Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 24

first rewind previous Page / 2 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  polityka przemysłowa
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 2 next fast forward last
PL
Przedmiotem artykułu są instytucje mediacji rozumiane jako zalegalizowane przez państwo platformy i procedury, rutynowe praktyki, moralne oraz niepisane normy, składające się na wzorce wzajemnych oddziaływań organizacji i grup. Zakres opracowania obejmuje kolektywnych aktorów zaangażowanych w procesy koordynacji w sferze polityki gospodarczej w Japonii i w Szwecji. Celem artykułu jest rekonstrukcja zinstytucjonalizowanych mediacji społecznych w tych dwóch krajach w celu ich porównania oraz ocena stopnia zbieżności zmian, którym podlegają instytucje mediacji. Oba przypadki analizowane są w dwóch okresach, nazwanych na potrzeby artykułu fazą neokorporatyzmu i fazą neoliberalizmu. Analityczny opis pokazuje, że wspomniane zmiany wiążą się z osłabieniem pozycji państwa i związków zawodowych. W fazie neoliberalizmu widoczna jest tendencja do marginalizacji zorganizowanych reprezentacji interesów przez neoliberalną merytokrację.
PL
Obecny globalny kryzys gospodarczy podważył neoliberalne przekonanie, które w ostatnichdekadach stanowiło podwaliny poglądów zakładających ograniczenie do minimum ingerencjipublicznej w gospodarkę. Tym samym polityka przemysłowa stała się ponownie tematem dyskusji.Pomimo faktu, że żyjemy w postindustrialnej epoce, w której biotechnologia, informacje i usługi sąidentyfikowane jako źródła wzrostu gospodarczego, nie można ignorować przemysłu wytwórczego.Ma on kluczowe znaczenie dla kształtowania zmian strukturalnych w gospodarce i generuje nowe miejscapracy. Pożądana jest zwłaszcza aktywna polityka przemysłowa polegająca na pobudzaniu wzrostuinnowacyjności oraz podnoszeniu efektywności i konkurencyjności międzynarodowej przedsiębiorstw.Takie podejście stanowi podstawowy instrument, którym rząd oddziałuje na przemiany strukturalnew przemyśle, nadając im pożądany kierunek i tempo, które ułatwią wyjście z kryzysu. Doświadczeniaeuropejskie podkreślają potrzebę stworzenia odpowiednich warunków ramowych dla bardziej dynamicznegorozwoju przemysłu. Kluczowymi czynnikami przewagi konkurencyjnej są zasoby ludzkiei nowoczesne technologie, stąd działania powinny być ukierunkowane na promocję rozwoju kapitałuludzkiego oraz wyższe nakłady inwestycyjne na badania i rozwój.Przedmiotem analizy jest określenie roli, znaczenia i kierunków zmian polityki przemysłowej w rozwiązywaniuaktualnych problemów gospodarczych w Unii Europejskiej. W opracowaniu zaprezentowanoewolucję oraz istotę współczesnego podejścia do polityki przemysłowej. Następnie omówionokierunki zmian polityki przemysłowej w wybranych krajach europejskich oraz przedstawiono założeniazintegrowanego podejścia do polityki przemysłowej w Unii Europejskiej.
PL
Współczesna debata wokół polityki przemysłowej charakteryzuje się różno-rodnością w odniesieniu do koncepcji tej polityki, jej znaczenia, treści i zastosowań. Można odnotować rosnące zróżnicowanie uczestników dyskusji, którzy generalnie są zwolennikami lub – przeciwnie – krytykami polityki przemysłowej. Przedstawiając koncepcję, instrumenty, jak również możliwe podejścia badawcze do wspomnianej polityki, autor artykułu stawia wyraźną tezę: polityka przemysłowa może okazać się użyteczna, lecz jej skuteczność zależy od rozstrzygnięcia, jaki typ polityki i w jakich uwarunkowaniach zostanie zastosowany. Analiza pozostaje w nurcie ekonomii normatywnej i dotyczy gospodarki wschodzącej na różnych etapach jej rozwoju.
EN
The contemporary debate on industrial policy has been characterized by a contradiction in terms of concept of the policy, its merits, contents, and application. One can notice the growing diversity in contributors representing the followers or, on the contrary, the critics as far as the above-mentioned policy is concerned. In outlining the concept, instruments as well as hypothetical research approaches to this policy, the author of the article puts forward a clear thesis: industrial policy can turn out to be useful, nevertheless its effectiveness depends on what type of the policy and what economic conditions appear in practice. The analysis can be numbered among normative economics, dealing with the emerging economies at various development stages.
EN
The paper is based on an empirical analysis of industrial policy effects on regional development. It looks at the state of the Ukrainian industrial policy and proposes the basic measures for future structural adjustments in Ukraine. The analysis of two groups of factors includes general and specific sources of growth for Ukraine’s 27 regions and estimates the effects of regional industrial policy in Ukraine. The first group of indices comprises macroeconomic indicators. In the aggregate, transition-specific factors combine the indicators of success of reforms, including labour productivity, capital intensity, technological change and regional differences. The regional imbalance assessment is determined by the gross regional product per capita, regional employment and expenditures on education. The use of econometric modelling proves the division into industrial regions with a high urbanisation rate and backward agrarian regions in Ukraine. Different types of industrial policies of protection and production subsidies across industries are proposed for the reforming process within the regions.
