Search results

1

Dzieje katolickiej placówki duszpasterskiej w Gołdapi w XIX i pierwszej połowie XX wieku

100%

Jodkowski M.

Studia Ełckie

|

2013

|

vol. 15

|

issue 3

305-319

EN

In the XIX. and the first half of the XX. century Gołdap belonged to those towns where the Catholic diaspora was surrounded by a substantial majority of Evangelicals. Masses have been celebrated there since 1884. In 1892 Catholic efforts were started to create an independent pastoral institution. For that pur-pose, a plot of land was bought where a church was to be built. The construction plans were prepared by Jobsky, a master bricklayer from Gołdap. By December 1893, the church was constructed in a rough state. The investment was sup-ported by Catholics from Warmia and other dioceses, as well as by some or-ganizations, particularly the Boniface Association in Paderborn. On 16. August 1894, Eduard Lilienweiβ was appointed as the first priest of Gołdap and the church was consecrated on 9. September 1894. Its dedication, led by the Bishop of Warmia Andreas Thiel, was held on 25. June 1895. The church was dedi-cated to Saint Leo the Great and Saint Boniface. Catholic services were deliv-ered by the priest from Gołdap to other places, including Darkiejmy (currently Oziorsk) and Węgorzewo (since 1900). In 1890 738 Catholics were covered by the Gołdap pastoral service, and in 1938 there was 650 of them. The authorities of the diocese and church organizations (like the Boniface and Adalbert Asso-ciation in Frombork) participated in financing priests in Gołdap.

2

Duszpasterstwo specjalne na przykładzie duszpasterstwa niesłyszących a II Sobór Watykański

86%

Hałucha A.

Polonia Sacra

|

2014

|

vol. 18

|

issue 4

EN

The article presents the situation of the specific pastoral service after the Second Vatican Council with focus on the pastoral deaf service. At the beginning, the differences between the specific vs specialist pastoral service are clarified, classifying the deaf persons as for the specific pastoral service. Subsequently, referring to the history of the pastoral deaf service, the influence of the Second Vatican Council on the pastoral deaf service formation is analysed, with a particular emphasis on the situation in Poland. The performed analysis of the Council documents concerning the pastoral deaf care has proven carelessness rather than care for this group of people, attending them only with the poor and the sick. The Council has not been also a breakthrough moment for the pastoral deaf service as well as the activities in this field have been a bottom-up process, initiated by dedicated priests and consecrated or secular persons.

PL

W powyższym artykule została przedstawiona sytuacja duszpasterstwa specjalnego po Soborze Watykańskim II na przykładzie duszpasterstwa niesłyszących. Na wstępie wyjaśniono różnice pomiędzy duszpasterstwem specjalnym a specjalistycznym, kwalifikując osoby niesłyszące w zakres duszpasterstwa specjalnego. Następnie na kanwie zarysu historii duszpasterstwa niesłyszących przyjrzano się wpływowi Soboru Watykańskiego II na kształtowanie tegoż duszpasterstwa, ze szczególnym zaznaczeniem gruntu Kościoła w Polsce. Przeprowadzona analiza dokumentów soborowych pod kątem objęcia troską osób niesłyszących wykazała raczej brak troski niż troskę soboru wobec tych osób i zajęcie się nimi tylko przy okazji osób chorych i ubogich. Sobór nie okazał się też momentem przełomowym w dziedzinie duszpasterstwa niesłyszących, a działania na polu tego duszpasterstwa rodziły się oddolnie z inicjatywy gorliwych duszpasterzy, osób konsekrowanych i zaangażowanych świeckich.

3

Parafia i inne jednostki diecezji oraz formy powierzania pieczy pasterskiej nad wspólnotą parafialną w świetle Instrukcji Kongregacji Biskupów z 29 czerwca 2020 roku

86%

Góralski W.

