Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 6

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  płatnik składek
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1

Spółka cywilna jako płatnik składek na ubezpieczenie społeczne – uwagi na marginesie postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 17 czerwca 2014 r., sygn. akt II UZ 34/14

100%
Szyjewska-Bagińska J.
Acta Iuris Stetinensis
|
2015
|
issue Acta Iuris nr 11
PL
Artykuł poświęcono problemowi, czy spółka cywilna może być płatnikiem składek na ubezpieczenie społeczne. Na gruncie prawa prywatnego spółka cywilna jest uznawana za stosunek cywilnoprawny wykreowany umową spółki i nieposiadający żadnej podmiotowości prawnej. Przepisy należące do prawa publicznego nie są jednak w tej kwestii tak jednoznaczne i w pewnym zakresie przyznają spółce cywilnej zdolność występowania w obrocie. Co więcej, przepisy ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz ordynacji podatkowej zrównują status spółki cywilnej ze spółkami osobowymi prawa handlowego. Problematyka zdolności spółki cywilnej występowania w roli płatnika składek na ubezpieczenie społeczne, a tym samym istnienia zdolności sądowej tej spółki w postępowaniu odrębnym z zakresu ubezpieczeń społecznych, w orzecznictwie Sądu Najwyższego nie jest rozstrzygana jednolicie. Argumentacja zawarta w uzasadnieniu postanowienia Sądu Najwyższego oparta została na przepisach Kodeksu cywilnego, Kodeksu pracy oraz definicjach przedsiębiorcy zawartych w aktualnej i wcześniejszych ustawach. W opracowaniu poddano natomiast analizie przepisy prawa ubezpieczeń społecznych, które stanowią regulację szczególną i dają podstawy ku temu, aby za płatnika podatków i składek uznać spółkę cywilną, a nie jej wspólników.
EN
The paper addresses the problem of whether a private partnership can be a payer of social security contributions. On the basis of private law, a private partnership is considered a relationship under civil law created by the partnership contract and not having any legal personality. Regulations belonging to public law are not so clear on this issue and to some extent confer upon a private partnership the capacity to take part in trading. Moreover, the provisions of the Law on Social Insurance System and the Tax Ordinance Act equate the status of a private partnership with commercial law partnerships. The issue of the capacity of a private partnership to act as a payer of social security contributions, and thus the existence of the capacity of this partnership to be a party in separate proceedings relating to social security, is not resolved uniformly in the jurisprudence of the Supreme Court. The arguments contained in the reasoning of the Supreme Court decision was based on the provisions of the Civil Code, the Labour Code and definitions of a trader contained in the current and previous laws. The study carries out an analysis of the social insurance law provisions, which are a special regulation and provide a basis for considering the private partnership, not its partners, as the payer of taxes and contributions.
2
Publication available in full text mode
Content available