PL
Prezentowany artykuł opiera się na analizie empirycznej wpływu polityki przemysłowej na rozwój regionalny. Autorka analizuje w nim stan ukraińskiej polityki przemysłowej i przedstawia podstawowe parametry mogące determinować przyszłe zmiany strukturalne na Ukrainie. Analiza dwóch grup czynników obejmuje ogólne, a także szczegółowe źródła rozwoju i wzrostu gospodarczego 27 regionów Ukrainy oraz ocenę skutków regionalnej polityki przemysłowej w tym kraju. Do pierwszej grupy czynników zaliczają się wskaźniki makroekonomiczne. Ogólnie rzecz biorąc, czynniki swoiste dla okresu przejściowego obejmują wskaźniki powodzenia reform, wydajności pracy, kapitałochłonności, zmian technologicznych i zróżnicowania regionalnego. Dysproporcje regionalne poddano ocenie w odniesieniu do produktu regionalnego brutto na mieszkańca, poziomu zatrudnienia w regionie i wydatków na edukację. Zastosowanie modelowania ekonometrycznego potwierdza istnienie podziału kraju na regiony przemysłowe o wysokim wskaźniku urbanizacji oraz zacofane regiony rolnicze. Autorka przedstawia propozycje różnego rodzaju reformatorskich rozwiązań w zakresie polityki przemysłowej, w tym ochrony rodzimych producentów i dopłat do produkcji w ramach regionów zależnie od gałęzi przemysłu.
PL
Kraje Ameryki Łacińskiej (LAC) starają się naśladować kraje wysoko rozwinięte w celu przyśpieszenia swojego rozwoju gospodarczego. Najbardziej aktywnymi są w tym obszarze Argentyna i Brazylia. Od początku pierwszej dekady XXI wieku oba kraje rozpoczęły poszukiwanie nowego modelu polityki przemysłowej. Szczególną cechą obecnego podejścia jest dążenie do wzrostu znaczenia przemysłu high-tech. Do istotnych gałęzi high-tech w Argentynie i Brazylii należą sektory: lotniczy i farmaceutyczny. Efekty rozwoju tych sektorów są zróżnicowane.
EN
Latin American countries (LACs) are trying to catch up with the developed countries. The most active in the field are Argentina and Brazil. Since the beginning of the noughties both countries have been searching for a new model of industrial policy. An important feature of such policy is the development of high-tech industry. Among high-tech sectors in Argentina and Brazil are aerospace and pharmaceutical sectors. The results of their development are diversified.
EN
One of the key areas of economic policy is industrial policy which supports and outlines the strategy for the industrial development in a given country. This is particularly important in developing countries that look for an appropriate development strategy enabling the country to grow rapidly and develop afterwards. In group of developing countries, India is one of the most interesting cases. Since its liberation from British rule, the country has implemented various development strategies designed to result in a high rate of economic growth. However, it was not until the paradigm shift in industrial policy after 1990 that resulted in high growth rates and India became one of the fastest growing economies in the world. The aim of the article is to analyze the changes in Indian industrial policy from independence to the economic reforms of the 1990s. The study uses historical analysis based on domestic and foreign literature as well as an analysis of existing data. The article ends with an overview of the enterprise sector in today’s India which is a contribution to further research and discussion.
PL
Jednym z kluczowych obszarów polityki gospodarczej jest polityka przemysłowa, która wspiera i kreśli strategię rozwoju przemysłu w danym państwie. Ma to szczególne znaczenie w krajach rozwijających się, które poszukują właściwej strategii rozwojowej umożliwiającej szybki wzrost i rozwój kraju. W grupie krajów rozwijających się jednym z najciekawszych przypadków są Indie. Od czasu wyzwolenia się spod władzy brytyjskiej kraj ten wdrażał różne strategie rozwojowe mające skutkować wysokim tempem wzrostu gospodarczego. Dopiero jednak zmiany paradygmatu w polityce przemysłowej po 1990 roku zaowocowały wysokimi wskaźnikami wzrostu, a Indie stały się jedną z najszybciej rozwijających się gospodarek na świecie. Celem artykułu jest omówienie zmian w indyjskiej polityce przemysłowej od odzyskania niepodległości po reformy gospodarcze lat 90. XX wieku. W badaniu wykorzystano analizę historyczną opartą na literaturze krajowej i zagranicznej oraz analizę danych zastanych. Artykuł kończy się omówieniem sektora przedsiębiorstw we współczesnych Indiach, co stanowi przyczynek do dalszych badań i dyskusji.
7
Publication available in full text mode
Content available

The Entrepreneurial State?

63%
EN
Entrepreneurship understood as creating something from nothing and undertaking the risk in order to achieve extraordinary benefits is the decisive basis and source of innovation as well as the foundation of the innovative economy and modernising society. In the contemporary world, the state plays the role of stabilising and promoting growth macro regulator, intervenes and undertakes entrepreneurial actions at the mezzo level (branches of the economy or region) and micro (individual firms, organisations or economic ventures). The entrepreneurial state plays its roles through public governance and industrial policy. In his article, the author undertook the issues of the so understood state's entrepreneurial activity with the proviso that it is strongly involved and determined politically, and is not subject to exclusively rules of the economic or managerial rationality.
