Search results

1

Poczucie samotności młodzieży w dobie portali społecznościowych

100%

Wrótniak J.

Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze

|

2018

|

vol. 573(8)

51-59

PL

Wstęp: Celem artykułu było ustalenie, czy aktywność na portalach społecznościowych może mieć związek z poczuciem samotności młodzieży. Metody: W badaniu posłużono się kwestionariuszem ankiety własnej konstrukcji, zawierającym pytania z kafeterią zamkniętą i otwartą oraz polską adaptacją Skali Samotności De Jong Gierveld. Przebadano łącznie 63 uczniów, w tym 43 dziewczyny (68,3%) i 20 chłopców (31,7%), w wieku 12–13 lat (klasy siódme). Wyniki: Uzyskane wyniki podzieliły badaną młodzież na dwie grupy. Pierwszą, stanowiły osoby nie odczuwające samotności (69,8%), drugą grupę (30,2%) – osoby odczuwające samotność w znacznym i umiarkowanym stopniu. Różnice w porównywanych grupach wystąpiły w odniesieniu do ilości czasu spędzanego na portalach w ciągu dnia, liczby znajomych oraz w długości posiadania konta na portalach społecznościowych. Wnioski: Uzyskane wyniki pokazują, że młodzież wskazująca na zadowolenie i satysfakcję z kontaktów społecznych (grupa A), deklarowała jednocześnie aktywność na portalach społecznościowych powyżej 2 godzin dziennie. Natomiast osoby, które odczuwały braki w kontaktach z innymi, w tym brak przyjaciela (grupa B), deklarowały korzystanie z portali do 1 godziny dziennie. W porównywanych grupach wystąpiły również różnice w odniesieniu do ilości znajomych na portalach oraz w długości posiadania konta. W pozostałych analizowanych obszarach, nie odnotowano różnic w porównywanych grupach.

2

Poczucie odmienności i osamotnienia u dzieci zdolnych

75%

Pufal-struzik I.

Psychologiczne Zeszyty Naukowe

|

2017

|

issue 2

55-72

PL

W artykule podjęto problem poczucia samotności u niektórych dzieci zdolnych. Jej przyczyną są ich unikalne cechy indywidualne, np. wysoki poziom intelektu, silna wrażliwość i intensywność przeżywania, niepowtarzalne spojrzenie na zjawiska otaczającego świata, głęboka samoświadomość (samorefleksja i wgląd w siebie), większy zakres wiedzy, odmienne niż u rówieśników sposoby myślenia i wiele innych cech. Wszystkie te właściwości wraz z odmiennymi doświadczeniami społeczno-emocjonalnymi odróżniają te dzieci od rówieśników i powodują wewnętrzne napięcie (jestem „inny”, „obcy”, „odmienny”, „nie pasuję” do grupy). Prowadzi ono do izolacji i osamotnienia. Świadome własnej odmienności dzieci zdolne przeżywają ją bardzo silnie i albo ją ignorują, albo od niej „uciekają w twórczość”. Poczucie niedopasowania do tradycyjnego systemu edukacyjnego, problemy wynikające ze stereotypów w myśleniu nauczycieli o uczniach zdolnych (trudni, kłopotliwi), czasem społeczne upokarzanie z powodu bycia zdolnym wskazują, że część tych dzieci nie ma wsparcia i dobrych warunków do zaspokojenia unikalnych potrzeb edukacyjnych i ma prawo czuć się osamotniona. Ponadto często występujący silny perfekcjonizm prowadzi do trudności adaptacyjnych, do których poza nieśmiałością należą także strach przed negatywną oceną, spadek samooceny, silny lęk społeczny. Warto jednak podkreślić, że takie stany jak: refleksja w samotności, smutek, wycofanie, samotność z wyboru, a nawet nastroje depresyjne mogą również wspomagać rozwój zdolności bądź/i być niezbędne w niektórych fazach procesu twórczego.

EN

The article discusses the problem of loneliness of some gifted children. It is caused by their unique individual characteristics, e.g. their high level of intellect, a strong sensitivity and intensity of living, unique look at the phenomena of the surrounding world, a deep self-awareness (self-reflection and insight into each other), a wider range of knowledge, different than their peers’ ways of thinking and many other features. All of these properties together with different social-emotional experiences distinguish these children from their peers and cause internal tension (I’m “different”, “alien”, “weird”, “I do not fit” to the group). It leads to isolation and loneliness. Gifted children, being aware of their otherness, are going through it very strongly and either ignore it or “flee it to creativity.” The feelingof mismatch to the traditional system of education, problems arising from stereotypes in teachers’ thinking of gifted students (difficult, troublesome), sometimes social humiliation because of being gifted, show that some of these children do not have the support and good conditions to meet the unique educational needs and have the right to feel lonely. In addition, severe perfectionism, frequently appearing, leads to difficulties of adaptation, which are beyond shyness also the fear of negative evaluation, decline of self-esteem, and strong social anxiety. It should be noted, however, that states such as the reflection in solitude, sadness, withdrawal, loneliness of choice and even depressive mood can also help develop the abilities or/ and be necessary in certain phases of the creative process.