Roczniki Nauk Prawnych

|

2022

|

vol. 32

|

issue 2

125-148

EN

Taking into account the evangelization tasks of the parish in the modern world, on June 29, 2020, the Congregation of the Clergy issued the Instruction “Pastoral conversion of the parish community in the service of the evangelizing mission of the Church”. This document, which is divided into ten chapters, explains the many CIC regulations regarding parishes and pastors. The author discusses three basic, most “critical” chapters of the Instruction: VII. The parish and other internal units of the diocese. VIII. Ordinary and extraordinary forms of entrusting pastoral care to the parish community. IX. Functions and parish services. The provisions of these chapters overwhelmingly refer to certain CIC norms concerning, first and foremost, parishes and people and institutions associated with them. They show the role of the parish as a special place in the Church’s evangelizing mission, and explain many issues related to the pastoral ministry of priests (especially parish priests), deacons, consecrated persons and lay faithful.

PL

Mając na uwadze zadania ewangelizacyjne parafii we współczesnym świecie, Kongregacja Duchowieństwa, w dniu 29 czerwca 2020 roku wydała Instrukcję Nawrócenie pastoralne wspólnoty parafialnej w posłudze misji ewangelizacyjnej Kościoła. Dokument ten, składający się z dziesięciu rozdziałów, zawiera wyjaśnienie licznych przepisów CIC dotyczących parafii i duszpasterzy. Autor omawia trzy podstawowe, najbardziej „newralgiczne” rozdziały Instrukcji: VII. Parafia i inne jednostki wewnętrzne diecezji. VIII. Formy zwyczajne i nadzwyczajne powierzenia opieki pasterskiej o wspólnotę parafialną. IX. Funkcje i posługi parafialne. Postanowienia tych rozdziałów w przeważającej mierze odnoszą się do określonych norm CIC, dotyczących przede wszystkim parafii oraz osób i instytucji z nią związanych. Ukazano w nich rolę parafii jako szczególnego miejsca w misji ewangelizacyjnej Kościoła, a także wyjaśniono wiele kwestii związanych z posługą duszpasterską kapłanów (przede wszystkim proboszczów), diakonów, osób konsekrowanych i wiernych świeckich.

4

Młodzież Polska ostatniej dekady w misji duszpasterskiej Kościoła.

72%

Kubiak P.

Studia Gdańskie

|

2019

|

issue 45

115-128

PL

Duszpasterstwo młodzieży należy do istotnych zadań współczesnego Kościoła. Młody człowiek, żyjący w obecnym wieku w sposób szczególny narażony jest na negatywny wpływ środowiska. W obliczu nie zawsze moralnych propozycji, które oferuje młodzieży dzisiejszy świat, Kościół nie może pozostawać obojętny. Jest on zobowiązany do tego, aby w swojej posłudze pastoralnej przeciwdziałać wszelkim negatywnym zjawiskom. Z tego względu proponuje liczne alternatywy, które angażując młodzież przyczyniają się do jej wzrostu duchowego i moralnego. Wobec wielu oczekiwań i pytań ze strony młodzieży, Kościół musi nieustannie podejmować zadanie odnowy działalności duszpasterskiej, która jest narzędziem prowadzenia dialogu z młodym człowiekiem.

EN

Pastoral service is one of the significant tasks of the contemporary Church. Young people living in the current century are extremely exposed to the adverse impact of the social environment. In the face of the immoral proposals which today's world offers to young people, the Church cannot remain indifferent. The Church is obliged to reject all negative phenomena as part of its pastoral service. In view of the many expectations of young people and the questions they pose, the Church must constantly take up the task of renewal of pastoral practice, which is a tool in conducting the dialogue with youth.

5

Seminarium duchowne – miejsce i cel formacji kleryków do posługi kapłańskiej w diecezji. Studium analityczne treści przemówienia Jana Pawła II wygłoszonego podczas poświęcenia Wyższego Seminarium Duchownego w Koszalinie w 1991 roku

72%

Wejman H.

Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie

|

2022

|

vol. 29

163-189

EN

This paper aims to present the nature and value of a theological seminary in the process of educating clerical students for the priesthood. The source base for this research objective was the speech of Pope John Paul II, which he gave during the consecration of the seminary building in Koszalin and his exhortation Pastores dabo vobis published a year later, i.e. in 1992. The achievement of the research objective was carried out in three stages. The first one concerned the unveiling of the structure of the theological seminary as an institution. Its essence was included in the concept of home by Pope John Paul II. In his speech in Koszalin, he clearly defined what this home would be like, namely the home of study, work on oneself, prayer and growth in a fraternal community. In this expression he included the nature of the theological seminary. In the second stage, the analytical research was aimed at presenting the purposes of the formation of clerical students for priestly service. In this speech, Pope John Paul II indicated four purposed of this formation, which derive from the concept of the theological seminary as a home of study, work on oneself, prayer and growth in a fraternal community. In the understanding of Pope John Paul II, the definition of seminary as a home of study cannot fail to correspond to the main purpose of its formative activity, namely to shape the minds of clerical students in the spirit of Christ’s Truth, which he included in the concept that they should be strong in mind. The definition of seminary as a home of work on oneself in terms of the pur posefulness of seminary formation is supposed to be the spiritual formation of clerical students, the essence of which was expressed by Pope John Paul II in the statement that they should be strong in spirit. Next, when the seminary is perceived as the home of prayer, its purpose in this space is to form the clerical students in prayer, which Pope John Paul II in his speech expressed in the concept of being strong in prayer. Finally, when we perceive the seminary as a home of growth for the clerical students in a fraternal community, its purpose in this respect is to shape them in an attitude of sensitivity towards their neighbours, which Pope John Paul II expressed in the concept of loving others. The third stage of analyses made it possible to present the topicality of the speech of Pope John Paul II, which he delivered during the dedication of the Higher Theological Seminary in Koszalin for the operation of theological seminaries and their formation of clerical students in the present reality. The analyses confirmed that the existence of theological seminaries is necessary, although in the current reality it is necessary to correct their functioning in relation to contemporary challenges.

PL

Niniejszy artykuł ma na celu zaprezentowanie natury i wartości seminarium duchownego w procesie formacji kleryków do kapłaństwa. Bazę źródłową dla tak określonego celu badawczego stanowiło przemówienie Jana Pawła II, jakie wygłosił podczas poświęcenia budynku seminarium w Koszalinie oraz opublikowana rok później po tym wydarzeniu, tj. w 1992 roku, jego adhortacja Pastores dabo vobis. Osiągnięcie celu badawczego realizowano w trzech etapach. Pierwszy z nich dotyczył odsłonięcia struktury seminarium duchownego jako instytucji. Jego istotę Jan Paweł II zawarł w pojęciu dom. W przemówieniu wygłoszonym w Koszalinie jednoznacznie określił, jaki miałby być dom: studiów, pracy nad sobą, modlitwy i wzrastania w braterskiej wspólnocie. W tym określeniu zawarł naturę seminarium duchownego. W drugim etapie analityczne badania były skierowane na zaprezentowanie celów formacji kleryków do posługi kapłańskiej. W owym przemówieniu Jan Paweł II wskazał na cztery cele tejże formacji, które są pochodną ujęcia seminarium duchownego jako domu studiów, pracy nad sobą, modlitwy i wzrastania w braterskiej wspólnocie. W rozumieniu Jana Pawła II określeniu seminarium jako domu studiów nie może nie odpowiadać zasadniczy cel jego formacyjnej działalności, a mianowicie ukształtowanie umysłów kleryków w duchu Chrystusowej Prawdy, który On zawarł w pojęciu, aby byli mocni umysłem. Określenie seminarium jako domu pracy nad sobą jest odpowiednikiem w aspekcie celowości formacji seminarium (duchowe ukształtowanie kleryków), którego istotę Jan Paweł II ujął w stwierdzeniu, aby byli mocni duchem. Następnie, gdy seminarium jest postrzegane jako dom modlitwy, to w tej przestrzeni jego celem działania ma być modlitewne uformowanie kleryków, co Jan Paweł II w owym przemówieniu zawarł w pojęciu mocni modlitwą. I w końcu, gdy postrzegamy seminarium jako dom wzrastania kleryków w braterskiej wspólnocie, to celem jego działania w tym względzie ma być ukształtowanie w nich postawy wrażliwości na bliźnich, co Jan Paweł II wyraził w pojęciu kochający bliźnich. Trzeci etap analiz umożliwił zaprezentowanie aktualności przemówienia Jana Pawła II, jakie wygłosił podczas poświęcenia Wyższego Seminarium Duchownego w Koszalinie dla działania seminariów duchownych i prowadzenia przez nie formacji kleryków w obecnej rzeczywistości. Analizy potwierdziły, że istnienie seminariów duchownych jest niezbędne, choć nieodzowna jest w aktualnej rzeczywistości korekta ich funkcjonowania w odniesieniu do współczesnych wyzwań.

