Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 16

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  państwa członkowskie
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Celem niniejszej pracy była próba określenia preferencji płatników i beneficjentów netto w zakresie wielkości i struktury wieloletniego budżetu unijnego po 2020 r. oraz konsekwencji dla Polski wynikających z Brexitu i zmiany układu sił przetargowych w UE. Postawiono hipotezę, że zmiana układu sił między państwami członkowskimi po Brexicie wzmocni dotychczasowe tendencje do utrzymania status quo względem budżetu unijnego. Badania wykazały, że wraz z Brexitem oraz falą eurosceptyzmu następuje w Europie przewartościowanie założeń, na których opierał się dotąd projekt integracji europejskiej. Wyjście Wielkiej Brytanii z UE osłabi obóz reform budżetu unijnego i instytucji unijnych. Będzie więc sprzyjać zachowaniu status quo w negocjacjach budżetowych. Zagrożeniem może być konsolidacja państw strefy euro, prowadząca do marginalizacji w procesie decyzyjnym innych państw.
EN
European research on the difficulties in exercising the right to free movement of EU citizens and their family members. The study discusses the development of the material scope of the freedom of movement of persons in the EU, which is analyzed on the basis of the EU laws and regulations. Special attention with particular emphasis on European research currently being conducted in this regard. A broad perspective on the rights issuing from the freedom of movement is presented. However, the varied character of these rights and lack of coherence between different legal acts and instruments complicates the application of the freedom of movement principle in the EU Member States. Moreover, the EU Member States put into force different obstacles and restrictions in the access to social security schemes and benefits. This problem is addressed by the Court of Justice of EU in numerous legal judgments, where the broad understanding of the freedom of movement is supported.
XX
W opracowaniu dokonano analizy rozwoju zakresu przedmiotowego swobody przepływu osób na podstawie różnych regulacji prawa UE, ze szczególnym uwzględnieniem badań europejskich aktualnie prowadzonych w tym zakresie. Pokazano szerokie ujęcie uprawnień związanych ze swobodą przepływu osób. Jednak ich różnorodny charakter prawny, zwłaszcza brak spójności między rozmaitymi podstawami prawnymi, z których te uprawnienia wypływają, rodzi szereg problemów w ich stosowaniu w państwach członkowskich. Prawa krajowe bowiem stosują ograniczenia w dostępie do różnych uprawnień socjalnych, gwarantowanych z tytułu swobody przepływu osób w UE. Rangę problemu dostrzega TSUE i wydaje w tych sprawach liczne wyroki, potwierdzające słuszność szerokiego ujęcia uprawnień przypisanych swobodzie przemieszczania się osób w UE.
EN
In this article ‘text' is considered to be the basic unit of translation which can be observed empirically. In the context of the European Communities (EC), the Author also elaborates on the most important issues of ‘the languages for special purposes concerning European integration and the European Union (EU)' (according to F. Grucza). The translation of ‘derivative texts' is regarded as the translation of EC texts based on texts of primary and secondary Community Law. The Author underlines that the translator of the EC's derivative texts is very limited in their creativity and is bound to be most careful when rendering standardized/restricted parts of such texts. Their aim is to ensure harmonization of a text translated and concordance of the parallel texts. The translator of EC's derivative text also needs to be acquainted with special style guides concerning the translation of EC texts and with standards of the Polish language, as well as they are expected to use reference material and terminology databases provided on the Internet. In addition, the Author describes the institutional system of the EU and the EC as well as gives examples of approved and unacceptable translations into Polish of specific words/phrases in given EC texts.
PL
Procesy integracyjne zachodzące w ramach Unii Europejskiej łączą się z przeniesieniem na rzecz instytucji unijnych zadań oraz funkcji, uznawanych tradycyjnie za właściwe przede wszystkim państwom członkowskim i ich konstytucyjnym organom, głównie parlamentom. Przekazanie kompetencji Unii Europejskiej w każdym przypadku znacząco zmodyfikowało zakres i sposób wykonywania kompetencji przez organy władzy państwowej. Dotyczy to przede wszystkim działalności parlamentów, która rozszerzona została o podejmowanie decyzji związanych z członkostwem państwa w Unii Europejskiej. Autorzy poddali analizie zagadnienia konstytucjonalizacji uprawnień parlamentów państw członkowskich związanych z uczestnictwem w Unii Europejskiej, na przykładzie przepisów Konstytucji Francji i Ustawy Zasadniczej RFN, a także skrótowo poddali analizie zakres przedmiotowej regulacji w konstytucjach irlandzkiej, czeskiej i chorwackiej.