PL
Przedsiębiorczość rozumiana jako tworzenie czegoś z niczego i podejmowanie ryzyka w celu osiągnięcia nadzwyczajnych korzyści jest decydującą podstawą i źródłem innowacji oraz fundamentem innowacyjnej gospodarki i modernizującego się społeczeństwa. We współczesnym świecie państwo spełnia rolę stabilizującego i promującego wzrost makroregulatora, interweniuje i podejmuje działania przedsiębiorcze na poziomie mezzo- (gałęzi gospodarki lub regionu) i mikro- (konkretnych firm, organizacji czy przedsięwzięć ekonomicznych). Państwo przedsiębiorcze pełni rolę poprzez zarządzanie publiczne i politykę przemysłową. W artykule podjęta została problematyka tak rozumianej działalności przedsiębiorczej państwa, z zastrzeżeniem, że jest ona silnie uwikłana i uwarunkowana politycznie i nie podlega wyłącznie regułom racjonalności ekonomicznej czy menedżerskiej.
8
Publication available in full text mode
Content available

Powrót polityki przemysłowej?

63%
PL
W artykule przedstawiono podstawowe założenia stojące za neoliberalnym konsensusem − w szczególności zaś przywołano opinie jego zwolenników kwestionujących zasadność prowadzenia polityki przemysłowej. W dalszej części artykułu przytoczono argumenty na rzecz twierdzenia, że rząd Stanów Zjednoczonych od dawna prowadzi − skrywany i z dobrym efektem − słabo dotychczas rozpoznany typ polityki przemysłowej. Nie koncentruje się ona ani na indywidualnych firmach, ani na obszarze geograficznym, ale na sieci firm. Ta zmiana (niewielka) w sposobie podchodzenia do gospodarki pojawiła się w Stanach Zjednoczonych po 2008 r., prowadząc do wzrostu przyzwolenia na odgrywanie przez rząd sterującej roli wobec rynków. Ponadto, część państw przynależących do grupy krajów o średnim dochodzie, głównie z sektorami wytwórczymi kurczącymi się w obliczu konkurencji ze strony Azji Wschodniej, zaczęła na nowo wykazywać zainteresowanie polityką przemysłową. Wreszcie, część ekspertów Banku Światowego zaczęła w ostatnim okresie wykazywać zainteresowanie "budowaniem konkurencyjnych przemysłów" (czyli de facto polityką przemysłową ujętą pod inną nazwą), co ma miejsce po raz pierwszy od połowy lat osiemdziesiątych XX w. Kombinacja tych różnych czynników może zwiastować pojawianie się klimatu na rzecz podejmowania przez państwo bardziej znaczącej roli w zakresie wspierania rozwoju, przynajmniej w "zależnych gospodarkach rynkowych", takich jak te znajdujące się na peryferiach Europy.
EN
For the sake of freedom, economic growth and poverty reduction the state in market economies should limit itself to regulating markets and (sometimes) correcting "market failures". This neoliberal conception has been the nearconsensus for the past two to three decades in the West and in western-led international organizations like the World Bank. But as of recently the consensus has been challenged by circumstances with which it cannot contend, notably the Great Western Slump which started in 2008. Yet even as the narrative in Europe shifts away from emphasising the need for "austerity", emphasising instead the need for "growth", the measures invoked to promote growth mainly conform to the long-established neoliberal consensus, which are entirely consistent with the "austerity" agenda. The article spells out key ideas behind the neoliberal consensus − in particular, its rejection of industrial policy. It then argues that the US government has long practiced − below the radar, and to good effect − a hitherto little noticed type of industrial policy focused neither on the individual firm nor on the geographic region but on networks of firms, and that a (small) change in the American normative climate has occurred post 2008 in favour of a government steering role in markets. Moreover, some middle-income countries, with manufacturing sectors shrinking in the face of East Asian competition, have recently shown renewed interest in industrial policy. Finally, parts of the World Bank have recently begun to operationalize industrial policy, under the banner of "building competitive industries" (industrial policy by another name), as has not been the case since the mid 1980s. The combination of these several forces may herald the emergence of new norms in favour of a more "developmental" role of the state, at least in "dependent market economies" such as those on the European periphery.
PL
W artykule dokonano analizy programu rozwoju społeczno-gospodarczego II Rzeczypospolitej Eugeniusza Kwiatkowskiego, opartego na idei zbiorowej pracy społecznej. Solidarny, twórczy wysiłek wszystkich obywateli ujął on jako podstawę umocnienia gospodarczego i politycznego kraju na arenie międzynarodowej. Pełniąc obowiązki ministra przemysłu i handlu, później wicepremiera i ministra skarbu, przyczynił się do rozwoju strategicznych dziedzin gospodarki m.in. COP-u, Gdyni, Stalowej Woli, Mościc.
EN
The aim of the article is to analyse the socio-economic programme of Eugeniusz Kwiatkowski in the II Republic of Poland, based on the idea of collective social work. Kwiatkowski posited solidarity and the creative efforts of all citizens as a basis for strengthening the economic and political position of the country in the international arena. Fulfilling the duties of the Minister of Industry and Trade and then deputy Prime Minister and Minister of the Treasury, he contributed to the development of strategic sectors of the economy, mainly in the COP (Central Industrial Region), Gdynia, Stalowa Wola, and Mościce.