3

Poczucie samotności uczniów szkoły wiejskiej

75%

WRÓTNIAK J.

Edukacja-Technika-Informatyka

|

2018

|

vol. 9

|

issue 3

281-286

PL

Celem podjętych badań było ukazanie poczucia samotności uczniów szkoły wiejskiej. Dla zdiagnozowania występującego poczucia samotności posłużono się polską adaptacją Skali Samot-ności De Jong Gierveld (1985). Badania miały charakter sondażu. Objęto nimi uczniów klasy VII oraz klas II i III gimnazjum. Ogółem przebadano 103 osoby (44 dziewczyny, co stanowiło 42,7% i 59 chłopców – 57,3%). Wiek badanych mieścił się w przedziale 14–16 lat. Analiza uzyskanych wyników pozwoliła wyodrębnić dominującą grupę wśród badanych dziewcząt i chłopców w za-kresie odczuwanej przez nich samotności. Najwięcej badanych dziewcząt (70,50%) oraz chłopców (59,30%) w umiarkowanym stopniu odczuwa samotność.

EN

The aim of the study was to demonstrate the experience of loneliness among students of rural schools. For the purpose of identifying the ocurrence of loneliness, the Polish adaptation of the de Jong-Gierveld Loneliness Scale was employed. The study was carried out by means of a poll method in 7th grade of primary school as well as 2nd and 3rd grade of gimnazjum. In total, it encompassed 103 respondents aged 14–16, 44 (42.7%) of whom were girls and 59 (57.3%) were boys. Upon the analysis of the results it was possible to determine the primary group of the boys and girls surveyed in terms of their experience of loneliness. The majority of the girls (70.50%) and the boys (59.60%) were found to experience loneliness to a moderate extent.

4

Młodzież gimnazjalna w obliczu niepełnosprawności członka rodziny – doniesienie z badań nad samotnością rodzeństwa dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym

63%

Borczykowska-Rzepka M., Skwarek B.

Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy

|

2019

|

issue 2(31)

PL

Artykuł zawiera analizę zjawiska samotności w odniesieniu do młodzieży w wieku gimnazjalnym posiadającej rodzeństwo z niepełnosprawnością – mózgowym porażeniem dziecięcym. Doniesienie z badań stanowi kontynuację rozważań autorek obejmujących poczucie samotności globalnej i jej trzech aspektów: społecznej, egzystencjalnej i emocjonalnej.

EN

This paper contains an analysis of the phenomenon of loneliness experienced by junior high school students with siblings affected by cerebral palsy. the report from the research is a continuation of the authors' deliberations, including a sense of global loneliness and its three aspects: the social, existential and emotional ones

5

Condemned to Loneliness – Elderly People in Penitentiary Isolation and the Determinants of their Social Re-adaptation

63%

Kusztal J.

Horyzonty Wychowania

|

2013

|

vol. 12

|

issue 23

165-179

EN

The purpose of the article is to describe one of the determinants of social re-adaptation of a special category of prisoners, namely elderly people. Since very few studies devoted to the determinants of their social re-adaptation have been published, one of the most neglected areas of research is a sense of loneliness perceived as a barrier obstructing positive re-adaptation. Elderly people experience double stigma: of age and related psychological, social and health constraints and of an ex-deviant – a person leaving a place of isolation. A sense of loneliness and of solitude to a great extent hampers re-adaptation and reintegration in an open environment. Unfortunately, the analyses constituting a part of scientific research as well as theories of social rehabilitation focus mainly on youth. Modern times, along with their characteristic individualism and anonymity are not favourable to old people. The issue of loneliness and its consequences for the lives of people in this age group (whose population in all societies within our cultural and civilization area continuously grows) seems to be a vital research problem requiring multi-dimensional analyses.

