Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 3

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  personal integrity
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Content available remote

Rozhodnutí soudu jako zdroj oprávnění zásahu do integrity

100%
Holčapek T.
Časopis zdravotnického práva a bioetiky (Journal of Medical Law and Bioethics)
|
2018
|
vol. 8
|
issue 3
1-12
EN
The article is focused on the issue of interference with personal integrity of a natural person and the role of judicial consent as legal justification authorising in certain circumstances to carry out an intervention interfering with integrity. It analyses the concept of integrity and the associated ambiguities and discrepancies; it discusses whether termination of continuing influence over body or mind of a person may be considered interference with integrity. Subsequently, prerequisites for judicial decision in this respect are examined, together with relevant criteria to be followed by courts.
CS
Článek se zabývá problematikou zásahů do integrity člověka a soudním přivolením coby právním důvodem opravňujícím v určitých situacích zákrok narušující integritu vykonat. Analyzuje pojetí integrity a nejasnosti či rozpory, které může přinášet, a zvažuje, zda lze za zásah do ní považovat i ukončení probíhajícího působení na tělo či mysl dotčené osoby. Posléze se zabývá předpoklady pro související soudní rozhodování a kritérii, jimiž se má řídit.
2
Content available remote

Asistovaná smrt, profesní etika a svědomí

84%
Hříbek T.
Časopis zdravotnického práva a bioetiky (Journal of Medical Law and Bioethics)
|
2019
|
vol. 9
|
issue 1
27-38
EN
The critics of euthanasia and physician-assisted suicide question not only the usual arguments in favor of these controversial methods of assisted dying, based on the principles of autonomy and wellbeing. The critics also claim that these methods contradict either the professional integrity of physicians, or their personal integrity, or both. I examine and critique these claims. As far as the alleged contradiction between euthanasia and the professional medical ethics is concerned, it assumes an essentialist understanding of medicine as a discipline which has not changed for millennia. In fact, medicine has kept changing; if so, why could it not change even further to permit euthanasia? As for an alleged conflict between euthanasia and the personal integrity, or conscience, of physicians, it is first of all important to choose between an appeal to professional integrity and an appeal to personal integrity; one cannot maintain both. On the issue of personal integrity, I am inclined to the view that conscience must not be either absolutized, or ignored. As long as certain medical practices remain ethically controversial—and euthanasia will certainly belong in this category—physicians should have a right to an exception on the grounds of conscience, although no refusal must directly discriminate against any patients, or burden them in a disproportionate way.
CS
Kritici eutanazie či asistovaného sebeusmrcení zpochybňují nejen obvyklé argumenty ve prospěch těchto kontroverzních forem asistované smrti, založené na principech autonomie či prospěchu. Kromě toho rovněž tvrdí, že tyto metody jsou v rozporu s profesionální integritou lékařů, nebo s osobní integritou lékařů, či s obojím. V článku tato tvrzení zkoumám a kritizuji. Pokud jde o údajný rozpor mezi eutanazií a etikou lékařské profese, jejím předpokladem je esencialistické pojetí medicíny jako oboru, který se po tisíciletí nezměnil. Ve skutečnosti se medicína mění. Je-li tomu tak, proč by se medicína nemohla vyvíjet i dále a připustit i eutanazii? Co se týče rozporu mezi praxí eutanazie a osobní integritou lékařů, kteří podobné metody asistované smrti odmítají z důvodu svědomí, je třeba si v první řadě vybrat mezi apelem k profesní integritě a apelem k osobní integritě; obojí zastávat nelze. V otázce osobní integrity se kloním k názoru, že svědomí nelze ani absolutizovat, ale ani ignorovat. Dokud jisté lékařské praktiky zůstanou eticky kontroverzní – a eutanazie k nim jistě bude dlouho patřit – měli by lékaři mít právo na výjimku z důvodu svědomí, ačkoli žádné odmítnutí jakéhokoli úkonu nesmí pacienty otevřeně diskriminovat nebo neúměrně zatěžovat.
3
Content available remote

Kim jest psycholog wśród ludzi? Na marginesie artykułu Katarzyny Sikory

84%
Niemczyński A.
Roczniki Psychologiczne
|
2013
|
vol. 16
|
issue 4
669-680
PL
Uzasadnione jest stawiane przez Katarzynę Sikorę pytanie o koncepcję dobra, jaka leży u podstaw kodeksów etyczno-zawodowych psychologa. Prowadzi ono do rozważań o naturze dobra, które jednakże przy tworzeniu i posługiwaniu się kodeksami nie zajmują szczególnie ich autorów. Mają oni bowiem na uwadze raczej praktyczne regulacje rozmaitych rodzajów postępowania zawodowego, jakie z doświadczenia okazują się niezbędne dla utrzymania członków profesji w ramach obowiązującego etosu zawodu i standardów jego wiedzy i umiejętności. Dobro, jakim odbiorca usług psychologicznych powinien się cieszyć, a psycholog na jego rzecz ma działać, wciąż pozostaje niedookreślone. Widać to przez porównanie do innych zawodów, bogatych w treść aksjologiczną, takich jak zawody medyczne czy prawnicze. Dobro w postaci zdrowia lub cieszenia się prawami w społeczeństwie, które stanowi o tej aksjologicznej treści w tamtych zawodach, jest nieuchwytne w przypadku zawodu psychologa. Z tych treści aksjologicznych wypływa i fundament zyskuje etyka zawodów medycznych czy też prawniczych. Psychologowie nie mają takiego fundamentu, a przynajmniej nie mają jasnego i wyraźnego jego wskazania. Proponuje się integralność osobową jako ten rodzaj dobra, o jakie dla odbiorców swych usług troszczyć się powinni psychologowie, wykonując swój zawód.
EN
Katarzyna Sikora's question about the nature of ethical good that underlies the codes of psychologists' professional ethics is justified. It leads to reflection on the nature of good, which, however, does not preoccupy the authors or users of ethics codes very much. What they focus on is mainly practical regulations concerning various kinds of professional conduct, which experience proves to be indispensable for keeping practitioners of the profession within the bounds of its ethos as well as within the standards of its knowledge and skills. The good that the recipient of psychological services should enjoy and the psychologist should strive to provide remains vague. This is visible in comparison with other professions rich in axiological content, such as medical or legal professions. Good in the form of health or enjoying one's rights in society, which determines the axiological content in those professions, is elusive in the case of the psychologist. This axiological content in turn determines and constitutes the basis for the ethics of medical and legal professions, respectively. Psychologists have no such basis, or, at any rate, such a basis has not been clearly and distinctly identified for them. Personal integrity is proposed as the kind of good that psychologists should seek to provide the recipients of their services with when practicing their profession.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.