Search results

1

RZYMSKIE UREGULOWANIA DOTYCZĄCE ‘INIURIA’ A KARNOPRAWNA OCHRONA CZCI W PRAWIE POLSKIM

100%

Nowicka D.

Zeszyty Prawnicze

|

2014

|

vol. 14

|

issue 1

133-158

PL

ROMAN REGULATIONS CONCERNING ‘INIURIA’ AND PROTECTION OF HONOUR AND REPUTATION IN POLISH CRIMINAL LAW Summary The aim of this article is to compare and contrast Roman and Polish criminal regulations concerning protection of an individual’s honour and reputation in two different areas: objects of legal protection, and forms of conduct liable to prosecution and providing grounds for legal action. Considerable differences may be observed between these two legal systems on both counts. While in Roman law any and every defamatory act, regardless of its form, gave rise to iniuria, Polish penal law divides non-physical acts against honour and reputation into two separate categories: pomówienie (defamation and/or slander), and zniewaga (insult). This distinction is based on the criterion of the object of legal protection: pomówienie is an attack on an individual’s reputation, while zniewaga is an attack on his dignity. The types of punishable conduct are different as well; as regards pomówienie only verbalised attacks are liable to prosecution as offences against reputation. Analysis of this matter leads to the conclusion that the distinction made in Polish criminal law for offences against honour and reputation into two different categories in consequence of the recognition of two separate objects of protection against non-physical attacks may not be the best solution.

2

AKTYWIZACJA WSPÓŁPRACY SPOŁECZNEJ I PRAWNEJ Z ORGANAMI ŚCIGANIA (POLICJĄ) W PRZEKAZYWANIU WIADOMOŚCI O INKRYMINOWANYCH ZDARZENIACH W ŚWIETLE SPENALIZOWANYCH REGULACJI ART. 304 § 1 I 2 K.P.K. I ART. 240 § 1 K.K. W ZW. Z ART. 234 K.K. I ART. 238 K.K.

100%

ZDYBEL R.

Przegląd Policyjny

|

2018

|

vol. 3(131)

113-128

PL

Artykuł odzwierciedla problematykę prawną bardzo ważnej aktywności społecznej, jaką jest współpraca i współdziałanie społeczeństwa z ustawowymi organami ścigania w procesie wykrywczo-dowodowym inkryminowanych zdarzeń w celu wykrycia sprawców, zebrania spójnego materiału dowodowego niezbędnego w postępowaniu jurysdykcyjnym do orzeczenia przez sąd o winie i karze. Aktywność obywatelska w postaci informacji o inkryminowanych zdarzeniach donoszonej do wyprofilowanych ustawowo organów ścigania jest niezbędna zarówno w aktywizacji pola dowodowego prowadzonych wstępnych postępowań przygotowawczych (ujęcia ukrywających się sprawców, odzyskania mienia), procesowego umocowania aktu oskarżenia oraz weryfikacji materiału dowodowego w zasadzie odwróconej kontradyktoryjności przed sądem.

3

Gatunek dziennikarski jako determinanta odpowiedzialności dziennikarza. Wybrane aspekty prawne. Część druga

67%

Sobczak J., Kakareko K.

Studia Medioznawcze

|

2017

|

issue 4 (71)

41-56

PL

Zniesławienie godzi w godność człowieka, na straży której stoi, obok art. 212 kk, kodeks cywilny, gdyż godność jako dobre imię należy do dóbr osobistych. Zniesławienie, czyli pomówienie, sprowadza się do „podnoszenia” lub „rozgłaszania” zarzutu. Tak więc sprawca przestępstwa, dziennikarz, może być twórcą zniesławiających treści, może powielać zarzuty, które wcześniej podnosił ktoś inny. Zarzuty dotyczą postępowania lub właściwości, a ich prawdziwość należy oceniać przez pryzmat kryteriów obiektywnych.

