Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 9

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  poczta
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Content available remote

Turyzm – sztuka poczty w wersji 2.0

100%
Wójtowicz E.
Panoptikum
|
2009
|
issue 8(15)
276-286
EN
Tourism was an important though not very well recognized episode in mail art movement. Initiated by Hans Rudi Fricker and Günther Ruch in 1986, it encouraged mail artists to meet each other in a series of more than 80 congresses which were arranged within the International Mailart Congress. The idea of tourism was based on the need for establishing personal contacts between mail artists, dispersed all over the world. The paper analyzes the impact of tourism and its current reception. Is tourism a utopian idea or is it a forecast of the need for interactivity, expressed today in Web 2.0 numerous applications? Is it also a coincidence that the call for tourism was in mid-eighties, when the fall of Iron Curtain was soon to happen and the urgency of global communication was in the air. The first mail art congress, where the idea of tourism was presented, was at the same time, the last “analogue” one. The next one involved the emerging medium of the Internet, which has changed the relation between art and communication. The most important features of mail art, which was in 70s, described as correspondence art, have shifted from correspondence and a distant contact, to networking, which meant a closer alliance and a different structure. The change from mail art to networking had profound consequences for all the movement, based on communication and collaboration within a postal system. They may be compared to the current change from Web 1.0 as a social phenomenon, to the 2.0 version, with its possibilities of instant interaction and a unique balance between dispersal and unity.
2
Content available remote

„Na skrzynce pocztowej opieram chwilę głowę”. O znaczkach i kartach przykład Francji

80%
Michera W.
Konteksty - Polska Sztuka Ludowa
|
2020
|
vol. 74
|
issue 1-2 (328-329)
169-185
PL
W połowie XIX wieku pojawiają się jednocześnie dwa nowe typy ikonicznych mediów: fotografia i znaczek pocztowy. Oba przez następne 150 lat kształtowały kulturę wizualną, określając ważne jej praktyki. O ile jednak fotografia stała się centralnym tematem szeroko rozumianych studiów nad obrazem i kulturą wizualną, o tyle „obrazy pocztowe” zamknięto w intelektualnym getcie filatelistyki, na bardzo dalekim marginesie zainteresowań kulturoznawczych. Tematem artykułu są zatem – omówione na przykładzie Francji – praktyki pocztowe przełomu XIX i XX: kulturowe konsekwencje zjawisk traktowanych z reguły jako jedynie pocztowa technologia. Jest to początkowy fragment książki poświęconej antropologii znaczka pocztowego.
EN
The mid-nineteenth century witnessed the simultaneous emergence of two new types of iconic media: the photograph and the postage stamp. For the next 150 years the two moulded visual culture by defining its important practices. The photograph became the central theme of widely comprehended studies on the image and visual culture, but “postcard pictures” became enclosed in the intellectual ghetto of philately, on an extremely distant margin of interests pursued by culture studies. The topic of the article deals, therefore, with postal practices from the turn of the nineteenth century, discussed upon the example of France: the cultural consequences of phenomena treated, as a rule, solely as postal technology. This is an opening fragment of a book about the anthropology of the postage stamp.
3
Publication available in full text mode
Content available

Uwagi o niezależności francuskiego urzędu regulacyjnego w sektorze telekomunikacyjnym i sądowej kontroli jego decyzji

70%
Gola J.
Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
|
2017
|
issue 495
47-54
PL
Artykuł dotyczy działalności Autorité de régulation des communications électroniques et des postes (dalej: ARCEP). Omówione zostały decyzje związane z regulacją rynku sektora telekomunikacyjnego we Francji. Przedstawiono strukturę ARCEP, a także wskazano na system sądowej kontroli decyzji tego organu. Zwrócono uwagę na skuteczność francuskiego systemu regulacyjnego oraz na sprawnością działania ARCEP. Zaznaczono, że funkcjonowanie gospodarki we Francji wymaga rozbudowanego i przejrzystego systemu utrzymania prawidłowości działań organów regulacyjnych. Stworzenie i zapewnienie skuteczności takiego systemu należy uznać za jeden z fundamentów współczesnego demokratycznego państwa prawa, gwarantujący realizację zasad legalności oraz wolności gospodarczej.
4
Publication available in full text mode
Content available

