Po wprowadzeniu stanu wojennego w Polsce społeczeństwa z 24 krajow świata zaangażowały się w akcję pomocy. Dla zagranicznych ofiarodawcow instytucją godną zaufania był Kościoł katolicki, ktory działalność dobroczynną prowadził za pośrednictwem Komisji Charytatywnej Episkopatu Polski. Celem artykułu jest odpowiedź na kilka pytań: w jaki sposob KCEP radziła sobie z dystrybucją darow przeznaczonych dla wojewodztwa katowickiego? Jaka była skala zagranicznej pomocy udzielonej mieszkańcom wojewodztwa? I wreszcie, jakie były reakcje beneficjentow na uzyskane wsparcie? O wyborze wojewodztwa katowickiego zadecydowało jego zaludnienie oraz to, że w Katowicach mieściła się siedziba KCEP. W 1982 r. diecezja katowicka otrzymała do rozdziału wśrod potrzebujących blisko 21 tys. ton towarow, rok poźniej – blisko 7 tys. ton. Z powodu braku dokumentacji nie wiadomo, ile darow zostało przekazanych wyłącznie mieszkańcom Zagłębia Dąbrowskiego oraz ziemi gliwickiej. Podstawową komorkę pracy charytatywnej stanowiły tzw. Parafialne Zespoły Charytatywne. Okazją do uzupełnienia informacji o osobach potrzebujących były odwiedziny kolędowe z przełomu lat 1981 i 1982. Postawy beneficjentow zagranicznej pomocy były bardzo zrożnicowane – od wdzięczności i zażenowania, po roszczeniowość i niezadowolenie z otrzymywanego wsparcia.
The economic crisis that hit Poland at the beginning of the 1980s stimulated Polish emigration circles in Great Britain to organize charity aid for Poles living under the yoke of the Communist power. In 1980 on the initiative of Tutiola and Albin Tybulewiczs the organization Food for Poland Fund was established in London. Its task was to organize transports of necessities for Poland. Commencing the work of the fund received a warm welcome both from the Polish postwar emigration and from the British. The initiative was publicized by English journalist in numerous newspapers and periodicals and on many TV channels. In Poland redistribution of the donations was coordinated by the Katowice Bishop Czesław Domin who headed the Charity Commission of the Episcopate of Poland. The transports were sent to the main Polish cities, among them being Krakow and Lublin. The imposition of martial law in Poland in December 1981 motivated the fund to aid Poland even more intensively, and most of the British media popularized the idea.
W dwudziestoleciu międzywojennym jednym z najbardziej zapóźnionych pod względem cywilizacyjnym obszarów kraju było Polesie. Najważniejszymi problemami, z którymi musiały się mierzyć tamtejsze władze szkolne, były: zorganizowanie sieci szkolnej, budowanie szkół, zapewnienie odpowiedniej liczby nauczycieli i ich kształcenie, a także poprawa stopnia skolaryzacji. Liczne problemy szkolnictwa poleskiego spowodowały, że konieczne było udzielenie wsparcia uczniom z tego regionu. Jednym z takich działań pomocowych była zainicjowana w latach 30. XX w. akcja „Dzieci dzieciom”, polegająca na otoczeniu opieką uczniów szkół powszechnych przez młodzież szkół średnich. Początkowo akcja miała charakter regionalny. W krótkim jednak czasie upowszechniła się i objęła swym zasięgiem obszar całego kraju.
EN
In the interwar period, one of the most backward areas of the Second Polish Republic in terms of social and economic terms was Polesiea. The most important problems that the local school authorities had to deal with were: building schools, organizing the new educational system, providing an appropriate number of teachers and educating them, as well as improving the low scholarization rate. Numerous problems of education in Polesiea made it necessary to provide support to school pupils from this region. One of such aid activities was the initiation of the "Children for Children" campaign in the 1930s, which involved secondary school students taking care of primary school pupils. Initially, the action was regional in nature. In a short time, it grew and covered the entire country.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.