Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: potulne ciała

Sort By:

Limit search:

The Transient “Ideals” of the “Odissi Body” and the Changing Place and Role of Odissi Dancers in History

100%

Sweta S. S.

Świat i Słowo

2019

vol. 32(1)

133-158

This article revisits the history of the Odissi dance’s formation and development in order to explore the changing “ideals” of the “Odissi body” and the transformation of the Odissi dancer’s agency, and their place and role in history. I review the trajectory of the Odissi dance’s history originating from an ancient form carved in stone, through the regional traditions of Maharis and Gotipuas, its revival as a cultural, aesthetic, and classical entity under the direct influence of early 20th-century Indian nationalism, its further development into specific styles and schools, and to the more recent understanding of the Odissi dance as a sensory-somatic form. Throughout the work, I question the subject/object role of the dancers which shifts depending on who “makes” the “ideal body” and decides about the prerequisites of the dance form. I analyse how the changing “ideals” of the body transform the role and place of the dancer from being an object to becoming an agent (the shift form objectified to subjective). I discuss the lack or presence of the subjective and agentic (feeling-thinking-sensing) bodymind throughout three periods: revival, post-revival, and transition. In the analysis, I apply theories from chosen philosophers, sociologists, anthropologists, dance phenomenologists, and somatic practitioners. This interdisciplinary perspective enables a study of the history of a dance which has always been influenced by the socio-cultural circumstances, and has remained a highly malleable and transient form.

The Visual Culture of the Selfie from the Perspective of ‘Visual Identity’. The Issues of the Selfie within Contemporary Art

100%

Chmielecki K.

Perspektywy Kultury

2023

vol. 42

issue 3

201-226

Esej jest próbą nakreślenia problematyki kultury wizualnej selfie z perspektywy „tożsamości wizualnej”, która odnosi się do sztuki współczesnej. W niniejszym artykule analizuję przykłady następujących dzieł sztuki: The Reincarnation of Saint ORLAN francuskiej artystki ORLAN, strona internetowa Bodies© INCorporated, zaprojektowana przez Victorię Vesna, The Little Revenge from the Periphery José Bedia Valdésa, The Chief: He Who Sold Africa to the Colonists i Autoportraits Samuela Fosso. Ponadto niniejszy artykuł koncentruje się na analizie koncepcji „biowładzy”, która odnosi się do „podatnych ciał” Michela Foucaulta. Koncepcja ta opiera się na neoliberalnym procesie władzy nad produkcją istot żywych i sprawowaniem nad nimi kontroli. Jest aktualizacją rozwoju instytucji politycznych, demokratycznych i ekonomicznych, a także technologii informacyjnych i bio-cybernetycznych. Koncepcja „podatnych ciał” wzmacnia przekonanie, że ciała muszą się stać przedmiotem interwencji biowładzy, aby koncepcja „ciała idealnego” oddziaływała na ściśle określony wygląd ciała zgodny z przyjętymi przez kulturę wizualną standardami i normami „piękna”. W tej sytuacji media i obrazy fotograficzne wytwarzają jednorodne obrazy, które funkcjonują jako „teksty ideologiczne” tworzące naszą „tożsamość wizualną” i obraz siebie. Koncepcji tej poświęcono w tym artykule bardzo dużo miejsca, ponieważ selfie można traktować jako „tożsamość osobistą”, kształtującą wizualny wygląd naszych ciał. W podsumowaniu eseju twierdzę, że kultura wizualna selfie wydaje się zjawiskiem estetycznym ukształtowanym przez medium wizualne, jakim jest fotografia cyfrowa. Fotografia nie jest jednak kluczowym medium selfie. Moje analizy miały na celu pokazanie, że funkcję tę pełni „obraz”, bez względu na to, jak może być rozumiany.

The essay attempts to outline the issues of the visual culture of the selfie from the perspective of “visual identity” that has referred to contemporary art. In this paper, I analyze examples of the following artworks: The Reincarnation of Saint ORLAN by the French artist ORLAN, the Bodies© INCorporated website, designed by Victoria Vesna, The Little Revenge from the Periphery by José Bedia Valdés, The Chief: He Who Sold Africa to the Colonists and Autoportraits by Samuel Fosso. In addition, this paper is focused on an analysis of the “biopower” concept which refers to Michel Foucault’s “docile bodies.” This concept is based on the neoliberal power process over the production of living beings and exercising control over them is an updating of the development of political, democratic, and economic institutions, as well as information and biocybernetic technologies. The “docile bodies” concept strengthens the conviction of the bodies must become the object of biopower interventions for the “perfect body” concept to act upon the strictly defined appearance of the body consistent with the standards and norms of “beauty” adopted by visual culture. In this situation, the selfie and photographic images produce homogeneous images, which function as “ideological texts” making our “visual identity” and self-image. This concept is given a lot of considerable space in this paper because the selfie can be regarded as an “personality identity” shaping the visual appearance of our bodies. In the essay’s conclusion, I claim that the visual culture of the selfie seems to be an aesthetic phenomenon shaped by a visual medium such as digital photography. However, photography does not is the key medium of the selfie. My analyses were aimed at showing that this role plays an “image,” no matter how it can be understood.

Refine search results

1 Perspektywy Kultury

1 Świat i Słowo

1 Chmielecki K.

1 Sweta S. S.

1 2023

1 2020

Search results

The Transient “Ideals” of the “Odissi Body” and the Changing Place and Role of Odissi Dancers in History

The Visual Culture of the Selfie from the Perspective of ‘Visual Identity’. The Issues of the Selfie within Contemporary Art