Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 3

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  palenie papierosów
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Wprowadzenie. Przeżycie chorych na stwardnienie rozsiane (SM) jest zmienną zależną od naturalnej historii choroby, współistniejących chorób i stylu życia. Celem badania było określenie relacji między regularnym paleniem papierosów (PP) i długością życia chorych na SM w Polsce. Materiał i metoda. Badanie przeprowadzono w kohorcie 11 666 chorych z SM (M – 4703, K – 6963), którzy zmarli w latach 1982–2011. Analizowano relację między rocznymi, dostosowanymi do płci współczynnikami PP w ogólnej populacji i rocznymi przeciętnymi długościami życia mężczyzn i kobiet z SM w latach 1982–2011. Demograficzne dane dotyczące zmarłych chorych z SM otrzymano z Głównego Urzędu Statystycznego. Informację o rozpowszechnieniu PP uzyskano z Centrum Onkologii i Centrum Badania Opinii Społecznej w Warszawie. Relacje pomiędzy zmiennymi badano testem Studenta i testem Pearsona. Wyniki. Przeciętna długość życia mężczyzn i kobiet z SM wzrosła w Polsce w 1997–2011 r. do 55.3 (SD 2.02) i 56.1 (SD 1.65) lat, w porównaniu do 52.2 (SD 1.14) i 52.7 (SD 1.52) lat w okresie 1982–1996; test Studenta: p < 0.0002, p < 0.0001. Rozpiętość życia poprawiła się przeciętnie o 7,5 lat u mężczyzn i 9.2 lat u kobiet. Dłuższe przeżycie mężczyzn z SM wykazała istotną, odwróconą asocjację z niższym rozpowszechnieniem PP wśród mężczyzn w ogólnej populacji; r = –0.775, p < 0.0001. Poprawa przeżycia kobiet z SM nie korelowała z rozpowszechnieniem PP wśród kobiet w ogólnej populacji; r = 0.275, p = 0.316. Regularne PP nie wykazało zależności z przeżyciem kobiet z SM w Polsce.Wnioski. Długość życia chorych z SM istotnie wzrosła w ciągu blisko 3 dekad w Polsce. Dłuższe przeżycie mężczyzn z SM wykazało odwróconą asocjację z niższym rozpowszechnieniem PP w ogólnej populacji mężczyzn. Poprawa długości życia kobiet z SM nie korelowała z rozpowszechnieniem palenia papierosów w ogólnej zbiorowości kobiet.
XX
Introduction. Survival of multiple sclerosis (MS) patients is variable determined by natural history of the disease, coexisting diseases and lifestyle. Method. Aim of the study was to ascertain relation between regular cigarette smoking and life duration of MS patients in Poland. The study was performed in cohort of 11 666 MS patients (M – 4703, F – 6963), who died in the years 1982- 2011. Relation between annual, sex-adjusted prevalence rates of smoking in the general population and annual averages of male and female survival in MS in the years 1982-2011 was analysed in the study. Demographic data concerning deceased MS patients were obtained from the General Statistical Office. Information pertaining to prevalence of smoking in the general population was received from the Centre of Oncology and the Centre of Inquiry into the Public Opinion in Warsaw. Relations between variables were performed using test by Student or Pearson. Results. Average duration of life in men and women with MS increased in Poland in 1997–2011 to 55.3 (SD 2.02) yr. and 56.1 (SD 1.65) yr. as compared to 52.2 (SD 1.14) and 52.7 (SD 1.52) yr. in 1982–1996; Student test: p<0.0001 and p<0.0002. Life span of men and women with MS improved on average by 7.5 yr. and 9.2 yr. Longer survival in MS men showed significant inverse association with lower prevalence of smoking in the Polish males; r = –0.775, p<0.0001. Improvement of survival in MS women did not correlate with prevalence of smoking among the Polish females: r = –0.225, p = 0.316. Regular smoking bore not, relation to MS female survival in Poland. Conclusions. Life duration of MS patients significantly increased during nearly 3 decades in Poland. Longer survival in MS males was inversely associated with lower prevalence of smoking in the Polish males. Longer life duration in MS women did not correlate with prevalence of smoking in the Polish women.
