Search results

1

Troska Boga o słabych i uciśnionych w świetle Ez 34, 16

100%

Majewski M.

Ruch Biblijny i Liturgiczny

|

2010

|

vol. 63

|

issue 1

EN

In all polish translations of Ez 34, 16 there appears a statement about God’s „watching over” (šmr) of fat and strong sheep. This rendering derives not from masoretic text but from tradition (LXX, Vulgate, Jakub Wujek Bible). But is this rendering justified? This article attempts to convince that we should stay with hebrew šmd (“to destroy”).

2

Prezbiter – pierwszy, który „idzie i głosi” jako pasterz i przewodnik wspólnoty

86%

Galanciak D.

Sympozjum

|

2017

|

issue 2(33)

61-81

PL

Artykuł ukazuje prezbitera jako pasterza i przewodnika wspólnoty w kontekście aktualnej nauki Kościoła i oczekiwań wspólnoty. Podstawowym zadaniem kapłana jako pasterza i przewodnika jest prowadzenie wiernych do Jezusa Chrystusa. Kapłan, będąc człowiekiem wiary, czyni to na mocy otrzymanej władzy pasterskiej, ale także dzięki osobistej relacji z Jezusem, który jest Dobrym Pasterzem, a zarazem źródłem pasterskiej misji i władzy kapłana. Budując relację ze wspólnotą Kościoła, prezbiter służy jej jako pierwszy idący za Jezusem i jest zarazem pierwszym, który głosi jej Ewangelię. W ten sposób kapłan staje się autentycznym świadkiem wiary i ewangelizatorem nie tylko dla wspólnoty wierzących, ale także wobec niewierzących.

EN

The article shows a presbyter as a shepherd and religious community guide in the context of the current Church teachings and the community’s expectations. The basic role of a priest as a religious shepherd and guide is leading the faithful to Jesus Christ. A priest as a man of faith acts on the strength of received shepherd’s power, but also thanks to personal relation with Jesus, who is The Good Shepherd, as well as a source of shepherd mission and priest’s power. Building up relationships with the religious community, a presbyter fulfils a role of the first one following Jesus, and at the same time the first one preaching his word. In this way a priest becomes a genuine witness of faith and an evangelizer not only for the faithful, but also for non-believers.

3

Wspólnota pojednana z Bogiem w Jezusie Chrystusie – Nowej Świątyni

86%

Tomaszewski T.

Verbum Vitae

|

2010

|

vol. 18

141-165

PL

J 10,22-39 Jezus stwierdza, że sam jest prawdziwym pasterzem mesjańskim i nową świątynią. Dialog podjęty przez Jezusa na terenie świątyni zawiera również silne elementy eklezjologiczne. Jezus przeciwstawia niewierzących Żydów owcom, które do Niego należą, słuchają Jego głosu i idą za Nim. Jezus zna swoje owce, ofiaruje im życie wieczne i gwarantuje bezpieczeństwo. Ci, którzy przynależą do Jego owczarni, nie porzucają Go, ponieważ są strzeżeni przez Boga. Jezus jako zburzona i odbudowana światynia zgromadzi na nowo wszystkich ludzi, stając się przestrzenią ich wspólnoty z Bogiem, która znajduje swój model w jedności Syna z Ojcem.

4

Św. Augustyn - duszpasterz (dokończenie)

72%

Eckmann A.

Vox Patrum

|

1988

|

vol. 14

307-313

EN

In his pastoral service, the saint bishop was zealous love for the God and the man. The great and power, he had been gifted with, did not prevent him close to the people of God, who are also responsible life of the Church.

5

Dobry Pasterz (J 10, 1-21)

72%

Stachowiak L.

The Biblical Annals

|

1975

|

vol. 22

|

issue 1

75-84

PL

Der Hirtenrede des Johannes wird in der Exegese der Gegenwart immerfort Aufmerksamkeit geschenkt. Der vorliegende Artikel machte sich zur Aufgabe eine eingehende Erforschung des Hauptabschnitts der Rede und zwar nach der literarischen Struktur, nach der Gattung der Rede und nach dem Leitgedanken. Die Struktur der Rede weist auf eine Benutzung der Quellen durch den Redaktor hin ohne dass die Vorgeschichte des jetzigen Textes eindeutig bestimmt werden kann. Dies kompliziert auch äusserst die Bestimmung der literarischen Gattung; diese kann werden als Parabel noch als Allegorie bezeichnet werden. Jedenfalls wurden diese traditionellen Ausdrucksformen in den Dienst der Offenbarungsrede gestellt. Dabei darf die spezifisch johanneische Redewendug „ich bin…“ nicht ausser Acht gelassen werden. Es wäre aber verfehlt lediglich von einem Hirten-Motiv zu sprechen, das von den Evangelisten frei bearbeitet worden ist. Doch ist der alttestamentliche (und darüber hinaus der alt-orientalische) Hintergrund des verwendeten Bildmaterials unerkennbar, ebenso wie die haggadische Tendenz. Der Leitgedanke des Abschnitts ist christlogisch und christozentrisch. Inwieweit die Situation der johanneischen Gemeinden zur Zeit der Abfassung des vierten Evangeliums die Blutige Prägung von Joh 10, 1-21 mitbestimmt hat, kann man nur vermuten. Der Streit mit dem Judentum des ausgehenden I. Jahrhunderts scheint in der Erwähnung der „Räuber und Diebe” mitzuklingen. Auch die Betonung der Unmöglichkeit, einen wahrhaft Glaubenden dem Guten Hirten zu entreissen, muss von Kampfsituation der Gemeinde her verstanden werden. Endlich wird auf den Einfluss von J 10, 1ff auf die frühchristliche Literatur (Hirt des Hermas, Aberkiosinschrift) hingewiesen.

