Search results

1

Od proletariatu do prekariatu. Ciągłość czy zmiana? Próba analizy

100%

Polkowska D.

Prakseologia

|

2018

|

vol. 160

41-67

PL

Prekariat dotyczy ludzi, którzy muszą się utrzymać z prac niskiej jakości, czyli niepewnych, tymczasowych, nisko płatnych, bez perspektyw awansu, bez zabezpieczeń, bez umowy itp. Główna teza niniejszego artykułu zakłada, że pomimo licznych podobieństw prekariat nie jest następcą czy kontynuatorem proletariatu. Jest to zupełnie nowe zjawisko, charakterystyczne dla niestabilnego, postfordowskiego ładu XXI wieku. Niestety wciąż brakuje zarówno jednoznacznych mierników, żeby oszacować liczebność prekariatu, jak również wskaźników, które daną jednostkę będą kwalifikowały do grona prekariuszy. Podczas gdy klasa robotnicza zajmuje stabilne miejsce w strukturze społecznej, prekariat przecina na skos wszelkie zastane wcześniej konfiguracje klasowe.

EN

Precarity applies to people who, in order to survive, need to work in a low-quality job, which is uncertain, temporary, low-paid, with no prospect of promotion, no security, no contract. The main thesis of this article assumes that despite numerous similarities precarity is not the successor of the proletariat. This is a completely new phenomenon characteristic of unstable, unsecure postfordism of the twenty-first century. Unfortunately, there is no clear indicators to estimate the number of people in precarity, as well as indicators that qualify the person into precarity. On the other hand, the working class has a stable position in the social structure, while precariat cuts diagonally any existing class-configurations.

2

Uprzemysłowienie miasta postfordowskiego jako problem polityczny

100%

Błaszczyk M., Instytut Socjologii W. N. S., blaszczy@uni.wroc.pl

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica

|

2015

|

vol. 52

PL

W artykule podjęto problem polityki przywracania funkcji przemysłowych w miastach krajów rozwiniętego kapitalizmu. Od lat 70. XX w. odejście od fordowskiego modelu produkcji, globalizacja oraz nowy międzynarodowy podział pracy wywołały w miastach krajów „Pierwszego Świata” proces dezindustrializacji. Upadek przemysłu doprowadził do kryzysu wielu ośrodków miejskich. Jego przezwyciężenie rozpatrywać można jako proces przystosowania lokalnych systemów społeczno-ekonomicznych do wyzwań międzynarodowej rywalizacji na globalnym rynku miast. Próba sprostania im prowadzi do wykształcenia się nowych form organizacji ekonomicznych, charakterystycznych dla kapitalizmu kognitywno-kulturowego, w którym obowiązuje paradygmat elastycznej akumulacji i budowy przewagi konkurencyjnej dzięki kreatywności i innowacyjności. W tym kontekście reindustrializacja i neoindustrializacja stają się kluczowymi elementami strategii rozwoju miast. W artykule omówione zostały ideologiczne aspekty polityki uprzemysłowienia. Szczególną uwagę poświęcono kwestii „polityki klastryzacji”, jako narzędzia pobudzania wzrostu ekonomicznego. Ukazano także negatywne konsekwencje prowadzenia polityki wspierania rozwoju przemysłu. Przedstawione argumenty konkluduje twierdzenie, że istotą działań na rzecz rozwoju przemysłów ery kapitalizmu kulturowo-kognitywnego jest transfer kapitałów kreatywnych wytwarzanych w sferze publicznej do sfery prywatnej, gdzie są one przetwarzane i akumulowane w postaci kapitałów ekonomicznych.

EN

The article addresses the problem of restoring industrial functions policy in the cities of developed capitalism. Since the 1970s of the 20th century change from the Fordist to the post-Fordist mode of production, globalisation and new international labor division have resulted in a de-industrialisation process that occurred in the cities of developed countries. Industrial decline caused a numerous crisis of urban areas. Overcoming this crisis should be considered as a process in which local economic systems adapt to challenges of global competition on the international market of locations. Facing these challenges leads to the development of new forms of economic organisation that are characteristic of cognitive-cultural capitalism with its paradigm of flexible accumulation and competitive advantage through creativity and innovation. In this context re-industrialisation and neo-industrialisation become the key elements in the strategies for urban development. The article discusses the ideological aspects of the industrialisation policy. Particular attention is paid to the question of “clustering policy” as a tool for stimulating economic growth. Particular negative consequences of industrial development policy are also presented.

