of the claim under art. 446 § 4 C.C. prevails in doctrine. The author opts for the direct application of the provision of art. 445 § 3 C.C. to the pecuniary compensation for the harm caused by the death of the close relative and presents arguments to support this view. At the same time he approves of the Supreme Court's standpoint expressed in the resolution of 12 December 2013 (III CZP 74/13, unpublished), the thesis of which assumed that art. 445 § 3 C.C. applies to a case for pecuniary compensation for the damage caused by the immediate family member's death (art. 446 § 4 C.C.)
PL
Artykuł dotyczy problemu dziedziczności roszczenia o zadośćuczynienie pieniężne za krzywdę związaną ze śmiercią najbliższego członka rodziny (art. 446 § 4 k.c.). Ściślej chodzi o problem tego czy do zadośćuczynienia z art. 446 § 4 k.c. ma zastosowanie art. 445 § 3 k.c. stanowiący, że roszczenie o zadośćuczynienie przechodzi na spadkobierców tylko wtedy, gdy zostało uznane na piśmie albo gdy powództwo o nie zostało wytoczone za życia poszkodowanego. W doktrynie przeważa pogląd o niedziedziczności roszczenia z art. 446 § 4 k.c. Autor opowiada się za stosowaniem wprost przepisu art. 445 § 3 k.c. do zadośćuczynienia pieniężnego za krzywdę doznaną wskutek śmierci najbliższego członka rodziny. Wskazuje argumenty na rzecz tego stanowiska. Tym samym aprobuje pogląd wyrażony przez Sąd Najwyższy w uchwale z 12 grudnia 2013 r. (III CZP 74/13, niepubl.), w której tezie przyjęto, iż w sprawie o zadośćuczynienie pieniężne za krzywdę doznaną wskutek śmierci najbliższego członka rodziny (art. 446 § 4 k.c.) ma zastosowanie art. 445 § 3 k.c.
PL
Każde państwo członkowskie UE powinno w swoich systemach prawnych zagwarantować w stopniu niezbędnym do realizacji celów postępowania karnego odpowiednia ochronę praw pokrzywdzonych i świadków z poszanowaniem ich godności i zapewnieniem ochrony przed wtórną wiktymizacją. Praktyka stosowania przyjętych na gruncie krajowym w tej mierze rozwiązań prawnych przy braku odpowiedniej współpracy organów wzbudza jednak wątpliwości. Warto przyjrzeć się zatem wdrożonej do krajowego porządku prawnego ustawie z dnia 28 listopada 2014r. o ochronie i pomocy dla pokrzywdzonego i świadka, aby wskazać na jej mankamenty prawne, dokonać oceny stosowania przyjętych rozwiązań prawnych w praktyce, zwrócić uwagę na wątpliwości interpretacyjne. Ustawa pełni ważna rolę w kształtowaniu odpowiedniego poziomu ochrony pokrzywdzonego i świadka, jednocześnie dość głęboko ingeruje w sferę praw rodzicielskich obojga rodziców, co nie powinno uchodzić uwadze organowi ochrony jak i organowi procesowemu, które odpowiadają za współprace z innymi organami ochrony prawa dla dobra rodziny i małoletnich dzieci. pokrzywdzony, świadek, prawo policyjne, postępowanie karne, środki ochrony i pomocy, osoby najbliższe, Policja, Prokuratura, sądy powszechne
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.