Search results

1

Tematy polsko-ukraińskie Bohdana Osadczuka w paryskiej „Kulturze”

100%

HOFMAN I.

Przegląd Politologiczny

|

2011

|

issue 3

185-194

EN

The paper aims to revise the journalistic and political work of Bohdan Osadczuk in the Paris Kultura periodical in order to celebrate his ninetieth birthday. Osadczuk (a.k.a. BEO, J. Czarnomorskyj) formally started cooperation with Jerzy Giedroyæ’s periodical in 1952 finishing it when the monthly was closed in 2000. Taking into consideration the diversity of literary genres employed by Osadczuk one can evidence how important his articles and reviews were, especially those published after 1990. The political changes that affected Poland and Ukraine formed a turning point in Osadczuk’s writing, confirming that he had returned to his role of a chronicler, which characterized him over the time of his involvement with the periodical. This co-author of ‘the eastern concept’ discussed Polish-Ukrainian issues in over a hundred journalistic texts published in the first decade following the ‘fall of the peoples’, and devoted to the symptoms of normalization in Polish-Ukrainian relations and the negative consequences of ignorance concerning mutual prejudices. Osadczuk also recorded his impressions from visits to Ukraine, concentrating on social and cultural matters. He was the last reviewer of the policies of the presidents L. Krawczuk and L. Kuczma. The paper constitutes a review of the issues discussed in B. Osadczuk’s journalism.

2

O tym, jak Czesław Miłosz czytał „Poemat o mowie polskiej”

100%

Mielhorski R.

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica

|

2022

|

vol. 10

71-91

EN

The article presents a reception of a social realist volume of Mieczysław Jastrun’s poetry, entitled Poemat o mowie polskiej [A poem on the Polish speech], from a point of view of Czesław Miłosz, who was a migrant at that time. His review study dated 1953 not only comments on this book but also uses it as a ground for presenting the fundamental features of “positive” lyric poetry created from 1949 to 1953. The author of the article points out three basic principles which organise the statement of Miłosz. These are: the principle of ostensible identification, the principle of desired objectivism and the principle of assessment ambivalence. The reflection on the text of Miłosz is, for the sake of the lecture order, preceded by an overall description of the Poemat… and by a comment to its critical reception in the 1950s.

PL

W artykule zaprezentowana została recepcja socrealistycznego tomu poezji Mieczysława Jastruna, zatytułowanego Poemat o mowie polskiej – z punktu widzenia przebywającego na emigracji Czesława Miłosza. Jego szkic recenzyjny stanowi nie tylko komentarz do tej właśnie książki, ale i na jej podstawie ukazuje zasadnicze cechy tworzonej w latach 1949–1953 liryki „pozytywnej”. Autor artykułu wskazuje na trzy zasady, które organizują wypowiedź Miłosza. Są to kolejno: zasada pozornej identyfikacji, zasada pożądanego obiektywizmu i zasada ambiwalencji ocen. Refleksja nad tekstem Miłosza dla porządku wykładu poprzedzona jest ogólną charakterystyką Poematu… oraz komentarzem do jej odbioru krytycznego w latach pięćdziesiątych XX wieku.

3

Recepcja myśli politycznej Juliusza Mieroszewskiego... w polskiej polityce wschodniej po 1989 roku

100%

Janociński A.

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Politologica

|

2015

|

issue 14

129-138

EN

The aim of the article author was to show the political thought of Juliusz Mieroszewski not only in the perspective of its long cooperation with the Paris “Culture”, but also to prove the topicality of his concepts in contemporary politics. In the first part of the article the author focuses on the projects of Juliusz Machulski, connected to the direct neighbours of Poland – Lithuania, Belarus and Ukraine, at that time being a part of the Soviet Union. These were developed the furthest by the concept of ULB. The second part covers Mieroszewski’s ideas on settling the relations with Russia, with regard to their timely evolution, taking place on the pages of the Paris “Culture”. The third part of the article presents the author’s attempts to prove the existence of traces of Mieroszewski’s political thoughts in the contemporary Polish Eastern politics, both in the declarative and political plane.

