Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 2

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  post-exposure procedure
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
Background: To analyze occupational exposures to blood-borne pathogens among workers of a 130-bed hospital of surgical profile in the Małopolska province. Material and Methods: All cases of occupational exposure recorded in the hospital in the years 1998–2013 were analyzed, taking into account exposure rates (no. of incidents / no. of exposed workers ×100%) and the frequency, circumstances, professional groups, hospital staff, the place of rendered services and type of exposure. Results: Average rates of exposure for all workers, regardless of the wards, ranged in different years from 4.3% (2006) to 12.6% (2013), and the average value in the whole period was 7.3% (±2.39). The majority of exposure cases were reported among nurses – 67.8%, followed by physicians – 29.7%, the lowest number of cases was found among other employees – 1.5%. The proportion of injuries in the years 1998–2013 did not show a significant decreasing trend (p = 0.356). Among physicians there was a significant trend of an exponential character (p = 0.002). Among other workers no significant change was observed in the period under consideration. Over the analyzed period the distribution of exposure showed a downward trend for nurses (p = 0.001) and upward trend for physicians (p < 0.001). There was a significant downward trend in the percentage of needle-sticks, and an upward trend in exposures during surgery. Conclusions: The reported trends were linked with the recent introduction of safe equipment and the increased number of surgeons’ reports on exposure incidents. Due to differences between health care units there is a necessity to keep reliable records of exposure by individual units. Med Pr 2014;65(6):723–732
PL
Wstęp: Celem niniejszej pracy była analiza danych o ekspozycjach zawodowych na patogeny przenoszone drogą krwi wśród pracowników 130-łóżkowego szpitala o profilu zabiegowym w województwie małopolskim. Materiał i metody: W analizie uwzględniono współczynniki ekspozycji (liczba zdarzeń / liczba narażonych ×100%) oraz odsetek ekspozycji uwzględniający okoliczności, grupy zawodowe pracowników szpitala, miejsca świadczenia usług oraz ich rodzaj w latach 1998–2013. Wyniki: Współczynniki ekspozycji ogółem dla wszystkich pracowników szpitala, niezależnie od zatrudniającej ich jednostki organizacyjnej (oddziału), wahały się w poszczególnych latach od 4,3% (rok 2006) do 12,6% (rok 2013), a średnia wartość współczynnika ekspozycji w całym analizowanym okresie wyniosła 7,3% (±2,39). Najwięcej przypadków ekspozycji odnotowano wśród pielęgniarek – średni odsetek zdarzeń w analizowanym okresie dla tej grupy zawodowej wyniósł 67,8%. Wśród lekarzy wynosił on 29,7%, a najmniejszy był wśród pozostałych pracowników – 1,5%. Odsetek ekspozycji w badanym okresie wykazywał trend spadkowy w przypadku pielęgniarek (p = 0,001) i wzrostowy w przypadku lekarzy (p < 0,001). Współczynnik ekspozycji ogółem w latach 1998–2013 nie prezentował istotnego trendu spadkowego (p = 0,356). W grupie lekarzy w analizowanym okresie odnotowano istotny trend wzrostowy o charakterze wykładniczym (p = 0,002). Wśród innych pracowników nie obserwowano istotnych zmian w badanym okresie. Zaobserwowano istotny malejący trend udziału ekspozycji w postaci zakłuć igłami, natomiast trend rosnący dotyczył ekspozycji w trakcie zabiegu operacyjnego. Wnioski: Odnotowane trendy zgłaszanych ekspozycji w analizowanym okresie miały związek z wprowadzaniem w ciągu ostatnich kilku lata sprzętu z mechanizmem zabezpieczającym przed zranieniem oraz ze wzrostem liczby raportowanych przypadków ekspozycji przez lekarzy. Ze względu na zróżnicowaną specyfikę jednostek ochrony zdrowia niezbędne jest rzetelne prowadzenie indywidualnych rejestrów ekspozycji. Med. Pr. Med. Pr. 2014;65(6):723–732
EN
Background Hand hygiene (HH) is the most important element of infection prevention. The aim of the study was to analyze the level of HH knowledge among medical students of Jagiellonian University Medical College in correlation with their clinical experience and the presence and extent of trainings in hospital hygiene prior to internships, as well as with HH practice among medical staff perceived by students. Material and Methods The study was carried out in a group of 414 students from October to December, 2014. The questionnaire built of 14 questions was used as a study tool. Results Absolutely correct answers to questions about HH were given by 52.9%, and about HH technique by 6.5% of respondents. The degree of accuracy of answers to questions concerning HH did not correlate with the gender of the respondents or with the fact that work placement had been preceded by training in the field of HH or with its scope. A statistically significant correlation was found between the year, the field, and the type of the study. Students with greater professional practice, significantly less often claimed that medical workers comply with HH. Professional practice of 22.9% of students was not preceded by any training in the field of hospital hygiene and in 28% of cases training did not cover HH. Nearly half of the respondents declared that pre-internship training had not addressed the problem of occupational exposure to biological agents. Conclusions The results of the study shows that knowledge gained by students participating in the study was not satisfactory. Moreover, there is a need for improving the educational scheme in the discussed subject at all levels of basic and clinical subjects as well as during internships. Med Pr 2016;67(5):623–633
PL
Wstęp Higiena rąk jest podstawowym i najważniejszym elementem profilaktyki zakażeń. Celem prezentowanego badania była analiza wiedzy o higienie rąk wśród studentów wybranych kierunków medycznych Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego w powiązaniu z ich doświadczeniem klinicznym i szkoleniami dotyczącymi zasad profilaktyki zakażeń oraz analiza oceny przez studentów zachowań personelu medycznego w zakresie przestrzegania higieny rąk. Materiał i metody Badanie przeprowadzono między październikiem a grudniem 2014 r. wśród 414 studentów, za pomocą anonimowego kwestionariusza złożonego z 14 pytań. Wyniki W pełni poprawnych odpowiedzi na pytanie o sytuacje wymagające higieny rąk udzieliło tylko 52,9% ankietowanych, a na pytanie o dobór środka do higieny rąk – 6,5%. Stopień poprawności odpowiedzi na pytania dotyczące higieny rąk nie korelował z płcią ankietowanych, uczestnictwem w szkoleniach przed praktykami klinicznymi ani zakresem tych szkoleń. Statystycznie istotną korelację stwierdzono w odniesieniu do roku, kierunku i trybu studiów. Stwierdzono, że wraz ze wzrostem doświadczenia klinicznego mniej ankietowanych deklarowało zgodność obserwowanej praktyki personelu medycznego z zaleceniami. Około 1/5 (22,9%) studentów stwierdziła, że praktyki kliniczne nie były poprzedzone żadnym szkoleniem dotyczącym higieny szpitalnej, a prawie 1/3 (28%) tych, które się odbywały, nie obejmowała zagadnień dotyczących higieny rąk. Według prawie połowy studentów na szkoleniach nie omawiano zagadnień ekspozycji zawodowej na czynniki biologiczne, tj. procedur zapobiegania zakażeniom przenoszonym drogą krwi. Wnioski W badaniu wykazano, że wiedza ankietowanych studentów dotycząca higieny rąk jest niezadowalająca oraz że niezbędna jest poprawa procesu kształcenia w tym zakresie na różnych etapach, zarówno w ramach przedmiotów podstawowych i klinicznych, jak i praktyk zawodowych. Med. Pr. 2016;67(5):623–633
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.