6

Biskup jako pasterz w tekstach liturgii słowa w obrzędach święceń biskupich

72%

Papuziński M.

Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars

|

2016

|

vol. 22

|

issue 47

87-103

PL

Pismo Święte, zawierające objawioną przez Boga prawdę, ma fundamentalne znaczenie w refleksji teologicznej nad rolą biskupa w Kościele. Wybrane fragmenty skrypturystyczne odczytywane w liturgii nie tylko stanowią przywołanie Bożego Słowa, ale mają również za zadanie wyjaśniać znaczenie celebracji i związanej z nią rzeczywistości. Stąd wydaje się słusznym oparcie analizy podjętej w niniejszym opracowaniu właśnie na czytaniach zaczerpniętych z obrzędu święceń biskupich. Ze względu na ich dużą ilość analizie poddano tylko niektóre z nich (dwa czytania ze ST i osiem z NT), tj. te, które najlepiej odpowiadały postawionemu w artykule tematowi. Przeprowadzona analiza, opierając się na Słowie Bożym, ukazuje rolę biskupa jako pasterza oraz wskazuje na znaczenie pełnionej przez niego posługi. Jako pasterz biskup jest przede wszystkim głosicielem Dobrej Nowiny oraz przewodnikiem i strażnikiem powierzonych mu wiernych. Ma być sługą gotowym oddać życie w obronie Ludu Bożego, zaś cała jego posługa musi wzorować się na przykładzie Jezusa Chrystusa – Dobrego Pasterza (por. J 10,11).

EN

The Bible has a fundamental place in the theological reflection on the bishop’s role in the Church. Selected biblical readings read during liturgy, are not only the word of God, but also clarify meaning of the celebration and of the reality manifested during different liturgical actions of the Church. For this reason, while reflecting on the pastoral mission of the bishop, it is worthwhile to analyze the readings of the liturgy of the word selected for the rite of ordination of bishops. In this study, due to the large number of proposed readings, only some examples have been analyzed (two taken from the OT, and eight from the NT). The analysis, in the light of word of God, shows both the bishop’s role as pastor and the meaning of his ministry. As pastor the bishop is primarily a proclaimer of the Good News and protector of the faithful entrusted to him. His entire pastoral service must follow the example of the true Good Shepherd - Jesus Christ (cf. J 10,11).

7

Dobry Pasterz a pasterze Kościoła w Sermo 46 św. Augustyna

71%

Mejzner M.

Ruch Biblijny i Liturgiczny

|

2010

|

vol. 63

|

issue 3

EN

Sermo 46 of St. Augustine’s, offered for meditation in the 24th and 25th week of the Liturgy of the Hours, is entitled De pastoribus. The scriptural basis is constituted by the reading of Ez 34 : 1–16 where the prophet criticizes the shepherds of Israel who feed themselves and not their sheep, and announced the Lord’s promise to feed his people himself. Augustine, by using an actualizing, allegorical exegesis, develops his homily to describe a true Christian shepherd distinct from a mercenary. The latter only searches for his own interest and honour, symbolized by the sheep’s milk and wool. His selfish attitude causes damage: the strong sheep become weak, then sick and in the end are lost. For Augustine the scattering of the sheep signifies approaching heretic and schismatic groups. The bishop of Hippo disputes especially with the donatists. He emphasizes that Christ is the foundation of our salvation, the only Good Shepherd whose sheepfold is the Catholic Church throughout the world. The shepherds are good when they belong to that sheepfold, and following Christ they accomplish their mission to feed the sheep. The meaning of priesthood is indeed to serve God’s people by proclaiming the Word, distributing the Sacraments and promoting unity. The priest accomplishes Christ’s work and not his own. Therefore his responsibility is immense, since it deals with the eternal life to which God will welcome all those who faithfully served him.