EN
Integration processes within the European Union are connected with the transfer of tasks and functions to the EU institutions, traditionally considered to be primarily ascribed to Member States and their constitutional bodies, mainly parliaments. Transfer of the competences to the European Union in each case significantly modified the scope and manner of exercising competences by state authorities. This mainly applies to the activities of parliaments changed by making decisions related to the membership in the European Union. The authors want to analyze the issue of constitutionalization of the powers of the parliaments of member states related to their participation in the European Union, on the example of the provisions of the Constitution of France and the Basic Law of Germany, and briefly the scope of this regulation in the Irish, Czech and Croatian constitutions.
EN
The aim of the paper is topresent theopinions of MemberStates with regard tothe future ofthe Common Agricultural Policyafter 2013, as compared to the proposal of the European Commission.In this context,there is an attempt to defineareasof possiblecompromise onthe CAPchangesin the financial perspective2014-2020. The publication allowsthe readerto forma review of the likelyreform ofagricultural policy andits consequencesfor Polish agriculture. Possiblechanges inthe CAPwill address:a new system ofdirect payments, with their “greening”, extensionof market interventioninstrumentsforrisk management,as well as widerand more flexiblesupport for rural development. From the standpoint of the interests of Polish agriculture the following questions must be assessed positively: maintaining the current level of funding of the CAP and its distribution into two pillars; progressive alignment of direct payments and recognition of the area of agricultural land as a fundamental criterion for the allocation of payments, as well as support for small farms and young farmers.
PL
Celem artykułu jest zaprezentowanie opinii państw członkowskich UE co do kształtu przyszłej wspólnej polityki rolnej po 2013 roku, na tle stanowiska Komisji Europejskiej. W tym kontekście zostanie podjęta próba określenia możliwego obszaru kompromisu w zakresie zmian WPR w perspektywie finansowej 2014-2020. Publikacja, ze względu na jej cele, ma po części charakter przeglądowy, aby pozwolić czytelnikowi na wyrobienie sobie poglądu na temat prawdopodobnejreformy polityki rolnej i jej skutków dla polskiego rolnictwa. Prawdopodobne zmiany WPR dotyczyć będą: nowego systemu płatności bezpośrednich wraz z ich „zazielenieniem”, rozszerzenia instrumentów interwencji rynkowej o mechanizmy zarządzania ryzykiem, większego i bardziej elastycznego wsparcia rozwoju obszarów wiejskich. Z punktu widzenia interesów polskiego rolnictwa pozytywnie należy ocenić przede wszystkim utrzymanie obecnego poziomu finansowania WPR i jej podziału na dwa filary, stopniowe wyrównywanie dopłat bezpośrednich i uznanie docelowo powierzchni użytków rolnych za podstawowe kryterium podziału płatności, czy też wsparcie dla małych gospodarstw rolnych oraz młodych rolników.
PL
Artykuł przedstawia zasadę reprezentacji instytucjonalnej obowiązującą w UE w odniesieniu do członków Rady Europejskiej. Celem niniejszego artykułu była analiza zasad udziału przedstawicieli państw członkowskich w Radzie Europejskiej przedstawiona w oparciu o ich uregulowania ustrojowe. Pierwszym dokumentem Wspólnot Europejskich, na mocy którego uregulowano skład Rady Europejskiej, był Jednolity Akt Europejski. Kolejne traktaty rewizyjne uzupełniały i modyfikowały skład tej instytucji. W artykule dokonano analizy uwarunkowań reprezentacji państw członkowskich w Radzie Europejskiej przez szefów rządów lub państw w oparciu o zasady ustrojowe reprezentatywnych państw. Przeprowadzona analiza prowadzi do wniosku, iż wybór reprezentanta w Radzie Europejskiej należy do wyłącznej kompetencji państw członkowskich UE. Wybór ten w znacznej mierze uwarunkowany jest zasadami ustrojowymi – formą rządów i systemem politycznym obowiązującym w danym państwie członkowskim. W zdecydowanej większości – w dwudziestu dwóch państwach członkowskich UE – reprezentację w Radzie Europejskiej stanowią szefowie rządów. Cztery państwa członkowskie w tej instytucji reprezentuje głowa państwa. Natomiast przedstawicielem dwóch państw członkowskich w Radzie Europejskiej jest kanclerz federalny. Należy również zaznaczyć, że każdorazowa zmiana w zakresie systemu politycznego państwa członkowskiego może zostać dokonana jedynie na gruncie przepisów konstytucyjnych.