Criminal-law qualification of failure to pay social insurance contributions

94%
Kowalski S.
|
2019
|
vol. 13
|
issue 3
57-77
PL
Artykuł jest polemiką z niektórymi poglądami wyrażonymi przez Krzysztofa Ślebzaka i Jacka Kosonogę w opracowaniu pt. „Odpowiedzialność płatnika składek za obliczanie, potrącanie i przekazywanie składek na ubezpieczenie społeczne”, opublikowanym w trzecim numerze „Ius Novum” z 2016 roku. Doceniając wartość rozważań zawartych w wymienionej publikacji, autor polemizuje jednak z częścią z nich, dotyczącą karnoprawnych kwalifikacji zachowań, polegających na nieopłacaniu składek na ubezpieczenia społeczne. Zdaniem autora polemiki, nieopłacanie składek na ubezpieczenia społeczne pracownika nie narusza żadnego z praw pracownika z zakresu ubezpieczeń społecznych, które podlegałoby ochronie na podstawie art. 218 § 1a k.k. W części, w jakiej składki podlegające opłaceniu zostały potrącone z wynagrodzenia za pracę, ich nieopłacenie stanowić może jednak naruszenie prawa pracownika, wynikającego ze stosunku pracy – prawa do wynagrodzenia za pracę. W odniesieniu do tej tylko części nieopłaconej składki na ubezpieczenia społeczne możliwe jest popełnienie przestępstwa z art. 218 § 1a k.k. Ponadto składki na ubezpieczenia społeczne w części, w jakiej zostały potrącone z przychodu ubezpieczonego, nie mogą zostać przywłaszczone, ponieważ nie są one ani rzeczami, ani prawem majątkowym, o którym mowa w art. 284 § 1 k.k. Dodatkowo, autor postuluje wprowadzenie do Kodeksu karnego typu przestępstwa polegającego na nieopłacaniu składek na ubezpieczenia społeczne lub składek na inne formy zabezpieczenia społecznego, do których poboru z mocy ustawy zobowiązany jest Zakład Ubezpieczeń Społecznych.
EN
This article is a polemic against some views expressed by Krzysztof Ślebzak and Jacek Kosonoga in their paper entitled Liability of a social security contribution payer for calculation, deduction and submission of social security contributions [Odpowiedzialność płatnika składek za obliczanie, potrącanie i przekazywanie składek na ubezpieczenie społeczne], published in Ius Novum No. 3 of 2016. Appreciating the value of the views presented in the above study, the author disputes some of them concerning criminal-law qualification of a conduct consisting in failure to pay social insurance contributions. In the view of the author of this polemic, failing to pay social insurance contributions for an employee does not violate any of the employee rights in the area of social insurance that would be subject to protection by virtue of Article 218 § 1a Criminal Code. However, if the due contributions were deducted from the salary, failure to pay them may constitute the violation of an employee right resulting from employment, i.e. the right to remuneration for work. Only with reference to that part of unpaid contribution, is it possible to commit a crime under Article 218 § 1a Criminal Code. Furthermore, social insurance contributions in the part deducted from the salary of the insured person cannot be misappropriated, because they are neither material things nor a property right provided for in Article 284 § 1 Criminal Code. The author also suggests that a crime consisting in failure to pay social insurance contributions or other forms of social security premiums which are statutorily due to the ZUS Social Insurance Institution should be introduced to the Criminal Code.
3
Publication available in full text mode
Content available

Umorzenie należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne przy braku całkowitej nieściągalności – wybrane problemy

84%
Ryś K.
Doradztwo Podatkowe Biuletyn Instytutu Studiów Podatkowych
|
2021
|
vol. 5(297)
4-9
EN
One of the duties in the social insurance law is to pay social insurance contributions. The legislator anticipated that in practice, for some reasons, it would not be possible for the payer to make the social insurance contribution. Therefore, the provisions set out certain mechanism that are supposed to facilitate the realization of the above duty. The deepest-reaching of such obligations is writing off the indebtedness for social insurance contributions, which has a special character in the event that there is no total irrecoverability. The solution is auxiliary and may be important in the light of the effects of COVID-19 pandemic on businesses. The aim of this paper is to present selected issues in interpretation as regards the application of the above solution.
PL
Jednym z obowiązków w prawie ubezpieczeń społecznych jest opłacanie składek na ubezpieczenia społeczne. Ustawodawca przewidział, że w praktyce może się zdarzyć, że płatnik z różnych powodów nie będzie mógł uiścić należności składkowych. Wobec tego wprowadził określone mechanizmy, które mają ułatwić realizację tego obowiązku. Najdalej idącym z nich jest umorzenie należności z tytułu składek, które ma szczególny charakter w sytuacji, gdy nie istnieje stan ich całkowitej nieściągalności. To rozwiązanie ma charakter pomocowy, który może być istotny z uwagi na skutki pandemii COVID-19 dla przedsiębiorców. Celem artykułu jest przedstawienie wybranych problemów interpretacyjnych z zakresu stosowania tego rozwiązania.
4
Publication available in full text mode
Content available