3

Upodobanie do ciszy: sytuowanie uważności we współczesnym kontekście

100%

Čapek S. M.

Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka

|

2020

|

vol. 110

|

issue 3

12-23

EN

Drawing on qualitative methods and data, this paper considers mindfulness in the context of a broader socio-cultural interest in recovering silence in the contemporary experience. This is part of a wider project exploring a sociology of silence, particularly ‘active silence’ that is experienced as spacious and relational rather than empty. Although the author’s primary analytical framework is sociological, she incorporates scholarship from a range of fields such as acoustic ecology, communications, religious studies, and social and natural science research on meditation. Sociologically, she uses concepts from George Herbert Mead as well as ethnographies of meditation communities to generate insights into the symbolic significance of a silent pause, its connection to mindfulness, and the cultivation of an inclusive self. She discusses how a ‘post-Fordist’ capitalist marketplace shapes a taste for mindfulness, and identifies dilemmas that nonprofit mindfulness organisations face when operating in this context, including emerging tensions over mindfulness as a public good or a privatised resource reserved for elites. The author notes Zygmunt Bauman’s distinction between the pilgrim and the tourist, and considers its relevance to the experience of contemporary meditators. She also includes recent debates about mindfulness and social justice, privilege, white space, and online resources for cultivating mindfulness in cyberspace.

4

Ideologia pracy w postfordowskiej rzeczywistości – narracje laureatów

100%

Strzelecki J.

Problemy Polityki Społecznej. Studia i Dyskusje

|

2014

|

issue 26(3)/2014

119-133

PL

Artykuł stanowi próbę rekonstrukcji postfordowskiej narracji o pracy na podstawie analizy treści wywiadów pogłębionych z laureatami największego konkursu stażowego w Polsce („Grasz o staż”). Odwołując się do koncepcji ideologii pracy, autor omawia charakterystyczny dla badanej grupy sposób opisywania przeszłości zawodowej, poszukiwania pracy, typowego dnia pracy, ryzyka w pracy, kariery oraz przyszłości zawodowej. Analizie poddano w szczególności obecność kluczowych dla narracji posfordowskiej kategorii: samo realizacji, elastyczności i samorozwoju oraz wskazano ich możliwe interpretacje związane z koncepcją ideologii pracy. Badania ujawniły specyficzne wzorce mówienia o pracy w badanej grupie oraz wątki narracji, które uzasadniają wysiłek w pracy i wyrzeczenia w życiu osobistym.

EN

This article is an attempt to reconstruct the work narratives in post-Fordist era. The study is based on content analysis of in-depth interviews with winners of the biggest internship competition in Poland (“Win an internship”). Referring to the concept of the ideology of work, author discusses the typical way of describing work-life in this group, especially: employment history, job search, a typical working day, the risk at work, career and professional future. The paper explores in particular the presence of key categories for narrative of post-Fordism – self-realization, flexibility and self-development – and shows their possible interpretations related to the concept of ideology of work. The findings show specific patterns of speaking about the work in the analyzed group as well as the elements of narratives which justify effort at work and sacrifice in personal life.

5

Przemiany stylu edukacyjnego klasy ludowej w Polsce

100%

Sadura P.

Edukacja

|

2015

|

issue 4(135)

33–50

PL

Wprowadzenie gimnazjum – jednego z elementów zmiany systemu edukacyjnego, dostosowującej go do ogólnych parametrów postfordowskiego kapitalizmu – wpłynęło na styl edukacyjny klasy ludowej w Polsce. Zmiany zachodzące w systemie od reformy w 1999 r., dotyczące ekonomizacji edukacji, parametryzacji i kwantyfikacji wyników edukacyjnych oraz wprowadzenia elementów gry rynkowej do zarządzania i finansowania szkół publicznych, przypominają procesy zachodzące od lat 80. XX w. w krajach zachodnich. Ich wpływ na styl życia klasy ludowej w Polsce wywołuje konsekwencje wynikające z lokalnej specyfiki. Artykuł opiera się na analizie 120 wywiadów pogłębionych przeprowadzonych w latach 2013–2014 z robotnikami, rolnikami i pracownikami fizycznymi w czterech regonach Polski oraz 60 wywiadów z przedstawicielami klasy średniej i wyższej z województwa warmińsko-mazurskiego. Wykazano, że charakterystyka poddanego prawom rynkowym systemu edukacyjnego jest najlepiej dostosowana do kultury klasy średniej, w związku z czym dzieci z rodzin o niższej pozycji społecznej mogą mieć trudności z funkcjonowaniem w takim systemie. Ustalenie to staje się podstawą do formułowania nowych propozycji teoretycznych i badawczych w obszarze badań edukacyjnych.