PL
Artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie czy polityka rozwoju zgodna z teoretycznymi postulatami tzw. nowej ekonomii strukturalnej (new structural economics), autorskiej koncepcji chińskiego ekonomisty J.Y. Lina, byłaby zerwaniem z polską polityką rozwoju okresu transformacji (1989–2015) zarówno w ujęciu praktycznym, jak i doktrynalnym. Twierdzenia o głębokiej zmianie w polityce gospodarczej w Polsce po 2015 r., szczególnie w odniesieniu do roli państwa w procesach rozwoju gospodarczego, występują dość często zarówno w literaturze przedmiotu, jak i dyskursie publicznym. Jednak wbrew potocznym opiniom, a także deklaracjom zawartym w Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju (SOR), politykę zgodną z NSE trudno uznać za zerwanie z wcześniejszą praktyką polityki rozwoju. Obie doktryny polityki rozwoju są głęboko osadzone w paradygmacie ekonomii neoklasycznej, wychodzą z podobnych założeń oraz stosują podobne narzędzia i metody analizy. Różnią się głównie oceną znaczenia różnych kategorii zawodności rynku i zawodności państwa. Czasy transformacji charakteryzowały się szczególnie silną wiarą w sprawność mechanizmu rynkowego. NSE można traktować bardziej jako pragmatyczną redefinicję metod implementacji polityk opartych o tzw. konsensus waszyngtoński niż zerwanie z jego założeniami. Domniemanie radykalnych różnic wynika z błędnego i prostego utożsamiania całej ekonomii neoklasycznej z ideologią neoliberalną i leseferystyczną polityką gospodarczą. Tymczasem ekonomia neoklasyczna pozwala na dużo aktywniejszą rolę państwa niż zwykło się przyznawać. Dlatego też NSE trudno uznać za potencjalnie nowy paradygmat polskiej polityki rozwoju, a raczej za pewną rekonfigurację w ramach dotychczasowego paradygmatu.
EN
The aim of the article is to answer the question whether a development policy in accordance with the theoretical postulates of the so-called new structural economics, developed by the Chinese economist J. Y. Lin, would be a break with the Polish development policy from the transition period (1989–2015) in both practical and doctrinal dimensions. Such claims concerning the economic policy in Poland after 2015, especially the role of the state in economic development, are quite often discussed in both scientific literature and public discourse. However, contrary to popular opinions and declarations included in the Strategy for Responsible Development (SOR), it is difficult to consider a policy consistent with NSE as a radical break with the previous period of development policy. Both development policy doctrines are deeply rooted in the neoclassical economics paradigm. They share similar assumptions and use similar tools and methods of an analysis. They differ mainly in the assessment of the importance of different categories of market failure and state failure. The transition period was characterized by a particularly strong faith in the market efficiency. NSE can be treated rather as a pragmatic redefinition of the implementations of so-called Washington Consensus policies, than a break with its assumptions. The presumption of radical differences results from the erroneous and simple identification of the whole neoclassical economy with the neo-liberal ideology and laissez-faire economic policy. Meanwhile, the neoclassical economy allows a much more active role of the state than one would usually admit. Therefore NSE is difficult to be recognised as a potentially new paradigm of the Polish development policy. It is rather a shift within the former paradigm.
PL
Celem artykułu jest zaprezentowanie najważniejszych czynników podważających skuteczność brazylijskiej polityki przemysłowej oraz zwrócenie uwagi na wagę problematyki polityki przemysłowej w XXI wieku jako przedmiotu badań nauk ekonomicznych. W części teoretycznej artykułu, autorka dokonuje systematyzacji pojęć związanych z polityką przemysłową oraz przeglądu stosownej literatury. Z uwagi na fakt, iż dyskusje na poruszony temat zależą od ideologicznych inklinacji dyskutantów, większa część istniejących badań jest bardzo spolaryzowana – od takich, które mocno popierają rządowe programy przemysłowe do tych, które je stanowczo odrzucają. Niniejszy artykuł, z założenia próbuje prezentować stanowiska obu stron, omawia najważniejsze teoretyczne ograniczenia polityki przemysłowej i ukazuje, jak zmieniał się stosunek do polityki przemysłowej w zależności od przyjętego paradygmatu interwencjonizmu. W świetle rozważań teoretycznych, autorka przeprowadza historyczną oraz przedmiotową analizę brazylijskiej polityki przemysłowej. Po zaprezentowaniu nowego kształtu polityki przemysłowej zapoczątkowanej przez prezydenta Lula da Silva, analiza przybiera empiryczny charakter, gdzie oficjalne zapewnienia i cele rządu skonfrontowane są z realnymi danymi gospodarczymi. Wynika z niej, iż wbrew strategii rozwoju gospodarczego Brazylii, aktualna struktura gospodarki oraz struktura handlu zagranicznego wskazują, że to nie branże innowacyjne napędzają brazylijską ekonomię, ale surowce oraz przemysł tradycyjny. Próbując znaleźć przyczynę takiego stanu rzeczy, autorka wskazuje na główne czynniki osłabiające skuteczność brazylijskiej polityki handlowej.
