Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 5

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  post-Fordism
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
Edukacja
|
2017
|
issue 2(2017)
45–62
EN
The article presents the impact of the introduction of lower secondary schools on the educational style of the working classes in Poland. This particular reform is seen as one of the elements of change to the education system adapting it to the general parameters of post-Fordism. The author supports the theory of Pierre Bourdieu, which states that society is divided into three social classes (upper, middle and popular) and each of them produces a specific lifestyle and style of education. The education style of a class provides individuals with certain dispositions to educational institutions and school careers, which are realised in the form of social practices (selection of specific type of schools, learning techniques, ways of spending time, etc.). The changes taking place in the education system in Poland over the last 15 years, i.e. since the 1999 reform, are similar to processes that occurred in the 1980s and 1990s in western countries. They include the economisation of education, the parameterisation and quantification of educational results, as well as the introduction of market mechanisms for managing and financing state-owned schools. The article is based on individual in-depth interviews conducted during two field studies organised in 2013–2014: Cultural practices of the working class (120 IDIs) and Class differences in cultural practices in the North-Eastern Poland (60 IDIs). The findings become the basis of formulating new theoretical and research proposals for the field of education.
PL
W artykule podjęto problem polityki przywracania funkcji przemysłowych w miastach krajów rozwiniętego kapitalizmu. Od lat 70. XX w. odejście od fordowskiego modelu produkcji, globalizacja oraz nowy międzynarodowy podział pracy wywołały w miastach krajów „Pierwszego Świata” proces dezindustrializacji. Upadek przemysłu doprowadził do kryzysu wielu ośrodków miejskich. Jego przezwyciężenie rozpatrywać można jako proces przystosowania lokalnych systemów społeczno-ekonomicznych do wyzwań międzynarodowej rywalizacji na globalnym rynku miast. Próba sprostania im prowadzi do wykształcenia się nowych form organizacji ekonomicznych, charakterystycznych dla kapitalizmu kognitywno-kulturowego, w którym obowiązuje paradygmat elastycznej akumulacji i budowy przewagi konkurencyjnej dzięki kreatywności i innowacyjności. W tym kontekście reindustrializacja i neoindustrializacja stają się kluczowymi elementami strategii rozwoju miast. W artykule omówione zostały ideologiczne aspekty polityki uprzemysłowienia. Szczególną uwagę poświęcono kwestii „polityki klastryzacji”, jako narzędzia pobudzania wzrostu ekonomicznego. Ukazano także negatywne konsekwencje prowadzenia polityki wspierania rozwoju przemysłu. Przedstawione argumenty konkluduje twierdzenie, że istotą działań na rzecz rozwoju przemysłów ery kapitalizmu kulturowo-kognitywnego jest transfer kapitałów kreatywnych wytwarzanych w sferze publicznej do sfery prywatnej, gdzie są one przetwarzane i akumulowane w postaci kapitałów ekonomicznych.
EN
The article addresses the problem of restoring industrial functions policy in the cities of developed capitalism. Since the 1970s of the 20th century change from the Fordist to the post-Fordist mode of production, globalisation and new international labor division have resulted in a de-industrialisation process that occurred in the cities of developed countries. Industrial decline caused a numerous crisis of urban areas. Overcoming this crisis should be considered as a process in which local economic systems adapt to challenges of global competition on the international market of locations. Facing these challenges leads to the development of new forms of economic organisation that are characteristic of cognitive-cultural capitalism with its paradigm of flexible accumulation and competitive advantage through creativity and innovation. In this context re-industrialisation and neo-industrialisation become the key elements in the strategies for urban development. The article discusses the ideological aspects of the industrialisation policy. Particular attention is paid to the question of “clustering policy” as a tool for stimulating economic growth. Particular negative consequences of industrial development policy are also presented.
PL
Artykuł stanowi próbę rekonstrukcji postfordowskiej narracji o pracy na podstawie analizy treści wywiadów pogłębionych z laureatami największego konkursu stażowego w Polsce („Grasz o staż”). Odwołując się do koncepcji ideologii pracy, autor omawia charakterystyczny dla badanej grupy sposób opisywania przeszłości zawodowej, poszukiwania pracy, typowego dnia pracy, ryzyka w pracy, kariery oraz przyszłości zawodowej. Analizie poddano w szczególności obecność kluczowych dla narracji posfordowskiej kategorii: samo realizacji, elastyczności i samorozwoju oraz wskazano ich możliwe interpretacje związane z koncepcją ideologii pracy. Badania ujawniły specyficzne wzorce mówienia o pracy w badanej grupie oraz wątki narracji, które uzasadniają wysiłek w pracy i wyrzeczenia w życiu osobistym.
