Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 5

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  poezja kobiet
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1

Obok kanonu. Poezja kobiet w przestrzeni literatury po 1945 roku

100%
Hull L.
Prace Literaturoznawcze
|
2013
|
issue 1
89-100
EN
The presence of women’s poetry is slightly marked in the historic-lyrical diagnosis of literature after 1945. From the diachronic perspective, taking into account the internal periodization, there are accented caesuras and turning points that are identified and clarified by the artistic facts, but also by external factors and primarily by the literary disputes and discussions. Writing women generally do not participate in them and they are not willing to the expressive defining of the line of the own artistic manifesto and formulating the aesthetic declarations. They rather exhibit distrust of artistic speculations and codified systems. They count on individuality and independence. The weak activity of poet women in the successive generational programme discourse causes that fact that their voice, even though being heard and appreciated in the individual dimension, it is further modest in its presence from in the historic-literary perspective. On the other hand, the poet women’s names are ranked high in the spatial optics, in the synchrony that coordinates varied aesthetic trends. The picture of contemporary poetry without their achievements would not have been completed.
2
Publication available in full text mode
Content available

Poezja otwartych ran. Stygmateksty Teresy Ferenc

84%
Szopa K.
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
|
2023
|
issue 46
185-206
EN
The article is an attempt at reading the poetry of Teresa Ferenc through the prism of feminist politics of mourning. Using Hélène Cixous’s neologism “stigmatext,” I argue that the figure of an “open wound” constitutes Ferenc’s poetic imagination. This figure refers not only to the tragic event of pacification of Sochy – Ferenc’s family village – but also to the specifically understood relation with mother as is conceived in our culture. Motherhood functions here as a synecdoche of stigmatized otherness. From this point of view, poetry of open wounds emerges as an integral element of Ferenc’s ethical program, which is opposed to the phallogocentric logic of war, death, and destruction.
PL
Niniejszy artykuł stanowi propozycję odczytania poezji Teresy Ferenc przez pryzmat feministycznej polityki żałoby. Posługując się pojęciem „stygmatekstu”, ukutym przez Hélène Cixous, wskazuję, że w centrum wyobraźni twórczej poetki znajduje się otwarta rana. Figura ta odsyła ona nie tylko do tragedii, jaką była pacyfikacja Soch, rodzinnej wsi poetki, ale też do szczególnie rozumianej, ponadjednostkowej więzi z matką. Matczyność funkcjonuje bowiem u Ferenc jako synekdocha stygmatyzowanej inności. Poezja otwartych ran staje się zatem nieodzownym elementem programu etycznego Ferenc, wymierzonego w fallogocentryczną logikę wojny, śmierci i zniszczenia.
3
Publication available in full text mode
Content available

Extended Solidarity: A Feminist Reading of Anna Świrszczyńska’s Czarne Słowa

84%
Szopa K.
Forum Poetyki
|
2022
|
issue 28-29
EN
This article discusses selected reading strategies of Anna Świrszczyńska’s poetry, and Czarne Słowa [Black words] (1967) in particular, a collection which, in my reading, presents the intersections between gender, race and class. The ahistorical category of gender, which is dominant in the reading of Świrszczyńska’s poetry, is what obscures the complex image of social relations that emerges from her works. Employing feminist theories of social reproduction, I argue that the situation of women presented in Czarne Słowa not only differs from the one shown in Jestem baba [I am a woman] but also reveals Świrszczyńska’s ethical project, to which I refer as extended solidarity.
PL
Niniejszy artykuł poświęcony jest wybranym strategiom lekturowym twórczości poetyckiej Anny Świrszczyńskiej na przykładzie Czarnych słów (1967), książki, która w moim odczytaniu przedstawia nierozerwalny splot trzech społecznych uwarunkowań: płci, rasy i klasy. Dominująca w odczytaniu jej poezji ahistoryczna kategoria płci jest tym, co maskuje ów złożony obraz stosunków społecznych, jaki wyłania się z twórczości poetki. Przyjmując założenia feministycznych teorii społecznej reprodukcji, wskazuję, że sytuacja bohaterek Czarnych słów nie tylko różni się od tej ukazanej w Jestem baba, ale odsłania też przed nami etyczny projekt Świrszczyńskiej, który określam mianem solidarności rozszerzonej.
4
Publication available in full text mode
Content available

The Feminine Sphere of Yiddish Heritage: Review of the book: Joanna Lisek (2018), “Kol isze – głos kobiet w poezji jidysz (od XVI w. do 1939 r.)”. Sejny: Wydawnictwo Pogranicze

67%
Taczyńska K.
Colloquia Humanistica
|
2020
|
issue 9
273-280
PL
Celem recenzji jest prezentacja wydanej w 2018 r. monografii Joanny Lisek, Kol isze – głos kobiet w poezji jidysz (od XVI w. do 1939 r.). Omówienie koncentruje się na głównym temacie publikacji – literackich głosach kobiet z kręgu kultury jidysz – oraz jego historycznych, społecznych i literackich ramach.
EN
The review presents the monograph Kol isze – głos kobiet w poezji jidysz (od XVI w. do 1939 r.) [Kol ishe: The Voice of Women in Yiddish Poetry (from the 16th Century to 1939)], published in 2018 by Joanna Lisek. The article focuses on the main topic of the monograph – the literary voices of women within Yiddish culture – and its historical, social and literary framework.
5
Publication available in full text mode
Content available

Opis autotematyczny na przykładzie poezji kobiet. Przypadek Joanny Pollakówny

43%
Grądziel-Wójcik J.
Forum Poetyki
|
2020
|
issue 20
34-49
EN
The article discusses autothematic description as a technique of metapoetic reflection. On the one hand, it is analyzed in the context of the structuralist theory of description and on the other hand, in the context of poetry by women, where meta-reflection is an important but underresearched phenomenon. Many poets use autothematic writing not because they want to problematize the poetic medium, which is to create Barthes’s “reality effect,” but because they want to construct their individual epistemological projects and inform the speaking “I.” I analyze poems by Wisława Szymborska, Julia Hartwig, Bogumiła Latawiec and Halina Poświatowska and interpret a poem by Joanna Pollakówna anew.
PL
W artykule wyodrębniony zostaje opis autotematyczny jako technika metapoetyckiej refleksji, z jednej strony odniesiona do strukturalistycznej teorii opisu, z drugiej – do praktyki poetyckiej kobiet, w której metarefleksja jest ważnym, ale niedostatecznie omówionym zjawiskiem. Stosowane przez poetki zabiegi autotematyczne nakierowane są często nie tyle na problematyzowanie poetyckiego medium, mającego wywołać Barthes’owski „efekt rzeczywistości”, ile na samopoznanie podmiotu i konstruowanie indywidualnych projektów epistemologicznych. Przykładowo przywołana zostaje poezja Wisławy Szymborskiej, Julii Hartwig, Bogumiły Latawiec i Haliny Poświatowskiej, a osobną interpretację zyskuje wiersz Joanny Pollakówny.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.