EN
The article presents the principle of institutional representation in force in the EU in relation to the members of the European Council. The purpose of this article was the analysis of the principles for the participation of the Member States in the European Council, which was presented on the basis of their constitutional regulations. The first document of the European Communities, which regulates the composition of the European Council, was the Single European Act. Subsequent reform treaties complemented and modified the board of the institution. The article analyzes the conditions for the representation of Member States in the European Council by the heads of governments or states, based on the constitutional principles of the representative Members. The analysis leads to the conclusion that the choice of a representative in the European Council belongs to the exclusive competence of the EU Member States. This choice is largely conditioned by the principles of the political system – the form of government and political system in force in the Member State concerned. A vast majority – twenty-two EU member states are represented in the European Council by the heads of their governments. Four Member States are represented by their heads of state, while the Federal Chancellor is the representative of two Member States in the European Council. Each change in terms of the political system of a Member State can be made only on the grounds of constitutional provisions.
EN
The creation of the European Coal and Steel Community (ECSC) was an unprecedented event. The recognition of the specific features of the new structure requires an analysis of the premises that led to its creation. Particularly noteworthy are the motives behind the decisions of the six original signatory states to the Treaty. The post-war condition of Europe was determined by three factors: a very difficult economic and demographic situation the political and military domination of the United States and threat posed by the Soviet Union. As a result, West European states could not disregard American expectations, which was one of the fundamental conditions for the policy of their governments. This article presents the perspectives of each of the six countries participating in the negotiations of the Treaty. For France, the Schuman Plan was a tool for the implementation of post-war priorities, especially for securing the country against another German aggression. By contrast, the Germans saw in the ECSC project an opportunity to return to the group of full-fledged members of the international community and regain independence in the field of economic policy. The same was true of Italy, which, however, expected support for its economy. The Benelux countries were afraid of the domination of the “big states”, but they were fully aware that there was no alternative to the participation in the Plan. It should be noted that there were very serious discrepancies in the economic interests of the six countries. This problem was solved through the introduction of numerous concessions to the Treaty, providing countries with a derogation from general rules. This made the Schuman Plan and the ECSC a primarily political venture, under which the governments saw the possibility of pursuing their national interests using a new measure – a supranational principle and an organization based on it, called the Community.
PL
Powołanie Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali (EWWS) było wydarzeniem bez precedensu. Dostrzeżenie szczególnych cech nowej struktury wymaga analizy przesłanek, jakie doprowadziły do jej powstania. Na uwagę zasługują tu zwłaszcza motywy kryjące się za decyzjami sześciu pierwotnych sygnatariuszy Traktatu. Powojenną sytuację Europy określiły trzy czynniki: bardzo trudna sytuacja ekonomiczna i demograficzna, polityczno-militarna dominacja Stanów Zjednoczonych oraz zagrożenie ze strony Związku Radzieckiego. W efekcie państwa zachodnioeuropejskie nie mogły nie uwzględniać oczekiwań amerykańskich, co stanowiło jedno z zasadniczych uwarunkowań dla polityki ich rządów. W pracy przedstawione zostały punkty widzenia każdego z sześciu państw uczestniczących w negocjacjach nad Traktatem. Dla Francji Plan Schumana był narzędziem realizacji powojennych priorytetów, szczególnie zaś zabezpieczenia się przed kolejną niemiecką agresją. Niemcy z kolei upatrywały w projekcie EWWS szansy na powrót do grona pełnoprawnych członków wspólnoty międzynarodowej oraz odzyskanie samodzielności w zakresie polityki ekonomicznej. Podobnie rzecz się miała z Włochami, które oczekiwały jednak wsparcia dla swojej gospodarki. Państwa Beneluksu obawiały się dominacji „wielkich”, lecz miały pełną świadomość, iż dla udziału w Planie nie ma alternatywy. Stwierdzić należy istnienie bardzo poważnych rozbieżności w płaszczyźnie interesów ekonomicznych sześciu państw. Problem ten rozwiązany został poprzez wprowadzenie do Traktatu rozlicznych koncesji zapewniających państwom odstępstwo od ogólnych reguł. Czyniło to z Planu Schumana i EWWS przedsięwzięcie przede wszystkim polityczne, w ramach którego rządy dostrzegły możliwość realizacji interesów swych państw przy zastosowaniu nowego środka, jakim była zasada ponadnarodowa i oparta na niej organizacja, zwana Wspólnotą.