EN
The article aims to identify the key factors that undermine the efficiency of industrial policy in Brazil. It also draws attention to the importance of academic research into the nature and implications of industrial policy in the modern economy. The analysis starts with a systematization of industrial policy-related terms and a literature review. Because discussions on the topic are usually ideologically-biased, the author says, most of the existing studies are heavily polarized. Some economists strongly advocate governmental industrial programs, others express definite disapproval. The article contributes to the existing research by outlining key theoretical problems related to industrial policy and by highlighting the different approaches to the subject that have emerged in response to the changing paradigm of state interventionism. In light of the theoretical framework, Brazilian industrial policy is studied. Brazil warrants special attention, Czarnecka-Gallas says, because a historical analysis of government intervention in that economy confirms the importance of industrial policy – despite substantial policy changes and different methods used by the authorities over the years. After a brief summary of how industrial policy was applied in Brazil in the postwar era, the author looks at some vital components of the country’s current industrial strategy and confronts it with empirical data that point to a disparity between official goals and practice. As a consequence, in contrast to the strategy of Brazil’s economic development, which is based on industrial growth and innovation enhancement, the structure of the country’s economy and its trade patterns show that it is commodities and low-tech industries rather than innovative sectors that are driving the expansion of Brazil’s trade, the author says.
EN
The aim of this article is the assessment of the effectiveness of economic and industrial policy instruments for the restructuring of Polish industry in the first 10 years of transformation. The first part contains the register of selected experiences and phenomena that contributed to the use of these instruments.In the second part of the article, the author gave a brief description of the instruments used at the time, such as:prices, taxes, tariffs and non-tariff solutions, settlement and court proceedings with creditors, government and industry restructuring programs, institutions supporting restructuring, financing of research works, subsidies, concessions, sureties and guarantees of the Treasury, government investments, protection of the market against imports, offset transactions. The author hypothesised that the low effectiveness of economic and industrial policy instruments was one of the reasons for the bankruptcy of a large part of Polish industry in the years 1989–1999.The third part presents the empirical research results on their effectiveness in the form of expert survey performed at the end of 2018. The basic conclusion from the conducted research confirms the hypothesis and is not optimistic. Despite the large number of instruments of economic and industrial policy existing at that time, their efficiency was poor. A number of important instruments were missing that could have a significant impact on changes and their effects on Polish industry in the first years of transformation.
PL
Artykuł ma na celu ocenę skuteczności instrumentów polityki gospodarczej i przemysłowej w trakcie restrukturyzacji polskiego przemysłu w pierwszych 10 latach transformacji. Pierwsza część zawiera wykaz wybranych zdarzeń i zjawisk, które powodowały konieczność stosowania tych instrumentów.W drugiej części artykułu autor dokonał krótkiego opisu stosowanych wówczas instrumentów, takich jak:ceny, podatki, taryfy celne i rozwiązania pozataryfowe, postępowania ugodowe i sądowe z wierzycielami, programy restrukturyzacyjne rządowe i branżowe, instytucje wspierające restrukturyzację, finansowanie prac badawczych, dotacje, ulgi, poręczenia i gwarancje Skarbu Państwa, inwestycje rządowe, ochrona rynku przed importem, transakcje offsetowe. Autor postawił hipotezę, że niewielka skuteczność instrumentów polityki gospodarczej i przemysłowej była jedną z przyczyn upadłości dużej części polskiego przemysłu w latach 1989–1999.Trzecia część artykułu to prezentacja wyników badań empirycznych w postaci sondażu eksperckiego na temat ich skuteczności, wykonanych pod koniec 2018 roku. Podstawowy wniosek z przeprowadzonych badań potwierdza postawioną hipotezę i nie jest optymistyczny. Mimo dużej liczby istniejących wówczas instrumentów polityki gospodarczej i przemysłowej ich skuteczność była niewielka, brakowało również kilku ważnych instrumentów, które mogły pozytywnie wpłynąć na zmiany i ich skutki w polskim przemyśle w pierwszych latach transformacji.
XX
Celem artykułu jest przegląd literatury zagranicznej i krajowej z zakresu polityki przemysłowej, a w szczególności protekcjonizmu wychowawczego oraz innych metod wsparcia udzielanych poszczególnym branżom pod kątem analizy korzyści, zagrożeń oraz warunków uzyskania pozytywnych efektów wsparcia. W opracowaniu dokonano zestawienia podstawowych wniosków płynących z wybranych publikacji naukowych w zakresie stosowania protekcjonizmu wychowawczego na świecie. Ponadto przybliżono w nim podstawowe wnioski dotyczące stosowania innych instrumentów wsparcia niż cło importowe.
PL
W okresie minionego półwiecza naukowa debata na temat polityki przemysłowej przechodziła różne fazy, prowadząc od aktywnego interwencjonizmu państwa, poprzez neoliberalizm, do interwencjonizmu o charakterze pasywnym. W efekcie stworzono imponujący zestaw instytucjonalnych koncepcji polityki przemysłowej. Szkicując te koncepcje wraz z instrumentami polityki przemysłowej, autor wysuwa następującą tezę: skuteczność instytucjonalnych reguł wspomnianej polityki zależy od tego, czy nieformalne instytucje oparte na interesach, systemach wartości ludzi itp., pozostają w zgodzie z regułami formalnymi. Analiza zawiera przegląd kilku hipotetycznych opcji w dziedzinie wymienionej wzajemnej relacji.
EN
Over the past half century, the research debate on industrial policy has intensified at certain points in time, starting from the active state intervention through the neoliberal approach to the passive state intervention. As a result, a set of the institutional concepts of industrial policy has been created. In outlining these concepts as well as instruments of industrial policy, the author puts forward a thesis: the effectiveness of institutional rules of that policy depends on whether informal institutions based on human interests, value systems etc., stay in line with formal rules. The paper reviews several hypothetical options regarding the interrelation in question.
