Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 10

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  penalizacja
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

ANALIZA PRZESTĘPSTWA STYPIZOWANEGO W ART. 151 K.K.

100%
Rosiak Ł.
Zeszyty Prawnicze
|
2019
|
vol. 19
|
issue 3
115-130
EN
This article describes the history of the penalisation of persuasion or assistance in suicide in various legal systems including the Polish penal codes. This crime was listed in the 1932 Criminal Code, the 1969 Criminal Code, and the 1997 Criminal Code. Currently the maximum penalty for this offence in terms of duration is the same as in the 1932 and 1969 Criminal Codes. Penalties should always be applied as a last resort, but in the case of a legally protected good as important as human life, it seems the criminal liability of offenders should be a punishment they will recognise as adequately severe with respect to the offence.
PL
Niniejszy artykuł opisuje historię penalizacji przestępstwa namowy lub udzielenia pomocy w samobójstwie w ramach m.in. polskich kodeksów karnych. Wyżej wymienione przestępstwo zostało ujęte w kodeksie karnym z 1932 r., kodeksie karnym z 1969 r. oraz w kodeksie karnym z 1997 r. Aktualna maksymalna sankcja z tytułu tego występku – w zakresie czasu jej trwania - jest tożsama z tą występującą w kodeksie karnym z 1932 r. oraz w kodeksie karnym z 1969 r. Sankcje karne zawsze powinny być stosowane w ostateczności, niemniej w przypadku tak ważkiego dobra chronionego prawem jak ludzkie życie wydaje się, iż istnieć winna możliwość pociągnięcia do odpowiedzialności karnej danego sprawcy w zakresie kary będącej dla niego realną dolegliwością.
2
Publication available in full text mode
Content available

Karalność przygotowania do zabójstwa człowieka

89%
Bek D.
Krytyka Prawa. Niezależne studia nad prawem
|
2020
|
vol. 12
|
issue 4
32-49
EN
The inspiration behind the article is the two new provisions of the Polish Criminal Code, penalising the up to now unpunished behaviour leading up to murder, introduced by means of the Act of 13 June 2019 on the Amendment of the Act – Criminal Code and Certain Other Acts. Despite the doubts regarding the constitutionality of the act in question, it is reasonable to look into the mechanism of preparation to murder and contract killing, if only because of the fact that these solutions may return in further draft amendments to the Criminal Code. The analysed provisions has given rise to a more general reflection on the legitimacy of penalisation of preparation to murder in the light of contemporary indications of the theory of criminalisation. The discussion also features remarks on the already functioning types of prohibited acts, used, among others, to criminalise acts undertaken at the stage of preparation to murder. The conclusions have led to a demand for the adoption of a provision sanctioning an incomplete variant of preparation to murder and for a total abandonment of separate criminalisation of contract killing.
PL
Inspiracją dla napisania artykułu stały się dwa nowe przepisy kodeksu karnego penalizujące niekaralne dotąd zachowania na przedpolu zabójstwa wprowadzone ustawą z dnia 13 czerwca 2019 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw. Mimo decyzji Trybunału Konstytucyjnego o niekonstytucyjności ustawy warto pochylić się nad konstrukcją przygotowania do zabójstwa i odpłatnego przyjęcia zlecenia zabicia człowieka, już choćby z tego względu, że rozwiązania te mogą powrócić w kolejnych projektach nowelizacji kodeksu karnego. Analizowane przepisy dały asumpt do ogólniejszej refleksji na temat zasadności penalizacji przygotowania do zabójstwa w świetle współczesnych wskazań teorii kryminalizacji. Rozważania zostały uzupełnione o uwagi dotyczące funkcjonujących już obecnie typów czynów zabronionych służących między innymi kryminalizacji zachowań podejmowanych na etapie przygotowania do zabójstwa. Wnioski doprowadziły do sformułowania postulatu wprowadzenia przepisu sankcjonującego niecałkowitą odmianę przygotowania do zabójstwa oraz zupełnej rezygnacji z odrębnego kryminalizowania przyjęcia zlecenia zabójstwa.
3
Publication available in full text mode
Content available

