Search results

1

Do rzeczy! W odpowiedzi na glosę Bogusława Śliwerskiego i inne uwagi przyjaciół

100%

Chutorański M.

Przegląd Pedagogiczny

|

2021

|

issue 1

344-355

2

Czy pedagogika rzeczy jest do rzeczy? Glosa do książki Maksymiliana Chutorańskiego o nie(tylko) ludzkich wymiarach edukacji

100%

Śliwerski B.

Przegląd Pedagogiczny

|

2021

|

issue 1

331-343

3

Sprawozdanie z I Ogólnopolskiej Interdyscyplinarnej Konferencji Naukowej: Pedagogika rzeczy. Rzeczy w procesach edukacyjnych i ich kontekstach, Szczecin, 23–24 maja 2017 r.

80%

Chutorański M., Makowska A.

Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN

|

2017

|

vol. 2

PL

W sprawozdaniu z „I Ogólnopolskiej Interdyscyplinarnej Konferencji Naukowej: Pedagogika rzeczy. Rzeczy w procesach edukacyjnych i ich kontekstach, której obrady odbywały się 23 i 24 maja 2017 roku w Uniwersytecie Szczecińskim, przybliżamy źródła zainteresowań rzeczami, będące podstawą proponowanego tematu konferencji. Dokonujemy wprowadzenia w zagadnienia podjęte w ramach konferencji, przedstawiając obszary tematyczne oraz tezy poszczególnych wystąpień. W podsumowaniu uwypukamy stawiane pytania, jednocześnie zaznaczając, że nie wyczerpują one możliwych zainteresowań pedagogiki rzeczy.

EN

In the report from the 1st Polish Interdisciplinary Conference: Pedagogy of objects. Objects in educational processes and their contexts, which took place on 23rd and 24th May 2017 at the University of Szczecin, we explain the sources of interest in objects that were the basis for the proposed conference subject. We present the issues discussed during the conference, introducing the subject areas and the theses of each presentation. In the conclusion we emphasize the discussed questions and the fact that these questions do not exhaust the possible interests of pedagogy of objects.

4

Kolektyw edukacyjny 2.0. Między inspiracjami lekturą prac Makarenki a Latourem

51%

Chutorański M.

Problemy Wczesnej Edukacji

|

2017

|

vol. 13

|

issue 4(39)

22-30

EN

The text is devoted to the question of the contemporary relevance of – central to the Makarenko’s pedagogy – the category of the collective. Confronting its understanding as developed by the Soviet pedagogue with researchers referring to the so-called “flat ontology”, I develop a thesis that makes it possible to cross the dualistic way of thinking about culture and nature. Consequently, it allows then question concerning the “extended” non(only)human educational community to be posed.

5

W stronę nie-antropocentrycznej ontologii tego, co edukacyjne

51%

Chutorański M.

Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja

|

2017

|

vol. 20

|

issue 4(80)

7-21

EN

The text is an attempt to develop a non-anthropocentric pedagogy of things, under which a thesis is put up on the necessity of thinking over the education implied by the anthropocentric way of thinking about what is social. By the means of references to posthumanism, social studies on science and technology and, in particular, to the theory of an actor-network, a way of thinking about the ontology of the educational was proposed, allowing to appreciate the relativity, complexity and hybridity of actors inscribed in the most basic level of (not only) educational existence.

PL

Tekst jest próbą rozwijania nie-antropocentrycznej pedagogiki rzeczy. W jego ramach stawiana jest teza dotycząca konieczności przemyślenia ontologii edukacji implikowanej przez antropocentryczny sposób myślenia o tym, co społeczne. Poprzez między innymi odwołania do posthumanizmu, społecznych studiów nad nauką i technologią (STS – science and technology studies), a zwłaszcza teorii aktora-sieci, zaproponowano sposób myślenia o ontologii tego, co edukacyjne, który pozwala docenić relacyjność, złożoność i hybrydyczność aktorów wpisaną w najbardziej podstawowy poziom istnienia (nie tylko) edukacyjnych bytów.

6

Pedagogika rzeczy (nie tylko) konsumowanych

51%

Chutorański M., Makowska A.

Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN

|

2016

|

vol. 1

PL

W prezentowanym artykule stawiamy pytanie o to, czym są rzeczy w świecie nieustannego konsumowania. Stawiamy tezę, że rozumienie materialności jako obiektów konsumpcji nie pozwala dostrzec złożonych (także edukacyjnych) relacji między ludźmi i rzeczami. W pierwszej części tekstu stawiamy pytanie o to, czym są rzeczy, jeśli patrzy się na nie oczami krytyka konsumpcji, oraz wskazujemy niektóre ograniczenia tej perspektywy. Następnie uwypuklamy potrzebę pedagogiki rzeczy, tj. takiej refleksji nad rzeczami w procesach edukacyjnych, która podkreśla ich rolę we wspomaganiu ludzkiego rozwoju.

EN

In this article we pose the question about the essence of things in the world of continuous consumption. We formulate a thesis that understanding materiality as the objects of consumption does not allow us to perceive complex (including educational aspect) relationships between human beings and things. In the first part of the article, we ask what things are through the perspective of critics of consumerism and point out some limitations of this perspective. In the last part of the article, we emphasize the need for pedagogy of things i.e. the reflection on things in educational processes that focuses on their role in supporting human development.

7

„Rzeczy także wychowują”. O (tylko) pozornej kontradyktoryczności

51%

Makowska A.

Rocznik Lubuski

|

2021

|

vol. 47

|

issue 1

117-125

EN

The causality in pedagogical processes is usually attributed to people.They educate and they are educated. The article presents apparent contradictoriness expressed in the title: “things also educate”. Its analysis allows for two approaches. Firstly, the recognition of things as causal in the educational process. Secondly, the proposal of contradictoriness asa tool which makes us sensitive to the presence of non-human actor sin educational activities. Looking at contradictions, both in educational theories and practices, can be seen as a moment of epiphany in which complex educational relationships are revealed. The paper draws on selected concepts of the new humanities, in particular performative and relational theories (and the understanding of the pedagogy of things embedded in hem).

PL

Sprawstwo w procesach pedagogicznych przypisywane jest zwykle ludziom. To oni wychowują i oni są podmiotami wychowania. W artykule przedstawiona została pewna pozorna kontradyktoryczność wyrażająca się w tytułowym zdaniu: „rzeczy także wychowują”. Jej analiza pozwala na dwa zabiegi. Po pierwsze docenienie rzeczy jako sprawczych w procesie edukacji. Po drugie zaproponowanie kontradyktoryczności jako narzędzia uwrażliwiającego na obecność nie-ludzkich aktorów w działaniach edukacyjnych. Przyglądanie się sprzecznościom, zarówno w teoriach jak i praktykach edukacyjnych można potraktować jako moment przebłysku, w którym uwidaczniają się skomplikowane relacje edukacyjne. W tekście zostały wykorzystane wybrane koncepcje nowej humanistyki a w szczególności teorii performatywnych i relacyjnych (oraz osadzone w nich rozumienie pedagogiki rzeczy). Wprowadzenie

8

Anthropos 2.0 – od pedagogiki rzeczy do urzeczowionego człowieka?

41%

Lipowicz M.

Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN

|

2016

|

vol. 2

PL

Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie, krótkie rozwinięcie oraz krytyka pedagogicznych implikacji transhumanizmu. Stawiam hipotezę, iż w odniesieniu do głównych postulatów tego, coraz bardziej znaczącego zarówno w kulturze popularnej jak i w środowisku akademickim, ruchu techno-progresywnego uzasadniona jest mowa o próbie urzeczowienia człowieka. Owe urzeczowienie polegałoby na biotechnologicznych interwencjach, mających na celu udoskonalenie ciała ludzkiego, co – jak będę chciał dowieść – kłóciłoby się z podstawowymi ideami i założeniami edukacji humanistycznej, a także posthumanistycznej pedagogiki rzeczy. W pierwszej części omówię kluczową dla transhumanizmu koncepcję „ulepszania człowieka” (Human Enhancement) oraz pojęcie ludzkiej doskonałości. Z kolei w drugiej części postaram się odnieść te idee do podstawowych dla pedagogiki humanistycznej obrazów człowieka jako homo absconditus i homo educandus. Wyniki moich refleksji mogą być postrzegane jako wyraz naglącej potrzeby powstania szerokiej debaty pedagogicznej nad możliwościami oraz zagrożeniami płynącymi z transhumanizmu, albowiem nawet częściowa realizacja jego postulatów mogłaby już w niedalekiej przyszłości przyczynić się do załamania się podstawowych zasad praktyki edukacyjnej.