4

Intellectual Sources of Parisian “Kultura”: Adolf Bocheński’s Wartime Political Thought

100%

Ujazdowski K. M.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2022

|

vol. 31

|

issue 2

245-255

PL

Ważnym aspektem badania myśli politycznej jest rozpoznawanie jej kreatywności, wyrażającej się w zdolności do krytycznej oceny przeszłości oraz formułowania prekursorskich idei w momentach radykalnych zmian społecznych i politycznych. Niewątpliwie ten przymiot miała myśl polityczna Adolfa Bocheńskiego obecna w tekstach opublikowanych w czasie II wojny światowej. Idee sformułowane przez Bocheńskiego stanowiły ważne źródło inspiracji dla programu paryskiej „Kultury”, będącej najbardziej wpływowym ośrodkiem polskiej emigracji politycznej po 1945 r. Prekursorska myśl polityczna Bocheńskiego inspirowała krytyczne podejście pisma Jerzego Giedroycia do układu społecznego Drugiej Rzeczypospolitej i wolę wsparcia przemian na rzecz uobywatelnienia grup społecznych wykluczonych dotąd z aktywnego udziału w życiu wspólnoty narodowej. Jeszcze większe znaczenie inspirujące miały koncepcje neofederalistyczne Bocheńskiego. Był on bez wątpienia prekursorem koncepcji polityki wschodniej paryskiej „Kultury”. Projektując powojenną politykę polskiej emigracji, postulował związanie sprawy polskiej z walką o niepodległość państwową narodów ujarzmionych przez Związek Radziecki, w sposób szczególny zaś z ideą niepodległości Ukrainy.

EN

A significant aspect of the study of political thought is the recognition of its creativity, expressed in the ability to evaluate the past critically and to formulate groundbreaking ideas at moments of radical social and political changes. Undoubtedly, Adolf Bocheński’s political thought in the texts published during World War II had this attribute. The ideas that Bocheński produced were a vital source of inspiration for the program of the magazine called Parisian “Kultura”, which was the most influential center of Polish political emigration after 1945. The forerunning political thought of Bocheński inspired the critical approach of Jerzy Giedroyc’s magazine to the social system of the Second Republic and a willingness to support transformations aimed at making social groups hitherto excluded from active participation in the life of the national community more aware of their rights as citizens. Bocheński’s neo-federalist concepts were even more inspiring. He was undoubtedly a precursor of the concepts of eastern policy of Parisian “Kultura”. When designing the post-war policy of Polish emigration, he postulated linking the Polish cause with the fight for national independence of nations subjugated by the Soviet Union, in particular with the idea of Ukraine’s independence.

5

Etnometodologia jako socjologia literatury? O konstruowaniu obcości w Witolda Gombrowicza Notatkach z Dziennika 1951-1952

80%

Dobrzański D.

Roczniki Nauk Społecznych

|

2017

|

vol. 9(45)

|

issue 4

249-267

PL

W artykule podejmuję zagadnienie statusu obcości w Notatkach z Dziennika Witolda Gombrowicza, publikowanych w paryskim miesięczniku „Kultura” (1951-1952). Obcość, inność to jeden z podstawowych tematów autoanaliz Gombrowicza podejmowanych zarówno w debiutanckim Pamiętniku z okresu dojrzewania (Bakakai 1933), jak i w ostatniej powieści Kosmos (1965). W moim tekście rekonstruuję to pojęcie z konstruktywistycznej perspektywy etnometodologii, starając się dookreślić podstawowe znaczenie obcości, jakie występuje we wczesnych Notatkach z Dziennika 1951-1952. Zasadniczo rekonstruuję obcość jako narzucaną czytelnikowi strategię pisarza zbudowania sobie nowej emigracyjnej publiczności. Z tego powodu w mniejszym stopniu interesuje mnie egzystencjalny wymiar obcości, inności etc. W zakończeniu artykułu przytaczam kilka uwag na temat sfery publicznej w ujęciu Helmutha Plessnera.

