Search results

1

Ogniwo Artura Marii Swinarskiego w serii translatorskiej utworów Johanna Wolfganga Goethego

100%

Grodecka A.

Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka

|

2023

|

issue 44

265-286

EN

Based on the findings of translation experts on the translation series, the author focuses on Polish-German tropes in the works of A.M. Swinarski, carrying out a detailed analysis of selected translations of Goethe’s poems. A comparison of translations by Swinarski, Jarosław Iwaszkiewicz, Stefan Zarębski, Feliks Konopka and Andrzej Lam reveals changes in the sphere of meanings designed in the original and reflects on the principles of literality and interpretation in translation practice.

2

Miłosza pobyty w równoległych (przekładowych) światach

99%

Rajewska E.

Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka

|

2012

|

issue 20

105-117

EN

The well known interpretation of Miłosz’s work as an attempt to capture fulness, has been most fully formulated by Jan Błoński’s “Miłosz jak świat” [“Miłosz like a World”]. The author of the article provides a more detailed version of the interpretation, presenting Miłosz’s work as a multiplied universe: in translation and in self-translation. Miłosz’s universe has been multiplied through translation: undertaking translation of so many and so various poets, Miłosz, by extension, translated their poetic worlds. In doing so, he had to go beyond the borders of the world of his own idiom and imagination. Miłosz’s attempts at transgression beyond the borders of his own language and imagination, and into a poetic “parallel universe”, are conducted, according to the present author, in two ways: through similarity and through completion. Miłosz translates works which he which he selected on the principle of an exceptional poetic kinship (for example in his Excerpts from Useful Books). Other translations were an opportunity to test himself on an intriguing poetic material, which he himself would not be willing to create (for example in poetry by Anna Świrszczyńska).

3

Czy istnieje przepis na obcojęzycznego Leśmiana?

61%

Kaźmierczak M.

Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze

|

2018

|

issue 7

245-284

EN

The obvious difficulties notwithstanding, Bolesław Leśmian’s poetry has been translated into over a dozen languages of a varied degree of affinity with Polish. The diverse strategies adopted, the differences in quality and quantity of renditions in particular countries as well as the still marginal position of the poet in the European canon all encourage translation-oriented methodological reflection on his oeuvre. The aim of the paper is to give an overview of the main difficulties encountered by the translators of Leśmian’s verse and, on basis of translation practice in various languages, to extract certain recipes, i.e. solutions and approaches which, if applied on a wider scale, promise an optimised result of a translation effort. With reference to the concept of translation dominant(s), four elements have been indicated as necessary for achieving adequacy when rendering Leśmian. The issues discussed encompass the re-creation of neologisms – with an emphasis on the systematic character of the poet’s word formation – the verse form, including the role of rhythm and the entailed question of whether the renditions should retain the same metre, the mythopoeic dimension of Leśmian’s poetry, as well as its unique character. Worth mentioning are also the problems resulting from the fact that the oeuvre of the poet in a foreign language is co-created by a number of translators in each case and from the differing circumstances of reception in particular cultures. Examples are drawn from translations into English, German, Russian, Ukrainian and Italian.

PL

Wbrew oczywistym trudnościom poezję Bolesława Leśmiana przekładano na kilkanaście języków o różnym stopniu pokrewieństwa z polszczyzną. Odmienne strategie i poziom tłumaczeń, ich różna ilość w poszczególnych krajach oraz wciąż marginalna pozycja autora Łąki w kanonie europejskim skłaniają do podjęcia refleksji metodologicznej nad jego poezją z perspektywy przekładu. Artykuł ma na celu podsumowanie najistotniejszych trudności, jakie twórczość Leśmiana stawia przed tłumaczami, i wyabstrahowanie na podstawie praktyki translatorskiej w różnych językach pewnych recept – takich rozwiązań i podejść, których szersze zastosowanie dawałoby szansę na zoptymalizowanie rezultatu przekładu. W nawiązaniu do koncepcji dominanty wyróżniono cztery pierwiastki, których uwzględnienia wymaga adekwatny przekład tej poezji. Prześledzono takie kwestie jak odtwarzanie neologizmów – z naciskiem na systemowość Leśmianowskiego słowotwórstwa – zagadnienia wersyfikacyjne, w tym rolę rytmu i, co za tym idzie, pytanie o ewentualną ekwimetryczność przekładu, wymiar mitotwórczy tej poezji oraz jej unikalny charakter. Na zasygnalizowanie zasługują także problemy związane ze współtworzeniem obcojęzycznego makrotekstu przez różnych tłumaczy oraz odmienne uwarunkowania odbioru w zagranicznej recepcji. Przykłady zostały zaczerpnięte z tłumaczeń na języki angielski, niemiecki, rosyjski, ukraiński i włoski.

4

Писатель-переводчик. Многоязычность Ольги Мартыновой

58%

Hitzke D.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica

|

2018

|

issue 11

215-224

EN

Olga Martynova writes in two languages: poetry in Russian and prose in German. Writing poetry, as Martynova states, requires very quick thinking, which is only possible for her in the Russian language. In spite of this limitation, she translates her Russian verses into German – in collaboration with Elke Erb. To consider an example, in “Verse von Rom (3)”, the Russian rhymes “инеем – именем – выменем” are rendered on the one hand literally, as “Raureif – Name – Euter”, and on the other as ‘visual rhymes’: “Namen – Kolonnaden – oben”. The paper aims to show how Martynova practises a poetics of translation. She is not afraid of coming across as a “flat” poet in translation (as for example Flaubert said about Pushkin in Turgenev’s renditions: “Il est plat, votre poète”). Instead, she writes books in German and Russian, books which are linked to each other. Another language important for her works is the language of birds. The paper analyses in what sense Martynova can be viewed as an author-translator (within a broader typology of writers).

RU

Ольга Мартынова пишет на двух языках: стихи на русском и прозу на немецком языке. Для написания стихов, как говорит автор, необходима большая скорость, которая возможна для нее только на русском языке. Несмотря на это, она переводит свои русские стихи (вместе с Эльке Эрб) на немецкий язык. В переводе стихотворения Римские стихи (3), например, русским рифмам «инеем – именем – выменем» в немецкой версии соответствуют, с одной стороны, буквальные переводы (Raureif – Name – Euter), а с другой стороны – «визуально» зарифмованные слова «Namen – Kolonnaden – oben». В своей статье я хочу показать, как Ольга Мартынова следует поэтике перевода. Она не боится, что в переводе она покажется «плоской поэтессой» (как сказал Флобер о переводе Тургеневым Пушкина: он плоский, ваш поэт [«Il est plat, votre poète»]). Она пишет связанные друг с другом книги: стихи на русском языке и прозу на немецком. Наряду с этими двумя языками, язык птиц также играет определенную роль в ее творчестве. В категоризации различных типов писателей – от мастера пера к графоману – Ольгу Мартынову можно отнести к типу писателя-переводчика.

Refine search results

2 Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka

1 Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica

1 Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze

1 Grodecka A.

1 Hitzke D.

1 Kaźmierczak M.

1 Rajewska E.

1 2023

2 2018

1 2012

Ogniwo Artura Marii Swinarskiego w serii translatorskiej utworów Johanna Wolfganga Goethego

Miłosza pobyty w równoległych (przekładowych) światach

Czy istnieje przepis na obcojęzycznego Leśmiana?

Писатель-переводчик. Многоязычность Ольги Мартыновой