GLOSA DO WYROKU SĄDU NAJWYŻSZEGO Z DNIA 7 LUTEGO 2018 R., II UK 673/16

84%
Napiórkowska A.
Roczniki Administracji i Prawa
|
2020
|
vol. 2
|
issue XX
339-345
EN
: In the commented judgment the Supreme Court held that if the conditions of the recovery of undue benefits are fulfiled by the person who received a benefit unduly (art. 84 [1], [2] of the Act of 13 October 1998 on the social insurance system) as well as by the contribution payer or the other person due to the fact that some false data affecting entitlement to benefits or their amount have been passed by the contribution payer or by the other person (art. 84 [6] of the Act on the social insurance system), then the Polish Social Insurance Institution (ZUS) has the choice of who will charge the obligation to return the benefit. The opinion of the Supreme Court expressed in the commented judgment raises doubts.
PL
W glosowanym orzeczeniu Sąd Najwyższy podniósł, że jeśli spełnione są zarówno przesłanki zwrotu po stronie osoby, która pobrała nienależne świadczenie, jak też pobranie nienależnego świadczenia zostało spowodowane przekazaniem przez płatnika składek bądź inny podmiot nieprawdziwych danych, mających wpływ na prawo do świadczeń lub na ich wysokość (zachodzą więc równocześnie sytuacje przewidziane w art. 84 ust. 1, 2 oraz ust. 6 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych), wówczas Zakład Ubezpieczeń Społecznych ma wybór, kogo obciąży obowiązkiem zwrotu. Stanowisko takie budzi wątpliwości.
5
Publication available in full text mode
Content available

Nowelizacja Kodeksu postępowania cywilnego – zmiany w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych

84%
Jurek Ł.
Ubezpieczenia Społeczne. Teoria i praktyka
|
2020
|
issue 4
37-51
EN
The work analyses the amendment to the Code of Civil Procedure in the field of social security. Not only were the amended provisions directly regulating this proceeding analyzed, but also other amended provisions that affect them. An important advantage of the work is the analysis of the practical aspects of the matter.
PL
Przedmiotem pracy jest analiza nowelizacji Kodeksu postępowania cywilnego w zakresie spraw z ubezpieczeń społecznych. Ocenie poddano nie tylko zmieniane przepisy bezpośrednio regulujące to postępowanie, lecz także inne modyfikowane przepisy, które mają na nie wpływ. Istotnym walorem pracy jest analiza praktycznych aspektów poruszanego zagadnienia.
6
Content available remote

Zagadnienie stosowania przepisów kodeksu cywilnego do określenia niektórych następstw relacji płatnik–ubezpieczony z punktu widzenia założenia racjonalności prawodawcy

84%
Babińska-Górecka R.
Przegląd Prawa i Administracji
|
2020
|
vol. 120
|
issue Tom 2
561 - 572
PL
Artykuł poddaje analizie problem dopuszczalności oraz podstaw prawnych dochodzenia przez płatnika składek od ubezpieczonego zwrotu części zapłaconej składki ze środków własnych płatnika, którą w myśl ustawy finansuje ubezpieczony. W opracowaniu podjęto próbę oceny, czy mamy tu do czynienia z luką w prawie ubezpieczeń społecznych, ewentualnie czy można na innej podstawie — stosując przepisy kodeksu cywilnego o bezpodstawnym wzbogaceniu czy spełnieniu świadczenia przez osobę trzecią — formułować odpowiednie roszczenie regresowe płatnika składek względem ubezpieczonego. Punktem odniesienia prowadzonych rozważań oraz interpretacji przepisów prawnych uczyniono założenia o racjonalności językowej i aksjologicznej prawodawcy.
EN
The article analyses the problem of admissibility and legal grounds for the payer to claim from the insured the return of a part of the premium paid from the payer’s own resources, which according to the Act is financed by the insured. The study attempts to assess whether there is a gap in social insurance law in this case, or whether it can be based on another basis — by applying the provisions of the Civil Code on unjust enrichment or third party performance — to formulate an appropriate recourse claim of the contribution payer against the insured. Assumptions about the legislator’s linguistic and axiological rationality were made as a reference point for the considerations and interpretations of legal provisions.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.