EN
In the times of discrediting neo-liberalism as the preferred guiding doctrine in economic policy and systemic arrangements, the industrial policy, understood as a set of state interventions to supervise the process of developmental advancements, may come back to the fore as a favoured instrument. It is the East Asian industrial policy which brought by far the most spectacular developmental results in the second half of the twentieth century. In the scholarly literature on the so-called East Asian miracle, this success is explained by the concept of the developmental state. This paper examines the main threads of the East Asian industrial policy and tackles the issue of its contemporary applicability. It starts with the explanation as to why industrial policy as such is becoming more popular. It then examines the history of the formation of the concept of the developmental state. It analyses its most important elements, mainly, the strategy of imitating and innovating, the targeting of industrial sectors for development, the trade policy and the utilisation of subsidies. In conclusion, it is claimed that the provisions of the East Asian industrial policy may well be employed contemporarily, despite the fact that the concept of developmental state is primarily seen as a historical phenomenon.
PL
Współcześnie, gdy zdyskredytowana doktryna neoliberalna przestała pełnić funkcję dominującego wzorca polityki ekonomicznej oraz modelu systemowego, być może nadszedł moment wielkiego powrotu polityki przemysłowej, rozumianej jako interwencje państwa mające za cel stymulowanie rozwoju. W II połowie XX w. to właśnie polityka przemysłowa prowadzona w państwach Azji Wschodniej przyniosła najbardziej spektakularny rozwój. W literaturze przedmiotu sukces ten - zwany wschodnioazjatyckim cudem - wyjaśniany jest na gruncie koncepcji developmental state (państwa rozwojowego, czy też prorozwojowego). W niniejszym artykule Autor omawia główne kierunki polityki przemysłowej państw Azji Wschodniej. Stawia też pytanie, czy takie podejście może być stosowane współcześnie. Wymaga to wyjaśnienia, dlaczego polityka przemysłowa zyskuje na popularności. Następnie Autor omawia dzieje powstania pojęcia państwa rozwojowego, aby przejść do analizy najważniejszych jego elementów, tj. przede wszystkim strategii naśladownictwa i innowacji, wybierania gałęzi przemysłu, w które należy inwestować, polityki handlowej oraz wykorzystania subsydiów. W konkluzji stwierdza, że chociaż koncepcja developmental state uznawana jest za zjawisko historyczne, to zasady, którymi kierowały się państwa Azji Wschodniej w swojej polityce przemysłowej, nadal mogą być z powodzeniem stosowane w innych częściach świata.
Horyzonty Polityki
|
2022
|
vol. 13
|
issue 42
111-135
EN
Research objective: The main aim of the article is to identification the IPCEI mechanism, which is an innovative tool of European industrial policy. The first detailed goal is to indicate the key role of states in this mechanism, which can be equated with the a new intergovernmental approach. The second goal is related to the description of a new approach to innovative projects on a European scale, i.e. building and managing the entire project value chain. The last, third specific objective is related to the new approach to the EU industrial and research and development policy. The research problem and methods: The article will analyze the IPCEI mechanism. The study will use the middle-order system method, which describe the mutual formal and institutional systemic relations between EU policies and structural actions and the neo-institutionalism of rational choice, which be used to analyze the mechanisms and expected effects resulting from the IPCEI. The research techniques used are the analysis of documents observation. The theory that will be helpful in analyzing the implementation of the IPCEI mechanism will be the new intergovernmental approach. The process of argumentation: The research hypothesis falsified in the article assumes that the IPCEI is a potentially effective mechanism for supporting the international competitiveness of the EU, but its effectiveness will be associated with the proper definition of EU strategic challenges, precisely defined and respected cooperation between the EU and the Member States and, finally, measurable effects of social and economic changes. economic benefits for EU citizens and businesses. The article ends with an analysis of the activities carried out to date for the implementation of this mechanism. Conclusions, innovations, and recommendations: Conclusions will focus on identifying the potential benefits and threats of the implementation of both the legal IPCEI mechanism and its socio-economic consequences.