6

Rady, które wspierają biskupa diecezjalnego

58%

Iwańczak S.

Annales Canonici

|

2017

|

vol. 13

EN

As for the internal ordering of particular Churches, the actual Code of Canon Law mentions a few collegial organs, which assist in managing the diocese (cann. 460–514). The object of this paper is not to analyze all the auxiliary collegial organs mentioned by the Code, but to consider only those organs, which are councils – the councils, which support the diocesan bishop. Such councils are: the finance council; the episcopal council; the presbyteral council; the mission council and the college of consultors; the pastoral council – all of them support the bishop, especially in the pastoral service as well as in managing the spiritual and temporal goods of the diocese. The diocesan bishop, apart from these “canonical” councils, can also institute in his diocese other councils, which are not in the Code, for example: the decanal council, the religious council, the council concerning young people, the catechetical etc. All these serve as consultative organs of the bishop. Their opinions, advices or proposals should support the diocesan bishop and assist him in managing his diocese in a proper way.

PL

Jeśli chodzi o wewnętrzną organizację Kościołów partykularnych, aktualny KPK wymienia kilka organów kolegialnych, które pomagają w zarządzaniu diecezją (kan. 460–514). Celem niniejszego opracowania nie jest analiza wszystkich pomocniczych organów kolegialnych podanych przez kodeks, ale jedynie tych, które są radami – radami wspierającymi biskupa diecezjalnego. Należą do nich: rada do spraw ekonomicznych, rada biskupia, rada kapłańska, rada misji i kolegium konsultorów, rada duszpasterska – wszystkie wspomagają biskupa przede wszystkim w posłudze duszpasterskiej, a także w zarządzaniu dobrami duchowymi i doczesnymi diecezji. Biskup diecezjalny obok tych „kanonicznych” rad może również ustanowić w swojej diecezji inne, których nie ma w kodeksie, na przykład: radę dziekańską, radę zakonną, radę do spraw młodzieży, radę katechetyczną itp. Wszystkie one są organami doradczymi biskupa. Ich propozycje, porady czy opinie powinny wspierać biskupa diecezjalnego i pomagać mu w prawidłowym zarządzaniu jego diecezją.

7

Posługa kapłana w nauczaniu Jana Pawła II w czasie pielgrzymek do Ojczyzny

51%

Drews K.

Studia Gdańskie

|

2012

|

issue 30

87-98

PL

Temat posługi kapłana w Kościele zajmował szczególne miejsce w nauczaniu Jana Pawła II w czasie jego pielgrzymek do Ojczyzny. Powyższa dysertacja ukazuje obraz kapłana przedstawiony przez papieża w jego przemówieniach, homiliach i słowach skierowanych do biskupów, kapłanów, zakonników, alumnów i wiernych podczas pielgrzymek do Polski w latach 1979–2002. Prezbiter z ludu wzięty i dla ludu ustanowiony ma służyć w Kościele, trwając w „jedności w biskupie”, w wierności, miłości pasterskiej i braterskiej, dając osobiste świadectwo wiary w Chrystusa, którego Ofiarę Eucharystyczną codziennie sprawuje, czerpiąc z niej siłę i moc. Kapłan, uczestnicząc w jedynym i wiecznym kapłaństwie Jezusa Chrystusa Najwyższego Kapłana, ma realizować swoje powołanie poprzez misję ewangelizacyjną, sprawowanie kultu Boga i uświęcanie ludzi oraz funkcję służebną w duchu miłości na wzór miłości Dobrego Pasterza.

