Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 7

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  plastics
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Content available remote

Properties, application and degradation of plastics

100%
Szyszkowska A., Galas D.
Edukacja Biologiczna i Środowiskowa
|
2017
|
issue 1
44-49
EN
The aim of the study was to present the role of polymeric materials in various industries. The article discusses the statistics related to the global production of plastics in the years 1950-2015. The paper presents the properties and application of polymer materials, and also made the characteristics of the processes of degradation of polymers, detailing the processes induced by chemical agents, physical and biological. Attention is paid to the characteristics of the biodegradation process. The work has also raised issues associated with the development of ever-larger amounts of polymer waste.
2
Publication available in full text mode
Content available

Odpady z tworzyw sztucznych i ich recykling

75%
CICHY J., SOBCZYK W.
Edukacja-Technika-Informatyka
|
2014
|
vol. 5
|
issue 1
348-353
PL
Artykuł opisuje główne źródła pochodzenia odpadów z tworzyw sztucznych oraz metody ich recyklingu. Scharakteryzowano tworzywa sztuczne, przedstawiając ich zalety i możliwości wykorzystania w przemyśle. Określono branże i produkty przez nie tworzone. Nowa ustawa o odpadach ukazuje producentom metody utylizacji odpadów. Istnieją trzy główne metody ponownego wykorzystania tworzyw sztucznych. Ich wybór zależy od jakości posiadanych odpadów, stosowanych technologii oraz bilansu ekonomicznego. W przyszłości mogą to być alternatywne metody redukcji odpadów i produkcji energii lub surowców wtórnych
EN
The article describes major sources of plastics waste and methods of its recycling. It characterizes plastics and presents their advantages and possibilities of application in the industry. It defines branches of industry and products they produce from plastic. The new act about waste shows disposal methods of waste to producers. There are three major methods of reusing plastic. Choice is dependent on the quality of waste, applied technologies and economic balance. In the future there may be alternative methods of reducing waste and producing energy or recycling materials.
3
Publication available in full text mode
Content available

Plastic recycling in Poland – a transformation towards a circular economy?

75%
Baran B.
Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
|
2021
|
vol. 65
|
issue 1
1-10
EN
Plastic is one of the world’s most-used materials. Unfortunately, its widespread use is also connected with a large amount of waste. The main challenge of modern economies, including Poland, is the transition into a circular economy, which aims to minimize the amount of waste generated and the use of unavoidable waste as resources through recycling processes. The aim of the article is to indicate the degree of Poland’s transformation in the area of plastic waste recycling. Poland produces less plastic waste than the EU15, but the level of recycling is lower than the EU average. The recycling of plastic waste is largely based on easy-to-collect waste from commercial networks and transport. A further increase in the recycling rate will be possible when the selective collection and recycling of household waste is intensified. Both campaigns promoting the ecological awareness of inhabitants and systemic actions aimed at increasing the degree of use of recyclable materials are necessary.
PL
Plastik to jeden z najpowszechniej używanych materiałów na świecie. Niestety jego popularność wiąże się również z generowaniem dużej ilości odpadów. Głównym wyzwaniem współczesnych gospodarek, także Polski, jest zminimalizowanie ilości wytwarzanych odpadów plastikowych oraz odzyskanie podstawowych surowców w procesie recyklingu. Celem artykułu jest ukazanie zmian w tym obszarze w Polsce. Analiza statystyczna wskazuje, co prawda, że Polska generuje mniej odpadów z tworzyw sztucznych niż większość krajów UE 15, ale poziom recyklingu sytuuje się znacznie poniżej średniej UE. Recykling odpadów z tworzyw sztucznych w Polsce opiera się w dużej mierze na łatwozbieralnych odpadach z sieci handlowych i transportu. Warunkiem poprawy w tym zakresie jest zintensyfikowanie selektywnej zbiórki i recyklingu odpadów z gospodarstw domowych. Niezbędne są zarówno kampanie podnoszące świadomość ekologiczną mieszkańców, jak i systemowe działania mające na celu zwiększenie stopnia wykorzystania surowców wtórnych.
4
Publication available in full text mode
Content available

Methods of sampling airborne fungi in working environments of waste treatment facilities

