Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: pedagogika opiekuńczo-wychowawcza

Sort By:

Limit search:

Początki praktyki opiekuńczo-wychowawczej i kształtowania się publiczno-prawnego systemu opieki nad dzieckiem w Piotrkowie Trybunalskim do 1918 roku

100%

Szymczyk K. M.

Lubelski Rocznik Pedagogiczny

2020

vol. 39

issue 1

Caring for children deprived of parental care is one of the oldest responsibilities of the community towards their weakest representatives. Over the ages it was the abandoned and orphaned children who were first placed in the aid. For the centuries its forms were also developed and improved. Supposedly the oldest of them had the character of spontaneous individual or social initiatives, yet unorganized, often occasional, caused by human empathy or heart reflexes, sometimes bearing a mark of biological rescue. Above all, it concerns alimentation and shelter. Further forms were associated with charitable activity of the Catholic Church and other organizations, most often of religious nature, that took over the responsibility for the most needy. It seemed common to them to understand care as a social activity of charitable and self-help nature. Help for children was mostly linked to philanthropic or educational activities. However, the fundamentals of properly understood systemic care over the youngest in Poland can only be traced after the First World War. The following article is an exemplification of the activities of the oldest organizations and institutions in Piotrków Trybunalski, a city of rich philanthropic tradition, directed to its youngest inhabitants. It is also an attestation to the words of Henryk Sienkiewicz said about Polska Macierz Szkolna in a year 1905 that "the sacrifice of the Polish society is simply inexhaustible. Many can be imputed to our national character and we are aware of our faults and shortcomings but when it comes to sacrificing a penny for public affairs few nations surpass us and even foreigners do justice to us in this respect". One may think these words have not lost their relevance today.

Troska o dzieci pozbawione opieki rodzicielskiej jest jednym z najstarszych obowiązków społeczności wobec swych najsłabszych przedstawicieli. Na przestrzeni wieków to do dzieci opuszczonych i sierocych w pierwszej kolejności kierowano działania pomocowe. Od wieków również rozwijano i doskonalono formy niesionej pomocy. Bodaj najstarsze z nich miały charakter samorzutnych inicjatyw indywidualnych bądź społecznych, jeszcze niezorganizowanych, często okazjonalnych, powodowanych ludzką empatią, niekiedy noszących znamiona biologicznego ratownictwa. Mowa tu przede wszystkim o akcjach dożywiania lub zapewnienia schronienia. Kolejne formy były związane z dobroczynną działalnością Kościoła katolickiego oraz innych organizacji najczęściej o charakterze wyznaniowym, które przejęły odpowiedzialność za najbardziej potrzebujących. Wspólne dla nich zdawało się rozumienie opieki jako aktywności społecznej o charakterze dobroczynnym i samopomocowym. Pomoc dzieciom przeważnie łączono z działalnością filantropijną bądź oświatowo-wychowawczą. Jednakże podwalin właściwie pojmowanej opieki systemowej nad najmłodszymi w Polsce możemy odnaleźć dopiero po I wojnie światowej. Niniejszy artykuł jest egzemplifikacją działalności istniejących w Piotrkowie Trybunalskim – mieście o bogatej tradycji filantropijnej – najstarszych organizacji i instytucji kierujących swą pomoc do najmłodszych mieszkańców. Jest zarazem poświadczaniem słów Henryka Sienkiewicza wypowiedzianych w sprawie Macierzy Szkolnej z 1905 roku, że „[…] ofiarność polskiego społeczeństwa jest wprost niewyczerpana. Wielu przyganom może podlegać nasz narodowy charakter i sami zdajemy sobie sprawę z naszych wad i braków, gdy chodzi jednak o poświęcenie grosza dla sprawy publicznej, mało narodów nas przewyższa, a i nawet cudzoziemcy oddają nam pod tym względem sprawiedliwość”. Można sądzić, że współcześnie słowa te nie straciły aktualności.

Funkcja opiekuńczo-wychowawcza szkoły – relikt przeszłości czy współczesne wyzwanie

67%

Smolińska-Theiss B.

Pedagogika Społeczna

2015 (R. XIV)

issue 3(57)

127-145

Artykuł jest przeglądowym spojrzeniem na opiekę nad dzieckiem i pedagogikę opiekuńczo- -wychowawczą. Autorka pokazuje tradycyjne stanowiska charakterystyczne dla okresu PRL, łączące opiekę z potrzebami dziecka i zawierające ukryty mechanizm władzy i kontroli. Na tym tle omawia nowsze stanowiska oparte na podstawowej roli rodziny w wychowaniu dzieci i subsydiarnej funkcji szkoły wobec rodziców. W konkluzji Autorka przedstawia własne propozycje redefinicji opieki nad dzieckiem w szkole, budowaniu jej wokół praw dziecka, dziecięcej partycypacji w rozwiązywaniu problemów, na wsparciu edukacyjnym i socjalnym dziecka oraz rodziny.

The article contains a review of approaches to childcare and pedagogy of care and upbringing. The author depicts the traditional views characteristic to the period of the Polish People’s Republic, that combined care and children’s needs with a hidden mechanism of power and control. Set against this background are more recently developed concepts, based on primary role of families in the upbringing of children and the subsidiary role of schools towards the parents. In conclusion, the author presents her own proposals how to redefine childcare at school. Her ideas are based on the rights of the child, children’s participation in solving problems; and educational and welfare support of children and families.

Refine search results

1 Lubelski Rocznik Pedagogiczny

1 Pedagogika Społeczna

1 Smolińska-Theiss B.

1 Szymczyk K. M.

1 2020

1 2015

Search results

Początki praktyki opiekuńczo-wychowawczej i kształtowania się publiczno-prawnego systemu opieki nad dzieckiem w Piotrkowie Trybunalskim do 1918 roku

Funkcja opiekuńczo-wychowawcza szkoły – relikt przeszłości czy współczesne wyzwanie