Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 10

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  polityka konkurencji
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Polityka konkurencji należy do jednej z najważniejszych polityk Unii Europejskiej, a o jej znaczeniu może świadczyć fakt, iż została podniesiona do rangi zasady konstytucyjnej. Prawo konkurencji ukształtowane dla pierwszych Wspólnot (według wzorców amerykańskich i niemieckich) nie ulegało zasadniczo zmianie, zmieniała się natomiast numeracja, prawo pochodne, aksjologia, filozofia oraz cele, jakim powinno służyć. Stąd też pytanie, jakie cele powinno uskuteczniać prawo konkurencji: czy chronić sam mechanizm konkurencji, konkurencję jako taką, czy może przyczyniać się do realizacji innych celów, jak efektywność ekonomiczna? Efektywność ekonomiczna jest jednym z celów prawa konkurencji Unii Europejskiej, przy czym nie jest to cel jedyny i najważniejszy. Natomiast wówczas gdy dochodzi do kolizji, efektywność ekonomiczna często ustępuje pola innym celom, a zwłaszcza ochronie wspólnego rynku.
EN
Przedmiotem artykułu jest przedstawienie prawnych aspektów funkcjonowania polityki konkurencji w okresie kryzysu. Okres kryzysu gospodarczego powoduje konieczność zmiany celów różnych polityk publicznych i harmonizacji tych celów. Celem artykułu jest przedstawienie obszarów, w których polityka konkurencji może ustępować innym celom publicznym. Wskazane zostały prawne instrumenty służące relatywizacji zakazu antykonkurencyjnej aktywności przedsiębiorców. Omówiono w szczególności: problematykę karteli kryzysowych, akceptację lub wręcz promowanie antykonkurencyjnych koncentracji oraz liberalizację polityki dopuszczalności pomocy publicznej. Przeprowadzone badania dowodzą, że w okresie kryzysu gospodarczego państwo, realizując politykę konkurencji, wykorzystuje inne instrumenty niż w okresie prosperity. Dokładna analiza podjętych działań – w szczególności w zakresie pomocy publicznej – budzi jednak poważne wątpliwości, czy intensywność i zakres interwencji władz publicznych są uzasadnione. W trakcie dokonywanej analizy zastosowano metodę dogmatyczną oraz komparatystyczną.
PL
W artykule omówiono wytyczne dla wdrażania art. 107–109 Traktatu o funkcjonowaniu UE z punktu widzenia pomocy publicznej udzielanej na poziomie państwa i samorządu terytorialnego. Przeprowadzono analizę statystyczną pomocy publicznej udzielanej przez państwa członkowskie UE z perspektywy wpływu tej pomocy na zadłużenie sektora samorządowego. Analiza ta została przeprowadzona na podstawie modelu regresji liniowej. Zmienną objaśnianą (zmienną zależną Y) jest wielkość długu sektora local government, a zmienną objaśniającą (zmienną niezależną X) są wydatki na pomoc publiczną. Dług sektora samorządowego pozwala na dokonywanie zmian jakościowych i ilościowych w zakresie realizowanych zadań publicznych przez samorządy. Z jednej strony jest on zatem bodźcem dla rozwoju, a z drugiej poprzez regulacje fiskalne ogranicza ten rozwój. Przyjęto zatem tezę, że wielkość pomocy publicznej udzielanej przez państwa członkowskie UE powinna być ujemnie skorelowana z wielkością długu sektora samorządowego.
PL
Celem artykułu jest przedstawienie zasad dopuszczalności pomocy publicznej w państwach członkowskich UE, ze szczególnym uwzględnieniem przyjętego przez Komisję Europejską w 2008 r., a następnie znowelizowanego w 2014 r. ogólnego rozporządzenia w sprawie wyłączeń grupowych (GBER), na mocy którego państwa członkowskie zwolniono z obowiązku zgłaszania Komisji licznych środków pomocy państwa. Wprowadzenie tego rozporządzenia było jednym z głównych elementów reformy systemu pomocy państwa podjętej przez Komisję, która stanowiła istotny krok w kierunku zmniejszenia biurokracji i przejaw nowoczesnego podejścia do kontroli pomocy państwa.
PL
Konieczność unowocześnienia zasad udzielania pomocy publicznej wynika zarówno z nowych wieloletnich ram finansowych na lata 2014-2020, strategii „Europa 2020", doświadczeń w realizacji dotychczasowej perspektywy finansowej 2007-2013 oraz interwencji państw członkowskich w okresie kryzysu finansowego i gospodarczego. Głównym dokumentem stanowiącym podstawę do udzielania pomocy inwestycyjnej na poziomie regionów, jak i często określania dopuszczalności innych rodzajów pomocy są wytyczne w sprawie krajowej pomocy regionalnej na lata 2014-2020. W nowych wytycznych Komisja ograniczyła wielkość pomocy, wprowadzając zarówno wyłączenia sektorowe spod obowiązywania tego dokumentu, jak też i ograniczenia podmiotowe. Komisja wprowadziła również system oceny pomocy publicznej, uwzględniając takie kwestie jak: zawodność rynku, zachowanie proporcjonalności środka pomocowego, wpływ na wymianę między państwami członkowskimi oraz konkurencję na rynku wewnętrznym UE. Wydaje się, że Komisja chciała wprowadzić bardziej restrykcyjne przepisy w celu wyeliminowania pomocy publicznej zniekształcającej konkurencję, jednakże państwa członkowskie zmusiły ją do pewnego uelastycznienia zasad wspierania przedsiębiorców.