75%
Černá K., Wittlingerová Z., Zimová M., Janovský Z.
International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health
|
2015
|
vol. 29
|
issue 3
493-502
EN
Objectives The objective of the present study was to evaluate and compare the efficiency of a filter based sampling method and a high volume sampling method for sampling airborne culturable fungi present in waste sorting facilities. Material and Methods Membrane filters method was compared with surface air system method. The selected sampling methods were modified and tested in 2 plastic waste sorting facilities. Results The total number of colony-forming units (CFU)/m³ of airborne fungi was dependent on the type of sampling device, on the time of sampling, which was carried out every hour from the beginning of the work shift, and on the type of cultivation medium (p < 0.001). Detected concentrations of airborne fungi ranged 2×10²–1.7×10⁶ CFU/m³ when using the membrane filters (MF) method, and 3×10²–6.4×10⁴ CFU/m³ when using the surface air system (SAS) method. Conclusions Both methods showed comparable sensitivity to the fluctuations of the concentrations of airborne fungi during the work shifts. The SAS method is adequate for a fast indicative determination of concentration of airborne fungi. The MF method is suitable for thorough assessment of working environment contamination by airborne fungi. Therefore we recommend the MF method for the implementation of a uniform standard methodology of airborne fungi sampling in working environments of waste treatment facilities.
5
Publication available in full text mode
Content available

Badania mikrośladów chemicznych ostatnią deską ratunku?

63%
Mirek M., Kowalcze M.
Problemy Kryminalistyki
|
2021
|
issue 314
EN
Chemical micro-traces belong to the group of forensic traces. In the case of this type of traces, we are dealing with group identification. Nonetheless, they are a very valuable and often the only procedural source of information about a crime that has taken place, and their evidential significance increases, in particular, in situations where it has not been possible to secure forensic traces in the course of the conducted activities, which would allow for individual identification of a perpetrator. The purpose of this article is to show the importance of chemical micro-traces in clarifying the circumstances of an incident and identifying a perpetrator on the basis of an opinion made in 2020 at Forensic Laboratory of the Voivodeship Police Headquarters in Kraków concerning a road accident which resulted in the death of a young woman.
PL
Mikroślady chemiczne należą do grupy śladów kryminalistycznych. W przypadku tego rodzaju śladów mamy do czynienia z identyfikacją grupową. Mimo to są bardzo cennym i często jedynym procesowym źródłem informacji o zaistniałym przestępstwie, a ich znaczenie dowodowe wzrasta szczególnie w sytuacjach, kiedy w toku prowadzonych czynności nie udało się zabezpieczyć śladów kryminalistycznych, dzięki którym możliwa jest identyfikacja indywidualna sprawcy przestępstwa. Celem niniejszego artykułu jest ukazanie znaczenia mikrośladów chemicznych dla wyjaśnienia okoliczności zdarzenia oraz wytypowania sprawcy przestępstwa na podstawie opinii wykonanej w 2020 r. w Laboratorium Kryminalistycznym Komendy Wojewódzkiej Policji w Krakowie, dotyczącej wypadku drogowego, w przebiegu którego śmierć poniosła młoda kobieta.
6