EN

The article presents the impact of the introduction of the lower secondary schools on the educational style of the working and rural classes in Poland. This particular reform is seen as one of the elements of change to the education system adapting it to the general parameters of post-fordism. The author supports the theory of Pierre Bourdieu, which states that society is divided into three social classes (upper, lower secondary and popular) and each of them produces a specific class lifestyle and class style of education. The class style of education provides individuals with certain dispositions to educational institutions and school careers, which are realized in the form of social practices (selection of specific type of schools, learning techniques, ways of spending time, etc.). Changes that have been taking place in the education system in Poland over the last 15 years, i.e. since the 1999 reform, are similar to processes that have taken place in the 1980s and 1990s in Western countries. They include the economization of education, the parameterization and quantification of educational results, as well as the introduction of market mechanisms for managing and financing state-owned schools. The article is based on individual in-depth interviews conducted during two field studies organized in 2013–2014: “Cultural practices of the popular class” (120 IDIs) and “The class diversity of cultural practices in north-eastern Poland” (60 IDIs).

6

Nowa definicja pojęcia „biopolityki”

100%

Lazzarato M.

Praktyka Teoretyczna

|

2011

|

vol. 2

27-36

PL

Przemiany pracy i przejście do postfordyzmu jako paradygmatu jej organizacji niesie też zmianę w konceptualizacji pojęcia życia. Do życia organicznego należy dołączyć nie tylko to, co nieorganiczne, ale i a-organiczne. Umożliwia to przeformułowanie analizy ekonomii opartej już nie na czasie pracy, ale na czasie życia. Z kolei kluczem do zbadania nowych mechanizmów dyscypliny i funkcjonalizacji życia jest pojęcie publiczności. Ekonomia informacji przede'niowuje relacje między produkcją a konsumpcją, wytwarzaniem wartościi percepcji, produkcją materialna i semiotyczną. W nowych realiach tym co jest kumulowane przez różnorodne maszyny i nowe technologie staje się właśnie czas życia.

7

TERAŹNIEJSZOŚĆ I PRZYSZŁOŚĆ CZASU PRACY W OPINII PRACOWNIKÓW. WYNIKI BADAŃ EMPIRYCZNYCH

80%

Bednarski M., Głogosz D.

Polityka Społeczna

|

2015

|

vol. 42

|

issue 4(493) Czy elastyczny czas pracy pomoże gospodarce w czasach niepewności?

50-56

EN

The article presents the results of empirical research "The time factor in the New Economy. Where We are Heading?" (IDI with employees and employers in the three sectors: public administration, commerce and health) on the currently used and expected in the future ways of working time organizing and forms of employment. The background for these considerations is the theoretical analysis of the transition from Fordism’ order to post-Fordism, called the new economy.

PL

Schyłek XX i początek XXI wieku przyniósł w gospodarkach krajów wyżej rozwiniętych, w tym w Polsce, istotne zmiany. Dotyczyły one tak wielu aspektów procesów ekonomicznych, że ich efekt określono nawet mianem „nowej gospodarki”. W szczególności dotknęły różnorodnych kwestii związanych z pracą, w tym zagadnienia czasu pracy. Zmiany w czasie pracy dotyczyły praktycznie wszystkich jego wymiarów – długości, elastyczności i form świadczenia pracy. Rodzi to pytanie o źródła tego procesu, który silnie wpływał na zatrudnionych i przedsiębiorców. Odpowiedź na nie dało badanie empiryczne (IDI przeprowadzone wśród pracowników i pracodawców w trzech sekcjach gospodarki – administracja publiczna, handel i ochrona zdrowia) zrealizowane w ramach projektu NCN „Czynnik czasu w nowej gospodarce. W jakim kierunku zmierzamy?”. Dostarczyło ono wielu informacji zarówno na temat aktualnie stosowanych, jak i spodziewanych w przyszłości form organizowania pracy i czasu pracy. Wskazało na różnorodność wykorzystywanych rozwiązań i charakterystyczne dla określonych branż determinanty ich stosowania. Uzyskane informacje na temat opinii o przyszłości wskazują, że poglądy pracodawców i pracowników w tym obszarze nie stanowią wizji „rewolucyjnych”, zaskakujących, nieznanych. To raczej wizje powstałe na fundamencie silnie uświadomionych i dolegliwych aktualnych problemów polskiego rynku pracy: wysokiego zagrożenia bezrobociem i niestabilności zatrudnienia, niskiego poziomu kultury organizacyjnej, długiego czasu pracy i niskich wynagrodzeń, wysokich kosztów pracy i narastającej deregulacji w zakresie form zatrudnienia. Na tym tle przyszłość pracy czy czasu pracy jawi się przede wszystkim jako obawa o to, czy w ogóle będziemy mieć pracę, a dopiero w drugiej kolejności pojawiają się impresje i wyobrażenia o jej jakości, formie, organizacji, miejscu wykonywania itd.