PL

Sermo 46 of St. Augustine’s, offered for meditation in the 24th and 25th week of the Liturgy of the Hours, is entitled De pastoribus. The scriptural basis is constituted by the reading of Ez 34 : 1–16 where the prophet criticizes the shepherds of Israel who feed themselves and not their sheep, and announced the Lord’s promise to feed his people himself. Augustine, by using an actualizing, allegorical exegesis, develops his homily to describe a true Christian shepherd distinct from a mercenary. The latter only searches for his own interest and honour, symbolized by the sheep’s milk and wool. His selfish attitude causes damage: the strong sheep become weak, then sick and in the end are lost. For Augustine the scattering of the sheep signifies approaching heretic and schismatic groups. The bishop of Hippo disputes especially with the donatists. He emphasizes that Christ is the foundation of our salvation, the only Good Shepherd whose sheepfold is the Catholic Church throughout the world. The shepherds are good when they belong to that sheepfold, and following Christ they accomplish their mission to feed the sheep. The meaning of priesthood is indeed to serve God’s people by proclaiming the Word, distributing the Sacraments and promoting unity. The priest accomplishes Christ’s work and not his own. Therefore his responsibility is immense, since it deals with the eternal life to which God will welcome all those who faithfully served him.

8

Sługa Boży biskup Ignacy Świrski (1885-1968)

58%

Matwiejuk K.

Teologiczne Studia Siedleckie

|

2020

|

issue XVII/17

155-172

EN

Bishop Ignacy Świrski was a shepherd of the Roman Catholic Diocese of Siedlce from 1946 to 1968. His religious ministry was carried out in difficult times after World War II. He worried about deepening faith and morality of Christians. His ministry bore a profound Marian character. He devoted special attention to the preparation of celebrating the millennium of the baptism of Poland. He worried about the development of an ecclesial community, especially about presbyters and their seminar formation. Serving poor people was his distinctive feature.

PL

Biskup Ignacy Świrski był pasterzem Kościoła siedleckiego w latach 1946 – 1968. Jego posługa przypadła w trudnych czasach po II wojnie światowej. Jego troską było pogłębienie wiary i moralności chrześcijańskiej. Jego posługa miała charakter maryjny. Była realizowana w klimacie przygotowań do obchodów tysiąclecia chrztu Polski. Troszczył się o rozwój wspólnoty eklezjalnej, zwłaszcza o prezbiterów i ich seminaryjną formację. Cechą charakterystyczną duchowości biskupa I. Świrskiego była posługa ubogim.

9

Św. Augustyn - duszpasterz

58%

Eckmann A.

Vox Patrum

|

1987

|

vol. 12

137-153

EN

The shepherd is the builder, who builder on the rock, which is Jesus Christ, the farmer, who works in the God’s vineyard, the servant of God and the Church.

10

„Idź i pracuj w mojej winnicy” (Mt 21,28). Praca w przypowieściach Ewangelii synoptycznych

58%

Podeszwa P.

Verbum Vitae

|

2014

|

vol. 25

105-126

EN

Parables occupy a significant place in Jesus’ prophesizing and teachings about the Kingdom of God. One of their characteristic traits, as a literary genre, are references to Jesus’ and His listeners’ daily lives. The article presents the analysis of the synoptic parables focused on human work. The material has been divided into two major parts. The first one analyzes the occupations referred to in the parables and the type of work they involve. The second one reflects on the elements of labor law, in particular the employment contracts and related remuneration. The analyzed parables constitute a unique kaleidoscope of occupations existing in the society of the time. Among them, of particular prominence are those connected with land cultivation and farming, such as farmer, sower, harvester, gardener, vineyard keeper and shepherd. Moreover, Jesus’ parables include other occupations such as fisherman, manager, judge, merchant, and banker. Jesus also refers to jobs and tasks such as : guarding and opening the doors (doorkeeper), preparing a feast, waiting tables, taking care of the house, making bread dough, tower building, playing dance music at weddings, wailing and lamenting at funerals. Drawing on Jesus’ parables, one can also notice a wide range of different categories of people who performed particular jobs and tasks. A reference is made to a field owner, vineyard owner, house owner, manager who on behalf of the host administers goods, lease holders, hired and seasonal workers and servants (slaves). The parables also show us the ways of providing reward for work. Servants often performed their duties in exchange for accommodation and food; lease holders in exchange for profit sharing, whereas hired and seasonal workers in exchange for a fixed remuneration. Should the Bible be seen as a specific album presenting photographs of working people, then Jesus’ parables are undoubtedly of particular interest.

11

The Episcopal Ministry of Reverend Kazimierz Świątek (1914-2011)

51%

Królak S. M.

