Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: pluritopical hermeneutics

Sort By:

Limit search:

Tożsamość narracyjna: Tożsamość opowiedziana od nowa: José Martí i idea metysażu kulturowego

100%

Krupecka I.

Miscellanea Anthropologica et Sociologica

2016

vol. 17(2)

111-123

Pod koniec XIX w. w dyskursie narodowym jedną z kategorii centralnych stało się przeciwstawienietradycji i nowoczesności: tego, co własne, i tego, co obce. Nowoczesne myśleniew terminach „albo-albo” wyraziło się również w rozumieniu kultury: albo jako homogenicznejcałości, albo jako całkowitej płynności. José Martí podjął problem tożsamościkulturowej, pytając o to, co stanowi istotę latynoamerykańskości, za punkt wyjścia przyjąłjednak sytuację kolonialną. Doprowadziło to do odrzucenia idei homogenicznej tożsamościkulturowej i wypracowania idei metysażu jako rzutowanego w przyszłość projektuosadzonego w rzeczywistości historycznej. Co ważne, zarówno przyszłość, jak i przeszłośćstanowią dla Martíego przedmiot narracji, ta narracja zaś przyjmuje postać „hermeneutykipluritopicznej”. Podstawowe znaczenie zyskuje miejsce wypowiadania, pojmowanedwojako: geograficznie i historycznie, jako kulturowa historia miejsca. Stąd pojawia sięwizja człowieka „naturalnego”, związanego z ziemią, poddanego jednak historycznym oddziaływaniom.Sednem projektu Martíego staje się postulat twórczości: zastąpienia impulsumimetycznego autonomiczną aktywnością dokonywaną tu i teraz, z perspektywydanego miejsca i w tym oto miejscu. Twórczość ta nie będzie, oczywiście, tworzeniem exnihilo, lecz raczej przetwarzaniem, adaptacją, przekładem – tak, iż „odczarowany” zostaniesam mit esencji narodowej jako niezmiennej tożsamości.

Narrative identity: Relating identity: José Martí and the idea of the cultural mestizaje

100%

Krupecka I.

Miscellanea Anthropologica et Sociologica

2016

vol. 17(2)

111-123

At the end of the nineteenth century, one of the central categories of the national discoursebecame the opposition of tradition and modernity, of what is inner and what is foreign toa nation. The modern way of thinking in “either/or” terms found its expression also in thenotion of culture: either as a homogenous totality, or as a complete changeability. WhenJosé Martí brought up the question of the Latin American nature, the starting point for him was the colonial situation. In effect, he rejected the idea of the homogenous culturalidentity, and elaborated on the idea of the mestizaje as based in the historical past projectfor the future. The important thing is that according to Martí both the future and thepast are a matter of narration, while the narration becomes a type of “pluritopical hermeneutics”.The most significant factor is now the locus of enunciation as determined bothgeographically and historically, that is the cultural history of the land. Hence, the vision ofthe “natural” man, having a deep relationship with his land, and being changed by historicalinfluences as well. The heart of Martí’s project is the demand of creation, that insteadof the mimetic impulse, one should be driven by the principle of the autonomous activity“here and now”, within a geo-culturally determined point of view. This creation would notbe ex nihilo, but it would be a kind of re-creation, adaptation and translation, needed for“disenchant”, the myth of the national essence as a constant and consistent identity.

Refine search results

2 Miscellanea Anthropologica et Sociologica

2 Krupecka I.

2 2016

Search results

Tożsamość narracyjna: Tożsamość opowiedziana od nowa: José Martí i idea metysażu kulturowego

Narrative identity: Relating identity: José Martí and the idea of the cultural mestizaje