PL
Artykuł przedstawia teoretyczne i metodologiczne założenia rozprawy doktorskiej, w której analizie poddana została „służba cywilna” Unii Europejskiej i służba cywilna w wybranych krajach członkowskich tej organizacji (Francji, Hiszpanii, Holandii, Niemczech, Polsce, Wielkiej Brytanii i Włoszech). Służba cywilna kształtowana jest przez determinanty prawne i kulturowe, określone standardy, dysfunkcje i narzędzia służby cywilnej. Ponadto część badaczy uważa, iż pojęcia służba cywilna można używać jedynie w odniesieniu do państwa. Być może pojęcia służba cywilna Unii Europejskiej celowo się unika, gdyż budziłoby ono negatywne konotacje związane z federalizacją Unii Europejskiej. Autorka postawiła sobie za cel weryfikację zasadności tego terminu, poprzez porównanie służby publicznej w instytucjach Unii ze służbą cywilną kilku państw europejskich. W rozprawie doktorskiej szczególne miejsce zajmuje nowe podejście instytucjonalne, które łączy w sobie cechy instytucjonalizmu i behawioryzmu. Na metody pierwszego rzędu wybrano metody komparatywną i systemową, a drugiego rzędu metodę symulacyjną. Planowane jest również wykorzystanie metod jakościowych i ilościowych. Podejścia i metody dobrano tak, aby się wzajemnie uzupełniały oraz były pomocne w weryfikacji hipotezy badawczej.
EN
The article presents theoretical and methodological premises of the doctoral thesis in which the European Union civil service and the civil service in selected member states (France, Spain, Netherlands, Germany, Poland, Great Britain and Italy) are analysed. The civil service is formed by the legal and cultural determinants, specific standards, dysfunctions and tools of the civil service. Moreover some researchers maintain that the concept of the civil service can only be used with reference to the state. Presumably the term civil service of the European Union is deliberately avoided because it would raise the negative connotations related to the federalization of the EU. The author intends to verify this term by comparing the public service in the institutions of the EU with the civil service in several European countries. A key approach adopted in the thesis is the new institutionalism which combines the features of institutionalism and behaviourism. First-order methods are the comparative method and the systems method, while the second-order method is the simulation method. The qualitative and quantitative methods will also be applied. Such approaches and methods were selected in order to be mutually complementary as well as useful in verifying the research hypothesis.
EN
The purpose of this article is to provide a detailed overview of the essential measures and regulations implemented by the European Union within the framework of its public policy on cybersecurity and make a comprehensive comparative analysis of the cybersecurity capabilities in E. U. Member States and their national strategies in this area. This article highlights multiple issues that should be the center of attention in regard to public policy on cybersecurity, which made it possible to evaluate the compliance of the existing 104 Zbigniew Chmielewski Studia z Polityki Publicznej regulations passed by the E. U. policy makers and the way it was approached. Based on the 2015 Software Alliance (BSA) survey and other available sources an analysis was made to evaluate the readiness of E. U. Member States to ensure security in cyberspace. Special attention was paid to "The Assumptions of Cybersecurity Strategy of the Republic of Poland", developed by the Ministry of Digitisation and published in February 2016.
PL
Celem artykułu jest przedstawienie najważniejszych regulacji i działań podejmowanych przez Unię Europejską w ramach polityki publicznej ukierunkowanej na ochronę cyberprzestrzeni oraz dokonanie kompleksowej analizy porównawczej podstawowych regulacji dotyczących cyberbezpieczeństwa funkcjonujących w państwach członkowskich UE. W artykule zaprezentowano katalog zagadnień, które powinny się znajdować w kręgu zainteresowania polityki publicznej w zakresie cyberbezpieczeństwa, co pozwoliło przeanalizować, czy zostały one odzwierciedlone w istniejących regulacjach utworzonych na poziomie Unii Europejskiej i w jaki sposób. Opierając się na przeprowadzonych w 2015 r. przez BSA - The Software Alliance badaniach i innych dostępnych źródłach, przeanalizowano przygotowanie państw członkowskich UE do zapewnienia bezpieczeństwa w cyberprzestrzeni. Szczególną uwagę poświęcono przy tym Polsce, odnosząc się do założeń nowej strategii cyberbezpieczeństwa dla Rzeczypospolitej Polskiej, opracowanych przez Ministerstwo Cyfryzacji i opublikowanych w lutym 2016 r.