Hejt internetowy jako zniewaga oraz zniesławienie

89%
Ziemian K. M.
Roczniki Administracji i Prawa
|
2021
|
vol. 3
|
issue XXI
73-86
EN
The development of modern technologies and the digitization of society contributed to the emergence of a negative social phenomenon such as internet hate. The modus operandi of Internet haters, consisting in posting critical, ridiculing, insulting statements with the use of Internet tools, results in a deceptive belief in the perpetrator’s impunity, which is why Internet hate has been hailed as a modern trend of the Internet environment, having a negative impact on society. Therefore, the doctrine raised the question whether the legislator should not penalize it due to the scale of internet hate. The aim of this article is to analyze the tools proposed by the current wording of criminal law, allowing for an effective fight against the above social phenomenon. The author will analyze the types of crimes, the features of which can be fulfilled by internet hate, focusing her attention on the values protected by the criminal law system. In the course of the publication, an attempt will be made to answer the question whether the current wording of the provisions of the Penal Code sufficiently penalizes, prevents and enables the prosecution of perpetrators of internet hate, or whether it is necessary to introduce changes to the content of the Penal Code.
PL
Rozwój nowoczesnych technologii i cyfryzacja społeczeństwa wpłynęły na powstanie negatywnego zjawiska społecznego, jakim jest hejt internetowy. Modus operandi hejterów internetowych, polegający na zamieszczaniu krytycznych, ośmieszających, obelżywych wypowiedzi za pomocą narzędzi internetowych skutkuje łudzącym przekonaniem o bezkarności sprawcy, dlatego też hejt internetowy został uznany za współczesny trend środowiska internetowego, mający negatywny wpływ na społeczeństwo. W doktrynie pojawiło się zatem pytanie, czy z uwagi na skalę hejtu internetowego ustawodawca nie powinien dokonać jego penalizacji. Celem niniejszego artykułu jest analiza narzędzi proponowanych przez obecne brzmienie przepisów prawa karnego, pozwalających na skuteczną walkę z powyższym zjawiskiem społecznym. Autorka dokona analizy typów przestępstw, których znamiona może wypełniać hejt internetowy, skupiając swoją uwagę na wartościach chronionych przez system prawa karnego. W toku publikacji zostanie podjęta próba udzielenia odpowiedzi na pytanie, czy obecne brzmienie przepisów kodeksu karnego w sposób wystarczający penalizuje, zapobiega i umożliwia ściganie sprawców hejtu internetowego, czy też konieczne jest wprowadzenie zmian do treści kodeksu karnego.
4
Publication available in full text mode
Content available

Moralne aspekty lustracji. O destrukcji moralności przez prawo i niekonstytucyjności pewnych form lustracji