PL

Niniejszy artykuł ma na celu opisanie jednego z wyznaczników społecznej readaptacji więźniów w podeszłym wieku. Istnieje niewiele badań poświęconych wyznacznikom społecznej readaptacji tej grupy wiekowej, a jednym z najbardziej zaniedbanych obszarów jest poczucie osamotnienia postrzegane jako bariera utrudniająca pozytywną readaptację. Starsi ludzie doświadczają podwójnej stygmatyzacji: związanej z wielkim i ze wszystkimi tego psychologicznymi, społecznymi i zdrowotnymi konsekwencjami oraz z faktem, że są byłymi więźniami. Poczucie samotności i osamotnienia skutecznie utrudnia readaptację i reintegrację na wolności. Niestety, opracowania naukowe i teorie dotyczące społecznej resocjalizacji koncentrują się głównie na młodych ludziach. Czasy współczesne, charakteryzujące się indywidualizmem i anonimowością, nie sprzyjają starszym osobom. Zjawisko samotności i jej konsekwencje dla ludzi w tej grupie wiekowej (której liczebność stale wzrasta w społecznościach naszego kręgu kulturowego i cywilizacyjnego) wydają się być istotnym problemem badawczym wymagającym wielopłaszczyznowj analizy.

6

SAMOTNOŚĆ I RELACJE SPOŁECZNE U OSÓB POWYŻEJ 60. ROKU ŻYCIA

63%

Kleszczewska-Albińska A., Huć J.

Polityka Społeczna

|

2019

|

vol. 46

|

issue 10(547)

30-37

EN

The aim of the study was to analyze factors influencing sense of loneliness in people over 60 years of age. It was verified: (1) whether respondents over 60 years of age living in multigenerational homes differ from people from other groups in their level of loneliness; (2) are there any relationships between number of people in the household and the level of loneliness of respondents; (3) is there a relationship between age of respondents and their sense of loneliness; (4) whether the level of loneliness differs between men and women; (5) whether the level of loneliness differs between active and non-active respondents. It was survey study. The level of loneliness was measured with Loneliness Scale. The most lonely are people living in multigenerational homes, and in an elderly homes. The least lonely are people living by themselves in housing developments. More the people around person over 60 years of age, higher the level of loneliness they declare. The level of loneliness is independent from the age of respondents. Women declare higher level of loneliness in comparison to men. Active people are less lonely in comparison to people uncommitted in additional activities. It is worth to encourage people over 60 years of age to live independently but close to other people in housing developments. It is good to include people over 60 in activities of formal and informal groups. Particular emphasis should be put on lonely women over 60, since they declare higher level of loneliness than men.

PL

Celem badania była analiza czynników wpływających na poczucie samotności u osób po 60 roku życia. Sprawdzono: (1) czy osoby po 60. roku życia mieszkające w domach wielopokoleniowych będą różnić się istotnie pod względem poczucia samotności w porównaniu z osobami z innych grup; (2) czy istnieje współzależność między liczbą domowników/osób w otoczeniu respondenta a jego poziomem samotności; (3) czy istnieje współzależność między wiekiem osób badanych a natężeniem poczucia samotności; (4) czy natężenie poziomu samotności różni się w zależności od płci; (5) czy natężenie poziomu samotności różni się w zależności od zaangażowania (lub jego braku) w wykonywanie aktywności dodatkowych. Badanie miało charakter ankietowy. Do pomiaru natężenia poczucia samotności wykorzystano Skalę Samotności. Dowiedziono, że najbardziej samotni czują się mieszkańcy domów wielopokoleniowych i osoby przebywające w domach spokojnej starości. Najmniej samotne czują się osoby samodzielnie zamieszkujące na osiedlach. Im więcej ludzi znajduje się w otoczeniu osób po 60. roku życia, tym bardziej czują się oni samotni. Poczucie samotności nie ma związku z wiekiem respondentów. Wyższe, w porównaniu z mężczyznami, poczucie samotności deklarują kobiety. Osoby aktywne czują się istotnie mniej samotne w porównaniu z osobami niezaangażowanymi w dodatkowe aktywności. Warto zachęcać osoby po 60. roku życia do samodzielnego mieszkania w otoczeniu innych osób na osiedlach. Dobrym rozwiązaniem jest włączanie tych osób w działalność różnorodnych grup formalnych i nieformalnych. Szczególną uwagę warto poświęcić kobietom po 60. roku życia, które deklarują wyższy poziom poczucia samotności niż mężczyźni.

7

System rodzinny a poczucie samotności młodzieży z rodzin o typowej organizacji życia i rodzin rozłączonych z powodów ekonomicznych

63%

Dołęga Z.