PL
Wstęp Mimo że wiek dorastania jest uważany za okres bardzo ważny z punktu widzenia zapobiegania nałogowi palenia tytoniu, nie ma badań poświęconych temu tematowi w Kosowie. Celem niniejszej pracy było zbadanie specyficznych dla płci czynników skłaniających do palenia młodzież z Prisztiny w Kosowie. Materiał i metody Badaniami objęto 1002 osoby w wieku 17–18 lat (366 chłopców, 636 dziewcząt) z 12. klasy. Pod uwagę wzięto zmienne socjodemograficzne, nadzór rodzicielski, poziom wykształcenia rodziców i czynniki związane z uprawianiem sportu. Zastosowano test Chi² oraz analizę regresji logistycznej metodą krokową z zastosowaniem zmiennej kryterialnej (palenie vs niepalenie). Wyniki Odsetek palaczy był wysoki (papierosy paliło 40% chłopców i 31% dziewcząt, w tym 7% dziewcząt i 12% chłopców codziennie). Model regresji wykazał, że częstsza nieobecność w szkole (iloraz szans (odds ratio – OR): 1,544; 95% przedział ufności (confidence interval – CI): 1,063–2,243), więcej nieusprawiedliwionych nieobecności w szkole (OR: 1,360; 95% CI: 1,029–1,796) i nadmierne zainteresowanie rodziców (OR: 1,530; 95% CI: 1,020–2,295) były istotnymi predyktorami palenia wśród chłopców. Wśród dziewcząt wyższe ryzyko palenia wynikało z gorszych postępów w nauce (OR: 1,467; 95% CI: 1,089–1,977), częstszej nieobecności w szkole (OR: 1,565; 95% CI: 1,137–2,155), częstszych konfliktów z rodzicami (OR: 1,979; 95% CI: 1,405–2,789) i poczucia zbyt małej opieki rodzicielskiej (OR: 0,602; 95% CI: 0,377–0,962). Okazało się, że uprawianie sportu nie ma istotnego wpływu na nałóg palenia. Stwierdzono jednak wysokie ryzyko codziennego palenia przez chłopców, którzy przestali uprawiać sport zespołowy. Wnioski Wyniki niniejszej pracy potwierdzają, że badając czynniki, które wpływają na palenie tytoniu wśród młodzieży, należy brać pod uwagę różnice związane z płcią i kulturą. Med. Pr. 2015;66(2):153–163
EN
Introduction Though adolescence is recognised as a critical period for smoking prevention, there is a lack of research focused on this issue in Kosovo. The aim of this study has been to examine the gender-specific factors of influence (predictors) for smoking among adolescents in Pristina, Kosovo. Material and Methods The study sample comprised 1002 adolescents at the age of 17–18 (366 boys, 636 girls), all of whom were in the school’s 12th grade. The predictors included sociodemographic variables, familial (i.e., parental) monitoring, parents’ educational background, and sport-related factors. The Chi² and forward stepwise logistic regression analyses with a dichotomous criterion (smoking vs. non-smoking) were applied. Results The incidence of smoking was high (31% and 40% smokers, including 7% and 12% daily smokers for girls and boys, respectively). The regression model revealed more frequent absence from school (odds ratio (OR): 1.544; 95% confidence interval (CI): 1.063–2.243), more unexcused school absences (OR: 1.360; 95% CI: 1.029–1.796), and frequent parental questioning (OR: 1.530; 95% CI: 1.020–2.295) to be significant predictors of smoking among boys. For girls, a higher risk of smoking was associated with lower scholastic achievement (OR: 1.467; 95% CI: 1.089–1.977), more frequent absence from school (OR: 1.565; 95% CI: 1.137–2.155), increased conflict with parents (OR: 1.979; 95% CI: 1.405–2.789), and a self-declared perception of less parental care (OR: 0.602; 95% CI: 0.377–0.962). Sports were not found to be strongly related to smoking. However, a high risk of daily smoking was found among boys who participated in team sports and subsequently quit. Conclusions This study reinforces the need for gender- and culture-specific approaches to studying the factors that influence smoking among adolescents. Med Pr 2015;66(2):153–163
