Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 3

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  polityka migracyjna UE
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
In migration studies two factors used to be predominant – time and distance. Migration was perceived as a change of residence and researchers investigated for how long, from where and to which destination the migrants were moving. Today the two factors seem to be less important and it has become much more complicated to describe and define contemporary international movements of people. Permanent and long-term migration has been followed by new forms of mobility: temporary, circular and short-term migration, which relate to frequent and repeated movements between several countries. The temporary modes of migration enable states to react quickly in the face of changing conditions on labour markets, bringing at the same time a big organizational challenge. The idea of temporary migration has appeared in the Western Europe already during the economic boom after the World War II. In the post-war Europe the industrial development was followed by a growing demand for labour force, which resulted in bilateral agreements allowing citizens of other countries for temporary work in Germany, Great Britain, France or Netherlands. However, the lack of experience in managing migration along with low awareness on social consequences of the taken actions led to the transformation of the initial temporary mobility into permanent migration. Contemporary challenges concerning immigrant integration in the Western European states are partially a result of the political decisions taken in the 1950’s and 1960’s.. Based on the former experiences European governments have been looking for a model oftemporary migration, which would allow to avoid immigrant settlements in receiving countries. Such factors as revolution in communication and on-going integration of the European Union also facilitate emerging of the new forms of short-term mobility. An inflow of foreigners is always a challenge for a receiving country and today governments must answer the question of, how to manage the new modes of mobility in a way that will bring optimum benefits, while maintaining domestic and international security. The aim of this article is to present new problems, which immigrants and receiving states face because of the short-term and circular movements. The author wants to highlight that despite the temporary character of migration one cannot neglect the question of integration. Building new effective programs of short-term and circular migration is a very complex task engaging different actors at various levels. Yet these efforts may result in “win-win-win effect”, bringing benefits to all participants – immigrants and receiving and sending countries. Such a sustainable migration policy is supposed to create stable relations based on mutual benefits. This, in turn, would facilitate the maintenance of domestic and international safety of Europeancountries, which seems to be particularly important in the view of the contemporary socioeconomic crisis. 
PL
W badaniach nad migracjami przed długie lata dwa kryteria wydawały się być dominujące: czas i dystans. Migracja była rozumiana jako zmiana miejsca zamieszkania, dlatego badacze koncentrowali się na tym skąd i dokąd zmierzają migranci oraz jak trwała będzie to zmiana. Współczesne migracje nie dają się w sposób prosty zdefiniować, a oba czynniki: czas i dystans, wydają się tracić na znaczeniu. Migracje osiedleńcze czy migracje długookresowe (powyżej 12 miesięcy) zostają uzupełnione różnymi formami migracji czasowych, takimi jak migracje sezonowe, cyrkulacyjne, krótkoterminowe, w których migranci zmieniają miejsce zamieszkania często między kilkoma krajami. Migracje krótkoterminowe dają państwu przyjmującemu możliwość szybkiego reagowania na zmieniające się potrzeby rynku pracy (np. na pracowników sezonowych), stanowiąc jednocześnie wyzwanie prawno-organizacyjne. Koncepcja migracji czasowych pojawiła się w krajach Europy Zachodniej już w okresie powojennego boomu gospodarczego. Rozwój przemysłu i łączące się z nim znaczne zapotrzebowanie na siłę roboczą w zdziesiątkowanej przez wojnę Europie doprowadziły do podpisania umów bilateralnych umożliwiających podejmowanie pracy czasowej m.in. w Niemczech, Francji, Wielkiej Brytanii czy Holandii. Jednak brak doświadczenia w regulowaniu ruchów migracyjnych oraz brak świadomości możliwych efektów społecznych tych działań doprowadziły do przekształcenia migracji czasowych w migracje osiedleńcze. Dzisiejsze wyzwania związane z integracją imigrantów, przed jakimi stają państwa Europy Zachodniej, są częściowo efektem decyzji politycznych podjętych w latach 50’ i 60’. Rządy państw europejskich bogatsze o doświadczenia z poprzednich lat poszukują obecnie modelu migracji czasowych, który pozwoliłby uniknąć masowych osiedleń imigrantów w państwach przyjmujących. Ponadto rewolucja w środkach komunikacji oraz postępująca integracja w ramach Unii Europejskiej sprzyjają kształtowaniu się nowych wzorców migracyjnych Europy. Badacze rozróżniają co najmniej kilka typów migracji czasowych, które z jednej strony są wynikiem spontanicznych decyzji migrujących, z drugiej – zorganizowanych działań rządów i innych aktorów stosunków międzynarodowych. Ponieważ napływ ludność z zewnątrz zawszestanowi wyzwanie dla państwa przyjmującego, pojawia się pytanie, jak kontrolować te nowe formy mobilności, aby zmaksymalizować korzyści przy jednoczesnym zachowaniu bezpieczeństwa. Niniejszy artykuł ma na celu przedstawienie wyzwań, jakie niosą ze sobą różne typy mobilności krótkookresowej dla społeczeństw państw przyjmujących oraz samych imigrantów. W tym kontekście autorki pragną zwrócić uwagę, iż kwestia integracji nie może zostać pominięta tylko ze względu na tymczasowy charakter pobytu imigrantów. Stworzenie efektywnych programów migracji krótkookresowej i cyrkulacyjnej jest niezwykle kompleksowym zadaniem, które angażuje aktorów na wielu poziomach. Wysiłek podjęty na tym polu może skutkować efektem potrójnych korzyści (win, win, win effect), pozytywnie wpływającym na wszystkie uczestniczące strony – migranta, państwo pochodzenia oraz państwo przyjmujące. Tak pojmowana zrównoważona polityka migracyjna przyczynia się do budowania równowagi opartej na wzajemnych korzyściach, co z kolei sprzyja utrwalaniu bezpieczeństwa krajów europejskich,zarówno wewnętrznego jak i międzynarodowego, co w dobie kryzysu społeczno-ekonomicznego wydaje się szczególnie pożądane.