EN

The paper addresses the status of the strangeness in Witold Gombrowicz’s Diary Notes published in the monthly journal “Kultura” in Paris, in 1951-1952. The problem of strangeness and otherness is one of the fundamental topics of Gombrowicz’s self-analyses. The issue was taken up both in the author’s first short story collection Memoirs from puberty (Bacacay, 1933) and in his final novel (Cosmos, 1965). The present paper is an attempt at reconstructing the concept of strangeness from the constructivist perspective of ethnomethodology, with a focus on pinpointing the basic meaning of strangeness found in Gombrowicz’s early Diary Notes 1951-1952. Essentially, I reconstruct strangeness as a strategy imposed by the author on the reader with a view to creating a new emigré audience. For this reason, the existential dimension of strangeness and otherness is not in the immediate focus of attention in the presented analysis. The concluding section presents selected remarks about the public sphere on Helmuth Plessner`s framework.

6

Brukselczyk ze Lwowa – szkic do portretu Leopolda Ungera

80%

Napora A.

Studia Medioznawcze

|

2013

|

issue 3 (54)

117-126

EN

This article demonstrates the significance of Leopold Unger (1922–2011) as a journalist, commentator, columnist and essayist, whose professional activity was rooted in the history of Eastern Europe and the experience of Jews and dissidents subject to Soviet totalitarianism. Beginning with an overview of his life, the author presents the development of Unger’s career from two perspectives. The first is connected with the cities where Unger was active: from his early start in Bucharest, moving later to Warsaw and finally, as a political émigré, in Brussels. The second one focuses on the periodicals in which he worked: “Życie Warszawy”, the Belgian “Le Soir”, the Parisian “Kultura”, “International Herald Tribune” and “Gazeta Wyborcza”. Particular attention is given to the concept of Unger as an intruder (describing the specific relations between Unger and PRL [People’s Republic of Poland] after 1968, but also, in a more general sense, as a journalist investigating uneasy subjects) and a “Brusselian” (author of political essays published in Jerzy Giedroyc’s “Kultura”, considered nearly as important as the journalistic contribution of Juliusz Mieroszewski). The initial conclusions regarding Unger’s output also include remarks on his style and journalistic strategies.

PL

W artykule przedstawiono znaczenie Leopolda Ungera (1922–2011) jako dziennikarza, komentatora, publicysty i eseisty, którego działalność zawodowa była zakorzeniona w historii Europy Wschodniej oraz doświadczeniach Żydów i dysydentów podlegających działaniom sowieckiego totalitaryzmu. Rozpoczynając od przywołania najważniejszych faktów z życiorysu Ungera, autorka ukazała rozwój jego kariery zawodowej z dwóch perspektyw. Pierwszej – związanej z miastami, w których Unger był aktywny: od początków jego działalności w Bukareszcie, przez późniejszą przeprowadzkę do Warszawy, po emigrację polityczną i wreszcie politycznej emigracji w Brukseli. Drugiej – skoncentrowanej na czasopismach, w których pracował: „Życiu Warszawy”, belgijskim „Le Soir”, paryskiej „Kulturze”, „International Herald Tribune” i „Gazecie Wyborczej”. Szczególną uwagę poświęcono koncepcji Ungera jako intruza (opisując specyficzne relacje między nim i władzami PRL po 1968 r., ale także, gdy rozumie się tę koncepcję w ogólniejszym sensie, przedstawiając Ungera jako dziennikarza podejmującego niełatwe tematy) i „Brukselczyka” (autora publikowanych w „Kulturze” Jerzego Giedroycia esejów politycznych, uważanych za niemal równie ważne jak publicystyczny wkład Juliusza Mieroszewskiego). Wstępne wnioski dotyczące dorobku Ungera zawierają także uwagi na temat jego stylu i strategii dziennikarskich.