EN

Defamation harms the dignity of a man which is protected by the article 212 of the Penal Code, as well as the Civil Code, because dignity as a good name belongs to the personality rights. Defamation, or slander, is reduced to “raising” or “spreading” allegation. Therefore, the perpetrator of a crime, a journalist, may be the creator of the defamatory content or can duplicate the allegations which was previously raised by someone else. The allegations concern conduct or property; their truthfulness must be judged by the prism of objective criteria.

4

Zadośćuczynienie za krzywdy moralne w okresie międzywojennym ze szczególnym uwzględnieniem ustawodawstwa austriackiego

51%

Dutka P.

Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego

|

2017

|

issue 20

237-265

EN

At the beginning of the 20th century legal doctrines concerning seeking redress for wrong on the grounds of civil law used to change substantially on Polish territories, mainly due to the development of the so-called theory: moral rights (personal rights). The supporters of the doctrine suggested applying the pecuniary compensation for the damage incurred, especially the possibility to award a proper amount of money for moral injuries. Civil court practice had been impossible by then unless moral injury had concerned physical suffering or strictly material damage. When the code of obligations had become applicable in 1933, legal situation changed considerably at that time. Judicial decisions of the Supreme Court started to influence on the lower court practice and the society’s awareness, which began to make use of the institution of the Civil Law. The analysis of the doctrine concerning the pecuniary compensation is of the legal character and leads to the conclusion that it has been largely a private punishment.

PL

Na początku XX w. na ziemiach polskich zapatrywania doktryny na możliwość dochodzenia zadośćuczynienia za krzywdy moralne na gruncie prawa cywilnego zmieniały się w sposób zasadniczy, w szczególności pod wpływem rozwoju teorii tzw. praw osobistych (dóbr osobistych). Przedstawiciele doktryny wskazywali na konieczność szerszego stosowania zadośćuczynienia pieniężnego za poniesione krzywdy, a zwłaszcza możliwości zasądzania stosownej sumy pieniężnej za krzywdy moralne – do tej pory praktyka orzecznicza sądów cywilnych nie dawała takiej możliwości, o ile krzywda moralna nie łączyła się z cierpieniem fizycznym lub szkodą stricte majątkową. Po wejściu w życie Kodeksu zobowiązań z 1933 r. sytuacja prawna w tym zakresie zmieniła się bardzo istotnie. Orzecznictwo Sądu Najwyższego powoli zmieniało praktykę sądów niższych oraz świadomość społeczeństwa, które zaczęło korzystać z tej instytucji prawa cywilnego. Analiza poglądów doktryny na charakter prawny zadośćuczynienia pieniężnego prowadzi do wniosku, że było ono w dużej mierze – i jest nadal – w istocie karą prywatną.

Refine search results

1 Przegląd Policyjny

1 Studia Medioznawcze

1 Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego

1 Zeszyty Prawnicze

1 Dutka P.

1 Kakareko K.

1 Nowicka D.

1 Sobczak J.

1 ZDYBEL R.

1 2019

2 2017

1 2014

RZYMSKIE UREGULOWANIA DOTYCZĄCE ‘INIURIA’ A KARNOPRAWNA OCHRONA CZCI W PRAWIE POLSKIM

AKTYWIZACJA WSPÓŁPRACY SPOŁECZNEJ I PRAWNEJ Z ORGANAMI ŚCIGANIA (POLICJĄ) W PRZEKAZYWANIU WIADOMOŚCI O INKRYMINOWANYCH ZDARZENIACH W ŚWIETLE SPENALIZOWANYCH REGULACJI ART. 304 § 1 I 2 K.P.K. I ART. 240 § 1 K.K. W ZW. Z ART. 234 K.K. I ART. 238 K.K.

Gatunek dziennikarski jako determinanta odpowiedzialności dziennikarza. Wybrane aspekty prawne. Część druga

Zadośćuczynienie za krzywdy moralne w okresie międzywojennym ze szczególnym uwzględnieniem ustawodawstwa austriackiego