EN
The European Union does not have an autonomous and self-standing public policy concerning the protection of landscape. Instead, it adopts fragmentary and incidental measures meant to protect landscape. These measures are adopted within the frameworks of other EU policies, most importantly the EU environmental policy as well as other policies which are integrated with it (such as agricultural policy or policy concerned with special planning). In all these realms, the EU shares its powers with its member states. In some important areas, such as e.g. the property regime, the member states retained their exclusive competences. This particular distribution of powers makes the implementation of the extra-EU international law instruments rather difficult and not sufficiently effective to produce a worthwhile impact. These obligations have a limited influence because most of them are obligations of “a diligent pursue” rather than “firm result”. As such, they are unlikely to give rise to direct application of respective conventional provisions. Notwithstanding, their importance is much more pronounced in the area of legal reasoning, where even the EU or domestic measures have to be interpreted in the light of the EU and/or its member states’ obligations arising from international conventions on landscape protection.
PL
Unia Europejska nie posiada autonomicznej i samodzielnej polityki publicznej zajmującej się ochroną krajobrazu. Zamiast tego podejmuje fragmentaryczne i przypadkowe działania mające na celu ochronę krajobrazu. Te działania są wdrażane w ramach różnych gałęzi polityki UE, a przede wszystkim w ramach polityki środowiskowej oraz innych zintegrowanych z nią rodzajów polityki (takich jak polityka rolna czy polityka dotycząca planowania przestrzennego). We wszystkich tych obszarach Unia Europejska dzieli się swoimi uprawnieniami z państwami członkowskimi. W niektórych ważnych dziedzinach, takich jak np. ustrój majątkowy, rządy państw członkowskich zachowały swoje wyłączne kompetencje. Ten szczególny podział kompetencji sprawia, że wdrażanie zewnętrznych aktów prawa międzynarodowego poza UE jest raczej trudne i niewystarczające do wywarcia znacznego wpływu. Takie zobowiązania mają ograniczony wpływ, ponieważ większość z nich to zobowiązania do „starannego działania”, a nie do „osiągnięcia konkretnego rezultatu”. W związku z tym prawdopodobnie nie spowodują one bezpośredniego zastosowania odpowiednich przepisów formalnych. Niezależnie od tego, ich znaczenie jest o wiele bardziej wyraźne w obszarze argumentacji prawnej, w którym nawet unijne czy krajowe działania muszą być interpretowane w świetle unijnych i/lub zobowiązań państw członkowskich wynikających z międzynarodowych konwencji o ochronie krajobrazu.
PL
The article presents theoretical and methodological premises of the doctoral thesis in which the European Union civil service and the civil service in selected member states (France, Spain, the Netherlands, Germany, Poland, the United Kingdom and Italy) are analysed. The civil service is formed by the legal and cultural determinants, specific standards, dysfunctions and tools of the civil service. Moreover some researchers maintain that the concept of the civil service can only be used with reference to the state. Presumably the term civil service of the European Union is deliberately avoided because it would raise the negative connotations related to the federalization of the EU. The author intends to verify this term by comparing the public service in the institutions of the EU with the civil service in several European countries. A key approach adopted in the thesis is the new institutionalism which combines the features of institutionalism and behaviourism. First-order methods are the comparative method and the systems method, while the second-order method is the simulation method. The qualitative and quantitative methods will also be applied. Such approaches and methods were selected in order to be mutually complementary as well as useful in verifying the research hypothesis.
EN
Migration is an integral part of human history. It was caused by various factors, for example to gain the new lands. Today’s immigration to the European Union has significantly increased for several years. This raises the question about the capacity of the Union, that is, the question about the ability to receive such a large number of immigrants. The current European Union immigration policy dates back to the 90s and is still adapted to current needs. The immigration is perceived from the perspective of Europe’s demographic problems. The member States’ position on the admission of migrants is now extremely diverse, which threatens the security of Europe. The current wave of migration is accompanied by numerous demonstrations of opponents who fear the Islamization of Europe. At the same time, many Europeans become resistant to the needs of newcomers to Europe and to their human rights.