7

Witold Jedlicki (29 II 1929 – 7 IX 1995). Między samorealizacją a realiami

80%

Kraśko N.

Kultura i Społeczeństwo

|

2017

|

vol. 61

|

issue 4

189-213

EN

Witold Jedlicki (1929–1995), an important, if somewhat disregarded Polish sociologist, began work at the University of Warsaw as the first assistant of professor Stanislaw Ossowski, member of Ossowski’s circle, also known as the Warsaw School of Sociology. Little, however, is known of Jedlicki’s life after he emigrated to Israel in 1962; in present day Poland he is remembered mainly as the author of a single text Chamy i Żydy published in 1962 in Kultura [Culture], a leading Polish emigré journal appearing in Paris. Through research of Polish and Israeli archives, study of publications in political and academic institutional history as well as interviews with Jedlicki’s brother Jerzy and Chanan Rapaport, at that time head of the National Institute for Research in the Behavioral Sciences the author was able to partly reconstruct his career abroad in Israel and the US, including contributions to Kultura and later criticism of the political situation in Poland and Israel. Conversations with Jedlicki’s friends and acquaintances, his own texts (published and unpublished), and particularly his correspondence with Jerzy Giedroyc, editor in chief of Kultura provide a new psychological insight into the intellectual history of a scholar still quoted by the Polish school of sociology in discussions and interpretations of Polish society.

8

Krzysztof Czyżewski a paryska „Kultura”

71%

Wal A.

Tematy i Konteksty

|

2019

|

vol. 14

|

issue 9

406-421

EN

The paper focuses on the various forms of collaboration of Krzysztof Czyżewski, the founder of the Borderland Foundation in Sejny, organiser of cultural events, poet and essayist, with Parisian Kultura. It discusses Czyżewski’s essays, published in the magazine between 1997-2000 which concerned the problems of Central and Eastern Europe and the issues connected with the borderland. The paper points to the idea, emphasized by Czyżewski, of multicultural dialogue and building open societies in the multicultural regions of Central and Eastern Europe after 1989 based on historical memory while at the same time overcoming the existing conflicts. It mentions the prizes awarded to Czyżewski by Jerzy Giedroyc and the fact that he is considered the continuator of the program of Kultura, promoting the strengthening of the bonds between Poland and its closest neighbours.

Refine search results

1 Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica

1 Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Politologica

1 Kultura i Społeczeństwo

1 Przegląd Politologiczny

1 Roczniki Nauk Społecznych

1 Studia Iuridica Lublinensia

1 Studia Medioznawcze

1 Tematy i Konteksty

1 Dobrzański D.

1 HOFMAN I.

1 Janociński A.

1 Kraśko N.

1 Mielhorski R.

1 Napora A.

1 Ujazdowski K. M.

1 Wal A.

2 2022

1 2019

2 2017

1 2015

1 2013

1 2011

Tematy polsko-ukraińskie Bohdana Osadczuka w paryskiej „Kulturze”

O tym, jak Czesław Miłosz czytał „Poemat o mowie polskiej”

Recepcja myśli politycznej Juliusza Mieroszewskiego... w polskiej polityce wschodniej po 1989 roku

Intellectual Sources of Parisian “Kultura”: Adolf Bocheński’s Wartime Political Thought

Etnometodologia jako socjologia literatury? O konstruowaniu obcości w Witolda Gombrowicza Notatkach z Dziennika 1951-1952

Brukselczyk ze Lwowa – szkic do portretu Leopolda Ungera

Witold Jedlicki (29 II 1929 – 7 IX 1995). Między samorealizacją a realiami

Krzysztof Czyżewski a paryska „Kultura”