88%
Piechowiak M.
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica
|
2015
|
issue 27
37-59
EN
The article discusses Polish law regulations from the years 1998–2007 designed as a basis for the process of post-communist lustration. The author analyses several acts of law to bring to the fore the assumed aims of the lustration process, its suggested scope, procedures and forms of penalization. The author’s objective is to reveal the axiological foundations of the project of lustration. In the course of his analysis the author points to the discrepancies between sentences prescribed in the lustration acts and the assumed faults of individuals. One of the striking examples of such discrepancy was the article concerning the penalization of individuals for submitting false lustration statement or for a denial to submit it. The author argues that the logic of this law was based on shifting responsibility for the evils of the former political system onto individuals who happened to live in this system and participated in it to various degrees. According to the author lustration based on a state-imposed “test of morality” bears resemblance with totalitarian systems in its attempt to invade an internal sphere of morality. The state orders to perform an action which exclusively and directly aims at realization of a strictly internal moral value, a value based on conformity between a statement and convictions, and simultaneously the state appoints itself as someone determining the content of these convictions and someone who observes and judges realization of this moral value.
PL
Artykuł przedstawia polskie regulacje prawne z lat 1998-2007 będące podstawą lustracji. Analizuje szereg aktów prawnych prezentując zakładane cele lustracji, jej zakres, procedury i przewidywane sankcje karne (administracyjne). Celem autora jest identyfikacja aksjologicznych podstaw regulacji prawnych dotyczących lustracji. W trakcie analiz wskazuje on m. in. na brak proporcji między sankcjami karnymi a winą jednostek, zwłaszcza w niektórych przypadkach penalizacji oświadczeń lustracyjnych niezgodnych z prawdą lub penalizacji niezłożenia oświadczeń. Autor argumentuje także, że analizowane rozwiązania zakładały – wbrew deklarowanym celom – przeniesienie odpowiedzialności za zło systemu politycznego z jego aktywnych twórców na jednostki wbrew woli poddane działaniu tego systemu. Ponadto argumentuje, że lustracja oparta na przeprowadzanym przez państwo „teście moralności” radykalnie ingeruje w wewnętrzną sferę moralności jednostki i stąd zakłada elementy typowe dla aksjologii systemów totalitarnych; państwo nakazuje dokonać działania, które bezpośrednio i wprost zmierza do realizacji ściśle wewnętrznej wartości moralnej opartej na zgodności oświadczenia z przekonaniami, i jednocześnie państwo ustanawia siebie nie tylko obserwatorem i sędzią realizacji tej wartości, ale także autorem wzorca przekonań, z którymi oświadczenie ma być zgodne.
5
Publication available in full text mode
Content available

PRZYGOTOWANIE DO PRZESTĘPSTWA PRANIA PIENIęDZY

75%
Suchowierski B.
Zeszyty Prawnicze
|
2019
|
vol. 19
|
issue 3
131-154
EN
In a report addressed to Poland assessing Poland’s penalisation of money laundering the EU Moneyval Committee failed to take into account the differences between the Continental system of law and common law. Moneyval did not consider certain institutions in the general part of Polish Penal Code, either. As a result it issued a negative report, accusing Poland of failure to criminalise the preparatory stage of money laundering. In response to the report the Polish legislator criminalised the preparatory stage of the commission of money laundering, despite criticism from the Supreme Court and the Bureau of Research attached to the Chancellery of Sejm, justifying its move solely on the grounds of the Moneyval report. This article presents the international standard for the anti-money laundering system and shows that the Polish legal system is compatible with it. I show that Moneyval’s allegations were wrong, firstly because Moneyval misconstrued the international standard, and secondly because most cases of the initial phase of money laundering were punishable in Poland even before the penalisation of the preparatory stage. I also show that countries are not legally bound by Moneyval reports. I express a view that the Polish anti-money laundering system may have become less effective due to the introduction of a special measure to penalise the preparatory stage of money laundering.
PL
Unijny Komitet Moneyval w ramach raportu skierowanego wobec Polski, oceniając kryminalizację prania pieniędzy w Polsce, nie uwzględnił różnic panujących między systemem prawa kontynentalnego a systemem common law oraz instytucji części ogólnej polskiego k.k. Wynikiem tego był negatywny raport zarzucający brak kryminalizacji przygotowania do prania pieniędzy. W odpowiedzi na ten raport, ustawodawca pomimo krytyki płynącej ze strony Sądu Najwyższego i Biura Analiz Sejmowych spenalizował formę stadialną przygotowania do prania pieniędzy, uzasadniając to wyłącznie raportem Moneyval. W artykule odtworzono międzynarodowy standard przeciwdziałania praniu pieniędzy oraz wykazano, że Polski system prawny w pełni jemu odpowiada. Dowiedziono, że zarzuty Moneyval były niesłusznie, gdyż: po pierwsze komitet ten nieprawidłowo odtworzył standard międzynarodowy, a po drugie faza wstępna prania pieniędzy była w większości przypadków karalna w Polsce jeszcze przed penalizacją formy stadialnej przygotowania. Dowiedziono także, że kraje nie są związane raportami Moneyval. W opracowaniu wyrażono pogląd uzasadniający tezę, że polski system przeciwdziałania praniu pieniędzy mógł stracić na sile wskutek penalizacji formy stadialnej przygotowania do prania pieniędzy.
6
Publication available in full text mode
Content available