PL
Cel naukowy: Celem głównym artykułu jest identyfikacja mechanizmu IPCEI, który jest innowacyjnym narzędziem europejskiej polityki przemysłowej. Pierwszym celem szczegółowym jest wskazanie kluczowej roli państw w tym mechanizmie, który można utożsamiać z tzw. nowym podejściem międzyrządowym. Drugi cel wiąże się z opisem nowego podejścia do projektów innowacyjnych w skali europejskiej, czyli budowaniem i zarządzaniem całym łańcuchem wartości projektu (GVC – Global Value Chain). Ostatni, trzeci cel szczegółowy wiąże się z nowym podejściem do polityki przemysłowej i badawczo-rozwojowej UE. Problem i metody badawcze: W artykule poddany będzie analizie mechanizm IPCEI (Important Projects for Common European Interest). W opracowaniu została zastosowana metoda systemowa średniego rzędu, dzięki której opisane są wzajemne systemowe relacje formalno-instytucjonalne między politykami i działaniami strukturalnymi UE oraz neoinstytucjonalizm racjonalnego wyboru, który wykorzystany został do analizy mechanizmów i oczekiwanych efektów wynikających z IPCEI. Zastosowane techniki badawcze to analiza dokumentów oraz obserwacja jawna, pośrednia. Teorią, która będzie pomocna przy analizie implementacji mechanizmu IPCEI i jego użyteczności względem dwóch horyzontalnych polityk UE będzie nowe podejście międzyrządowe. Proces wywodu: W hipotezie badawczej falsyfikowanej w pracy założono, że IPCEI jest potencjalnie skutecznym mechanizmem wspierania międzynarodowej konkurencyjności UE, ale jego efektywność wiązać się będzie z właściwym definiowaniem wyzwań strategicznych Unii, precyzyjnie określoną i respektowaną współpracą na linii UE – państwa członkowskie i wreszcie mierzalnymi efektami zmian społeczno-ekonomicznych dla obywateli i firm unijnych. Artykuł kończy analiza dotychczasowych działań na rzecz implementacji tego mechanizmu wraz ze wskazaniem jego kluczowych czynników powodzenia. Wyniki analizy naukowej: W wyniku analizy dowiedziono, że powodzenie implementacji mechanizmu IPCEI zależeć będzie od przesłanek politycznych, instytucjonalnych, technologicznych oraz społecznych, które będą stanowiły o skuteczności państw, elastyczności i otwartości instytucji europejskich (głównie Komisji Europejskiej) oraz innowacyjności i konkurencyjności europejskiego przemysłu. Wnioski, innowacje, rekomendacje: Wnioski będą skupiały się na wskazaniu potencjalnych korzyści i zagrożeń wynikających z implementacji zarówno prawnego mechanizmu IPCEI, jak i jego społeczno-ekonomicznych skutków.
PL
Liczba krajów nienależących do grupy państw zachodnich, które w ciągu ostatnich dwóch stuleci zyskały status rozwiniętych, nie przekracza 10 i nieomal każdy z nich posiada niewielką populację. Ten zadziwiający fakt łączy się z innymi dowodami potwierdzającymi istnienie „pułapki średniego dochodu” (middle-income trap, MIT) lub „pułapki braku zdolności konwergencji” (non-convergence trap), które sprzyjają zachowaniu obecnej hierarchii światowej gospodarki – pomimo twierdzenia, że rozwój przemysłu po drugiej wojnie światowej będzie służyć państwom rozwijającym się. W niniejszym artykule przedstawiono dowody na istnienie MIT, opisano mechanizmy jej powstawania, wyjaśniono, dlaczego aktywne polityki handlowe i przemysłowe są niemal niezbędnym warunkiem wyjścia kraju z tej pułapki szybciej niż w ślimaczym tempie. W pracy znalazły się także praktyczne podpowiedzi dotyczące tego, jak prowadzić wspomniane polityki – w sposób odmienny niż ten, który wynika z ducha konsensusu waszyngtońskiego oraz dwustronnych regionalnych porozumień handlowych i inwestycyjnych.
EN
The number of non-western countries which have become developed in the past two centuries is less than 10, almost all small in population. This shocking stylized fact joins with other evidence to support the reality of a “middle-income trap” (MIT) or “non-convergence trap”, which tends to protect the existing hierarchy of the world economy – even though the post-Second World War development industry has claimed to promote catch-up growth. This paper summarizes evidence for the existence of a MIT, outlines several plausible mechanisms, explains why proactive trade and industrial policies are an almost necessary condition for a country to rise through the middle income range at more than a snail’s pace, and suggests some rules of thumb for how to do trade and industrial policies well – rather than less, in line with the Washington Consensus and bilateral and regional trade and investment agreements.
PL
Dylematy zmian strukturalnych w przemyśle, jakie dokonują się w gospodarce wschodzącej pod wpływem kształtującego się systemu instytucjonalnego, są wdzięcznym obiektem badań. Istnieją tu bowiem duże możliwości projektowania różnych rozwiązań, inaczej niż w gospodarce rozwiniętej, która pozostaje w gorsecie historycznych uwarunkowań. Przedmiotem opracowania jest porównawcza analiza trzech opcji, które stanowią różne kombinacje systemu instytucjonalnego oraz polityk: stabilizacyjnej i przemysłowej, przez co odmiennie wpływają na zmiany strukturalne i rozwój. O ile pierwsza (zwana konsensem waszyngtońskim) ma charakter krótkookresowy, o tyle kolejne hipotetyczne opcje mają charakter strategiczny. Eksponowana negatywna ocena opcji krótkookresowej nie oznacza jednak, że opcje strategiczne są wolne od wad. Analiza pozostaje w nurcie ekonomii normatywnej i dotyczy gospodarki wschodzącej na różnych etapach jej rozwoju.
EN
Dilemma of structural changes in the industry occurring under institutional system in the emerging economy is extensively discussed in economic publications. In this case there is still room for projecting various solutions, as opposed to the fully developed (mature) economy that suffers from historical determinants and institutional limits. The paper contributes to the above-mentioned debate. It reviews three consecutive options concerning a combination between institutional system on the one hand and stabilization as well as industrial policies on the other hand, thus influencing structural changes and development in several ways. As the first option called the Washington Consensus is of short-run character, the remaining hypothetical options are subject to long-run approach. In the paper one can find a clear thesis: the short-run option seems doubtful nevertheless the long-run options are not deprived of shortcomings. The analysis has been carried out on the basis of normative economics, dealing with the emerging economy at various development stages.
Praktyka Teoretyczna
|
2017
|
vol. 24
|
issue 2
179-193
EN
The aim of the article is to present the arguments of the work of Marianna Mazzucato, The Entrepreneurial State, in the context of the neoschumpeterian economics. The author demonstrates the key role of state institutions in creating breakthrough technologies and undermines the conviction of innovativeness as an exclusive attribute of private enterprises.