MECENAT MINISTERSTWA POCZT I TELEGRAFÓW NAD MUZEUM POCZTY I TELEKOMUNIKACJI W WARSZAWIE W LATACH 1921–1939

61%
Suma T.
Muzealnictwo
|
2020
|
vol. 61
2-9
PL
W 1921 r. w Warszawie zostało powołane, z inicjatywy i przy zaangażowaniu Ministerstwa Poczt i Telegrafów, muzeum pocztowe. Ministerstwo aż do roku 1950 roztaczało nad muzeum opiekę i udzielało mu wsparcia. Utworzenie muzeum pod auspicjami ministerstwa – centralnego organu administracji państwowej – dawało placówce wiele korzyści i umożliwiało działalność. Była to inicjatywa bezcenna – bez tego resortowego wsparcia prawdopodobnie niemożliwe byłoby w ogóle utworzenie muzeum w pierwszych latach po zakończeniu działań I wojny światowej i odzyskaniu przez Polskę niepodległości. Wynikiem zabiegów podejmowanych przez ministerstwo w dwudziestoleciu międzywojennym było organizowanie społecznych akcji zbiórki przedmiotów zabytkowych do muzeum, udzielanie mu wsparcia finansowego i merytorycznego, opieka prawna, dbanie o właściwą przestrzeń muzealną, dobór odpowiedniej kadry muzealników, wreszcie promocja muzeum i jego zbiorów oraz liczne donacje poczynione na rzecz podległej placówki. Działania Ministerstwa Poczt i Telegrafów, a także osobiste zaangażowanie ministrów w zakresie powołania, a później utrzymania na mapie kulturalnej stolicy i kraju muzeum pocztowego, znacząco przyczyniły się do sprawnego działania jedynego w Polsce Muzeum Poczty i Telekomunikacji.
5
Publication available in full text mode
Content available

Tajemnica pocztowa i jej prawna ochrona

61%
Czyżak M.
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
|
2016
|
vol. 5
|
issue 6
98-110
PL
W artykule omówiono pojęcie tajemnicy pocztowej oraz instrumenty jej prawnej ochrony. Przedstawiono obowiązki operatorów pocztowych służące ochronie tajemnicy pocztowej oraz karnoadministracyjne i prawnokarne konsekwencje jej naruszenia. Wskazano również, że ochrona tajemnicy pocztowej nie traci na znaczeniu wobec wzrostu wolumenu przesyłek kurierskich towarzyszącego rozwojowi handlu elektronicznego.
EN
The notion of the postal secrecy and instruments of its legal protection are discussed in the article. The obligations of postal operators to protect the postal secrecy and the penal consequences of administrative and criminal law on account of the postal secrecy contravention are presented. In the article it was also indicated that the protection of the postal secrecy does not lose its importance considering an increase of the volume of courier services related to the development of electronic commerce.
6
Publication available in full text mode
Content available

100-lecie poczty

60%
Wadoviana. Przegląd historyczno-kulturalny
|
1998
|
issue 1
60
7

Jana Potockiego kłopoty z pocztą

51%
Ryba J.
Pamiętnik Literacki
|
2021
|
vol. 112
|
issue 2
143-151
PL
W latach 1809–1812 Jan Potocki korespondował ze swoją siostrzenicą Marią z Rzewuskich, która w czasie, kiedy zaczynali do siebie pisać, wyszła za Jarosława, syna Józefiny z Mniszchów i Stanisława Szczęsnego Potockiego. Zachowały się tylko listy Jana Potockiego, świetnie napisane, błyskotliwe, przesiąknięte i wiedzą książkową, i życiową mądrością. Autor szkicu skoncentrował się jednak nie na ich walorach stylistyczno-merytorycznych, ale na technicznym sposobie, w jaki je przekazywano. Ukraińskie drogi były w złym stanie, a carska poczta nie odznaczała się sprawnością – przesyłki przychodziły z dużym opóźnieniem, czasem nie dochodziły w ogóle. Dlatego Potocki i jego epistolarna interlokutorka, pisząc do siebie, nie korzystali z jej usług. Listy przekazywali za pośrednictwem służących, znajomych, Żydów, a także członków najbliższej rodziny. Oboje korespondujący nieustanne informowali się o tym, kogo i kiedy wysyłają z przesyłką. Zwierzali się z kłopotów, związanych z chwilowym brakiem chętnych do jej przewiezienia; etc. I właśnie ten wątek został w korespondencji bardzo rozbudowany, nadając jej dodatkowy walor atrakcyjności.
EN
Between the years 1809–1812 Jan Potocki exchanged letters with his niece Maria of the Rzewuski family who, at the time they started their correspondence, married Jarosław, the son of Józefina née Mniszech and Stanisław Szczęsny Potocki. Only Jan Potocki’s letters survived: they are well written, brilliant, absorbed both with book knowledge and life wisdom. The author of the sketch concentrates, however, not on their stylistic and content matter issues, but on the way the letters were handed over. The Ukrainian ways were in poor condition, and the tzarist post far from functional. Thus, letters reached their addressees as delayed, and often did not reach them at all. In view of that, Potocki and the recipient of his letters did not use it and employed servants, Jewish friends, and members of closest family to deliver the correspondence. The two letter writers constantly informed one another when and who would deliver letters. They told in confidence about temporary problems with a person to do the delivery, etc., and this issue is well developed in the epistles, giving it additional attractiveness.
8
Publication available in full text mode
Content available