EN

The priestly service in the Church was a very special topic of John Paul II’s teachings during his pilgrimages to his homeland. The following dissertation discusses the image of a priest as presented by the Pope in his speeches, sermons and words directed at bishops, priests, monks, seminarians and worshippers during his journeys to Poland in the years 1979 – 2002. A presbyter coming from and established for the people is to serve in the Church while remaining “in unity with the bishop”, being faithful, professing pastoral and brotherly love, giving his personal testimony of his belief in Christ, whose Eucharist Oblation he pays daily, gaining from it both strength and power. A priest who is participating in the only and everlasting priesthood of Jesus Christ the High Priest is to fulfill his vocation through the evangelistic mission, professing the cult of God, sanctifying people and serving them in love, as exemplified by the love of the Good Shepherd.

8

Sylwetka biskupa Wilhelma Pluty z lat 1962-1965 w relacji i działaniu twórców teczki operacyjnej ministerstwa spraw wewnętrznych kryptonim „Kruk”

44%

Śmierzchalski-Wachocz D.

Studia Paradyskie

|

2021

|

issue 31

175-201

PL

Po przejęciu władzy komuniści polscy początkowo ukrywali swoje rzeczywiste nastawienie do Kościoła katolickiego. W związku z tym w latach 1944-1947 unikano otwartej walki z duchowieństwem. Po osiągnięciu pierwszego celu, już z początkiem 1949 roku podjęto zmasowane uderzenie na Kościół katolicki. Walkę tę prowadzono na wiele sposobów z różną intensywnością, przy czym głównym wykonawcą dyrektyw partii w tym względzie było jej „zbrojne ramię”, czyli Urząd Bezpieczeństwa, a następnie Służba Bezpieczeństwa. Osoba biskupa traktowana była przez kierownictwo pionu IV Ministerstwa Spraw Wewnętrznych niezwykle priorytetowo. W walce z Kościołem katolickim inwigilacja lub ewentualne rozpracowanie biskupów należało do spraw szczególnej wagi. Od 1963 roku podstawowym narzędziem tej walki była – zarówno jako zbiór niezbędnych informacji dotyczących biskupa, jak i zapis planów oraz kronika podejmowanych przez bezpiekę działań – właśnie Teczka Ewidencji Operacyjnej na Biskupa (TEOB).Mutacją TEOB-y, czyli teczki na biskupa, jest odnaleziona przez autora w zasobach Instytutu Pamięci Narodowej teczka pt. „Sprawa kontrolna – Pluta Wilhelm. 1962-1986. Kryptonim Kruk” o numerze archiwalnym 5446/K. W opisie zasobu archiwum IPN otrzymała ona sygn. IPN BU 0608/241 i została odtajniona 18 czerwca 2009 roku. Do chwili powstania Instytutu Pamięci Narodowej teczka znajdowała się na stanie Centralnego Archiwum Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. Teczka w dwóch tomach obejmuje w sumie 280 stron. Lata graniczne założonej sprawy to rok 1962, czyli podjęcie przez biskupa Wilhelma Plutę starań o uzyskanie paszportu na wyjazd do Rzymu i udział w obradach Soboru Watykańskiego II, oraz 5 kwietnia 1986, czyli jej zamknięcie w konsekwencji tragicznej śmierci biskupa w wypadku samochodowym. W planach komunistycznego szefostwa MSW teczka sprawy krypt. „Kruk” miała być przekazana do Biura „C”, czyli Centralnego Archiwum MSW dopiero w 1989 roku, a ulec wybrakowaniu, czyli zostać zniszczona w 2005 roku.Teczka operacyjna MSW pt. „Sprawa kontrolna – Pluta Wilhelm. 1962-1986” jest świadectwem wrogich działań, które aparat bezpieczeństwa PRL prowadził przeciwko biskupowi Wilhelmowi Plucie, ordynariuszowi najpierw ogromnego ordynariatu gorzowskiego, a od 1972 roku diecezji gorzowskiej. Prowadzone przez SB działania, opisane w tej teczce, nie były tylko bierną obserwacją postaw, zachowania i prowadzonej posługi pasterskiej przez biskupa gorzowskiego, ale czynną świadomą, celową i nade wszystko szkodliwą ingerencją w działalność tego hierarchy i przede wszystkim człowieka i obywatela państwa polskiego. Zarysowana na kartach tej teczki sylwetka biskupa Pluty jest dowodem, że jego słowa głoszone do wiernych miały potwierdzenie w jego życiu. Oczywiście biskup Pluta miał jak każdy człowiek swoje przywary, słabości i niedoskonałości, jednak jego wady nie pomniejszały jego wyjątkowości jako niestrudzonego, rozmodlonego pasterza Kościoła gorzowskiego, który nie poszedł na układ z walczącym z Kościołem katolickim i wiarą w Boga reżimem komunistycznym.