PL
Wstęp Używanie i nadużywanie substancji psychoaktywnych i przeciwbólowych (substance use and misuse – SUM), zaburzenia odżywiania (eating disorders – ED) i w konsekwencji brak miesiączki (amenorrhea – AM) często występują u profesjonalnych tancerek baletowych. Celem badania było określenie związku między SUM, ED i AM oraz częstości ich występowania u baletnic. Materiał i metody Zbadano 21 profesjonalnych tancerek baletowych w wieku 23,1±4,5 roku z chorwackiego Zespołu Baletu Narodowego. W badaniu wykorzystano Kwestionariusz Używania Substancji Psychoaktywnych (Questionnaire on Substance Use – QSU) i Skrócony Kwestionariusz Zaburzeń Odżywiania u Sportowców (Brief Eating Disorder in Athletes Questionnaire – BEDA-Q). Wyniki Badanie wykazało, że 40% tancerek paliło papierosy (25% codziennie), 36% często używało środków przeciwbólowych, a 25% upijało się przynajmniej raz w miesiącu. Rzadziej upijały się i paliły baletnice z wyższym wykształceniem (odpowiednio: r = 0,60 i r = 0,54; p < 0,05) niż bez wyższego wykształcenia. Konsumpcja alkoholu była natomiast większa u tancerek częściej używających leków przeciwbólowych i tych, które uzyskały wyższy wynik kwestionariusza BEDA-Q (odpowiednio: r = 0,53 i r = 0,54; p < 0,05), niż u tych, które używały leków przeciwbólowych rzadziej, i tych z niższym wynikiem BEDA-Q. Również brak miesiączki występował częściej u tancerek z wyższym wynikiem BEDA-Q. Baletnice spożywające suplementy diety stosowały środki przeciwbólowe rzadziej (test Manna-Whitneya = 2,11; p < 0,05) niż tancerki niespożywające suplementów. Wnioski Programy zapobiegania zaburzeniom odżywiania wśród tancerek baletowych należy kierować przede wszystkim do spożywających alkohol w dużych ilościach. W przyszłych badaniach szczególnie warto skupić się na zależności między rzadkim używaniem środków przeciwbólowych a stosowaniem suplementów diety. Med. Pr. 2016;67(1):21–27
EN
Background Substance use and misuse (SUM), eating disorders (ED) and consequent amenorrhea (AM) occur frequently in professional ballet dancing. The objective of this study has been to explore the prevalence and association between ED, AM and SUM in ballet. Material and Methods The sample comprised 21 ballet dancers, 23.1±4.5 years old, members of the professional National Ballet Ensemble from Croatia. Variables were collected by questionnaires examining SUM, occurrence of amenorrhea, and corresponding ballet-specific and socio-demographic factors (Questionnaire on Substance Use – QSU) and the level of ED (Brief Eating Disorder in Athletes Questionnaire – BEDA-Q). Results Smoking is prevalent in 40% of dancers (25% smoke on a daily basis), 36% often use analgesics, and 25% engage in binge drinking at least once a month. Smoking and binge drinking are less frequent in ballerinas with a higher academic level (r = 0.60 and r = 0.54 for binge drinking and smoking, respectively; p < 0.05). Alcohol drinking is higher among dancers who consume analgesics more often and those with a higher BEDA-Q score (r = 0.53 and r = 0.54 for analgesics and BEDA-Q, respectively; p < 0.05). Amenorrhea is more prevalent among those dancers with a higher BEDA-Q score. Women who consume nutritional supplements are less likely to use analgesics (Mann Whitney U test = 2.11; p < 0.05). Conclusions Efforts seeking to prevent ED in ballet should target dancers who consume alcohol to a greater extent. Future studies should specifically explore the less frequent consumption of analgesics among dancers who consume nutritional supplements. Med Pr 2016;67(1):21–27
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.