EN
The need to modernise state aid rules results from the new multiannual financial framework 2014-2020, "Europe 2020" strategy, experience in implementation of the current financial perspective 2007-2013 and governmental interventions in Member States in the period of financial and economic crisis. The Regional Aid Guidelines 2014-2020 (RAG) determine the rules concerning investment aid in regions and the rules of admissibility of other types of state aid in the European Union. The European Commission limited the admissibility of state aid in regions: excluded some sectors from the RAG and included selected subjective restrictions in the RAG. The Commission also foresees implementation of the state aid evaluation system which covers issues concerning: market failure, proportionality of state aid, impact on the exchange among Member States and on the competition in the Internal Market. It seems that the Commission wanted to implement more restrictive rules in order to eliminate the state aid which could distort competition; however, Member States forced it to make more flexible principles of supporting entrepreneurs.
PL
Z ekonomicznego punktu widzenia w odniesieniu do interwencjonizmu państwowego należy zauważyć, że pomoc państwa może być działaniem uzasadnionym głównie ze względu na dobrobyt społeczny, jeśli mechanizm wolnej konkurencji nie przyniesie zadowalających wyników. Głównym kryterium udzielania pomocy państwa powinna być racjonalność, która jest najwyższym wyznacznikiem dopuszczalności stosowania środków pomocy. Celem artykułu jest analiza warunków dopuszczalności pomocy państwa w Unii Europejskiej, z uwzględnieniem zasad mających zastosowanie do obowiązku zgłaszania i zatwierdzania pomocy państwa. Artykuł 108 TFUE zawiera przepisy dotyczące proceduralnych aspektów kontroli pomocy państwa i tym samym uzupełnia przepisy materialne zawarte w art. 107 TFUE. Do czasu traktatu lizbońskiego art. 108 TFUE nigdy nie został zmieniony. Procedura kontroli pomocy państwa stanowi specjalną procedurę, która odbiega od ogólnych procedur monitorowania zgodności z prawem Unii Europejskiej. JEL: E62, K20, K33 null The creation of the English-language version of these publications is fi nanced in the framework of contract No. 607/P-DUN/2018 by the Ministry of Science and Higher Education committed to activities aimed at the promotion of education.
EN
From the economic point of view relating to State interventionism, it ought to be noted that State aid can be a justified action mainly because of social prosperity if the free competition market mechanism does not bring satisfactory results. The major criterion for providing State aid should be rationality, which is the highest determinant of the admissibility of using aid measures. The aim of the article is to analyse the conditions of admissibility of State aid in the European Union, taking into account the rules applicable to the obligation to notify and authorize State aid. Article 108 TFEU contains rules on the procedural aspects of State aid control and thus complements the substantive rules contained in Article 107 TFEU. Until the Treaty of Lisbon, Article 108 TFEU had never been amended. The procedure of State aid control constitutes a special procedure that deviates from the general procedures of monitoring the compliance with the European Union law. JEL: E62, K20, K33 null The creation of the English-language version of these publications is fi nanced in the framework of contract No. 607/P-DUN/2018 by the Ministry of Science and Higher Education committed to activities aimed at the promotion of education.
EN
The article concerns a problem from the border of competition policy, economics and business. The practices of companies such as Facebook, which dominate the attention markets, have sparked a discussion about the effectiveness of traditional competition policy. The aim of the work is an attempt to indicate that the nature of the object of exchange and the specificity of these monopolized markets require changes in antitrust policy. The first part characterizes the attention markets and the nature of the object of exchange. The second part characterizes the traditional competition policy. The third part presents arguments in the current discussion on the effectiveness of competition policy and presents proposals for technical changes in this policy. Then, presents arguments that the discussion should primarily concern fundamental changes and indicates the need to change the approach to attention markets and broaden the criteria for assessing anti-competitive practices by criteria for assessing their human dimension.
PL
Artykuł dotyczy problemu z pogranicza polityki konkurencji, ekonomii oraz biznesu. Praktyki firm, takich jak np. Facebook, które dominują na rynkach uwagi, wywołały dyskusję na temat skuteczności tradycyjnej polityki konkurencji. Celem pracy jest próba wskazania, że charakter przedmiotu wymiany oraz specyfika tych zmonopolizowanych rynków wymagają zmian w polityce antymonopolowej. W pierwszej części autor charakteryzuje istotę rynków uwagi, a szczególnie naturę przedmiotu wymiany. W drugiej charakteryzuje istotę, cel i narzędzia tradycyjnej polityki konkurencji. W trzeciej przedstawia argumenty w dotychczasowej dyskusji nad skutecznością polityki konkurencji oraz prezentuje propozycje technicznych zmian w tej polityce. Następnie przedstawia argumenty za tym, że dyskusja powinna przede wszystkim dotyczyć zmian fundamentalnych oraz wskazuje na konieczność zmiany w podejściu do rynków uwagi i poszerzenia kryteriów oceny praktyk antykonkurencyjnych o kryteria oceny ich ludzkiego wymiaru.