Rocznik Teologii Katolickiej

|

2017

|

vol. 16

|

issue 1

EN

This article details the pastoral ministry of Archbishop Kazimierz Świątek, who witnessed to Christ in Belarus as priest for fifty-two years and as an archbishop and cardinal for almost twenty years. After Soviet oppression in Belarus ceased and when Archbishop Kazimierz Świątek became canonically responsible for the Metropolitan Archdiocese of Mińsk-Mohilev and the Diocese of Pińsk, the institutional Church and faith of the people barely existed in these locations. By the time Archbishop Świątek retired from his episcopal ministry, however, the ecclesiastical province had all the institutions necessary to function normally, and the churches were filled with the faithful. Given the exponential growth of the faithful and institutional Church under Archbishop,Świątek’s care, his pastoral ministry as a bishop merits particular attention and Archbishop Świątek himself deserves to be included among the long list of zealous bishops of the Church of Christ. Fr. Świątek’s earlier ministry as a priest has been analyzed in a previous article

PL

W artykule przedstawiono zasadnicze wątki posługi pasterskiej ks. arcybiskupa Kazimierza Świątka, który przez pięćdziesiąt dwa lata świadczył o Chrystusie jako ksiądz, a przez następnych niemal dwadzieścia lat, jako arcybiskup i kardynał. Kiedy ksiądz Kazimierz Świątek po latach sowieckiego ucisku obejmował kanonicznie odpowiedzialność za metropolię mińsko-mohylewską i diecezję pińską Kościół instytucjonalny w nich niemal nie istniał. Niewiele lepiej było w wymiarze wiary ludu. Kiedy zakończył swoją posługę biskupią prowincja kościelna miała wszystkie instytucje niezbędne do normalnego funkcjonowania, a kościoły zapełniły się wiernymi. Ten Pasterz wpisuje się w długą listę gorliwych biskupów Kościoła Chrystusowego. Artykuł obejmuje okres posługi biskupiej księdza Kazimierza Świątka. Czas prezbiteratu przedstawiłem we wcześniejszej publikacji.

12

Teologia kapłaństwa i urzędu kapłańskiego w I wieku chrześcijaństwa

41%

Kasprzak D.

Ruch Biblijny i Liturgiczny

|

2010

|

vol. 63

|

issue 2

EN

Neither the Apostles nor any Christian minister is admitted to use the priest’s title in the text of the New Testament. Nevertheless, in the New Testament we can perceive the development of the doctrine of the priest ministry in the early Church. Albert Vanhoye maintains that the lack of the term “priest” in the New Testament suggests the way of understanding of the Christian ministry, different from this in the Old Testament. It can’t be considered as a continuation of Jewish priesthood, which was concentrated mainly on ritual action and ceremonies. In the first century the Church developed the Christology of priesthood (Hbr) and ecclesiology of priesthood (1 P). Early Christians focused first on the redemptive event of Jesus Christ’s sacrifice and Jesus as the mediator of a new covenant. Only then the religious communities adopted the priest’s title for their ministry. In the early years of the Church, all the ministries were regarded as a charismatic service among the Christian communities. In their services the early Christians followed Jesus Christ sent by God to serve. The Holy Spirit sent by God in the name of Jesus bestowed the spiritual gifts upon the Church (1 Kor 12–13). Consequently the disciples of Jesus and their successors could continue his mission. The Twelve Apostles’ ministry was the very first and most important Christian ministry. It was closely connected to the service of Jesus Christ himself. The Apostles were sent by the authority of Jesus Christ to continue his mission upon earth and they preached the Good News of the risen Christ. The Apostolicity was the fundamental base for every Church ministry established in different Christian communities. Successive ministries were established in order to transmit the teaching of Jesus Christ and to lead the community. For the early Christians the priesthood was not an individual privilege. It had rather the community character.

Refine search results

Troska Boga o słabych i uciśnionych w świetle Ez 34, 16

Prezbiter – pierwszy, który „idzie i głosi” jako pasterz i przewodnik wspólnoty

Wspólnota pojednana z Bogiem w Jezusie Chrystusie – Nowej Świątyni

Św. Augustyn - duszpasterz (dokończenie)

Dobry Pasterz (J 10, 1-21)

Biskup jako pasterz w tekstach liturgii słowa w obrzędach święceń biskupich

Dobry Pasterz a pasterze Kościoła w Sermo 46 św. Augustyna

Sługa Boży biskup Ignacy Świrski (1885-1968)

Św. Augustyn - duszpasterz

„Idź i pracuj w mojej winnicy” (Mt 21,28). Praca w przypowieściach Ewangelii synoptycznych

The Episcopal Ministry of Reverend Kazimierz Świątek (1914-2011)

Teologia kapłaństwa i urzędu kapłańskiego w I wieku chrześcijaństwa

Troska Boga o słabych i uciśnionych w świetle Ez 34, 16