Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 5

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  polityka rozszerzenia UE
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
W końcu drugiej dekady XXI wieku Unia Europejska (UE) – wydając nową strategię polityki rozszerzenia, organizując oficjalny szczyt przywódców państw oraz poświęcając potencjalnym akcesjom spotkanie Rady Unii Europejskiej – przypomniała, że przyszłość Bałkanów Zachodnich znajduje się w UE. Zasadne staje się zatem pytanie, czy na intensyfikacji polityki rozszerzenia UE skorzystać może Bośnia i Hercegowina, państwo od 2003 roku uznawane za potencjalnie kandydujące do członkostwa? W oparciu m.in. o oficjalne dokumenty, które wydawane są przez unijne instytucje, dane makroekonomiczne oraz w odniesieniu do kształtu polityki UE wobec regionu Bałkanów Zachodnich, warto zaryzykować stwierdzenie, iż – mimo licznych (politycznych, gospodarczych, społecznych) deficytów i słabości – Bośnia i Hercegowina, która wniosek o członkostwo w UE złożyła w 2016 roku, niebawem (w trzeciej dekadzie XXI wieku) otrzyma status państwa oficjalnie kandydującego.
EN
At the end of the second decade of the 21st century the European Union (EU) – presenting a new strategy of enlargement policy, organising an official summit of the state leaders and devoting to potential accessions the meeting of the Council of the EU – recalled that the future of the Western Balkans lies in the EU. Therefore, there is a reasonable question: whether the intensification of the EU’s enlargement policy will affect favourably Bosnia and Herzegovina, a state considered as a potential candidate for the membership since 2003? Basing on (inter alia) official documents issued by the EU institutions, macroeconomic data and in relation to the EU’s policy towards the Western Balkans region, it is worthwhile to suppose, that – despite numerous (political, economic, social) deficits and weaknesses – Bosnia and Herzegovina, which applied for membership in the EU in 2016, will receive the status of an official candidate country soon (in the thir d decade of the 21st c entury).
PL
At the end of the second decade of the 21st century the European Union (EU) – presenting a new strategy of enlargement policy, organising an official summit of the state leaders and devoting to potential accessions the meeting of the Council of the EU – recalled that the future of the Western Balkans lies in the EU. Therefore, there is a reasonable question: whether the intensification of the EU’s enlargement policy will affect favourably Bosnia and Herzegovina, a state considered as a potential candidate for the membership since 2003? Basing on (inter alia) official documents issued by the EU institutions, macroeconomic data and in relation to the EU’s policy towards the Western Balkans region, it is worthwhile to suppose, that – despite numerous (political, economic, social) deficits and weaknesses – Bosnia and Herzegovina, which applied for membership in the EU in 2016, will receive the status of an official candidate country soon (in the thir d decade of the 21st c entury). W końcu drugiej dekady XXI wieku Unia Europejska (UE) – wydając nową strategię polityki rozszerzenia, organizując oficjalny szczyt przywódców państw oraz poświęcając potencjalnym akcesjom spotkanie Rady Unii Europejskiej – przypomniała, że przyszłość Bałkanów Zachodnich znajduje się w UE. Zasadne staje się zatem pytanie, czy na intensyfikacji polityki rozszerzenia UE skorzystać może Bośnia i Hercegowina, państwo od 2003 roku uznawane za potencjalnie kandydujące do członkostwa? W oparciu m.in. o oficjalne dokumenty, które wydawane są przez unijne instytucje, dane makroekonomiczne oraz w odniesieniu do kształtu polityki UE wobec regionu Bałkanów Zachodnich, warto zaryzykować stwierdzenie, iż – mimo licznych (politycznych, gospodarczych, społecznych) deficytów i słabości – Bośnia i Hercegowina, która wniosek o członkostwo w UE złożyła w 2016 roku, niebawem (w trzeciej dekadzie XXI wieku) otrzyma status państwa oficjalnie kandydującego.
EN
In view of the consequences of the crisis that erupted in Iceland in early October 2008, the most effective solution – according to the new social democratic government elected in 2009 – leading to economic recovery, had become the membership in the European Union. The article analyzes the causes of Reykjavik’s interest in accession, the strengths and weaknesses of the Iceland’s candidacy (including comparison with the other candidate countries and potential candidates) as well as the reasons for which the accession process was firstly suspended and then – terminated. An attempt to summarize the Iceland’s integration with the EU was madeprimarily on the basis of the legal and institutional framework, which sets out the accession procedure, the level of the existing cooperation between Iceland and the EU and the actions taken by them since 2009.