Wychowanie w Rodzinie

|

2022

|

vol. XXVI

|

issue (1/2022)

29-47

EN

Introduction. The work concerns a comparative analysis of family systems and the feeling of loneliness of teenagers coming from families separated and not separated, for economic reasons. Systemic dimensions of the family referring to the Circumplex Model by David Olson (2011) were analysed, such as coherence (from disengaged, separated, connected, to enmeshed), adaptability / fl exibility (from rigid, structured, fl exible, to chaotic), communication, and satisfaction with family life. Teenagers’ sense of loneliness was presented in accordance with the original three-dimensional concept of social, emotional, and existential psychological loneliness ( Dołęga, 2020). Aim. The aim of the study is to verify the belief that the time-space separation of families for economic reasons adversely affects the system functioning and increases the sense of loneliness of teenagers growing up in them. Materials and methods. The work uses the proprietary family life survey, the Polish adaptation of FACES IV (Margasiński, 2009) based on Olson’s Circumplex Model (2011), and the Loneliness Scale for Youth (SBS, Dołęga, 2003). The study was an environmental microanalysis with a deliberate selection of two groups of families that differed, essentially, only in the manner of implementing the economic function (traditional families versus those separated for economic reasons). The gender factor was controlled. In statistical analyses, normality tests and other distribution parameters as well as a two-way analysis of variance were used. Results. The obtained results prove that there are no fundamental differences in the functioning of family systems and the sense of loneliness of young people from the analyzed types of families. On the other hand, the sex factor is signifi cant, as it produces results in line with the cultural pattern of gender (upbringing gender). Girls from separated families perceive their less cohesion, while boys from separated families appreciate their greater flexibility. Conclusion. These results call into question the validity of the widespread belief that parents’ gainful employment resulting in temporary separation of families is associated with an indisputable risk of destabilization of families and an increase in the sense of loneliness of adolescents. It also prompts refl ection on the unjustifi ed journalistic use of the term „euro-orphan”.

PL

Wprowadzenie. Praca przedstawia analizę porównawczą systemów rodzinnych i poczucia osamotnienia u nastolatków pochodzących z rodzin nierozdzielonych i rozdzielonych ze względów ekonomicznych. Analizowano systemowe wymiary rodziny nawiązujące do Modelu Circumplex Davida Olsona (2011), takie jak spójność (od niezaangażowania, przez odrębność, połączenie, po splątanie), adaptacyjność/elastyczność (od sztywności, przez separację, elastyczność, po chaos), komunikacja i zadowolenie z życia rodzinnego. Poczucie osamotnienia nastolatków przedstawiono zgodnie z autorską trójwymiarową koncepcją społecznej, emocjonalnej i egzystencjalnej samotności psychologicznej ( Dołęga, 2020). Cel. Celem pracy jest weryfi kacja przekonania, że czasowo-przestrzenne rozłączenie rodzin z powodów ekonomicznych wpływa na pogorszenie funkcjonowania systemowego i wzrost poczucia samotności u nastolatków wychowujących się w takich okolicznościach. Materiały i metody. W pracy wykorzystano autorską ankietę życia rodzinnego, polską adaptację FACES IV (Margasiński, 2009), opartą na Modelu Circumplex D. Olsona (2011) oraz Skalę do Badania Samotności dla młodzieży (SBS) ( Dołęga, 2003). Badanie było mikroanalizą środowiskową z celowym doborem dwóch grup rodzin różniących się zasadniczo jedynie sposobem realizacji funkcji ekonomicznej (rodziny tradycyjne vs rozłączone ze względów ekonomicznych). Kontrolowano czynnik płci. W analizach statystycznych zastosowano testy normalności i inne parametry rozkładów oraz dwuczynnikową analizę wariancji. Wyniki. Uzyskane wyniki świadczą o braku zasadniczych różnic w funkcjonowaniu systemów rodzinnych oraz w poczuciu samotności u młodzieży z badanych typów rodzin. Znaczący natomiast jest czynnik płci, który dał rezultaty zgodne z kulturowym wzorcem płci (płeć z wychowania). Dziewczęta z rozdzielonych rodzin percypują ich mniejszą spójność, podczas gdy chłopcy z takich rodzin doceniają ich większą elastyczność. Wnioski. Rezultaty te podają w wątpliwość zasadność powszechnego przekonania, że praca zarobkowa rodziców, która skutkuje czasowym rozłączeniem członków rodziny, bezdyskusyjnie wiąże się z ryzykiem destabilizacji rodzin i wzrostem poczucia samotności u nastolatków. Skłaniają też do refl eksji nad nieuzasadnionym, publicystycznym używaniem terminu „eurosierota”.

