Search results

1

Porozumienie paryskie – nowy mechanizm ochrony klimatu

100%

Kenig-Witkowska M. M.

Polski Przegląd Dyplomatyczny

|

2017

|

issue 1

117-125

2

Chiny i Rosja wobec globalnych wyzwań zmian klimatu

72%

Młynarski T.

Krakowskie Studia Międzynarodowe

|

2018

|

issue 2

21-35

EN

The attitude of China and Russia towards the international challenges of climate change is significantly different. While China entered the stage of ecological transformation, making an effort to increase the share of low-emission energy sources in the country’s energy balance, Russia protects its economic interests based on the policy of promoting hydrocarbons as an export commodity. Chinese climate policy and transformation towards the extension of the share of clean energy in the national energy supply structure, plays an important role in creating global trends and in the long run may lead to China to overtake a main position in combating climate change. Russia declares that it will comply with the Paris climate agreement, however, the progress in adapting the economy to the requirements of GHG emission reduction is limited, and the main focus is on the potential of absorbing emissions by vast Russian forests. Russia lacks significant steps for economic transformation and implementation of effective measures to reduce the energy intensity of the economy. As a consequence, both countries differently define potential economic benefits from the pursuit of a cleaner energy balance and are not related in the technology partnership in the dimension of climate policies.

PL

Stanowisko Chin i Rosji wobec międzynarodowych wyzwań zmian klimatu istotnie się różni. O ile Chiny weszły w stadium transformacji ekologicznej, podejmując wysiłek na rzecz zwiększenia udziału niskoemisyjnych źródeł energii w bilansie energetycznym kraju, o tyle Rosja strzeże interesów gospodarczych opartych na polityce promocji węglowodorów jako towaru eksportowego. Chińska polityka klimatyczna i transformacja w kierunku poszerzenia udziału czystej energii w krajowej strukturze dostaw energii odgrywa istotną rolę w kreowaniu światowych trendów, a w dłuższej perspektywie może doprowadzić do przewodniej roli Chin w walce ze zmianami klimatu. Rosja deklaruje, że będzie wywiązywała się z paryskiego porozumienia klimatycznego, jednakże postęp w dostosowaniu gospodarki do wymogów redukcji emisji GHG pozostaje ograniczony, a główny nacisk jest położony na potencjał pochłaniania emisji przez rozległe rosyjskie lasy. W Rosji brakuje znaczących kroków na rzecz transformacji gospodarczej i skutecznych działań zmniejszających energochłonność gospodarki. W konsekwencji obydwa kraje inaczej definiują potencjalne korzyści gospodarcze z dążenia do czystszego bilansu energetycznego i nie są związane partnerstwem technologicznym w wymiarze polityk klimatycznych.

3

Kryzys klimatyczny i próby jego przezwyciężenia

58%

Ważniewski P.

Unia Europejska.pl

|

2016

|

issue 6

38-46

PL

Według większości naukowców przyspieszenie globalnego ocieplenia wynika głównie z emisji gazów cieplarnianych i jest uważane za jedno z największych zagrożeń dla naszej planety. Po szybkim wzroście emisji głównego gazu cieplarnianego, jakim jest CO2, w latach 2003-2011, tempo jej wzrostu uległo w ostatnich latach spowolnieniu. Jednak niezbędne jest nie tylko zahamowanie tego wzrostu, ale też głęboka redukcja emisji. Potrzebne jest więc wzmożenie wysiłków na rzecz ograniczania emisji. Nawet realizacja powszechnego porozumienia wypracowanego na szczycie w Paryżu nie będzie wystarczająca, aby przezwyciężyć kryzys klimatyczny. Potrzebne są zarówno zmiany społeczne i samoograniczanie się, jak i dalszy postęp techniczny. Pewien optymizm może wynikać z tego, że nastąpiło spowolnienie, a w 2015 r. nawet zahamowanie wzrostu emisji CO2. Poza tym szybko tanieją OZE , a niektóre z nich (lądowa energetyka wiatrowa i fotowoltaiczna) są już tańsze od konwencjonalnych źródeł energii. Należy więc oczekiwać ich dalszego dynamicznego rozwoju.

EN

According to most scientists, the acceleration of global warming is mainly due to green-house gas emissions and it is considered one of the greatest threats to our planet. After the rapid growth in emissions of the main greenhouse gas (CO2) in 2003-2011, its growth rate has been slowing down in recent years. However, there is necessary not only inhibition of this growth, but also a deep reduction in emissions. What is needed is therefore stepping up efforts to reduce emissions. Even the implementation of the general agreement reached at the summit in Paris will not be sufficient to overcome the climate crisis. Both are needed social changes and self-limitation, but also a continued technological progress. A certain optimism may stem from the fact that there has been a slowdown, and in 2015 even inhibition of growth of CO2 emissions. In addition, the RES rapidly getting cheaper, and some of them (land wind and photovoltaic energy) are already cheaper than conventional energy sources. We should therefore expect their further dynamic development.