Granice penalizacji

75%
Jepsen J., Jasiński J.
Archiwum Kryminologii
|
1985
|
issue XII
17-36
7
Publication available in full text mode
Content available

Penalizacja i jej ograniczenia

75%
Gardocki L.
Archiwum Kryminologii
|
1985
|
issue XII
11-16
8
Publication available in full text mode
Content available

Analiza psychologiczna ustosunkowania osób dorosłych wobec penalizacji wybranych przestępstw pod kątem właściwości społeczno-demograficznych i poziomu empatii

71%
Sygit-Kowalkowska E., Kraszkiewicz K.
Profilaktyka Społeczna i Resocjalizacja
|
2014
|
vol. 24
171-194
PL
Postawy społeczne wobec karalności za wybrane przestępstwa są tematem licznych badań. Wskazują one jasno na określone ustosunkowanie obywateli wobec wymiaru kary, z punktu widzenia ich zasadności i sprawiedliwości. Niniejsze badanie miało na celu przeanalizowanie pod kątem psychologicznym współzależności między zmiennymi o charakterze demograficznym, społecznym i emocjonalnym a ustosunkowaniem wobec penalizacji wybranych przestępstw. Wyniki pokazały, że kobiety mają średnio wyższe nasilenie stopnia empatii, ogólnie częściej postawę rygorystyczną, w tym za przestępstwo dzieciobójstwa. Osoby o najwyższych średnich wynikach w teście Kwestionariusza Rozumienia Empatycznego, prezentowały średnio częściej postawę bardziej rygorystyczną, niż jest to przewidziane w prawie karnym. Pewne kategorie przestępstw: 1) gwałtu ze szczególnym okrucieństwem, 2) zabójstwa ze szczególnym okrucieństwem, 3) propagowania lub pochwalania zachowań pedofilskich, 4) przymuszania do prostytucji, jednogłośnie zostały ocenione jako niezasługujące na łagodniejszy niż przewidywany, wymiar kary. Istnieje potrzeba dalszych analiz, które wskazywałyby, w jaki sposób cechy indywidualne człowieka decydują o wyborze kary w obliczu oceny czyjegoś bezprawnego zachowania.
EN
There is a bulk of research on social attitudes to the penalization of selected crimes. Studies clearly show that citizens tend to adopt a specific attitude to penalties, which is conditioned by their appropriateness and fairness. The aim of our study was to analyze, in psychological terms, the relation between demographic, social and emotional variables and the attitude adopted towards the incrimination of some illegal acts. The results show generally higher empathy levels and stricter attitudes among women, especially to infanticide. Individuals with the highest average results in the EUQ (Empathic Understanding Questionnaire) displayed on average a more rigorous attitude than the one specified by the criminal code. For certain categories of crimes, such as: 1) rape with extreme cruelty; 2) murder with extreme cruelty; 3) dissemination and welcome of pedophile activity; and 4) forced prostitution, there was a unanimous agreement that penalties should not be less than those already set forth in legislation. There is a need for further analyses to demonstrate how the individual’s specific characteristic may influence their choice of penalty when faced with the task of assessing an illegal behavior.
9
Content available remote

Penalizacja przygotowania zabójstwa w nowelizacji kodeksu karnego z 13 czerwca 2019 roku