EN

The profile of bishop Wilhelm Pluta, 1962-1965 in the relationship and activities of the creators of the operating file of the ministry of internal afairs cryptonym „raven (Kruk)” After taking power, the Polish communists initially concealed their true attitude towards the Catholic Church. Therefore, in the years 1944-1947, an open fight with the clergy was avoided. After achieving the first goal, already at the beginning of 1949, a massive attack was launched against the Catholic Church. This fight was carried out in many ways with varying intensity, the main executor of the party's directives in this regard was its „armed arm“, i.e. the Security Ofice, and then the Security Service. The bishop was treated by the management of section IV of the Ministry of the Interior as a very high priority. In the fight against the Catholic Church, surveillance or possible investigation of bishops was of particular importance. From 1963, the basic tool of this fight was - both as a collection of necessary infor mation about the bishop, as well as a record of plans and a chronicle of actions taken by the security services - the Bishop Operations File (TEOB). A mutation of TEOBs, i.e. a file for the bishop, is the file entitled „Control case - Pluta Wilhelm. 1962-1986. Code name“ Kruk ”, archive number 5446 / K. In the description of the resources of the archive of the Institute of National Remembrance, it received reference number IPN BU 0608/241 and was declassified on June 18, 2009. Until the establishment of the Institute of National Remembrance, the file was in the state of the Central Archives of the Ministry of Internal Affairs. The two-volume folder contains a total of 280 pages. The boundary years of the established case, i.e. 1962 - that is, the efforts made by Bishop Wilhelm Pluta to obtain a passport to travel to Rome and participate in the deliberations of the Second Vatican Council, and its closure on April 5, 1986, is a consequence of the bishop‘s tragic death in a car accident. In the plans of the communist leadership of the Ministry of Internal Affairs, the cryptonym. „Kruk“ was to be handed over to the „C“ Office, that is the Central Archives of the Ministry of Internal Affairs, only in 1989, and was to be scrapped, that is, destroyed in 2005. The operating file of the Ministry of Internal Affairs entitled „The case of control - Pluta Wilhelm. 1962-1986 „is a testimony to the hostile actions that the security apparatus of the People‘s Republic of Poland carried out against Bishop Wilhelm Pluta, the bishop of first the huge Gorzów Ordinariate, and from 1972 the Gorzów diocese. The activities carried out by the Security Service, and described in this file, were not only a passive observation of the attitudes, behavior and pastoral ministry carried out by the bishop of Gorzów, but an active, conscious, purposeful and, above all, harmful interference in the activities of this hierarch and, above all, of a man and citizen of the Polish state. The profile of Bishop Pluta outlined on the pages of this file confirms that his words to his faithful were confirmed in his life. Of course, Bishop Pluta had his vices, weaknesses and imperfections, but his flaws did not diminish his uniqueness as a tireless, prayerful pastor of the Gorzów Church, which did not make a deal with the communist regime fighting against the Catholic Church and faith in God.

Refine search results

2 Studia Gdańskie

1 Annales Canonici

1 Polonia Sacra

1 Roczniki Nauk Prawnych

1 Studia Ełckie

1 Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie

1 Studia Paradyskie

1 Drews K.

1 Góralski W.

1 Hałucha A.

1 Iwańczak S.

1 Jodkowski M.

1 Kubiak P.

1 Wejman H.

1 Śmierzchalski-Wachocz D.

2 2022

1 2021

1 2019

1 2017

1 2014

1 2013

1 2012