4

Trade-related environmental measures in the global climate protection regime

58%

Nyka M.

Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego

|

2020

|

issue 8

19-25

PL

Celem artykułu jest analiza potencjalnego wpływu międzynarodowego prawa klimatycznego na liberalizację handlu. Mechanizmy elastyczności wprowadzone przez protokół z Kioto i porozumienie paryskie wdrażają środki, które mogą być identyfikowane jako instrumenty ograniczania wpływu handlu na środowisko (trade-related environmental measures). Instrumenty te są tworzone przez państwa w ich politykach krajowych mających na celu wdrożenie mechanizmów elastyczności w krajowych porządkach prawnych. Środki ochrony środowiska związane z handlem nie są bezpośrednio identyfikowane przez prawo Światowej Organizacji Handlu (WTO), chociaż pojęcie to nie jest obce dokumentom WTO o niewiążącym charakterze. Stwarza to sytuację, w której takie środki mogą zostać zakwestionowane w systemie rozstrzygania sporów WTO. Artykuł pokazuje potencjalne zagrożenia i próbuje podkreślić aksjologiczną wspólną płaszczyznę łączącą prawo dotyczące zmian klimatu i prawo WTO, które umożliwiają szerszą akceptację stosowania instrumentów ograniczania wpływu handlu na środowisko pomiędzy państwami członkowskimi WTO.

EN

The aim of this article is to analyze the potential impact of international climate law on the trade liberalization. Flexibility mechanisms introduced by the Kyoto protocol and Paris agreement result in the creation of trade-related environmental measures. Those measures are created by the states in their national policies aiming at implementation of flexibility mechanisms into national legal orders. Trade-related environmental measures are not directly identified by the WTO law. This creates a situation where such measures may be challenged in the WTO dispute resolution system. Article shows potential threats and tries to underline axiological common ground between climate change law and WTO law, which enable wider acceptance of the use of trade-related environmental measures between the WTO members.

5

Francja wobec wyzwań energetyczno-klimatycznych u progu trzeciej dekady XXI wieku

58%

Młynarski T.

Krakowskie Studia Międzynarodowe

|

2020

|

issue 1

169-183

EN

The purpose of the article is to show France as a pretender to the role of leader in the fight against climate change, very strongly involved in shaping European and global climate policy. The „Paris Agreement” became an expression of French aspirations to take global leadership in climate policy. The pro-climate attitude of France and promoting industrial and technological transformation, however, results not only from aspirations to strengthen its image of the core of the global climate diplomacy. At the same time, combating climate change and energy and ecological modernization creates an opportunity to stimulate economic growth and stimulate employment, and as a consequence increase the competitiveness of the French economy. The pursuit of goals of climate neutrality by 2050 and the goal of zero net emissions are becoming the leading factors in the French economic development strategy, with strong social support and public opinion acceptation.

PL

Celem artykułu jest ukazanie Francji jako pretendenta do roli lidera działań na rzecz walki ze zmianami klimatu, bardzo silnie zaangażowanego w kształtowanie europejskiej oraz globalnej polityki klimatycznej. Porozumienie paryskie stało się wyrazem francuskich dążeń do objęcia światowego przywództwa w polityce klimatycznej. Proklimatyczna postawa Francji i promowanie przemysłowo-technologicznej transformacji wynika m.in. z aspiracji do ugruntowania wizerunku centrum światowej dyplomacji klimatycznej. Równocześnie przeciwdziałanie zmianom klimatu i energetyczno-ekologiczna modernizacja, stwarzają okazję do pobudzenia wzrostu gospodarczego i stymulowania zatrudnienia, a w konsekwencji do zwiększenia konkurencyjności francuskiej gospodarki. Dążenie do osiągnięcia celu neutralności klimatycznej do 2050 r. i cel „zero emisji netto”, stają się wiodącymi czynnikami francuskiej strategii rozwoju gospodarczego, przy silnym wsparciu i akceptacji społecznej.

Refine search results

2 Krakowskie Studia Międzynarodowe

1 Polski Przegląd Dyplomatyczny

1 Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego

1 Unia Europejska.pl

2 Młynarski T.

1 Kenig-Witkowska M. M.

1 Nyka M.

1 Ważniewski P.

2 2020

1 2018

1 2017

1 2016

Porozumienie paryskie – nowy mechanizm ochrony klimatu

Chiny i Rosja wobec globalnych wyzwań zmian klimatu

Kryzys klimatyczny i próby jego przezwyciężenia

Trade-related environmental measures in the global climate protection regime

Francja wobec wyzwań energetyczno-klimatycznych u progu trzeciej dekady XXI wieku