Results found: 1

Search results

Search:
in the keywords: penalty measure

Sort By:

Limit search:

Środek karny z art. 41 § 1a k.k. Uwagi na marginesie wyroku SN z dnia 1 października 2014 roku, II KK 129/14

100%

Budyn-Kulik M.

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)

2015

vol. 62

issue 1

The article deals with the penalty measure of art. 41 § 1a of Polish Criminal Code. Remarks are based on the ground of the Highest Court verdict (1st October 2014, II KK 129/14). The measure from an art. 41 § 1a of Polish Criminal Code can be meted out only of a perpetrator violates sexual freedom of a victim. There are many doubts about this measure. The regulation had been added to the original text of Polish Criminal Code and it does not suit the whole system of penalty measures well. Controversial are its: duration (in general), optional or obligatory character, possibility to mete it out with conditional suspension of execution of imprisonment or penalty of imprisonment other than 1 month to 15 years, formal or material basis of the measure.

Artykuł dotyczy środka karnego z art. 41 § 1a k.k. Pretekstem do rozważań jest wyrok SN z dnia 1 października 2014 roku, II KK 129/14. Omawiany środek może zostać orzeczony wyłącznie wtedy, gdy sprawca popełnia czyn przeciwko wolności seksualnej pokrzywdzonego. Konstrukcja tego środka budzi wiele wątpliwości. Przepis art. 41 § 1a został dodany do pierwotnej wersji Kodeksu karnego i nie został prawidłowo wkomponowany w istniejący system środków karnych. W szczególności wątpliwości związane są z czasem trwania tego środka, jego obligatoryjnym lub fakultatywnym charakterem, możliwością orzeczenia w przypadku warunkowego zawieszenia kary pozbawienia wolności oraz – obok kary pozbawienia wolności – innej niż terminowa, formalnymi lub materialnymi przesłankami jego orzekania.

Refine search results

1 Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)

1 Budyn-Kulik M.

1 2015

Search results

Środek karny z art. 41 § 1a k.k. Uwagi na marginesie wyroku SN z dnia 1 października 2014 roku, II KK 129/14