PL
Migracja jest nieodłącznym elementem historii człowieka. Powodowana była różnymi czynnikami, jak np. zdobycie nowych terenów. Współczesna imigracja do Unii Europejskiej od kilku lat wyraźnie wzrasta. Rodzi to pytanie o pojemność Unii, czyli zdolność do przyjęcia tak dużej liczby imigrantów. Obecna polityka migracyjna Unii sięga lat 90. i ciągle jest dostosowywana do bieżących potrzeb. Imigracja jest spostrzegana też z perspektywy europejskich problemów demograficznych. Stanowisko państw członkowskich w sprawie przyjmowania migrantów jest obecnie skrajnie zróżnicowane, co zagraża bezpieczeństwu Europy. Obecnej fali migracji towarzyszą liczne demonstracje przeciwników obawiających się islamizacji Europy. Jednocześnie wielu Europejczyków uodparnia się na potrzeby przybyszów do Europy i ich prawa człowieka.
PL
W ciągu swojej historii istnienia, Sojusz Północnoatlantycki zawsze musiał sprostać wyzwaniom zmieniającego się środowiska bezpieczeństwa. Wszystkie koncepcje strategiczne Sojuszu zawsze niezmiennie potwierdzały cel Sojuszu i wytyczały jego podstawowe zadania w zakresie bezpieczeństwa. Umożliwiały przekształcenia Sojuszu i pozwalały wnosić istotny wkład w rozwój międzynarodowego bezpieczeństwa i stabilizacji. Koncepcje strategiczne Sojuszu zawsze stanowiły podstawę polityki bezpieczeństwa i obrony Sojuszu, jego koncepcji operacyjnych, kształtu sił zbrojnych oraz wspólnych uzgodnień w dziedzinie obrony.
EN
During its history of existence, NATO has always had to face the challenges of a changing security environment. All NATO strategic concepts always consistently confirmed the target alliance and charted its basic tasks in the field of security. Enable the transformation of the Alliance and allowed to make an important contribution to the development of international security and stability. Concepts of Strategic Alliance has always formed the basis of the security and defense of the Alliance, its operational concepts, the shape of the armed forces and joint arrangements in the field of defense.
PL
Celem artykułu jest próba przybliżenia skutków członkostwa Polski w Unii Europejskiej dla funkcjonowania Sejmu i Senatu na poziomie krajowym i ponadnarodowym. Akcesja Polski do Unii Europejskiej powoduje zmiany zakresu kompetencji poszczególnych organów Rzeczypospolitej Polskiej. Związane jest to z faktem przekazania określonych kompetencji organów władzy państwowej na rzecz organizacji międzynarodowej, i dotyczy zwłaszcza parlamentu polskiego (Sejmu i Senatu), który utracił pozycję głównego podmiotu w procesie tworzenia prawa powszechnie obowiązującego w Polsce. W celu uniknięcia marginalizacji parlamentów narodowych w stanowieniu prawa unijnego wprowadza się stosowne regulacje prawne na poziomie krajowym i międzynarodowym. Ponadto, po wejściu w życie Traktatu z Lizbony parlamenty krajowe uzyskał nowe kompetencje pozwalające im zaistnieć na forum Unii Europejskiej. W artykule stawiana jest teza, że Sejm i Senat utracił pozycję głównego organu prawodawczego na poziomie krajowym i jednocześnie uzyskał nową funkcję europejską, której nie da się zakwalifikować do tradycyjnie rozumianych funkcji ustawodawczej i kontrolnej.
EN
The article’s goal is to present the consequences of Polish membership in the European Union (EU) for the functioning of the Polish Sejm and Senate at the national and international level. Polish accession to the European Union resulted in changes to the scope of competences of certain organs of the Republic of Poland. This was related to the transfer of specific state competences to an international organization and it applied, in particular, to the Polish Parliament (the Sejm and Senate) which has lost its primary role as legislator of laws applicable in Poland. In order to avoid the marginalization of national parliaments in the EU decision-making process, appropriate legal measures have been introduced at the national and international level. Additionally, after the Treaty of Lisbon entered into force, national parliaments have received new competences which allowed them to exist on the forum of the European Union. The article puts forward the thesis that the Polish Sejm and Senate have lost their position as main legislative bodies at the national level but, at the same time, they have acquired a new European function which can neither be qualified as traditionally understood legislative nor controlling functions.