PL
Artykuł dotyka zagadnienia proponowanych założeń zmian w zakresie prawa kontroli koncentracji w Polsce. Z uwagi na fakt, że organ antymonopolowy – Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów (UOKiK) oficjalnie zaprezentował główne założenia zmian, autor opisując podstawowe propozycje zmian konfrontuje je z dotychczas formułowanymi przez urzędników podczas oficjalnych konferencji kierunkami zmian w prawie kontroli koncentracji. Dodatkowo autor zestawia postulaty zmian z uprzednio opublikowaną przez organ antymonopolowy Polityką konkurencji w latach 2011-2013. Finalnie, uwzględniając pojawiające się głosy praktyki i nauki w aspekcie proponowanych zmian, autor podejmuje próbę oceny mocnych oraz słabych stron postulowanych rozwiązań. Na zakończenie zostanie przedstawiona ogólna ocena proponowanych zmian przez UOKiK.
EN
The article deals with the issue of proposed changes in the merger control law in Poland. Due to the fact that the competition authority – the Office of Competition and Consumer Protection (OCCP) has officially launched the main objectives of the changes, the author, by describing the basic proposals of changes, confronts them with the previously formulated changes by officials during the conferences. In addition, the author describes the proposed changes in relation to the previously published by the competition authority the Competition policy in 2011-2013. Finally, taking into account emerging voices of the practice and academia in terms of the proposed changes, the author attempts to assess the strengths and weaknesses of the envisaged solutions. At the conclusion the overall assessment of the proposed changes by the OCCP will be presented.
PL
Artykuł porusza w głównej mierze kwestię proponowanych zmian w zakresie prawa konkurencji w Polsce, zakładających wprowadzenie odpowiedzialności osób fizycznych za dopuszczenie do naruszenia przez przedsiębiorcę zakazu praktyk ograniczających konkurencję. W celu usystematyzowania wywodu, najpierw omówiono odpowiedzialność osób fizycznych na gruncie obowiązujących przepisów ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów (tzw. odpowiedzialność za naruszenia proceduralne). Dalej zaprezentowane zostały główne założenia odpowiedzialności osób fizycznych według propozycji polskiego organu antymonopolowego (tzw. odpowiedzialność sensu stricto o charakterze materialnoprawnym). Postulaty te zostały następnie skonfrontowane z dotychczas sformułowanymi stanowiskami (m.in. Stowarzyszenia Prawa Konkurencji czy Grupy Roboczej CARS). Wreszcie przedstawiona została autorska ocena proponowanego rozwiązania zakładającego odpowiedzialność osób fizycznych, uwzględniająca rozwiązania innych ustawodawstw w tym względzie oraz dorobek piśmiennictwa.
EN
The article focuses on the proposed amendments to the Polish Competition Act which would introduce the institution of an individual’s liability for allowing an undertaking to commit a violation of the prohibition of anti-competitive practices. Discussed first is the liability of individuals on the basis of current provisions of the Act on Competition and Consumer Protection (i.e. procedural infringements liability). Presented next are the main assumptions surrounding an individual’s liability as currently proposed by the Polish Antitrust Authority (i.e. substantive liability sensu stricto). These assumptions are confronted with the comments already submitted by, among others, the Polish Competition Law Association and the CARS Working Group. Presented in conclusions is the Author’s own evaluation of an individual’s liability taking into account the comparative law approach and the achievements of the doctrine.
EN
The EC Treaty does not give a definition of the term `State aid', it only lists in Article 87 (1) EC the conditions under which State aid is incompatible with the common market. Neither has the ECJ ruled on what exactly constitutes State aid, it has merely stated: `the concept of State aid must be understood wider than the one of a subsidy as it embraces not only positive benefits such as subsidies themselves, but also interventions which, in various forms, mitigate the charges normally included in the budget of an undertaking and which, without therefore being subsidies in the strict sense of the word, are similar in character and have the same effect'. According to Article 87 (1) EC, a measure must fulfil the following conditions to constitute State aid:–it must favour certain undertakings or the production of certain goods;–it must be granted by a Member State or through State resources;–it must distort or threaten to distort competition, and–it must affect trade between Member States.Polish State Aid Law imposes a general prohibition of State aid in order to prevent competition distortion. Simultaneously the Law specifies the conditions for admissibility of aid principles of monitoring the aid granted by State agencies, local authorities and other bodies administering public resources, including the aid granted by public enterprises. The Law is on one hand aimed at disciplining public spendings and losses in public revenues which are used to support entrepreneurs and on the other hand at the approximation of the Polish State aid law to the standards of the European Union.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.