PL
Celem artykułu jest przybliżenie argumentów pracy Marianny Mazzucato Przedsiębiorcze państwo, w kontekście dorobku ekonomii neoschumpeteriańskiej. Autorka ukazuje kluczową rolę instytucji państwa w kreowaniu przełomowych technologii i podważa przekonanie o innowacyjności jako wyłącznego przymiotu prywatnych przedsiębiorstw.
PL
Gospodarka światowa ewoluuje w kierunku wielobiegunowej globalizacji, a Chiny stały się nowym biegunem rozwoju gospodarczego. Ukraina, podobnie jak inne kraje, szuka sposobów współpracy z Chinami w zakresie handlu i inwestycji. Z kolei Chiny oferują model współpracy w ramach inicjatywy OBOR. Ponieważ oprócz chińskich inwestycji w infrastrukturę transportowo‑logistyczną OBOR ma na celu zawarcie umów o wolnym handlu z krajami uczestniczącymi w inicjatywie, artykuł skupia się na zagadnieniach polityki handlowej, przemysłowej i innowacyjnej Ukrainy w kontekście inicjatywy OBOR. Warunki handlu między Ukrainą a Chinami nie są symetryczne ze względu na różnice w wielkości gospodarek i handlu. Warunki handlu na Ukrainie są również dość liberalne, podczas gdy rynek chiński jest chroniony przez wyższe bariery o charakterze taryfowym i pozataryfowym. Obecna sytuacja we wzajemnym handlu ma również charakter asymetryczny. Ukraina eksportuje do Chin głównie surowce, podczas gdy eksport z Chin na Ukrainę jest zdominowany przez dobra inwestycyjne i konsumpcyjne. Zależność ukraińskiej gospodarki od importu jest duża, bez zauważalnych oznak spadku. W latach 2014–2018 udział importu towarów i usług w PKB na Ukrainie wynosił średnio 54% (dla porównania w Chinach – 19%). 55% ujemnego salda handlu Ukrainy towarami w 2018 roku było wynikiem wymiany handlowej z Chinami. Chiny dążą do zawarcia umów o wolnym handlu w ramach inicjatywy OBOR, ale w obecnej sytuacji liberalizacja handlu z Chinami spowoduje wzrost ukraińskiego eksportu surowców do Chin i zwiększy zależność od chińskiego importu. Z drugiej strony możliwości inwestycyjne, produkcyjne oraz naukowe i technologiczne Chin mogą stać się znaczącym czynnikiem służącym modernizacji gospodarczej Ukrainy. Gałęzie przemysłu wysokich technologii, takie jak lotnictwo, przemysł stoczniowy, bioinżynieria, rozwój nowych materiałów itp., są obiecującymi obszarami przyciągającymi chińskie inwestycje. Interesujące dla Ukrainy są chińskie doświadczenia w realizacji szeregu programów państwowych w zakresie rozwoju innowacji w chińskich przedsiębiorstwach przemysłowych. Wskazane jest wprowadzenie systemu wspierania klastrów, parków przemysłowych, Wolnych Stref Ekonomicznych (WSE) i parków technologicznych do ukraińskiego ustawodawstwa dotyczącego systemu innowacji na Ukrainie.
EN
The world economy is evolving towards multipolar globalization, and China has become a new pole of economic development. Ukraine, like other countries, is looking for ways to cooperate with China in the field of trade and investment. China, for its part, offers a model of cooperation within the framework of the OBOR (One Belt, One Road) initiative. Along with Chinese investment in transport and logistics infrastructure, OBOR aims to conclude FTAs with the countries participating in the initiative; thus, the article focuses on the issues of trade, and Ukraine’s industrial and innovation policy in the context of the OBOR initiative. A comparative analysis of both countries’ trade and industrial policies was conducted to provide a basis for evaluation. The terms of trade between Ukraine and China are not symmetrical due to the difference in the scale of the economy and trade. Additionally, Ukraine’s trade regime is relatively liberal, while the Chinese market is protected by higher tariff and non‑tariff barriers. Furthermore, the current situation in mutual trade is asymmetric. Ukraine exports mainly raw materials to China, while exports from China to Ukraine are dominated by investment and consumer goods. The import dependence of the Ukrainian economy, in general, is high without any noticeable signs of decline. In 2014–2018, the share of imports of goods and services in GDP in Ukraine averaged 54% (for comparison, in China, this parameter was 19%). In 2018, 55% of Ukraine’s negative balance in trade in goods was due to trade with China. China seeks to conclude FTAs under the OBOR initiative, but in the current context, the liberalization of trade regimes with China will result in Ukraine growing its raw material exports to China and increasing its dependence on Chinese imports. On the other hand, China’s investment, production, research, and technological opportunities can become an important resource for Ukraine to modernize its economy. Promising areas of Chinese investment include high technology, in particular, aviation, shipbuilding, bioengineering, the development of new materials, and more. Ukraine is interested in China’s experience in implementing a number of state programs in the field of innovation development of Chinese industrial enterprises. The support system for clusters, industrial parks, Free Economic Zones (FEZs), and technology parks can be recommended for introduction into Ukrainian legislation in the sphere of developing an innovation structure in Ukraine.
first rewind previous Page / 2 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.