Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: owad

Sort By:

Limit search:

Ślady robactwa. Drobiazgi zoomorficzne w twórczości Stefana Witwickiego

100%

Igliński G.

Filologia Polska. Roczniki Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego

2022

vol. 8

235-254

This text examines the literary works by Stefan Witwicki using subject criticism and a micrological perspective. The considerations are largely cataloguing-document in nature. Their purpose is to look at the intensity of the occurrence of terms related to insects and bugs, their functions and meanings. The text considers the context of cultural tradition and symbolism established by such usage. The conducted review indicates that insects and vermin are referred to infrequently. They may be encountered in different genres of texts, but they do not form a particular dominating component in the imagery. The vermin have two meanings in the poet’s works, representing the poverty of human existence and death. The spider is also linked to death. The butterfly and bee are traditionally associated with spring, meaning hope, rebirth, beauty, joy and happiness. The conventional term “chase (catch) the butterflies” functions in both positive (when it applies to high-flight dreams) and negative meanings (when it indicates reckless dealings with follies). In both cases, it stresses the volatility of experiences. The words “ant”, the Polish diminutive of ant “mróweczka”, and “anthill” do not diverge from the meanings associated with them. They express respectively: laboriousness, mediocrity or an agitated crowd of people. Locusts and flies served Witwicki in criticising human behaviour. He compares Russian soldiers devastating Poland to locusts. On the other hand, flies represent the mentality of then-contemporary tradesmen. Witwicki also presents human behaviours using the glow-worm (coupled with a child) and the grasshopper (associated with a poet). Both those parallels highlight either feelings of sympathy towards or enchantment with somebody. The analysed zoomorphic details participate in creating the metamorphic language of Witwicki. They appear in figurative structures and, on several occasions, in the function of comparison.

W pracy, korzystającej z doświadczeń krytyki tematycznej i perspektywy mikrologicznej, uczyniono przedmiotem badań twórczość literacką Stefana Witwickiego. Rozważania mają w dużym stopniu charakter katalogowo-dokumentacyjny. Ich celem jest przyjrzenie się intensywności występowania określeń związanych z owadami i robakami, ich funkcji i znaczeniom. Uwzględniono kontekst tradycji kulturowej i utrwalonej przez nią symboliki. Z dokonanego przeglądu wynika, że owady i robaki przywoływane są rzadko. Spotkać je można co prawda w tekstach pod względem gatunkowym rozmaitych, ale nie tworzą jakiejś specjalnej dominanty w obrazowaniu. Robak miewa u poety dwa znaczenia: wyobraża nędzę ludzkiej egzystencji oraz śmierć. Ze śmiercią wiąże się również pająk. Motyla i pszczołę tradycyjnie powiązano z wiosną, a więc z nadzieją, odrodzeniem, pięknem, rozkoszą, szczęściem, miłością. Konwencjonalne sformułowanie „gonić (łapać) motyle” funkcjonuje zarówno w sensie pozytywnym (gdy dotyczy górnolotnych marzeń), jak i negatywnym (gdy sygnalizuje beztroskie zajmowanie się głupstwami). W obu przypadkach akcentuje się ulotność przeżyć. Nazwy „mrówka”, „mróweczka”, „mrowisko” wyrażają odpowiednio: pracowitość, przeciętność, zaaferowany tłum ludzi. Szarańcza i muchy posłużyły Witwickiemu do krytyki ludzkiego postępowania. Z szarańczą porównuje się wojska niemieckie i rosyjskie żołdactwo pustoszące Polskę. Muchy zaś ilustrują współczesną kupiecką mentalność. Ludzkie zachowania przedstawia Witwicki, wprowadzając także robaczka świętojańskiego (zestawionego z dzieckiem) i konika polnego (zestawionego z poetą). Obie te paralele podkreślają uczucia sympatii żywionej wobec kogoś lub zachwytu nad kimś. Analizowane „drobiazgi” zoomorficzne współtworzą metaforyczny język Witwickiego. Pojawiają się w konstrukcjach przenośnych, a kilkakrotnie jako porównania.

Pracowity jak pszczoła. Znaczenie miodu, wosku i pszczoły w Biblii

80%

Szmajda J.

Język. Religia. Tożsamość

2020

issue 1/2(21/22)

115-124

Pszczoła jest przede wszystkim wzorem pracowitości. Jej praca jest ciężka, mozolna, pełna znoju i trudów, ale wykonywana sumiennie, solidnie i systematycznie. Chociaż pszczoła jest małym zwierzęciem, potrafi pokonywać wszelkie trudności, aby wykonywać swoje zadania. Wyjątkowa mądrość, jaką posiada, jest dla niej niejako źródłem siły, która pozwala osiągnąć wspaniały owoc podejmowanej pracy, a w konsekwencji cieszyć się szczególnym uznaniem u innych. Pracowitość pszczół została dostrzeżona na kartach Pisma Świętego. Pszczoła w opinii żydowskiej cieszyła się ogromnym szacunkiem, co dobitnie poświadcza największy autorytet – Biblia.

The bee is above all a model of diligence. Her work is hard, strenuous, full of endure and hardships, but done conscientiously, solidly and systematically. Although a bee is a small animal, it is able to overcome all difficulties in order to perform its tasks. The exceptional wisdom that he possesses is, in a way, a source of strength that allows him to achieve a wonderful fruit of his work and, as a result, to enjoy special recognition among others. The industriousness of bees has been recognized in the pages of Scripture. In Jewish opinion, the bee enjoyed great respect, which is a clear testimony of the greatest authority – the Bible.

Refine search results

1 Filologia Polska. Roczniki Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego

1 Język. Religia. Tożsamość

1 Igliński G.

1 Szmajda J.

1 2022

1 2020

Search results

Ślady robactwa. Drobiazgi zoomorficzne w twórczości Stefana Witwickiego

Pracowity jak pszczoła. Znaczenie miodu, wosku i pszczoły w Biblii