8

Samoocena a poczucie samotności młodych dorosłych

63%

Wrótniak J.

Lubelski Rocznik Pedagogiczny

|

2024

|

vol. 43

|

issue 1

107-124

PL

Wprowadzenie: Narastające w zawrotnym tempie poczucie samotności należy traktować jako jedno z kluczowych wyzwań współczesności, wobec którego nie możemy przechodzić obojętnie. To, w jaki sposób młodzi ludzie radzą sobie z doświadczaniem samotności, jak ją przeżywają i postrzegają, zależy w dużej mierze od ich subiektywnego postrzegania i oceny własnej osoby oraz przekonania o własnej wartości. Cel badań: W niniejszej pracy zaprezentowano badania własne, których celem było przedstawienie analizy związku samooceny i poczucia samotności młodych dorosłych. Badaniami objęto 314 osób w przedziale wiekowym 18–33 lata. Metoda badań: Posłużono się metodą sondażu diagnostycznego. W badaniu zastosowano następujące narzędzia badawcze: Rosenberg Self-Esteem Scale (SES) oraz Zrewidowaną Skalę Samotności R-UCLA. Wyniki: Średnia wyniku samooceny globalnej wyniosła M = 27,7 na 40 możliwych, przy minimalnym rezultacie wynoszącym 10 punktów. Wyniki badań wskazują, że blisko 50% badanych odznacza się bardzo niską i niską samooceną (154 respondentów). Ponad 20% respondentów (69 osób) reprezentuje przeciętny poziom samooceny, a wysoki i bardzo wysoki poziom samooceny wykazuje blisko 30% badanych (91 osób). Średnia wyniku ogólnego w zakresie analiz dotyczących poczucia samotności młodych dorosłych wyniosła M = 41 na 80 możliwych, przy minimalnym rezultacie wynoszącym 20 punktów. W poszczególnych aspektach poczucia samotności wyniki uplasowały się na poziomie niskim i przeciętnym. Analizy badań ujawniły, że zachodzi korelacja ujemna między analizowanymi zmiennymi, co oznacza, że wyższemu poziomowi samooceny towarzyszy niższe poczucie samotności młodych dorosłych. Wnioski: Zaprezentowane wyniki badań stanowią istotną przesłankę do podejmowania działań profilaktycznych i terapeutycznych, mających na celu zapobieganie oraz niwelowanie poziomu odczuwanej samotności, skierowanych do młodych dorosłych.

EN

Introduction: The rapidly-growing sense of loneliness should be regarded as one of the key challenges of the modern world, which we cannot approach with negligence. How young people cope with loneliness, and how they experience and perceive it, strongly depends on their subjective perception of themselves, their self-esteem and self-concept. Research Aim: This paper presents the author’s own study which was aimed at analysing the relationship between self-esteem and the sense of loneliness among young adults. The study involved 314 people aged between 18 and 33. Method: The diagnostic survey method was used along with the following research tools: the Rosenberg Self-Esteem Scale (SES), and the Revised R-Scale ‒ UCLA. Results: The average global self-esteem score was M = 27.7, out of 40 points possible, with the minimum score of 10 points. The results of the study reveal that nearly 50% of the respondents are characterised by very low or low self-esteem (154 respondents). More than 20% of the respondents (69 people) represent an average level of self-esteem, while high and very high levels of self-esteem are reported by nearly 30% of the respondents (91 people). The average overall score for the analyses of the sense of loneliness among young adults was M = 41, out of 80 points possible, with the minimum score of 20 points. As regards individual aspects of the sense of loneliness, the scores ranked low or average. The analyses performed in the study reveal that there is a negative correlation between the variables analysed, meaning that higher levels of self-esteem are accompanied by a lower sense of loneliness among young adults. Conclusion: The results of this study provide an important premise for undertaking preventive and therapeutic interventions aimed at young adults, to prevent and reduce their levels of perceived loneliness.

Refine search results

1 Edukacja-Technika-Informatyka

1 Horyzonty Wychowania

1 Lubelski Rocznik Pedagogiczny

1 Polityka Społeczna

1 Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze

1 Psychologiczne Zeszyty Naukowe

1 Wychowanie w Rodzinie

1 Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy

2 Wrótniak J.

1 Borczykowska-Rzepka M.

1 Dołęga Z.

1 Huć J.

1 Kleszczewska-Albińska A.

1 Kusztal J.

1 Pufal-struzik I.

1 Skwarek B.

1 WRÓTNIAK J.

1 2024

1 2022

2 2019

2 2018

1 2017

1 2013