Niezwykłe materiały biżuterii art deco - celuloid, galalit, bakelit, akrylik

51%
Letkiewicz E.
Roczniki Humanistyczne
|
2017
|
vol. 65
|
issue 4: Historia sztuki
145-168
XX
Biżuteria art deco, wykonywana z kosztownych metali i kamieni, zyskała w ciągu ostatnich piętnastu lat solidne opracowania. Dużo mniej informacji można natomiast znaleźć na temat ogólnie dostępnych, od lat dwudziestych XX wieku, nowo wprowadzanych materiałów, które z racji swych unikalnych walorów znalazły zastosowanie przy wytwarzaniu biżuterii art deco. Od drugiego dziesięciolecia XX wieku „plastiki” – bo o nich mowa – dzięki przystępnej cenie przebojem zdobywały rynki, docierając do masowego odbiorcy na całym świecie. Przełomu w ich zastosowaniu dokonał Leo Hendrik Baekeland pod koniec pierwszej dekady XX wieku, który jako pierwszy stworzył w sposób chemiczny materiał całkowicie syntetyczny, doskonale imitujący wiele materiałów naturalnych, nazwany od jego nazwiska bakelitem. Przed odkryciem Baekelanda, znane od drugiej połowy XIX wieku były sztucznie wytwarzane substytuty materiałów naturalnych: ebonit, wulkanit, gutaperka, parkesyna, celuloid, xylonit, galalit. Nie wszystkie z nich przetrwały pierwszą wojnę światową, zostały wyparte przez nowe sztuczne produkty. Jednym z nich był doskonale przeźroczysty acrylic, który wszedł na rynki w 1928 r. (znany też pod nazwami: plexiglas, plexi, perspex, lucit). Od roku 1930 w biżuterii zastosowanie znalazł polystyren. W artykule przybliżona została historia najpopularniejszych materiałów sztucznych używanych w biżuterii art deco. Niezwykłych materiałów, sztucznie stworzonych, znajdujących zastosowanie z biżuterii i akcesoriach stroju było znacznie, znacznie więcej. Projektanci biżuterii plastikowej – podobnie jak pionierzy awangardy – czerpali pomysły z najbardziej śmiałych i błyskotliwych kreacji okresu. Tworzona przez nich biżuteria plastikowa stała się ważnym składnikiem ówczesnego życia codziennego i odświętnego, biorąc udział w wykreowaniu oryginalności nowoczesnego stylu lat międzywojennych, zrywającego z romantyzmem szkół końca XIX wieku.
EN
Art Deco jewellery, made of expensive metals and stones, has become a theme for solid studies over the last fifteen years. Much less information can be found on the generally available, since the 1920s, newly introduced materials, which due to their unique value are used in the production of art deco jewellery. From the second decade of the 20th century “plastics – because they are in question – by affordable price hit the market to reach a mass audience around the world. Leo Hendrik Baekeland’s breakthrough came at the end of the first decade of the 20th century. He was the first to create a completely synthetic material, perfectly imitating many natural materials, that was later named after him as bakelite. Before Baekeland’s discovery, artificially produced substitutes for natural materials: ebonite, vulcanite gutta-percha, parkesine, celluloid, xylonite, galith had been known from the second half of the 19th century. Not all of them survived the First World War. Some were supplanted by new artificial products. One of them was a perfectly clear acrylic, which entered the markets in 1928 (also known as plexiglas, plexi, perspex, lucite). Since 1930, polystyrene has been used in jewellery. This article presents the history of the most popular artificial materials used for making art deco jewellery. There were much more unique materials, artificially created, used for production of jewellery and clothing accessories. The designers of plastic jewellery, like the avant-garde pioneers, took their ideas from the most bold and brilliant creations of the period. Their plastic jewellery has become an important part of everyday life and special occasions, contributing to the originality of the modern style of the interwar period and breaking with the romanticism of the late 19th century schools.
7
Publication available in full text mode
Content available

Nadzór nad wyrobami z tworzyw sztucznych : Ochrona ludzi przed szkodliwym wpływem plastiku

51%
Szewczyk P., Wójcik K.
Kontrola Państwowa
|
2021
|
vol. 66
|
issue 3 (398)
94-103
EN
The NIK carried out an audit, covering the whole country, of the activities of insti tutions that supervise plastics and plastic products designated for contact with food (bodies of the State Sanitary Inspectorate), and other plastic products, especially toys (bodies of the Trade Inspection). NIK examined whether they protected people against harmful effects of plastic. The audit comprised two central offices – the Chief Sanitary Inspectorate (GIS) and the Office of Competition and Consumer Protection (UOKiK), as well as twelve offices at the regional level, being part of the combined government administration: six regional sanitary and epidemiological centres, and six regional trade inspectorates.
PL
Rosnące zużycie tworzyw sztucznych stwarza coraz większe zagrożenia wynikające zarówno z braku popytu na produkty z recyklingu, jak i ich wpływu na środowisko i zdrowie człowieka. Plastik przedostaje się do żywności i wody pitnej, a problemem pozostaje również negatywne oddziaływanie niektórych dodawanych do niego substancji, takich jak ftalany czy bisfenol A, które działają szkodliwie na układ hormonalny i rozrodczy, szczególnie u dzieci. W trakcie kontroli tych zagadnień Najwyższa Izba Kontroli ustaliła, że dostępne na rynku materiały i wyroby przeznaczone do kontaktu z żywnością zasadniczo są bezpieczne. Wskazała natomiast słabe strony podejmowanych działań, zwłaszcza jeśli chodzi o zabawki zagrażające dzieciom.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.