Results found: 1

Search results

Search:
in the keywords: palace in Lubostroń

Sort By:

Limit search:

„Słupogłowy kościoła Opatrzności” i inne fantazmaty mitologii rodu Skórzewskich wpisane w architekturę pałacu w Lubostroniu

100%

Jankowski A.

Biuletyn Historii Sztuki

2020

vol. 82

issue 2

275-299

The Lubostroń Palace raised in the early 1800s by Count Fryderyk Skórzewski and meant to become a new family residence, was to intrigue with untypical architecture fulfilling, first of all, a semantic function. The Palace’s designer Stanisław Zawadzki made reference to the Palladian central model of a cupola villa, typical of cosy residential architecture at the turn of the century. The programme was modified after the Duchy of Warsaw had been established, and Count Skórzewski had become President of the Duchy’s Bydgoszcz Department. The architectural decoration was enriched with additional patriotic content exposing the merits of Fryderyk’s mother Marianna Skórzewska for the Polish-Lithuanian Commonwealth. When the residence was taken over by Fryderyk’s sons, the Palace’s architecture was given a new symbolic meaning. Although the building’s structure remained unaltered, there appeared information that the portico columns had originally been meant for the Church of Divine Providence in Warsaw, while the tympanum of the garden pseudo-portico featured the emblem of the French. The source of this interpretation was found in the description of the Palace released in 1836 in the Greater Poland ‘Przyjaciel Ludu’ periodical, later repeated in the French magazine published by Leonard Chodźko. These pieces of information penetrated into contemporary academic literature as an archivally recorded ‘actual state’, and not an intentionally created idea. It is the demystification of this and others phantasms placed upon the Lubostroń Palace in the 19th century that is the main focus of the paper.

Pałac w Lubostroniu, wzniesiony w pierwszych latach XIX w. przez hrabiego Fryderyka Skórzewskiego jako nowa siedziba rodowa, miał intrygować nietypową architekturą, pełniącą przede wszystkim funkcję semantyczną. Jego projektant – Stanisław Zawadzki, odwołał się do palladiańskiego modelu centralnej willi kopułowej o sentymentalno-antykizującym programie ideowym, typowym dla kameralnej architektury rezydencjonalnej przełomu stuleci. Po utworzeniu Księstwa Warszawskiego i objęciu przez hrabiego Skórzewskiego stanowiska prezesa Departamentu Bydgoskiego Księstwa Warszawskiego program ten został zmodyfikowany. Dekorację architektoniczną wzbogaciły dodatkowe treści patriotyczne, eksponujące zasługi dla Rzeczypospolitej matki Fryderyka – Marianny Skórzewskiej. Gdy rezydencję przejęli synowie Fryderyka, architekturze pałacu nadano nową wymowę symboliczną. Choć struktura budowli nie uległa zmianie, pojawiły się informacje, że kolumny portyku były pierwotnie przeznaczone do Kościoła Opatrzności Bożej w Warszawie, a na tympanonie pseudoportyku ogrodowego widnieje godło Francuzów. Źródłem tej interpretacji był opis pałacu opublikowany w 1836 r. w wielkopolskim czasopiśmie „Przyjaciel Ludu”, powtórzony w paryskim magazynie wydawanym przez Leonarda Chodźkę. Przekaz przeniknął do współczesnej literatury fachowej jako archiwalnie odnotowany „stan faktyczny”, a nie intencjonalnie wykreowana idea. Demistyfikacja tego i innych fantazmatów nałożonych na pałac lubostroński w XIX stuleciu stanowi zasadniczą treść artykułu.

Refine search results

1 Biuletyn Historii Sztuki

1 Jankowski A.

1 2020

Search results

„Słupogłowy kościoła Opatrzności” i inne fantazmaty mitologii rodu Skórzewskich wpisane w architekturę pałacu w Lubostroniu