EN
This article is an attempt to reconstruct the work narratives in post-Fordist era. The study is based on content analysis of in-depth interviews with winners of the biggest internship competition in Poland (“Win an internship”). Referring to the concept of the ideology of work, author discusses the typical way of describing work-life in this group, especially: employment history, job search, a typical working day, the risk at work, career and professional future. The paper explores in particular the presence of key categories for narrative of post-Fordism – self-realization, flexibility and self-development – and shows their possible interpretations related to the concept of ideology of work. The findings show specific patterns of speaking about the work in the analyzed group as well as the elements of narratives which justify effort at work and sacrifice in personal life.
EN
In this article, basic income (BI) will not be considered as a measure to raise living standards and social well-being. Rather, it will be presented as an indispensable structural policy for achieving a healthier social order governed by a more equitable compromise between capital and labor. Embracing the French Regulation School approach, we maintain that such a compromise is founded on the redistribution of productivity gains. Describing the dynamics of productivity enables a better understanding of the main features and development of contemporary capitalism. In advancing our argument, we focus on the socioeconomic transformation that has overtaken the Fordist paradigm within Western countries and propose the term ‘‘cognitive capitalism’’ to describe the new economic system. We argue that BI can be seen as a viable economic policy able to contrast the instability generated by the present form(s) of accumulation, as it increases productivity through network and learning processes.
PL
W niniejszym artykule dochód podstawowy (DP) nie będzie rozważany jako środek podnoszenia standardów życia czy społecznego dobrostanu. Zostanie raczej zaprezentowany jako niezbędna strukturalna polityka zmierzająca do osiągania zdrowszego i bardziej sprawiedliwego kompromisu między kapitałem a pracą. Przyjmując podejście francuskiej szkoły regulacji, utrzymujemy, że taki kompromis oparty jest na redystrybucji wzrostów wydajności. Opisywanie dynamiki wydajności pozwala na lepsze zrozumienie głównych cech rozwoju współczesnego kapitalizmu. Rozwijając naszą argumentację, koncentrujemy się na transformacji społeczno-gospodarczej, która w obrębie krajów Zachodu wykroczyła poza paradygmat fordystyczny i proponujemy, aby ten nowy system gospodarczy nazywać „kapitalizmem kognitywnym”. Twierdzimy również, że DP może być postrzegany jako realizowalny element polityki gospodarczej zdolny do przeciwstawienia się niestabilności stworzonej przez obecne formy akumulacji, gdyż jest on w stanie zwiększyć wydajność poprzez procesy sieciowe i procesy uczenia się.
EN
The article presents the results of empirical research "The time factor in the New Economy. Where We are Heading?" (IDI with employees and employers in the three sectors: public administration, commerce and health) on the currently used and expected in the future ways of working time organizing and forms of employment. The background for these considerations is the theoretical analysis of the transition from Fordism’ order to post-Fordism, called the new economy.
PL
Schyłek XX i początek XXI wieku przyniósł w gospodarkach krajów wyżej rozwiniętych, w tym w Polsce, istotne zmiany. Dotyczyły one tak wielu aspektów procesów ekonomicznych, że ich efekt określono nawet mianem „nowej gospodarki”. W szczególności dotknęły różnorodnych kwestii związanych z pracą, w tym zagadnienia czasu pracy. Zmiany w czasie pracy dotyczyły praktycznie wszystkich jego wymiarów – długości, elastyczności i form świadczenia pracy. Rodzi to pytanie o źródła tego procesu, który silnie wpływał na zatrudnionych i przedsiębiorców. Odpowiedź na nie dało badanie empiryczne (IDI przeprowadzone wśród pracowników i pracodawców w trzech sekcjach gospodarki – administracja publiczna, handel i ochrona zdrowia) zrealizowane w ramach projektu NCN „Czynnik czasu w nowej gospodarce. W jakim kierunku zmierzamy?”. Dostarczyło ono wielu informacji zarówno na temat aktualnie stosowanych, jak i spodziewanych w przyszłości form organizowania pracy i czasu pracy. Wskazało na różnorodność wykorzystywanych rozwiązań i charakterystyczne dla określonych branż determinanty ich stosowania. Uzyskane informacje na temat opinii o przyszłości wskazują, że poglądy pracodawców i pracowników w tym obszarze nie stanowią wizji „rewolucyjnych”, zaskakujących, nieznanych. To raczej wizje powstałe na fundamencie silnie uświadomionych i dolegliwych aktualnych problemów polskiego rynku pracy: wysokiego zagrożenia bezrobociem i niestabilności zatrudnienia, niskiego poziomu kultury organizacyjnej, długiego czasu pracy i niskich wynagrodzeń, wysokich kosztów pracy i narastającej deregulacji w zakresie form zatrudnienia. Na tym tle przyszłość pracy czy czasu pracy jawi się przede wszystkim jako obawa o to, czy w ogóle będziemy mieć pracę, a dopiero w drugiej kolejności pojawiają się impresje i wyobrażenia o jej jakości, formie, organizacji, miejscu wykonywania itd.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.