Search results

1

The 3S Model of Urban Sprawl in the Warsaw Functional Area

100%

Sławiński T., Sulmicki M.

MAZOWSZE Studia Regionalne

|

2015

|

issue 17

53-65

EN

Plans for the development of Warsaw have changed with time. The first Warsaw Metropolitan Area Plan (1911) consisted of an urban core surrounded by a green belt. The 1934 Spatial Plan of Functional Warsaw presented two linear structures crossing in the city center and based on rail and road networks. The Warsaw Metropolitan Area (WMA) is the largest in Poland with a population of three million (of which 1.7 live in Warsaw) and an area of 6203 sq. km (of which Warsaw accounts for 517 sq. km). Although this is only 2% of the area of Poland, nearly 8% of the country’s inhabitants live in the WMA. The functional area of Warsaw has to deal with the problem of suburbanization and urban sprawl. Peri-urban rural areas are successively being replaced by buildings, which are primarily residential. Developers often choose the locations for these investments according to availability and prices of land rather than the existing or even planned infrastructure, accessibility or spatial order. This process entails an increase in costs – both direct and external. The problems of the WMA can be summed up as a ‘3S’ acronym. The first ‘S’ in fact combines two factors: shrink versus smart. Modern cities require smart solutions and smart management as well as diversification of functions. At the same time, the other two ‘S’s’ – spread and sprawl – should be avoided. These problems could be mitigated by a Warsaw Metropolitan Area Land-Use Plan. A study of such a plan has been prepared by the regional authorities. According to the document, areas of urban development intensification would primarily include those connected to Warsaw by rail. Less intense new urban development would be permitted in their surroundings, while areas further away from the main transport infrastructure would retain the current level of built-up land. Along with the development of urban structures and functions, clear spatial directions of development would be visible and the green belt of Warsaw easier to complete and protect.

PL

W ciągu ostatniego stulecia zmieniały się plany rozwoju Warszawy i jej otoczenia. Pierwszy plan zagospodarowania Obszaru Metropolitalnego Warszawy z 1911 r. przewidywał miejski rdzeń otoczony zielonym pierścieniem. Plany dotyczące „Warszawy funkcjonalnej” z 1934 r. przedstawiały dwa korytarze liniowe oparte na sieci komunikacji drogowej i szynowej, krzyżujące się w centrum miasta. Obszar Metropolitalny Warszawy (OMW) jest największym takim obszarem w Polsce – jego populacja wynosi 3 miliony osób (z czego 1,7 mln mieszka w Warszawie), a powierzchnia 6,2 tys. km2 (z czego 0,5 tys. km2 zajmuje Warszawa). Choć OMW zajmuje jedynie 2% powierzchni Polskiej, mieszka w nim niemal 8% ludności kraju. Obszar funkcjonalny Warszawy stoi przed problemem suburbanizacji i rozlewania się miasta. Tereny miejskie wokół miasta są sukcesywnie zabudowywane, przede wszystkim budynkami mieszkalnymi. Deweloperzy przy wyborze lokalizacji inwestycji często kierują się dostępnością i ceną ziemi, pomijając kwestie istniejącej czy nawet planowanej infrastruktury, dostępności oraz ładu przestrzennego. Pociąga to za sobą wzrost kosztów, zarówno bezpośrednich jak i zewnętrznych. Problemy OMW można podsumować akronimem „3R”: potrzeba różnicowania funkcji oraz przeciwdziałania rozlewaniu i rozpraszaniu się zabudowy. Skala problemów OMW mogłaby zostać ograniczona poprzez przyjęcie planu zagospodarowania przestrzennego Obszaru Metropolitalnego Warszawy. Studium takiego dokumentu zostało przygotowane przez władze regionalne. Zgodnie z nim, obszary intensyfikacji zabudowy skupiałyby się wokół korytarzy transporty szynowego. Mniej intensywna nowa zabudowa byłaby dopuszczona w ich otoczeniu, zaś na obszarach bardziej oddalonych od korytarzy transportowych zachowana zostałaby istniejąca intensywność zabudowy. Ustalenie wyraźnych kierunków rozwoju przestrzennego ułatwiłoby też uzupełnienie i ochronę zielonego pierścienia wokół Warszawy.

2

Rola jednostek pomocniczych gminy w procesie planowania i zagospodarowania przestrzennego

88%

Ważny K., Maciaszek P.