8

Dochód podstawowy a wydajność w kapitalizmie kognitywnym

61%

Fumagalli A., Lucarelli S.

Praktyka Teoretyczna

|

2014

|

vol. 12

|

issue 2

79-104

EN

In this article, basic income (BI) will not be considered as a measure to raise living standards and social well-being. Rather, it will be presented as an indispensable structural policy for achieving a healthier social order governed by a more equitable compromise between capital and labor. Embracing the French Regulation School approach, we maintain that such a compromise is founded on the redistribution of productivity gains. Describing the dynamics of productivity enables a better understanding of the main features and development of contemporary capitalism. In advancing our argument, we focus on the socioeconomic transformation that has overtaken the Fordist paradigm within Western countries and propose the term ‘‘cognitive capitalism’’ to describe the new economic system. We argue that BI can be seen as a viable economic policy able to contrast the instability generated by the present form(s) of accumulation, as it increases productivity through network and learning processes.

PL

W niniejszym artykule dochód podstawowy (DP) nie będzie rozważany jako środek podnoszenia standardów życia czy społecznego dobrostanu. Zostanie raczej zaprezentowany jako niezbędna strukturalna polityka zmierzająca do osiągania zdrowszego i bardziej sprawiedliwego kompromisu między kapitałem a pracą. Przyjmując podejście francuskiej szkoły regulacji, utrzymujemy, że taki kompromis oparty jest na redystrybucji wzrostów wydajności. Opisywanie dynamiki wydajności pozwala na lepsze zrozumienie głównych cech rozwoju współczesnego kapitalizmu. Rozwijając naszą argumentację, koncentrujemy się na transformacji społeczno-gospodarczej, która w obrębie krajów Zachodu wykroczyła poza paradygmat fordystyczny i proponujemy, aby ten nowy system gospodarczy nazywać „kapitalizmem kognitywnym”. Twierdzimy również, że DP może być postrzegany jako realizowalny element polityki gospodarczej zdolny do przeciwstawienia się niestabilności stworzonej przez obecne formy akumulacji, gdyż jest on w stanie zwiększyć wydajność poprzez procesy sieciowe i procesy uczenia się.

Refine search results

2 Praktyka Teoretyczna

1 Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica

1 Edukacja

1 Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka

1 Polityka Społeczna

1 Prakseologia

1 Problemy Polityki Społecznej. Studia i Dyskusje

1 Bednarski M.

1 Błaszczyk M.

1 Fumagalli A.

1 Głogosz D.

1 Instytut Socjologii W. N. S.

1 Lazzarato M.

1 Lucarelli S.

1 Polkowska D.

1 Sadura P.

1 Strzelecki J.

1 blaszczy@uni.wroc.pl

1 Čapek S. M.

1 2020

1 2018

3 2015

2 2014

1 2011

Od proletariatu do prekariatu. Ciągłość czy zmiana? Próba analizy

Uprzemysłowienie miasta postfordowskiego jako problem polityczny

Upodobanie do ciszy: sytuowanie uważności we współczesnym kontekście

Ideologia pracy w postfordowskiej rzeczywistości – narracje laureatów

Przemiany stylu edukacyjnego klasy ludowej w Polsce

Nowa definicja pojęcia „biopolityki”

TERAŹNIEJSZOŚĆ I PRZYSZŁOŚĆ CZASU PRACY W OPINII PRACOWNIKÓW. WYNIKI BADAŃ EMPIRYCZNYCH

Dochód podstawowy a wydajność w kapitalizmie kognitywnym