Results found: 1

Search results

Search:
in the keywords: osoby po 60. roku życia

Sort By:

Limit search:

SAMOTNOŚĆ I RELACJE SPOŁECZNE U OSÓB POWYŻEJ 60. ROKU ŻYCIA

100%

Kleszczewska-Albińska A., Huć J.

Polityka Społeczna

2019

vol. 46

issue 10(547)

30-37

The aim of the study was to analyze factors influencing sense of loneliness in people over 60 years of age. It was verified: (1) whether respondents over 60 years of age living in multigenerational homes differ from people from other groups in their level of loneliness; (2) are there any relationships between number of people in the household and the level of loneliness of respondents; (3) is there a relationship between age of respondents and their sense of loneliness; (4) whether the level of loneliness differs between men and women; (5) whether the level of loneliness differs between active and non-active respondents. It was survey study. The level of loneliness was measured with Loneliness Scale. The most lonely are people living in multigenerational homes, and in an elderly homes. The least lonely are people living by themselves in housing developments. More the people around person over 60 years of age, higher the level of loneliness they declare. The level of loneliness is independent from the age of respondents. Women declare higher level of loneliness in comparison to men. Active people are less lonely in comparison to people uncommitted in additional activities. It is worth to encourage people over 60 years of age to live independently but close to other people in housing developments. It is good to include people over 60 in activities of formal and informal groups. Particular emphasis should be put on lonely women over 60, since they declare higher level of loneliness than men.

Celem badania była analiza czynników wpływających na poczucie samotności u osób po 60 roku życia. Sprawdzono: (1) czy osoby po 60. roku życia mieszkające w domach wielopokoleniowych będą różnić się istotnie pod względem poczucia samotności w porównaniu z osobami z innych grup; (2) czy istnieje współzależność między liczbą domowników/osób w otoczeniu respondenta a jego poziomem samotności; (3) czy istnieje współzależność między wiekiem osób badanych a natężeniem poczucia samotności; (4) czy natężenie poziomu samotności różni się w zależności od płci; (5) czy natężenie poziomu samotności różni się w zależności od zaangażowania (lub jego braku) w wykonywanie aktywności dodatkowych. Badanie miało charakter ankietowy. Do pomiaru natężenia poczucia samotności wykorzystano Skalę Samotności. Dowiedziono, że najbardziej samotni czują się mieszkańcy domów wielopokoleniowych i osoby przebywające w domach spokojnej starości. Najmniej samotne czują się osoby samodzielnie zamieszkujące na osiedlach. Im więcej ludzi znajduje się w otoczeniu osób po 60. roku życia, tym bardziej czują się oni samotni. Poczucie samotności nie ma związku z wiekiem respondentów. Wyższe, w porównaniu z mężczyznami, poczucie samotności deklarują kobiety. Osoby aktywne czują się istotnie mniej samotne w porównaniu z osobami niezaangażowanymi w dodatkowe aktywności. Warto zachęcać osoby po 60. roku życia do samodzielnego mieszkania w otoczeniu innych osób na osiedlach. Dobrym rozwiązaniem jest włączanie tych osób w działalność różnorodnych grup formalnych i nieformalnych. Szczególną uwagę warto poświęcić kobietom po 60. roku życia, które deklarują wyższy poziom poczucia samotności niż mężczyźni.

Refine search results

1 Polityka Społeczna

1 Huć J.

1 Kleszczewska-Albińska A.

1 2019

Search results

SAMOTNOŚĆ I RELACJE SPOŁECZNE U OSÓB POWYŻEJ 60. ROKU ŻYCIA