Metropolitan. Przegląd Naukowy

|

2015

|

issue 2(4)

PL

Zasadą, która wyznacza charakter administracji publicznej w Polsce jest zasada decentralizacji. Zgodnie z nią większość zadań administracji publicznej powinna być przekazywana na szczebel lokalny, któremu nada się samodzielność w wykonywaniu zadań publicznych. Zasada ta jest wprost wyrażona w art. 15 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (dalej: Konstytucja RP), lecz nabiera ona szczególnego znaczenia, kiedy weźmie się pod uwagę fakt, że w art. 163 Konstytucji RP zawarto domniemanie kompetencji w zakresie wykonywania zadań publicznych dla samorządu terytorialnego. Samorząd terytorialny (na każdym szczeblu) jest korporacją prawa publicznego, która obligatoryjnie zrzesza mieszkańców. Oznacza to, że istotą decentralizacji administracji publicznej jest przybliżenie i podporządkowanie administracji obywatelom, które może być ograniczane tylko potrzebą ochrony dobra wspólnego i udzielaniem pomocy poszczególnym jednostkom. (…)

EN

Land use planning is one of main the public tasks performed at the level of local government. This process is comprehensively regulated by the polish law in the Spatial Planning and Land Use Act of 27th March 2003. It determines which entities are involved in the procedure of land use planning. What seems to be controversial in this area is the possibility of including organs of communal auxilliary units into the process of spatial planning. The judgements of polish provincial administrative courts and administrative supervisory organs definitely show that public authorities can act only on the basis of law, and therefore that the participation of any administrative organ in this process must have a clear statutory basis. The Spatial Planning and Land Use Act does not contain any relevant regulation in this area. On the other hand, a teleological and functional interpretation of this law could indicate that local auxiliary units – which are formal unions of the inhabitants of these units, without legal personality, but largely having a social character – do not need to have a clear legal basis to take part in the land use planning process because they represent a form of social participation, allowing citizens to express their opinion on the development of their immediate surroundings. This cannot be seen as a performance of public duties with the use of administrative governance

3

Miejscowy plan rewitalizacji a miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Różnice w zakresie przedmiotowym upoważnienia ustawowego

75%

Szlachetko J.

Metropolitan. Przegląd Naukowy

|

2017

|

issue 1(7)

PL

W niniejszej pracy zaprezentowano dwa instrumenty planowania przestrzennego: (1) miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego oraz (2) miejscowy plan rewitalizacji - będący szczególną formą tego pierwszego. Rozważania dotyczą w szczególności elementów treściowych obu planów i różnic, które w tym zakresie występują. Autor wskazuje, o jakie elementy treściowe bogatszy jest miejscowy plan rewitalizacji od miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

EN

Two spatial planning instruments are presented in this paper: (1) a local spatial development plan and (2) a local revitalization plan - a special form of the spatial planning. The considerations relate in particular to the content elements of both plans and the differences that exist in this respect. The author indicates which content elements are richer is the local revitalization plan from the local spatial development plan.

4

Ramowe studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego związku metropolitalnego. Analiza dogmatycznoprawna

63%

Borówka K., Szlachetko J.

Metropolitan. Przegląd Naukowy

|

2016

|

issue 2(6)

PL

Uzasadnieniem związków metropolitalnych jest m.in. wykonywanie zadań publicznych z zakresu planowania i zagospodarowania przestrzennego. W świetle obowiązującej ustawy z dnia 9 października 2015 r. o związkach metropolitalnych instrumentem służącym do realizacji tego zadania jest ramowe studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego związku metropolitalnego. W niniejszym artykule autorzy przedstawili jego funkcję oraz konstrukcję prawną.

EN

The aim of metropolitan unions existence is to execute public tasks in the field of spatial planning. According to the binding Act on metropolitan unions from October 2015 (Ustawa z dnia 9 października 2015 r. o związkach metropolitalnych), the instrument intended for the aforementioned task execution is constituted by the framework of stipulated directions and conditions of spatial planning devised by the metropolitan union. In the following article the authors presented not only the framework’s function but also its legal construction.

Refine search results

3 Metropolitan. Przegląd Naukowy

1 MAZOWSZE Studia Regionalne

2 Szlachetko J.

1 Borówka K.

1 Maciaszek P.

1 Sulmicki M.

1 Sławiński T.

1 Ważny K.

1 2017

1 2016

2 2015

The 3S Model of Urban Sprawl in the Warsaw Functional Area

Rola jednostek pomocniczych gminy w procesie planowania i zagospodarowania przestrzennego

Miejscowy plan rewitalizacji a miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Różnice w zakresie przedmiotowym upoważnienia ustawowego

Ramowe studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego związku metropolitalnego. Analiza dogmatycznoprawna