PL
Celem artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie o istotę członkostwa w Unii Europejskiej (UE). Ta organizacja międzynarodowa, na mocy decyzji jej twórców, tj. państw członkowskich, wyposażona została w atrybuty, przesądzające o jej unikalnym – ponadnarodowym – charakterze. Stanowiąca nowy porządek prawny, Unia Europejska posiada określony zakres autonomii, ale w sensie ontologicznym jest zależna od państw członkowskich. To one zdecydowały o powołaniu struktury integracyjnej z ośrodkiem rządzenia ulokowanym nie tylko poza, ale także ponad nimi, o zakresie jej kompetencji oraz instrumentach ich realizacji, a pozostając „panami traktatów”, mogą zdecydować o jej rozwiązaniu. Decyzja o członkostwie w Unii Europejskiej wydaje się być warunkowana pragmatycznie i prakseologicznie – korzyściami, jakie daje współpraca w zakresie rozwiązywania wspólnie doświadczanych problemów. Solidarność, rozumiana jako jedność i równość państw członkowskich, wyrosła na jednoczącym aksjologicznym gruncie i warunkująca realizację integracyjnych celów, staje się w tej perspektywie czynnikiem legitymizującym UE, a jednocześnie – gwarantem jej bytu, zwłaszcza w niełatwym czasie kryzysów.
EN
The purpose of this article is to try to outline the essence of membership of the European Union. This international organization, by virtue of the decision of its creators, i.e. the Member States, has been equipped with attributes, which have determined its unique – supranational – character. As a new legal order, the European Union has been granted some scope of autonomy, but ontologically it is dependent on the Member States. It is the Member States that have taken decision on setting up a new integration structure with a center of decision-making located not only outside but also above them, the scope of its competences and instruments of their exercising, and as “masters of the Treaties”, may decide to dissolve it. The decision to join the European Union seems to be determined pragmatically and praxiologically – upon benefits of cooperation within the framework of the EU. In this perspective solidarity, understood as the unity and equality of the Member States, based on common values, becomes a factor legitimizing the EU, and at the same time – a guarantor of its existence, especially in times of crisis.
PL
Autorka dokonuje analizy zagadnień związanych z reprezentacją pracowników w prawie europejskim. Na wstępie przedstawia podstawy prawne reprezentacji pracowników w prawie europejskim przed przyjęciem traktatu z Maastricht oraz po jego przyjęciu. Do czasu zmian dokonanych na mocy traktatu z Maastricht prawo pracowników do informacji i konsultacji pozostawało wyłączną kompetencją państw członkowskich. Kompetencja Unii Europejskiej w tym obszarze została uznana dopiero w Protokole z Maastricht odnoszącym się do polityki społecznej. W 1989 r. została przyjęta Karta Wspólnotowa dotycząca podstawowych praw socjalnych pracowników, dzięki której prawa pracowników i ich przedstawicielstw do informacji i konsultacji zyskały na znaczeniu, stając się jednymi z celów Unii Europejskiej i państw członkowskich. Następnie przyjęto dyrektywy dotyczące powoływania europejskich rad zakładowych oraz ustanawiające ogólne ramowe warunki informowania i przeprowadzania konsultacji z pracownikami. Na szczycie w Nicei w 2000 r. została przyjęta Karta Praw Podstawowych Unii Europejskiej. Od czasu przyjęcia traktatu z Lizbony stała się ona częścią prawa Unii Europejskiej z mocą wiążącą równą mocy wiążącej samych traktatów. Po przeprowadzeniu analizy podstaw prawnych autorka skupia się na pojęciu reprezentacji pracowników w prawie Unii Europejskiej. Unia Europejska ma w tej sferze kompetencje dzielone i wykonywane równolegle z państwami członkowskimi, zgodnie z wymogiem proporcjonalności oraz zasadą subsydiarności. Ostatnia kwestia rozważana przez autorkę to formy reprezentacji pracowniczej w prawie Unii Europejskiej. Najbardziej rozwinięte formy tej reprezentacji zostały przewidziane w dyrektywie dotyczącej tworzenia europejskich rad zakładowych oraz w dyrektywie ustanawiającej ogólne ramowe warunki dotyczące informowania i przeprowadzania konsultacji z pracownikami.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.