EN
The protection of external borders of the European Union in the context of migration pressure in 2015 became the most important task of the European Union. The requirement is to introduce both system solutions as well as an immediate undertaking of effective ad hoc actions against the dynamics and scale of the migration phenomenon. The aim of the article is to discuss the form of protecting the external borders of the European Union in the context of the migration pressure in 2015 and the causes of the fiasco of the so-far formula of the EU actions and its specialised agency FRONTEX. The article shows how the migration wave in 2015 stripped EU institutional weaknesses, the lack of solidarity of member countries and socjety division. The writer emphasises that the EU far-sighted actions should aim at the prevention of immigration causes and not to eliminate its effects. The migration pressure of 2015 resulted in a crisis and remarkably showed that introducing the rule of open frontiers in the European countries brought about also a lot of threats for the EU citizens..
PL
Ochrona zewnętrznych granic Unii Europejskiej w kontekście presji migracyjnej w 2015 roku stała się najważniejszym zadaniem krajów członkowskich Unii Europejskiej. Wymogiem jest wprowadzenie zarówno rozwiązań systemowych, jak natychmiastowe podejmowanie efektywnych działań doraźnych z powodu dynamiki i skali zjawiska migracji. Celem artykułu jest omówienie formy ochrony zewnętrznych granic Unii Europejskiej w kontekście presji migracyjnej w 2015 roku oraz przyczyn fiaska dotychczasowej formuły działania UE i jej wyspecjalizowanej agencji FRONTEX. W artykule pokazano, jak fala migracyjna 2015 roku obnażyła słabości instytucjonalne UE, brak solidarności państw członkowskich i podzielenie społeczeństw. Autorka podkreśla, że dalekowzroczne działania UE winny zmierzać do zapobiegania przyczynom imigracji, a nie do usuwania jej skutków. Presja migracyjna 2015 roku doprowadziła do kryzysu i pokazała z niezwykłą siłą, że wprowadzenie w krajach europejskich zasady otwartych granic przyniosło także wiele zagrożeń dla obywateli UE.
EN
The purpose of this article is to present the evolution of instruments of the EU migration policy after 1999 and, on this basis, to analyse its effectiveness and estimation of development directions in the face of migration crisis from 2015. The methodology used in the paper includes mainly a critical analysis of source materials and an institutional analysis within the chronological framework. Thanks to the synthesis of information from the EU strategic documents and statistical data it was possible to collect the overall resources of migration policy instruments of the European Union. The progressive institutionalization and new instruments should lead to the professionalization of the management of migration processes in the Member States and the very EU, but despite this, the resources have proved to be insufficient to deal with the migration crisis. Problems of practical implementation of the law in the Area of Freedom, Security and Justice have exposed the instability of the adopted solutions in the EU migration policy. In the face of further development of the tense migration situation three possible scenarios for the development of migration policy emerge: closer integration in order to achieve the effectiveness of old and newly introduced policy tools, the disintegration of ties in the face of vested interests of the Member States and the pressure of their public opinion, as well as the diversification of the involvement of Member States in the process of the European integration.
PL
Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie ewolucji instrumentów polityki migracyjnej UE po 1999 r. i na tej podstawie dokonanie analizy jej skuteczności i estymacji kierunków rozwoju w obliczu kryzysu migracyjnego z 2015 r. Metodologia zastosowana w pracy obejmuje przede wszystkim krytyczną analizę materiałów źródłowych oraz analizę instytucjonalną ujętą w ramy chronologiczne. Dzięki syntezie informacji z dokumentów strategicznych i danych statystycznych możliwe było przestawienie całościowego zasobu narzędzi polityki migracyjnej Unii Europejskiej. Postępująca instytucjonalizacja i mnogość nowych instrumentów powinny prowadzić do profesjonalizacji zarządzania procesami migracyjnymi w państwachczłonkowskich i samej UE, lecz mimo to zasób ten okazał się niewystarczający do opanowania kryzysu migracyjnego. Problemy praktycznego wdrażania przepisów w ramach Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości stały się zaś wyraźnym zwiastunem niestabilności przyjętych rozwiązań, a tym samym problemów w polityce migracyjnej UE. W obliczu dalszego rozwoju napiętej sytuacji migracyjnej wyłaniają się trzy możliwe scenariusze rozwoju polityki migracyjnej: zacieśnienie integracji w celu osiągnięcia skuteczności starych i nowo wprowadzonych narzędzi polityki, rozpad więzi w obliczu partykularnych interesów państw i nacisku ich opinii publicznej, a także zróżnicowanie zaangażowania państw członkowskich w proces integracji.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.