EN

The aim of the article is presentation, short elaboration and critique of the pedagogical implications of transhumanism. My hypothesis is that it is valid to refer to the crucial postulates of this techno-progressive movement, which is contemporary gaining popularity within the pop culture and academic society, as an attempt to objectify the human being. This process would consist of biotechnological interventions aiming at perfection of the human body, which—as I will try to indicate—would clash with both the basic ideas and assumptions of humanistic education and the conception of pedagogy of things as well. In the first part I will elaborate the crucial transhumanist conception of “human enhancement” and the notion of human perfection. In the second part I will refer these ideas to the fundamental pedagogical images of a man as homo absconditus and homo educandus. The results of my reflections can be perceived as an enunciation of the exigency for establishing a broad pedagogical debate on the possibilities and dangers deriving from transhumanism, since even a partial realization of its postulates could eventually lead to a breakdown of crucial principles of educational praxis.

9

Freirego Suchodolskim – Suchodolskiego Freirem: pedagogika materialistyczna i krytyka ideologii

41%

Stańczyk P.

Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja

|

2018

|

vol. 21

|

issue 2(82)

7-30

EN

The main purpose of the article is to present a comparative analysis of Bogdan Suchodolski’s materialist theory of education and that of Paulo Freire. The main reason for that kind of analysis is that P. Freire, during his work on Pedagogy of the Oppressed, was inspired by the Spanish translation of B. Suchodolski’s Teoria marxista de la educación (Marxist theory of education – writer’s note). What is even more important, the conception of materialist pedagogy was used by P. Freire during basic literacy campaigns in decolonising Africa, what will be exemplified with the case of the successful action in the Democratic Republic of São Tomé and Príncipe. The main thesis of this text is that the theory of materialist pedagogy combined with emancipatory popular education has a potential to overcome the impasse of critical pedagogy. Materialist emancipatory thing-centered pedagogy allows to revise the view of critique of ideology and the ways of generating social transformations in the area of education and politics.

PL

Głównym zadaniem tego artykułu jest przedstawienie analizy porównawczej materialistycznej teorii edukacji Bogdana Suchodolskiego oraz emancypacyjnej pedagogii Paula Freire. Powodem dla przeprowadzenia tej analizy jest fakt, że P. Freire inspirował się tekstem B. Suchodolskiego. U podstaw materialistycznej teorii wychowania w okresie pisania Pedagogii uciśnionych. Co jednak ważniejsze, koncepcja pedagogiki materialistycznej została najpełniej wykorzystana przez P. Freire w trakcie akcji alfabetyzacyjnych w Afryce, co zostanie przedstawione na przykładzie udanej akcji w Demokratycznej Republice Wysp Św. Tomasza i Książęcej. Podstawową tezą tego tekstu jest dostrzeżenie w połączeniu materialistycznej teorii edukacji i emancypacyjnej edukacji ludowej potencjału do przezwyciężenia impasu, w którym znalazła się pedagogika krytyczna. Materialistyczna i emancypacyjna pedagogika rzeczy pozwala na rewizję poglądów na krytykę ideologii i generowanie zmiany społecznej w obszarze edukacji i polityki.

Refine search results

3 Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN

2 Przegląd Pedagogiczny

2 Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja

1 Problemy Wczesnej Edukacji

1 Rocznik Lubuski

5 Chutorański M.

3 Makowska A.

1 Lipowicz M.

1 Stańczyk P.

1 Śliwerski B.

3 2021

1 2018

3 2017

2 2016

Do rzeczy! W odpowiedzi na glosę Bogusława Śliwerskiego i inne uwagi przyjaciół

Czy pedagogika rzeczy jest do rzeczy? Glosa do książki Maksymiliana Chutorańskiego o nie(tylko) ludzkich wymiarach edukacji

Sprawozdanie z I Ogólnopolskiej Interdyscyplinarnej Konferencji Naukowej: Pedagogika rzeczy. Rzeczy w procesach edukacyjnych i ich kontekstach, Szczecin, 23–24 maja 2017 r.

Kolektyw edukacyjny 2.0. Między inspiracjami lekturą prac Makarenki a Latourem

W stronę nie-antropocentrycznej ontologii tego, co edukacyjne

Pedagogika rzeczy (nie tylko) konsumowanych

„Rzeczy także wychowują”. O (tylko) pozornej kontradyktoryczności

Anthropos 2.0 – od pedagogiki rzeczy do urzeczowionego człowieka?

Freirego Suchodolskim – Suchodolskiego Freirem: pedagogika materialistyczna i krytyka ideologii