Wybrane aspekty odpowiedzialności karnoadministracyjnej w prawie pocztowym

51%
Czyżak M.
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
|
2015
|
vol. 4
|
issue 6
83-94
PL
Na gruncie prawa pocztowego z 2012 r. ustawodawca kompleksowo uregulował materię od-powiedzialności karnoadministracyjnej. Karze pieniężnej poddano m.in. osoby fizyczne z tytułu udaremniania i utrudniania prowadzenia czynności kontrolnych na podstawie tej ustawy oraz za-niechanie lub nienależytą realizację szeregu obowiązków informacyjno-sprawozdawczych wzglę-dem Prezesa UKE. Dokonano również modyfi kacji dyrektyw wymiaru kar pieniężnych poprzez rezygnację z konieczności uwzględnienia stopnia zawinienia przy określaniu wysokości kary oraz wprowadzono instytucję przedawnienia jej nałożenia i wykonania.
EN
On the basis of the Polish Postal Law of 2012, the legislator has comprehensively specified relevant issues of criminal and administrative liability. A financial penalty can be imposed, inter alia, on natural persons if that person obstructs the conduct of inspections under the Act, if he/she fails to act and if he/she improperly implements a number of information and reporting obligations to the President of UKE. Guiding principles for the sanction term were modifi ed by eliminating the need to take into account the degree of fault when setting the level of the penalty and by introducing the statute of limitation.
9
Content available remote

Roads, travelling and communication in the Polish – Lithuanian Commonwealth in the 18th century. Russian and West European visitors’ perspective

36%
Ciesielski T.
In Gremium. Studia nad Historią, Kulturą i Polityką
|
2020
|
vol. 14
119-140
EN
The article presents the technical condition of roads, waterways, bridges, levees and other engineering structures in Poland based on accounts of visitors from Russia and other foreign countries. It discusses land and water means of transport were discussed along with the quality of service offered by Polish and Lithuanian inns which were valued very poorly by all foreigners. In the 18 th century, travelling and communication in the Polish-Lithuanian Commonwealth was a truly fascinating issue. Both Russian and West European visitors saw the country as full of paradoxes, andencountered many obstacles during their journeys. The dramatically bad condition of roads, terrible inns, and poverty of the peasants contrasted with the ostentatious lavishness of travelling Polish and Lithuanian aristocrats. However, the roads were surprisingly safe and the postal service was extraordinarily efficient and swift even during wartime, going beyond contemporary standards by means of ensuring confidentiality of sent documents. In the 18 th century, thanks to the expansion of the system of postal station, travelling around Poland and Lithuania became not only more comfortable, but also much faster. It was possible to make 60-100 km per day. However, transport of goods or marching the army was very troublesome, as then the average pace was approx. 10, max. 15 km per day.
PL
W artykule przedstawiony został stan techniczny dróg lądowych i rzecznych, mostów, grobli oraz pozostałej infrastruktury komunikacyjnej w Polsce na podstawie relacji podróżników z zagranicy, w tym Rosjan. Stan oraz jakość lądowych i rzecznych środków transportu był oceniany przez cudzoziemców bardzo nisko, podobnie jak jakość usług oferowanych w przydrożnych karczmach w Polsce i na Litwie. W rezultacie podróżowanie w XVIII w. po Rzeczypospolitej mogło stanowić interesujące doświadczenie. Tak goście z Rosji, jak i z krajów zachodniej Europy natrafiali na wiele przeszkód w trakcie podróży, postrzegając przy tym kraj jako pełen paradoksów. Fatalny stan dróg, przerażające swoim standardem karczmy czy ubóstwo chłopstwa zestawiali z ostentacyjnym przepychem, z jakim podróżowali polscy i litewscy magnaci. Dostrzegali jednak też, że stan bezpieczeństwa na drogach był dobry, a poczta działała sprawnie nawet w okresach działań zbrojnych toczących się w Rzeczypospolitej, zapewniając wysokie standardy, jeżeli chodzi o szybkość dostarczania, jak i zabezpieczanie przesyłek. Na podstawie relacji cudzoziemców można stwierdzić, że dzięki rozwojowi sieci stacji pocztowych podróżowanie po Polsce i Litwie w XVIII w. stawało się stopniowo coraz wygodniejsze i szybsze. Wykorzystując infrastrukturę pocztową można było pokonywać nawet 60-100 km dziennie, ale przewóz towarów czy przemarsz wojsk sprawiał znacznie większe problemy, co powodowało, że dziennie można było pokonać 10, maksimum 15 km.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.