71%
Kokot R.
Przegląd Prawa i Administracji
|
2020
|
vol. 120
|
issue Tom 2
109 - 124
PL
Artykuł podejmuje problematykę przygotowania zabójstwa, jego istoty i zasadności penalizacji. Takie zachowania w systemie prawa karnego pod rządami kolejnych jego kodyfikacji pozostawały bezkarne. Zmiana w tym zakresie nastąpiła wraz z nowelizacją kodeksu karnego z 13 czerwca 2019 roku. Przyjęta modyfikacja zasad odpowiedzialności karnej na „przedpolu przedpola” dokonania zabójstwa rodzi liczne wątpliwości i kontrowersje. Przedmiotem opracowania jest więc próba uzasadnienia wprowadzonej zmiany oraz odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób w ciągu bez mała wieku motywowano obowiązujący stan prawny w tym zakresie i czy zasadnie ustawodawca odszedł od tradycyjnego modelu bezkarności przygotowania zabójstwa.
EN
The article addresses the issue of murder preparation, its essence and legitimacy of penalisation. Such behaviour in the criminal law system under the government’s subsequent codifications has remained unpunished. The change in this respect occurred along with the amendment to the Penal Code of 13th June 2019. The adopted modification of the principles of criminal liability on the “foreground of the foreground” of murder raises numerous doubts and controversies. The subject of the study is an attempt to justify the introduced change and answer the question of how the applicable legal status was motivated over the space of almost a century and whether the legislator reasonably departed from the traditional model of impunity for homicide preparation.
10
Publication available in full text mode
Content available

Penalizacja zjawisk stalkingu, cyberstalkingu i mowy nienawiści – próba oceny przyjętych rozwiązań prawnych na płaszczyźnie prawnokarnej

54%
Gorazdowski K.
Studia Administracji i Bezpieczeństwa
|
2017
|
issue 3
121-149
PL
We współczesnym świecie stalking, cyberstalking oraz mowa nienawiści uważane są za zachowania stanowiące poważne naruszenie praw człowieka, w tym prawa do wolności, prywatności i godności osobistej. Zwłaszcza przestępstwa będące skutkiem nienawiści (hate crimes) są poważnym problemem dla rozwoju społeczeństwa. Otocznie społeczne nie może tolerować zachowań nacechowanych dręczeniem ofiar, ich prześladowaniem w internecie lub świecie realnym, a także być obojętne na propagowanie nienawiści rasowej, etnicznej, wyznaniowej i ogólne szerzenie nietolerancji wobec drugiego człowieka podważającej ideę demokracji, bezpieczeństwa i pluralizmu. Także organy ścigania nie mogą pozostawać bierne w odniesieniu do takich czynów zabronionych, jak: przemoc i groźba bezprawna motywowane uprzedzeniami (art. 119 K.k.), stalking (art. 190 a K.k.), propagowanie faszyzmu i totalitaryzmu ( art. 256 K.k.), rasizm (art. 257 k.k.), obraza uczuć religijnych (art. 196 K.k.), zniesławienie (art. 212 K.k.) oraz zniewaga (art. 216 K.k.), choć wiele zależy od postawy samych osób pokrzywdzonych. W artykule przedstawiono problematykę stalkingu i cyberstalkingu oraz przestępstw wynikających z mowy nienawiści i dokonano próby oceny przyjętych regulacji prawnych penalizujących te zachowania.
EN
The article presents the problem of stalking and cyberstalking and offenses arising from hate speech and attempted evaluation of the acquired legislation criminalizing these phenomena. In the modern world stalking, cyberstalking, and hate speech are considered behaviors thaat constitute a serious violation of human rights including the right to liberty, privacy and dignity. Especially hate crime (hate crimes) are a serious problem for the development of society. Feeling of indulgence society can not tolerate behavior marked by tormented victims, their persecution on the Internet or the real world. We can not be indifferent to the promotion of racial, ethnic, religious hatred. General spread of intolerance towards other people undermines the idea of democracy, security and pluralism. Also, law enforcement agencies can not remain passive in relation to such offenses as violence and threat unlawfuly motivated by prejudice (art. 119 of the Penal Code), stalking (art. 190 a of the Penal Code), promotion of fascism and totalitarianism (art. 256 of the Penal Code), racism ( art. 257 of the Penal Code), insult of religious feelings (art. 196 of the Penal Code), defamation (art. 212 of the Penal Code) and insult (art. 216 of the Penal Code), although much depends on the attitudes of victims.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.