PL
Wobec konsekwencji kryzysu, który wybuchł w Islandii na początku października 2008 roku, najskuteczniejszym rozwiązaniem – według nowego, socjaldemokratycznego rządu wybranego w 2009 roku – prowadzącym do poprawy sytuacji gospodarczej, miało stać się członkostwo w Unii Europejskiej. Artykuł analizuje przyczyny zainteresowania Reykjaviku członkostwem w Unii Europejskiej, mocne i słabe strony kandydatury Islandii (w tym w porównaniu dopozostałych państw kandydujących i potencjalnie kandydujących), a także powody, przez które proces akcesyjny został najpierw zawieszony, a następnie zakończony. Próba podsumowaniaintegracji Islandii z UE została dokonana przede wszystkim na podstawie ram prawno-instytucjonalnych, które określają procedurę akcesyjną, stany dotychczasowej współpracy pomiędzy stronami, a także dział podejmowanych przez strony od 2009 roku.
PL
W 2018 roku Unia Europejska (UE) przypomniała, że przyszłość Bałkanów Zachodnich znajduje się w UE. Perspektywa „europejskiej (unijnej) przyszłości” została zaprezentowana państwom bałkańskim już piętnaście lat wcześniej, w 2003 roku, kiedy to zostały one uznane za państwa potencjalnie kandydujące do członkostwa w UE. W 2016 roku Sarajewo zawnioskowało o akcesję do Unii Europejskiej. Głównym celem niniejszego artykułu jest zatem analiza możliwości przystąpienia Bośni i Hercegowiny do UE. Niezbędne jest zidentyfikowanie - chociażby wybranych - szans i wyzwań, perspektyw i barier na drodze do dalszej integracji tego państwa z Brukselą. Tłem dla rozważań musi stać się poli­tyka Unii Europejskiej wobec regionu Bałkanów Zachodnich, która straciła na dynamice wraz z początkiem drugiej dekady XXI wieku, by w jej końcu próbować ją (z różnych względów) odzyskać. Czy na intensyfikacji polityki rozszerzenia UE może skorzystać Bośnia i Hercego­wina?
EN
In 2018 the European Union (EU) recalled that the future of the Western Balkans lies in the EU. The vision of an “European (Union) future” was announced to the Balkan countries fifteen years earlier, in 2003, when they were recognized as a potential candidates for membership in the EU. In 2016 Sarajevo decided to apply for membership in the European Union. Therefore, the main aim of this article is to analyse the possibility of joining the EU by Bosnia and Herzegovina. It is necessary to identify - even if chosen - opportunities and challenges, perspectives and barriers on the path to further integration of that country with Brussels. The background of these considerations must be the EU’s policy towards the Western Balkans region, which lost its dynamics with the beginning of the second decade of the 21st century, and is trying to retrieve if for various reasons nowadays. Will Bosnia and Herzegovina benefit from the intensification of the EU’s enlargement policy?
EN
The Western Balkans has for years been an important player in the policy of the European Union, which sees the region as an important region for European security. One way to stabilise and consolidate peace in the region is to bring it closer to EU cooperation structures. This process is determined by various political, social, economic and cultural factors. The article focuses on the analysis of the determinants of the process of bringing Albania closer to the EU, defining the prospects for its accession to the EU, and articulating the benefits of EU enlargement to include the countries of the Western Balkans. In addition, attention is drawn to the possible implications of Albania’s accession from an EU security perspective.
PL
Bałkany Zachodnie od lat zajmują istotne miejsce w polityce Unii Europejskiej, która postrzega ten region jako istotny z punktu widzenia bezpieczeństwa europejskiego. Jednym ze sposobów stabilizacji i umacniania pokoju w regionie jest jego zbliżenie ze strukturami unijnej współpracy. Proces ten jest determinowany różnorodnymi czynnikami natury politycznej, społecznej, gospodarczej, kulturowej. W artykule uwaga została skoncentrowana na analizie determinantów procesu zbliżenia Albanii z UE, określeniu perspektyw jej akcesji do Unii, oraz wyartykułowaniu korzyści płynących z poszerzenia UE o państwa Bałkanów Zachodnich. Dodatkowo zwraca się uwagę na możliwe implikacje akcesji Albanii z perspektywy bezpieczeństwa UE.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.